"Baka po matagalan kami Manong, mamasyal nalang po muna kayo sa mall tapos tatawag nalang po ako. Kain na rin po kayo" sabi ko bago kami tuluyang bumaba
Sa SM Sta. Rosa kami bumaba kahit ang pupuntahan talaga namin ay sa Biñan. Isang sakay nalang naman kaya madali ng magbyahe papunta sa Timbao, Biñan.
A tall masculine guy is waiting for us as we reached the terminal at Timbao. His plain black t-shirt made his skin appear whiter. Naka simpleng short lang sya at naka-sombrero ng itim. He looked mysterious and quiet type of man. We all smile at him and he smiled back, that showcase his perfect set of white teeth. His vibe suddenly turned into an approachable one. It's somehow obvious that he's older than the three of us, maybe because of his height or his personality just screams maturity?
"Hi" Rox approach him shyly.
I almost laugh after seeing his reaction. Really? Rox is shy?! I looked away and just wipe the sweat at my forehead.
"Let's go?" He asked
Nagkatinginan muna kaming tatlo bago sumunod sa kanya. Simula sa terminal ay kaunting paglalakad lang ang ginawa namin, tumigil kami sa tapat ng isang subdivision.
Alta Homes, I read the large letters at the entrance. We walk for few minutes before we stopped at a 3-storey modern type of house. Napaliligiran iyon ng mga magagandang uri ng halaman at ilang bulaklak. The dominant color of it is cream and brown, the wall are made of glass. Sa harapan ng bahay ay may malaking pabilog na fountain, sa tuktok noon ay may dalawang anghel.
The loud music is already hearable from where we stand. Habang pumapasok kami ay mas lumalakas iyon.
It's just almost 1:00 pm but the sala of his house is already bombarded by drunk people. The smell of alcohol is the prominent smell in here. Idagdag pa do'n ang mga kilos nila na parang mga wala sa sarili. Abala ako sa pag obserba sa mga tao kaya di ko na masyadong nabigyan ng pansin ang itsura ng bahay.
"Wag tayong iinom ha" Tila nagbabantang bulong ni Lycy kay Rox, but we're too close at each other that even I, heard it.
Rox just nod. Matapos makalampas sa sala ay dumiretso kami sa isang pinto papunta sa swimming pool area.
Splashes from water are way too tall, mukang may tumalon mula sa kung saan.
"Stop it idiot!" Bulyaw nung sumundo samin sa lalaking nagtitilamsik sa kanya ng tubig
We sat in a table far from the pool.
"By the way... I'm Tyson Miguel Alcantara" sabi nung sumundo samin ng tuluyan na kaming makaupo
"You can call me Migs or Ty, depends on where you're comfortable" he added, Rox introduce us to him as well.
The people at the pool are looking at us like we are some kind of aliens here. I feel intimidated by their stares and base on how Lycy grip on my arms I can say that she feel the same.
Ty seems fond of making friends. He has variety of them. Some of the visitors are gay, mukang wala syang pakialam sa gender ng mga tao.
I looked around. Mukang kami ang pinakabata sa mga naririto.
"Happy birthday" I greet him and smile
"Thank you"
After putting some foods and drinks on our table he excused Rox for a while.
"Okay lang?" Tanong ni Rox samin
I just nod and started eating. Nawala na ang paninitig ng mga tao kaya hindi na ganon ka-awkward ang pakiramdam ko. Siguro ay sa una lang iyon dahil nacu-curious sila sa amin.
Pumasok sa loob ng bahay sina Rox at Ty. May lumapit saming ilang mga tao para makipagkilala pero halos si Lycy ang pinaka nang eentertain sa kanila dahil abala ako sa pakikipag chat kay Nathan.
@prime_nathan
Patingin nga nung kasama nyo, isang lalaki lang yan ano?
I almost choked in my juice after reading Nathan's new message. Lycy notice it and raised a brow, asking me what happened. I show her my phone and her reaction is just as same as mine.
Inilibot ko ang tingin at naghanap ng pwedeng pagpicturan pero wala. Hindi ko rin mahagilap ng tingin sina Rox at Ty. The left side of the pool is occupied with women wearing bikinis while the right side are the guys drinking liquor.
Wala man lang matinong pwesto! And for sure even the sala is not a nice place to take photos.
@_namiii
Can't take photos.
@_namiii
Nag uusap sila ng seryoso, nakakahiyang mag interupt just to ask for some photos.
@_namiii
But trust me, I'm good. Walang mangyayaring masama. Stop worrying, I love you.
