36.
Ξενέρωμα.
«Ένα μπολ ποπ κορν για το αστέρι μου...»λέει και του δίνει ένα μπολ «και ένα μπολ για το αγόρι μου»συνεχίζει και μου δίνει και εμένα ένα.
Δεν παραπονιέμαι.
Πατάει play και η ταινία με τον Σρεκ συνεχίζει.
«Ποτέ τελειώνει;»
«Σε 40 λεπτά.Γιατι;»
«Μετά θα βγούμε καμία βόλτα;»ρωτάω ενώ τρώω μαζί.
«Το βράδυ;Όχι.Πρεπει να ταΐσω τον Μηνά και μετά να τον βάλω για ύπνο.»
«Μετά;Αφού κοιμηθεί;»ρωτάω.
«Νικόλα....έχω τον Μηνά»
«Αστον να κοιμηθεί και πάμε.Σιγα.»λέω.
Εκείνη κατεβάζει τα μούτρα της τώρα και σηκώνεται από τον κάναπε και πάει στην κουζίνα.Τι είπα;
Αφήνω τα ποπ κορν και παω και εγώ.
«Τι έγινε τώρα;»
«Αυτός ο λόγος ήταν που δεν ήθελα κανέναν στην ζωή μου.Κοιτα τι κανείς.Γκρινιζεις από τώρα...!»
«Απλά σκέφτηκα ότι αν τον αφήσεις για ύπνο δεν θα σε χρειαστεί μετά»
«Νικόλα κάθε φορά χρειάζεται κάποιον.Δεν μπορείς να τον αφήσεις μόνο.Αν δεν βρει κανέναν εδώ βγαίνει στον δρόμο και σε ψάχνει.Αν χτυπήσει το σταθερό και δεν το σηκώσει κανείς φωνάζει μέχρι να το κανείς.Δεν μπορεί να μείνει μόνος.Ειναι επικίνδυνο.»μου εξηγεί.
Δεν ξέρω πως έχουν τα πράγματα άρα δεν ξέρω και ότι γίνονται όλα αυτά.
«Καλά.Συγνωμη.Δεν το ήξερα.»λέω και εκείνη αναστενάζει.
«Απλά δεν θα έπρεπε να τα κανείς όλα μόνη σου.»προτείνω κάτι που της το έχω ξαναπεί.
«Βλέπεις κανέναν άλλον εδώ γύρω;»ρωτάει και μου δείχνει γύρω.
Όχι.Δεν βλέπω κανέναν.Και αυτό είναι το πρόβλημα.
«Καλα καλά...»λέω και την φέρνω πιο κοντά μου τώρα και βάζω τα χέρια μου στην μέση της.
«Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεσαι είμαι εγώ να λέω τέτοια...»λέω αφού σίγουρα τα ξέρει αυτά που θέλω να της πω.
«Απλά προσπαθώ οκ;Κάνω ότι καλύτερο μπορώ.»λέει σιγά και τώρα κατάλαβα ότι έκανα μαλακια.Μονο αυτή ξέρει τι έχει τραβήξει και πως ήταν η ζωή της μέχρι τώρα.
«Και αυτό είναι το παν.Να κανείς ότι καλύτερο μπορείς.»λέω και πλησιάσω και την φιλάω.Την έχω φιλήσει άπειρες φορές μόνο σήμερα.Τι έχω πάθει;Λες και είναι για χόρταση κάνω.
Την σηκώνω από τα ποδια και την ακουμπάω πάνω στο τραπέζι και βάζω το σωμα μου πάνω της χωρίς να σταματήσω το φιλί.
«Νικόλα...ο Μηνάς...»λέει ανάμεσα στα φιλια.
«Βλέπει τον Σρεκ τώρα.Δεν παθαίνει τίποτα.»λέω και βάζει τα χέρια της στο στήθος μου και εγώ τώρα ρίχνω πίσω τα μαλλιά της επειδή μπαίνουν μπροστά στο πρόσωπο της και με ενοχλούν.Μετα τα έβαλα στην μέση και μετά στα οπίσθια της και δεν πρόλαβα καλά καλά να ακούμπησω εκεί και ακούγεται ένας θόρυβος αρκετά μεγάλος από μέσα και πετάχτηκαμε και οι δυο πάνω.
«ΜΗΝΑ;»φώναξε η Ελλη και έτρεξε μέσα και την ακολούθησα και εγώ.
Όταν φτάνουμε στο σαλόνι βλέπουμε την τηλεόραση να έχει πέσει κάτω.Η μεγάλη της τηλεόραση 55 ιντσών,να είχε γίνει κομμάτια.Η
Οθόνη μαύρη αφού έπεσε από αρκετά μεγάλο ύψος.
«Μηνά;Τι έγινε;»ανησυχεί και τρέχει κοντά του.
Αυτός κοίταζε την τηλεόραση και όταν πλησίασε η Ελλη κοίταξε εκείνην.Μολις την είδε αμέσως γλύκανε το πρόσωπο του.
«Μηνά;Είσαι καλά;»λέει και εκείνη και τον κουνάει να δει αν έχει χτυπήσει κάπου.
«Δεν τον θέλω.Δεν τον θέλω τώρα τον Σρεκ.Αυριο.Θελω να κοιμηθώ.»της έλεγε.
Δεν κατάλαβα...
Δηλαδή έριξε αυτός την τηλεόραση;
Δεν έπεσε;
«Εντάξει ενταξει.Τι λες να κάνουμε ένα μπάνιο,να πλύνουμε τα δόντια μας και μετά να κοιμηθούμε;»
«Σαπουνάδα;»ρωτάει αυτός.
