Third Person's POV
Pagkatapos mawalan ng malay si Deanna ay ang pagdating naman nila Cy kasama ang iba pang mga tauhan nito.
"Anong nangyari?!" Tarantanang tanong nito sa mga babaeng katatapos lang umiyak.
Nagulat naman si Jema nang makita si Cy. Sinuri pa niya ito simula ulo hanggang paa.
"Anong ginagawa niya dito? B-bakit alam niyang nandito kami? Bakit kasama pa niya ang ibang kaibigan nila Deanna?" Sunod-sunod na tanong nito sa sarili habang nakakunot pa ang noo.
"P-pwede bang dalhin n-niyo na lang kami sa site? I'm so tired." Agad naman tumango si Cy matapos magsalita ni Aly.
Kahit naguguluhan man sila Den sa nangyayari, hindi na sila nagtanong tungkol sa mga bagong dating. Sabay-sabay silang sumakay sa van habang tinutulungang maglakad ang SV Gang.
.....
Pagkarating nila sa SV site, agad nilang hiniga sina Deanna, Alyssa, Jaycel, Tots, Maddie at Bea sa hospital bed sa isang kwarto dito. Agad na may lumapit sa kanila na mga doctor at nurses.
"Uhm doon muna kayo maghintay sa labas, Jema. We will just tell you guys if okay na sila." Sabi ni Cy.
Bigla namang napakunot ang noo ng mga kaibigan ni Jema pero tumango muna sila bago umupo sa labas ng kwarto.
"Jems, bakit kilala ka niya?" Den asked her.
Jema took a sigh first and answered her.
"Nagkita kami ni Cy sa harap ng Gang Stadium nung pagkatapos nating makaganti sa kanila. Ayun nagkwentuhan lang kami saglit tungkol sa kung anong meron sa loob ng stadium na yun." Sagot ni Jema.
"Then what is he doing here? Bakit tinutulungan niya tayo?" Tanong din ni Ponggay.
"Don't tell me magkakakilala sila." Singit ni Celine.
"Dahil sinusuklian ko lang ang tulong na ibinigay nila sakin noon." Sabay-sabay silang napalingon sa pinanggalingan ng boses at nakita ang isang maskuladong lalaki.
"What do you mean?" Jho asked.
Inalis muna ni Cy facemask niya at hinarap ang mga ito.
"Matagal ko na silang kilala pati including their real identity." He answered. "Pero hindi wala ako sa lugar ngayon para ikwento sa inyo."
"Pabitin naman toh." Sabi ni Celine sa kanyang isip.
"Pwede na kayong pumasok. I'm sure gustong-gusto niyo na silang makausap." Magtatanong pa sana sila pero naglakad na ito paalis at naiwan silang tulala.
Naunang pumasok si Yumi at sumunod ang iba.
____________________
Yumi's POV
Agad kong nilapitan si Jaycel na halos mabalot na ng benda ang buong katawan. Umupo ako sa may upuan sa tabi ng bed niya atsaka hinawakan ang kanyang kamay.
"Hey, can you hear me?" Maluha-luha kong tanong pero hindi siya sumagot.
"Jaycel." I called her but no response kaya napayuko na lang ako. "Sana ikaw na lang. Sana ikaw na lang."
"S-sana nga." Napaangat ako ng ulo nang marinig ko siyang sumagot.
"Jayce I'm sorry." I started to cry.
"Hushh, you did nothing wrong." Pagpapatahan niya sakin sabay punas ng aking mga luha.
"Pero nasaktan kita. Niloko kita." Sabi ko sa kanya.
"Pero kaya kong tanggapin ang sakit na yun kung ang kapalit naman ay ang pagmamahal mo." Makahulugang sagot niya.
"Kaso anong magagawa ko eh may manliligaw ka na." Dagdag pa niya sabay tawa ng peke.
"Ginawa ko lang yun dahil sa plano." Sabi ko sabay iwas ng tingin.
"What plan?" She asked.
Ngumiti naman ako sa kanya at sumagot.
"Ang planong yun ay para matulungan namin kayo but I think Ara is the right person to explain it to you." Sagot ko sa kanya. "Lahat ng ito ay dahil lang sa plano. Hindi ko alam kung bakit kami pumayag sa planong yun pero isa lang ang gusto naming mangyari."
Hindi siya nagtanong bagkus naghihintay ng sunod kong sasabihin.
