Kacchan'ın dediği şeyle herkes ona döndü. Bende dahil. Kacchan ağzından bir anda kaçan şeyin farkına vardı ve oda bize mal mal bakmaya başladı. Kirishima-san olayı toparlayarak:
"hahaa. Bak Deku sinsi sinsi seni dikizliyormuuş" dedi. Bende zorla gülümseyerek:
"h.. Haha.. Doğru" dedim. Kirishima-san şişeyi bana doğru uzattı:
"tamam göstermene gerek yok. Sen çevir" dedi. Şişeyi elime alıp çevirdim. Ben Kacchan'a soruyordum. Ona baktım. Soru sormadan cevap verdi:
"C.."
"oh.. Pekala.." biraz düşünmeye başladım. Aklıma gelen fikirle gülümsedim:
"bu sabah erkekler arasında ayıp olmaz istersem çıplak gezerim diyordun. Ben sana kıyak geçeyim. İç çamaşırınla dur" Kacchan sanki bu anı bekliyormuş gibi ayağa kalktı:
"canıma minnet" deyip soyunmaya başladı. En son boxer'la kaldıktan sonra yerine oturdu:
"ben mi çeviriyorum?" ağzım açık şişeyi ona uzattım. Nasıl ya? Harbi ciddiymiş o konuda. İnanmıyorum ya.. Deli..
Kacchan çevirince şişeye baktım. Kacchan, Denki-san'a soruyordu:
"D, C?"
"C"
"yastığı alıp direk dans yap.."
"wuuhuuu~" Denki-san ayağa kalkarak koltuğun üstündeki yastığı aldı ve yastığa sürtünmeye başladı.
B.. Bunu nasıl yapabiliyor?! U.. Utanmıyor mu?!
Kacchan midesi bulanmış gibi hareketler yaptı:
"tamam tamam.. Kes şunu.." öyle diyince Denki-san yerine oturdu ve çevirdi. Bana soruyordu:
"D mi C mi?"
"... Tamam. Bu sefer cesaret olsun.."
"sağındaki kişinin memesini sık" sağımda duran Kacchan'a hızla baktım. Oda bana bakıyordu:
"e.. Değiştirme ihtimalim var mı?"
"yok..?"
"ama o erkek??"
"olsun göğüs kasları var.." tekrar Kacchan'a baktım:
"hahh sık işte ne olacak.." bir Kacchan'a, birde onun 'göğüs kaslarına' baktım. Sonra Denki-san'a döndüm:
"ceza falan verin. Yapamam.."
"iyi.. O zaman Bakugou senin memeni sıksın" bunun söylenmesini bekleyen Kacchan asla vakit kaybetmeyerek göğsümü tuttu ve sıktı. Böyle bir ortamda olduğumuz için sesli inlemesem de yanaklarımın kızardığına eminim..
***
Oyun bu şekilde geçtikten ve saat 1'e geldikten sonra artık keyfimiz kaçmış ve yorulmaya başlamıştık. Artık kim 'hadi yatalım' diyecek onu bekliyorduk. Denki-san derin bir esneyişten sonra bize baktı:
"uyusak mı artık? Hem yarın okul var.." Todoroki-kun başıyla onayladı:
"doğru.." Denki-san, zaten sızmış olan Kirishima-san'ı dürttü:
"kiriii!! Kalk! Uyicaz"
"olum ben uyuyorum zaten.."
"kalk! Midoriya'ya yatak kurmasında yardım edicez!" ellerimi sorun değil anlamında salladım:
"gerek yok. O kalkmasın biz hallederiz." Kacchan'ıda kolundan tutup kaldırdım ve beraber yatakları hazırladık.
Herkes yatağına geçince bende ışıkları söndürüp köşedeki yerime geçtim. Yanımda sadece Kacchan vardı. Diğerleri de Kacchan'ın tarafına doğru dizilmişlerdi. Kacchan gözlerini kapatırken:
"sakın konuşmayın ha. Belanızı dürterim" deyince herkes yorgun bir şekilde:
"tamaaaam.." dedi ve battaniyelerini örttüler.
***
"ku.." hm.. Bir ses var.. Anlamıyorum ama.. Tanıdık geliyor:
"eku.." Kacchan'ın sesine benziyor:
"deeku.." uykumdan uyanıp dik dik bana bakan Kacchan'a baktım. Biraz korktum doğrusu:
"sorun ne? Kacchan..?" biraz söylemekte tereddüt eder gibi hareketler yaptı:
"altına mı işedin ne yaptın?"
"hee altıma işedim. Salak.."
"ee ne oldu o zaman" diğerleri uyuduğu için çok sessiz konuşuyorduk o yüzden birbirimizi pekte net duymuyorduk. Gözlerim karanlığa alışınca Kacchan'ı biraz daha net görmeye başladım:
"Kacchan söylesene.."
"uf.."
"ne oldu..??" battaniyesini kaldırıp kalkmış olan şeyini gösterdi:
"azdım.."
Evet bu bölüm de bitti. İyi ilerledik ya iyi. Ölmedik daha. Neyse ne diom. Beğenen ve yorum yapan herkese teşekkür ederim.Ekstra olarak yorumlarını esirgemeyen eğlenceli okurlarım cuguli11 'e ve oreokafa' ya teşekkür ederim. Keyifli okumalar~