Sunod sunod na mensahe ko. I felt guilty for lying but it's the only thing that can save me now. Matapos makapagreply ni Nathan ay pinatay ko na rin ang data at nagfocus nalang sa pagkain.
"Hi, I'm John" a guy with tattoos and piercings in his brow introduce himself
"I'm Lycy and this is Nami" sagot ni Lycy tsaka ako itinuro
"Can I sit here?" Tukoy nya sa bakanteng upuan na nasa harapan namin
The two of them talks while I just enjoy the food. Paminsan minsang nakikisali ako sa usapan o di kaya ay nakikitawa kahit paaano. May ilang lumapit pa sa lamesa namin pero hindi rin mga masyadong nagtatagal. Not that I want them to stay longer.
I checked my wrist watch and it says that it's already 5:00 pm.
Nagpalinga linga ako para hanapin na si Rox mabuti nalang at nahagip sya ng mata ko na pababa ng hagdan kasama si Ty.
Nang makalapit sa lamesa namin si Rox ay pansin ko ang pamumula nya. He seems flushed and a bit happy. Mukang nahihiya rin sya sa kung ano dahil pansin ko ang pagka-ilang nya na tumitig kay Ty.
Matapos magpaalam ay umalis na kami doon. Kumuha rin muna kami ng ilang litrato kasama si Ty,pero nung tumagal ay nakisali na rin ang ilang bisita nya sa picture. We used my phone in taking those. Halos mapuno ang storage ko.
It was almost 7:00 pm when I reached home. Nathan was there too, waiting for me.
"Tired?" Bungad ni Nathan tsaka kinuha ang bag kong dala
Mom just kissed me and left me with Nathan.
"Medyo..." Tipid na sagot ko
Nathan spent the dinner at our house that night. Nang matapos iyon ay umuwi na rin sya kaagad.
"Stop looking at me like that" inis na puna ni Rox kay Lycy
"Like what? Masama bang tingnan ka? Bakit ka nabo-bother ha? Anong ginawa nyo sa taas ng bahay ha?" Nang-aakusang balik ni Lycy
It's been a week since we went at Ty's house but Rox still not telling any details on us. Akala ko ay ako ang magiging matanong tungkol doon pero nakakagulat na mas nang uusisa si Lycy. To think, they are not talking that much since Day 1.
"Wala! Ano namang gagawin namin do'n?" Iritadong sagot ni Rox tsaka nag iwas tingin
"Tsaka diba hindi tayo nag uusap? E bakit kung maka chika ka e akala mo close na ulit tayo?" Malditang dugtong pa nya
I pursed my lips, did he just read my mind? I noticed how annoyance filled Lycy's face.
"Kung makaarte ka lagi akala mo ako ang may atraso sayo ano?" Si Lycy na animo'y nanunumbat
"Tsk" Rox just rolled her eyes
Just as Lycy about to open her mouth to talk again, our professor came in.
The day went as usual. Hindi na ulit nag usap ang dalawa kagaya ng normal na mga araw namin.
Mabilis na lumipas ang mga buwan at natapos na rin halos ang school year. Wala naman ng masyadong interesanteng bagay ang nangyari sa mga nakalipas na buwan sa akin. Pero sa mga kaibigan ko ay meron ata?
Si Rox ay halos araw araw kausap si Ty habang si Lycy naman ay may something na ata doon sa lalaking nakilala namin sa party. I'm not sure though pero madalas silang magkausap nung lalaking puro tattoo at may piercing sa kilay.
The highlight of my Ber months this year is Lycy and Rox finaly settled their fights!
I let the hot wind of April enveloped my body as I remember how my friends finally settle everything.
"Stop acting like a brat, bakla ka talaga!" Hindi ko maunawaan kung galit ba talaga si Lycy dahil sa sinabi nya
"Oo na bakla na nga ako! Paulit ulit?" Inis na balik din ni Rox
"Oh e anong ikinagagalit mo dyan? Dapat ako yung galit a?" Minata nya si Rox
"Ikaw yung nang iwan pagkatapos mo akong gamitin tapos ang lakas ng loob mong magalit? Aba hoy!" Dugtong nya pa
I froze on what I heard. Popcorn nalang ang kulang ay iisipin ko ng nanonood ako ng telenovela dahil sa natuklasan ko.
Both of them are drunk. Birthday ngayon ni Rox at napag isipan nalang namin na uminom ng soju, it was his idea since he's fan of korean novelas. Pinalamutian din namin ang kwarto nya ng disco lights, kanina ay nagsasayawan at nagkakantahan kami.