"We want to help you guys. Alam naming hindi na biro ang laban ninyo kina Fhen." Dugtong ko at mapait na ngumiti sa kanya.
Sumenyas naman ito na lumapit sa kanya kaya ginawa ko yun. I was shocked when see kissed my forehead and hugged me.
"Can give me a chance to show my love for you?" Dali-dali akong napaangat nang tanungin niya ako.
Pareho kaming napatingin ng diretso sa isa't isa. Hindi na ako sumagot sa kanya at dali-daling...
Hinalikan ang kanyang mga labi.
Ikaw lang, Jaycel. Ikaw lang.
____________________
Celine's POV
Napailing na lang ako nang makita sina Jaycel at Yumi na naghahalikan.
Hay dinaig pa kami. Partida mas bata pa ang dalawang yan sa amin ha pero masaya ako para sa kanila. Despite all of what is happening to us, bumalik pa rin sila sa isa't isa.
"Pst." Nabalik ako sa katauhan nang may tumawag sakin. "Celine."
Kilala ko na kung sino ito.
Dahan-dahan akong tumingin sa gawi ni TC na nakatingin din sakin.
"Halika nga." Utos pa niya sakin.
May sakit ba toh? Parang hindi naman nabugbog eh. Ang demanding pa.
Bagsak-balikat akong lumapit sa kanya at umupo sa may space ng hospital bed na hinihigaan niya.
"How are you feeling?" I asked her.
"A little bit fine?" Hindi pa siguradong sagot niya. "Nandito ka na eh."
Medyo naramdaman kong namula ang aking pisngi kaya agad akong umiwas ng tingin sa kanya para hindi ako mahalata.
"You're blushing." She said and chuckled.
Humarap ako sa kanya at sinamaan siya ng tingin.
Pero sa totoo lang, namiss ko yung ganitong mood niya. Yung parang walang iniisip na problema. Puro good vibes lang.
"And now you are staring at me." Nakangiting sabi niya kaya agad akong umiwas ng tingin.
Hindi naman siguro ako ganun katagal nakatitig sa kanya noh?
"Hoy TC, wag kang feeling dyan. Bakit kita ako tititig sayo ha?" Mataray kong tanong sa kanya atsaka nagcross arms.
"I don't know. Why don't you ask yourself?" Naiiling niyang sagot.
Grrr! Iniinis na naman niya ako.
"Kung hindi ka makakausap ng maayos, I'll better go." Tatayo sana ako nang bigla niyang hawakan ang kamay ko.
"You're leaving, again." She said in a sad tone. "Please stay. Kahit ngayon lang."
Nagulat ako nang bigla na lang siyang umiyak.
"I can't *sob live without you *sob, Celine." Dahan-dahan akong umupo ulit para mapantayan siya.
I cupped her face.
"Hindi ko alam bakit nagawa mo akong iwan pero alam kong ako ang mahal mo. Please Ced, don't leave me again." Dugtong pa niya.
"I'll stay okay? Nandito lang ako." Sabi ko sa kanya atsaka ngumiti.
Hindi ko alam kung paano nangyari ito pero magkadikit na ang aming mga labi. It lasted for a minute hanggang siya na ang humiwalay atsaka niyakap ako.
"Thank you." She whispered.
___________________
Ponggay's POV
I immediately walked towards MM.
"Uhm hi." Nahihiya kong wika.
"Hey." Sagot niya at ngumiti.
Wow, ang tibay talaga nito. Nagawa pang ngumiti kahit halos manlambot na ang katawan.
"P-pongs, I---" Hindi ko na siya pinatapos at inunahang magsalita.
"I'm sorry." I sincerely apologized. "You guys did a lot for us, you protected us pero ganito ang sinukli namin sa inyo."
"Lahat ng ito ginawa na naman namin para sa inyo. We'll do everything even though our lives will depend on it." She replied.
Natahimik at napaisip ako bigla.
"You know what Ponggay, ang drama mo." Sabi niya sabay tawa kaya agad akong tumingin sa kanya sabay palo.
"Awww!" Napangiwi ito sa sakit. "Hey! Nakalimutan mo na bang volleyball player ka? Ang sakit nun ah."
"Ayy oo nga pala. Sorry." Sagot ko naman atsaka umirap.
