Εφόσον ο Namjoon μου έκανε μου νόημα ότι όλα είναι εντάξει προς το παρόν προσπάθησα να χαλαρώσω γιατί το να είμαι τόσο νευρική νομίζω δεν θα βοηθήσει κανέναν.
Σε κάποια φάση καθώς κοιτούσα γενικά και παρατηρούσα βλέπω τον Taehyung να μιλάει με τη Σταυρούλα και να γελάνε.
Ξέρω ότι δεν τρέχει κάτι μεταξύ τους γιατί κάνει μπαμ ότι ότι της Σταυρούλας της αρέσει ο Yoongi και αυτός το ίδιο, όμως ομολογώ ότι ζήλεψα και μάλιστα πολύ. Τι δουλειά έχει ο Taehyung με τη Σταυρούλα?!
Τους είχα καρφώσει με το βλέμμα μου και μάλλον ο Jungkook το κατάλαβε γιατί ήρθε προς το μέρος μου.
Jungkook's pov:
Παρατηρούσα την Πανδώρα η οποία έχει καρφώσει το βλέμμα της για αρκετή ώρα κοιτώντας κάπου με νεύρα,γύρισα να δω τη κοιτάει έτσι έντονα και μόλις είδα τον Taehyung να μιλάει με τη Σταυρούλα τα κατάλαβα όλα.
Την πλησίασα
Jk: Πανδώρα τι γίνεται; Ποιον έχεις σκοτώσει με το βλέμμα σου;
Πδ: Ε;...Τι είπες;
Jk: Τον Taehyung και την Σταυρούλα δεν κοιτάς;
Πδ: Ε...ε...μου φαίν.....
Jk: Ναι σήμερα είναι πολύ κοντά μεταξύ τους
Πδ: Ναι το βλέπω ( μου απάντησε αγριεμένα με ένα ύφος ειρωνίας)
Jk: Μην αγχώνεσαι ο Taehyung είναι τρελός για σένα δεν ξεκολλάει.
Πδ: Τ-τι?!
Τότε ξεκίνησε να παίζει έτσι μία ρομαντική μουσική.
Θέλοντας να την κάνω να ξεχαστεί και να ξυπνήσω τον Taehyung της ζήτησα να χορέψουμε.
Στην αρχή ήταν λίγο διστακτική την τράβηξε όμως από το χέρι και πήγαμε στο κέντρο της πίστας. Τοποθέτησα τα χέρια μου γύρω από την μέση της και αυτή τα δικά της γύρω από το λαιμό μου, δεν άργησαν όλα τα βλέμματα να πέσουν πάνω μας και λογικό ήταν πανέμορφη.
Μπορεί να χορεύουμε ωραία και να είχαμε κλέψει την παράσταση όμως αυτή συνέχισε να μην ενδιαφέρεται και να μην "καταλαβαίνει" τι γίνεται γύρω της, γιατί ακόμα κοιτούσε τον Taehyung ο οποίος μας είχε δει και είχε βγάλει αφρούς από τα νεύρα.
"Πανδώρα" της είπα και αυτή γύρισε και με κοίταξε με αυτά τα πανέμορφα μάτια της κάνοντας με να χαθώ μέσα σε αυτά. "Ναι" μου είπε με αυτήν τη γλυκιά και βελούδινη φωνή της και εγώ απλά συνέχιζα να την κοιτάω.
Εκεί που ήμουν έτοιμος να κάνω ένα τρομερό λάθος καθώς καθώς πήγα να την φιλήσω, ευτυχώς ο Namjoon μας διέκοψε κάνοντας μας νόημα ότι ο Val μόλις έφτασε και τρέξαμε κατευθείαν έξω πηγαίνοντας στην ταράτσα για τις εκρήξεις.
End of Jungkook's pov
Taehyung's pov:
Βλέπω την Πανδώρα έχει κολλήσει το βλέμμα μου εκεί δεν ξεκολλάει δεν μπορώ να πάρω τα μάτια μου.
Της πάει τόσο πολύ αυτό το κόκκινο φόρεμα! Αχχχ!
Καρφώθηκα και μάλλον φάνηκε καθώς η Σταυρούλα με πλησίασε κάνοντας μου σχόλιο για αυτήν.
Στ: Γιατί δεν της μιλάς;
Th: Ε; Τι είπες;
Στ: Λέω γιατί δεν της μιλάς; Αφού φαίνεται πως και οι 2 θέλετε ο ένας τον άλλον.
Th: Τι; Οχι λες βλακείες!
Στ: Σταμάτα να κάνεις σαν μωρό και πήγαινε μίλα της.
Th: Ναι Σου ξαναλέω ότι λες βλακείες. Μήπως καλύτερα να μιλήσουμε για σένα και τον Yoongi?!
Στ: Ε;...τι...τι σχέση έχει ο Yoongi?! Για σένα και την Πανδώρα μιλούσαμε!
Th: Τώρα ποιος κάνεις σαν μωρό;
Κοιταχτήκαμε και γελάσαμε όμως αυτό το γέλιο μου κόπηκε απότομα βλέποντας την Πανδώρα και τον Jungkook μαζί.