«Φυσικά και θα κάνουμε σαπουνάδες.Ελα σήκω.»λέει και σηκώνεται και τον πιάνει από το χέρι.
Καθώς περπάταγε προς τα μέσα κοίταζε την τηλεόραση.
«Έρχομαι να καθαρίσω»μου λέει σιγά.
Στεναχωρήθηκε.Πραγμα λογικό.
«Θα τα καθαρίσω εγώ.Μην ανχωνεσαι για αυτό.»λέω και μου ρίχνει ένα ψεύτικο χαμόγελο πριν πάει μέσα.
***
Έχει περάσει μια ώρα.Μια ώρα που κάθομαι μόνος στο δωμάτιο της και την περιμένω.
Βαρέθηκα την ζωή μου αυτήν την στιγμή...
Μήπως να διαβάσω κάνα βιβλίο;Να λύσω κάνα πιθαγορειο θεώρημα;Να χτίσω κάνα σπιτι;
Προς το παρόν ας ξαπλώσω.
Βγάζω τα παπούτσια και ξαπλώνω στο κρεβάτι της.
Μήπως να ρίξω έναν υπνάκο;
Αλλά είναι νωρίς.Και έχω και κάπως υπερένταση.
Ευτυχώς ανοίγει η πόρτα και μπαίνει η Ελλη.Σηκωνομαι από το κρεβάτι και κάθομαι μόνο.
«Όλα καλά;»ρωτάω.
«Ναι.Κοιμηθηκε ευτυχώς.»λέει και πιάνει με το χέρι της τον ώμο σαν να κάνει μασάζ στον εαυτό της.Το έχω ξαναδεί να το κάνει αυτό από εκείνο εκεί το παράθυρο απέναντι.
«Έλα εδώ....»της λέω και την τραβάω να κάτσει στο κρεβάτι και της έκανα εγώ μασάζ εκεί.Οσο την έτριβα εκείνη μάζευε το σωμα της.Μαλλον πονάει πολύ.
«Πονάω...»παραπονιέται.
«Αυτό είναι το νόημα»λέω και της κάνω λίγο ακόμα.
«Σε ευχαριστώ που καθάρισες τον χαμό στο σαλόνι.Ειδα έπλυνες και τα πιάτα.»
«Αυτό αν και δεν θέλω να το παραδεχτώ το εμαθα από τον Σταύρο....να και κάτι καλό που εκανε...»λέω.
«Σε ευχαριστώ.Αληθεια.»
«Μην το συζητάς.»λέω και εκείνη σηκώνεται τώρα.
«Τα κάνει συχνά κάτι τέτοια;Ο Μηνάς εννοώ....»λέω.
«Πολύ συχνά ναι.Απλα ξέρεις.Δεν μπορεί να καταλάβει ότι εμείς.Τα πράγματα στο μυαλό του είναι πιο απλά.Υπαρχει το άσπρο και το μαύρο.Αν δεν του αρέσει κάτι είναι τελείως αρνητικός,αν κάτι πάει λάθος σύμφωνα με αυτόν τότε αναστατώνετε.Πρεπει να του μιλάς καθαρά και με απλές λέξεις.Γενικα είναι πολλά...»
«Πάει σχολείο;»είναι η επόμενη ερώτηση μου.Ειμαι περίεργος.
«Κάνει μαθήματα σπιτι.Ερχεται δάσκαλος.»
«Κατάλαβα.»λέω.
Θα είναι κουραστικό.Και μετά γκρίνιαζα εγώ που είχα μια αδερφή σαν την Αλεξάνδρα...
Υπάρχουν και πιο δύσκολα.
«Τελοσπαντων...ας αλλάξουμε θέμα.»λέει και ανοίγει την ντουλάπα της και βγάζει μια κόκκινη ζακέτα από μέσα και την φοράει.Μια ψυχρά την έχει.
«Δεν έχουμε τηλεοραση για να βλέπαμε.Τι θες να κάνουμε;»ρωτάει.
Αφού ρωτάει...
«Κάτι έχω στο μυαλό μου...»λέει πονηρά για να το καταλάβει.
«Ξέρω»λέει.
«Ξέρεις;»ρωτάω.
«Χαρτια,UNO η μονοπολη ;»ρωτάει τώρα.
Όχι ακριβώς αυτό που εννοούσα...
Όχι καθόλου αυτό που εννοούσα βασικά...
«Μονοπολη...ξέρω εγώ...»λέω.Ξενερωσα τώρα.
«Οκ»απαντάει και εγώ κάθομαι στο κρεβάτι.
Εκεινη έτσι όπως ήταν όρθια μπροστά μου σκύβει και ακουμπάει τα γόνατα στο πάτωμα και κάθεται έτσι.Μετα πιάνει τα μαλλιά της πάνω χούφτα χούφτα και τα μαζεύει με το κοκαλάκι της.
Τι..Τι κάνει;
Θα κάνει αυτό που νομίζω;
Μετά βάζει το ένα χέρι της στο γόνατο μου.
Δεν είμαι προετοιμασμένος για αυτό όμως...και ολας.
Βάζω τα χέρια μου πίσω στο κρεβάτι και ετοιμάζομαι.
Την βλέπω να σκύβει μπροστά μου και να τραβάει κάτι από κάτω από το κρεβάτι της.Και μετά σηκώνεται.
Ήταν η μονοπολη....!
Για αυτό έκανε έτσι;Έσκυψε να πάρει την μονοπολη κάτω από το κρεβάτι της;
Θεέ μου.
«Θα κάτσουμε κάτω.Ελα...»λέει και βγάζει τα λεφτά και τα ετοιμάζει όλα.
«Έρχομαι...»λέω και κάθομαι κάτω απέναντι της.
Ξενέρωμα πρώτου βαθμού.