"Kahit kailan talaga ang susungit niyo. Buti nga pinuntahan namin kayo dun kung hindi wala na kayo dito ngayon." Sabi niya.
"Edi sana di ka na lang sumama sa kanila. Kaya naman nila kaming iligtas kahit wala ka duh." Pagsusungit ko pa sa kanya.
"Dami-dami mo pang sinasabi." Bulong niya pero narinig ko pa rin ang sinabi niya.
"Aba." Agad kong piningot ang tenga niya. "Ginaganyan mo na pala ako ngayon ha."
"O-ouch! I'm just joking lang naman e. Bitaw na." Pagsuko niya kaya binitawan ko na siya. "Tignan mo pulang-pula na oh."
"At paano mo naman nalamang namumula na yan? May mata ka ba sa tenga mo?" I sarcastically asked.
"Wala pero nakikita ko naman halaga mo." Biglang humina ang boses niya. "Sana makita mo rin ang halaga ko."
Tinamaan ako sa sinabi niya. I know that she is worth it pero alam ko ring hindi ko pa naipaparamdam sa kanya na mahalaga siya, sakin.
"Ikaw naman ang maraming sinasabi ngayon." Sabi ko sa kanya. "Alam mo, magpahinga ka na lang muna dyan."
Napasimangot siya nang makita niya akong tumayo. Natawa naman ako sa itsura niya pero bago ako umalis, hinalikan ko muna siya sabay karipas ng takbo. Narinig ko pang tinawag niya ako ulit at sinabing ibalik ko daw ang ninakaw kong halik sa kanya pero tinawanan ko lang siya.
__________________
Jho's POV
Kinakabahan akong lumalapit kay BDL na parang wala sa sarili. Umupo ako sa kanyang tabi.
"B-BDL." Tawag ko sa kanya. Agad naman siyang sumagot.
"Why are you here?" Walang emosyon niyang tanong.
"I just want to say so---"
"I don't need your fucking sorry Jhoana! I need an explanation pero hindi mi binigay!" Pasigaw at may diin niyang sabi kaya napatingin ang iba naming kasama dito sa loob.
"I will exp---" Hindi na naman ako natapos dahil nagsalita na naman siya.
"Then explain it to me Jho! Gulong-gulo na ako!" She shouted again.
Dali-dali namang lumapit si TC sa kanya kahit hirap na hirap na utong maglakad.
"Bea, calm down please. Pakinggan mo muna siya." Pagpapakalma niya kay BDL.
Bea? I think that's her name.
Nakita kong bumuntong-hininga siya at diretsong tumingin sakin.
"Just leave me alone." Kalmadong sabi niya.
"Pero akala ko bang---"
"Hayaan mo muna siya Jho. She's not yet ready to hear you out. Give her time." Singit ni DW.
Paano kung hahayaan ko siya at bibigyan ng time? Baka mawala na siya ng tuluyan sakin.
"I can't let her because I really really want to explain everything." I replied.
"Darating din ang tamang panahon para dyan Jho." Seryosong tumingin si BDL sakin. "And I don't want to ruin your relationship with Nico."
Para akong binuhusan ng malamig na tubig dahil sa pagkakasabi niya nun.
Humiga na siya ng maayos atsaka ipinikit ang mga mata. Lumapit naman sakin si Den.
"Kaya mo yan Jho. You just need to fight for your love to her at alam kong maiintindihan ka rin niya." Sabi nito.
"And besides, we all did that because of the plan dba? Don't worry, tutulungan ka namin nila Ara." She added and smiled.
Medyo gumaan na ang pakiramdam ko matapos ko siyang makausap. Tumingin muna ako kay BDL na mahimbing nang natutulog ngayon.
I'll wait for the right time, BDL. I'll wait for you.
__________________
Den's POV
After I talked to Jho, pinuntahan ko na si AV.
"Is she okay?" Tanong niya agad. Tipid lang akong tumango.
Kahit buhay niya na ang nasa peligro, yung ibang tao pa rin ang iniisip niya.
"Eh kayo ni LA? Kumusta kayo?" Pag-iiba niya ng usapan.
Bakit sa dinami-dami ng pwede niyang itanong, yan pa talaga?! Ayoko naririnig ang pangalan ng mokong na yun.
"It's okay kung hindi mo masasagot ang tanong ko. I know that you need some privacy." Sabi niya.