Hindi ko inakala na marami pala ang iinumin nilang dalawa. Ako ay isang bote lang ang hawak habang sila ay halos nakakatig-apat na ata. Nakalimutan ko na may pagka wild nga pala ang mga kaibigan ko, naalala ko lang ulit ng makita kung gaano kadali sa kanila ang umubos ng isang bote na parang tubig lang.
I'm a little dizzy, ayoko lang sabihin sa kanila dahil pagtatawanan nila ako panigurado. Nasa kalahati palang ako!
"Galit ka pa rin sakin dahil do'n? Hindi ko naman intensyon na ganon ang mangyari Lycy" Hindi makapaniwalang balik na tanong ni Rox bago uminom ulit, tila nagsisisi sya sa kung ano
"Pero ganon pa rin ang nangyari...I fell for you" Lycy said in an almost a whisper tone
"Pagkatapos mo akong gamiting pangharap sa mga kamag anak at sa tatay mo bilang girlfriend mo, umalis ka nalang bigla nung mahulog ako sayo. You made me feel like not worthy for explanation. Kaya bakit ikaw ang galit ngayon? Bakit ikaw yung di namamansin?"
Her fiery eyes are now turned into a bit teary. It reflects the dancing lights at Rox's bedroom.
It took a quite while before I realized that my mouth was left open. I can't imagine how they pretend in front of Rox's family as couple. And what I can't imagine more is Rox being a man. Hooow??
Uminom nalang ako at nanatili ang titig sa kisame. I don't know what to say. Gusto ko sanang magsalita kaya lang para bang ang bagay na ito ay sila lang dapat ang may opinyon at mga kuro kuro. I'm out of here, I should let them fix this by their own. Issue nila ito.
Nakasandal ako sa paanan ng kama ni Rox habang silang dalawa ay nasa kaliwa't kanan ko. I'm at the middle of them while they are exchanging their rants and frustration that they keep a long time ago.
"Alam mong bakla ako Lycy. Sa lahat ikaw ang pinaka nakakaalam no'n. Ikaw ang una kong pinagsabihan ng kung ano ako..." He paused and turned to Lycy sincerely, ipinadausdos ko ang sarili pababa para mas matingnan nila ang isa't isa
"You should've stop yourself from falling for me..." He said
"Sinubukan ko Rox...okay naman na sakin na gano'n nga. Tanggap ko ng hindi pwedeng magkaroon ng tayo..." she smile sadly " Pero bakit kailangan mo pang lumayo..?" Mapait na tanong nya tsaka inubos ang natitirang kalahati ng soju na hawak
Malalalim na buntong hininga naming tatlo ang pumuno sa kwarto. Lahat kami ay nakatingala sa kisame na animo'y yun lang ang kaisa isang bagay dito sa silid na karapat dapat sa atensyon at pansin namin.
"Mas masasaktan kita pag hindi ako umalis. I don't know if you'll believe this...pero mahalaga ka sakin Lycy. Ikaw ang kaisa isang tao na masasandalan ko sa mga oras na yon pero pinili kong lumayo sayo...akala ko kasi... I thought you'll heal when I leave, pero parang mas nasaktan pa ata kita" Sambit ni Rox, nanghihinayang sa kung ano, his eyes are gleaming apologies and sincerity
The air becomes so thin and cold. Ang iba't ibang kulay na ilaw sa silid na ito ang tanging gumagawa ng kilos.
"I'm sorry..." Habol nya na nagpalingon kay Lycy
Lycy looked stunned upon hearing Rox's last words before smiling.
"Okay na ako...gusto ko lang namang malaman kung bakit. Akala ko kasi baliwala ako sayo pero may sarili ka naman palang mga dahilan" ngumiti sya at pinunas ang ilang luha sa pisngi
"I missed my bestfriend a lot...I miss you Rox" she whispered
I don't know if it's because of alcohol that I became so emotional too.
Mas lumapit sa'kin silang dalawa tsaka ako niyakap. It's ironic na ako ang niyayakap nila kahit dapat sila ang nagyayakapan, but I won't deny how great their hugs are.
We all cry in chorus. Eventually we find it funny that we end up bursting in laughters and giggles. We spent Rox's birthday by drinking and sharing more about ourselves.
Para kaming mga baliw na pagkatapos umiyak ay nagtatawanan naman.
Matapos ang gabing iyon ay ramdam na ramdam ko ang gaan ng paligid ng magkita kita ulit kami. Parang wala ng pag iwas at kung ano pang pagpipigil. And I never been this happy and complete.
I have a great friends, a supportive family and a loving boyfriend. What else can I ask for?