"Walang namamagitan samin ng LA na yun, okay? Once na nakapag-explain si Jho, lahat tayo ay malilinawan." Sabi ko naman.
"Okay." Maikling sagot niya.
Akala ko magpapahinga na siya pero mali ako.
"I missed you, Den. I missed the old us. Alam mo yun? Yung panahon na wala tayong iniisip na problema, puro saya lang. How I wish na sana matapos na lahat ng ito." Sabi niya atsaka tumingin sakin. "Gusto pa kitang makasama."
Kitang-kita ko sa kanyang mga mata ang sinseridad. Napangiti muna ako bago siya hinalikan.
"Tayo ang tatapos ng labang ito."
"Wow ha, kayo lang?" Singit ng isang babaeng nakatayo sa harap namin.
"Jema." Pagbabanta ko sa kanya.
"Ay naistorbo ko ba kayo? Sorry hehe. Sige magmoment na kayo ulit." Sagot niya atsaka umalis.
Natawa na lang kami ni AV atsaka nagyakapan.
__________________
Jema's POV
Pagkatapos kong istorbohin ang mga love birds, dumiretso na ako kay Deanna. Buti na lang at gising pa siya.
"How are you feeling?" I asked her.
"I'm fine thank you." She chuckled.
Hay Deanna Wong, you never failed on making me happy.
"Paano na nyan? Kung kailan malapit na ang battle, dun pa kayo nagpabugbog." Sabi ko sa kanya.
Sinusubukan niyang umupo pero nahihirapan siya kaya tinulungan ko siya.
"Thank you." She thanked me. "Alam kong tinatrabaho na ni Kuya Cy ang lahat."
Speaking of Cy Malonjao, I'm still confused bakit siya nandito kaya hindi na ako nag-abalang magtanong sa kanya.
"Sino siya? What is he doing here and why did he helped us?" Sunod-sunod kong tanong.
"Isa-isa lang naman." Natatawa niyang sabi. "Uhm he's a friend of mine. Katulad din siya nila Kat na parang secret agent namin. Isa siya sa tumutulong samin. And I know na kilala mo siya."
How did she know?
"Because he told me." She laughed again. "Ang cute mo."
"Tigilan mo nga ako Wong. Binibasa mo ba yung nasa isip ko?" Irita kong tanong.
"Hmm hindi naman. Based on your facial expression kasi kaya alam kong nagtataka ka." She answered.
"Ano nga pala ang sabi nung mga doctor?" Pag-iiba ko ng usapan.
"Were okay naman daw and luckily, wala kaming natamo na injuries. Swerte daw talaga kami dahil sobra-sobra daw ang pagkakabugbog samin." She explained. "Pero mas maswerte talaga ako dahil hindi na natin kailangang magtago sa kung ano man nararamdaman natin sa isa't isa."
Napangiti naman ako sa mga sinabi niya.
Sobrang lalim eh. Ang amo pa ng mukha na aakalain mong anghel pero sa loob nyan ay may demonyong kaya makapatay. Yun ang sabi niya.
I kissed her lips muna atsaka sinabihang magpahinga muna dahil alam kong may masakit pa sa kanya. Nung una ay hindi siya pumayag dahil gusto niya pa daw akong makausap pero syempre hindi siya nakatutol dahil tinakot ko. Hehehe.
Lumabas muna kami ng kwarto. Sinalubong naman kami nila Kat na may bitbit na mga bag.
"Here are your clothes. May kwarto dito at doon kayo matutulog." Sabi niya atsaka binigay samin yung bag.
"Pinasuspend namin ang class bukas para hindi kayo maabsent. Baka kasi mahirapan pa kayong maghabol ng mga lessons or activities ninyo at dahil yun din ang utos ni Boss D. Baka kasi balikan daw kayo nila Fhen sa dorm." Sabi naman ni Dani.
"At pupunta din dito ang Waf's bukas para ma-settle na lahat at ang panibagong plano." Napakunot kami ng noo sa sinabi ni Cy.
Plano? Plano na naman? Paano kung sa bagong plano na yun ay mapahamak na naman sila?
"Plano? Ano na namang plano yan ha? Hindi na namin kakayaning makita sila ng ganyan." Sabi ni Den.
"At hindi na rin namin kayang gawin ulit ang ginawa namin sa plano nila Ara." Sabat ko sa usapan.
"Don't worry, wala na kayong kailangan gawin. SV na ang bahala. Napagplanuhan na talaga namin ang bagong plano na yun at malalaman niyo yun sa mismong laban." Cy added.
"Oh sige, dadalhin na namin kayo sa magiging kwarto niyo." Jules said.
"Eh paano kayo? Babalik kayo sa dorm?" Tanong ni Pongs kina Kat. Umiling naman sila.
"Dito din." Faith shortly replied and we just nodded na lang.
So ayun, dinala nila kami sa mga kwarto dito atsaka kami hinayaang mag-ayos.
_________________
Deanna's POV
*Kinabukasan*
Medyo umayos na ang pakiramdam ko ngayon pero nakakaramdam pa rin ako ng sakit sa katawan.
For sure magagaling ang kinuhang doctors and nurses na kinuha ni Kuya Cy hahah.
Nagtaka naman ako kung bakit ako na lang ang mag-isa dito sa kwarto pagkagising ko. Sabay-sabay naman kaming natulog kahapon dito ah. Nahirapan pa akong tumayo pero agad din akong nakarecover. Pagkalabas ko ng room, katahimikan ang bumungad sakin.
Where the hell they are?
I have no choice kundi ikutin ang buong site na ito.
Ang tahimik lang nito. Parang walang nagaganap na mga madugong laban, yung feeling na ang linis tignan pero pagsapit ng dilim, magsisilabasan na ang mga mababangis.
Wow sanaol mabangiz.
I still remember the time that we built this bar. Wala talaga sa isip namin ang maglagay ng ground/site para sa gang namin pero si Kuya Cy ang nag-suggest na gumawa kaya simula nung magawa ang site na ito, halos dito na siya natutulog dahil lahat ng oras niya ay iginugugol nito sa pagtuturo ng self-defense sa ibang mga bata at teens especially samin. Kaye heto kami ngayon. Kahit na magaling kaming dumipensa at umatake, tinuruan niya pa rin kami bigyan ng limitasyon ang pakikipag-away. Hindi lahat ng tao ay kailangang gantihan, unless they deserve it.
"Deans!"
"Ay jusko ka!" Sigaw ko rin dahil may bigla na lang tumawag sakin.
Tinignan ko siya atsaka sinamaan ng tingin. "Carlos!"
"Hey! I didn't mean to---"
"Nasaan sila?" Putol ko sa kanya.
Sumenyas naman siyang sumunod ako sa kanya kaya yun ang ginawa ko. Pumunta kami sa computer room at nandito nga silang lahat including Waf's.
"What's up bruh?" Ara approached me but I gave my attention to my friends.
"Bakit niyo ako iniwang mag-isa?" I asked them.
"Hindi ka na namin inistorbo. Ang sarap kasi ng tulog mo eh baka magalit ka pa kapag ginising ka namin." Aly replied.
She has a point naman kaya tumangi lang ako para sabihing na-satisfy ako sa sinagot niya.
"By the way, nasaan pala sila Jema?" Tanong ko nang mahalatang kami-kami lang ang nandito at wala sila.
"Ayun, they are cooking for our breakfast daw. We insisted pero hindi sila pumayag kaya heto inaayos namin lahat ng narecord na video." Sagot ni Maddie.
Yeah, we got those video mula sa mga body cams namin nung pumunta kami sa warehouse at kung saan kami nabugbog.
"Tuloy pa rin ba ang plano?" Ara asked.
Hindi naman kami nagdalawang-isip na sumang-ayon sa kanya.
"Basta mag-iingat pa rin kayo. Wag na wag niyong hahayaan na mawala sila sa paningin ninyo." Seryosong sabi ni Kuya Cy. Tumango lang kami at pinanood ang iba pang video clips.
After that, tinapos na namin ang pag-aayos at mas nilinaw ang plano sa iba pa naming mga kasama.
We won't let them win the battle
_________________
A/N: Shocks may new plan na naman sila goiz.
Sorry sabaw ud ko hehe cringeee.
Let me know your thoughts about this one po. Battle na po talaga sa next chap so abangan niyo yun hehe alam kong yun ang pinakahinihintay niyo pero matatagalan po ang ud ko kasi gusto ko pong maganda yung magiging battle nila.
And congrats sa JiaGuel! ♥ Engage na silaaaa. KiefLy at JeDean hanuena hahaha.
Keeo safe everyone! XOXO!