Aχ όχι όχι κάτι πάει λάθος γιατί ο Jungkook είναι με την Πανδώρα ΜΟΥ και χορεύουν μαζί?!
Καλά θα τον σκοτώσω δεν θα μου γλιτώσει
Στ: Μήπως να....
Δεν πρόλαβε να τελειώσει καθώς και οι 2 γουρλώσαμε τα μάτια μας βλέποντας τον Jungkook με την Πανδώρα έτοιμους να φιληθούν.
Κάτι όμως τους σταμάτησε, τότε μας φωνάζει ένα Namjoon και κατάλαβα.
Ευτυχώς γιατί αν το συνέχιζαν δεν θα γλίτωναν από τα χέρια μου.
Προσπάθησα να μην σκέφτομαι ότι έγινε και απλά πήγα στο σημείο που έπρεπε για την αποστολή.
End of Taehyung's pov
Yoongi's pov:
Με την Λυδία πηγαίναμε προς την αγέλη και η αλήθεια είναι πως υπάρχει μία περίεργη ησυχία και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι κανείς από τους δυο μας δεν νιώθει άνετα.
Εγώ όμως βασικά κυρίως ανησυχώ για το τι μπορεί να γίνει.
Yn: Λυδία ότι και να δεις ότι και να ακούσεις οτιδήποτε και να γίνει δεν θα μπλεχτείς, δεν θα μιλήσεις και γενικά δεν θα κάνεις τίποτα.
Λδ: μήπως και να μην αναπνέω?! Ξέρεις μία χαρά μπορώ να υπερασπιστώ τον εαυτό μου.
Yn: Σταμάτα τις ειρωνείες γιατί φτάσαμε και κάνε ότι σου είπα.
Time skip:
Εντάξει με αυτό που άκουσα τα πήρα άγρια.
Yn: Αυτό που είπες πάρτο πίσω ΤΏΡΑ!
Αρχηγός(Αρχ): Υψωσες τη φωνή σου σε εμένα; Σε ποιον νομίζεις ότι μιλάς?! (με έσπρωξε προς τα πίσω)
Σηκώθηκα και ξεκίνησα να τον πλησιάζω απειλητικά φωνάζοντας.
Yn: Ξέρω πολύ καλά τι κάνω και σε ποιον μιλάω!
Η Λυδία είδε ότι τα πράγματα ξεκίνησαν να αγριεύουν και με έπιασε από το χέρι λέγοντάς μου να ηρεμήσω και να φύγουμε γιατί δεν αξίζει τον κόπο, αλλά εγώ δεν την άκουσα και αποτραβήχτικα.
Yn: Όχι Λύδια!Γιατί?! Τόσα χρόνια δέχομαι μόνο προσβολές προς το πρόσωπό μου, ενώ για να μη γινόμαστε ρεζίλι, για να μας παίρνουν οι υπόλοιποι και για να μην αποκτήσουμε εχθρούς "βγάζω εγώ όλη τη δουλειά του". Είναι αρχηγός και αντί να πάρει στα σοβαρά την αγέλη κάθεται πίνει και γκόμενοι ζει και μετά έρχεται σε μένα και ζητάει τα ρέστα.
Ο αρχηγός δεν είπε τίποτα συνέχισε να με κοιτάει επιθετικά ενώ όλοι οι υπόλοιποι λύκοι μαζί με την Λυδία κοιτούσαν τρομαγμένη.
Εγώ όμως είχα τόσα νεύρα ήθελα να ξεσπάσω και έτσι το συνέχισα.
Yn: Γιατί με κοιτάς έτσι?! Είσαι εσύ αρχηγός?! Εγώ είμαι! Εσύ είσαι ένα τίποτα, ένα μηδενικό δεν αξίζει να βρίσκεσαι στην αγέλη πόσο μάλλον να λέγεσαι και αρχηγός.
Αυτός χωρίς καν να το σκεφτεί μεταμορφώθηκε σε λυκάνθρωπο και μου επιτέθηκε.
Τον απέφυγα ρίχνοντας τον σε κάτι κάδους.
Yn: Αφού έτσι το θες
Μεταμορφώθηκα και εγώ σε λυκάνθρωπο και ξεκίνησε "η μάχη"
"YOONGI"φώναξε η Λυδία αλλά εγώ απλά δεν της έδωσα σημασία, έπρεπε επιτέλους να μπει ένα τέλος σε αυτή την ιστορία.
Όταν μεταμορφώθηκα έτρεξα προς το μέρος του ενώ αυτός ήταν πεσμένος όμως με είδε σηκώθηκε, πετάχτηκε στον αέρα και με έσπρωξε προς τα πίσω κάνοντας μία μεγάλη γρατζουνιά στο στήθος.
πΠονούσα έτρεχε πολύ αίμα όμως δεν έδωσε σημασία συνέχισα να του επιτεθούμε κάνοντας του μία μεγάλη δαγκωνιά στον λαιμό. Αυτός από τον πόνο ούρλιαξε έπεσε και κάτω, εγώ ανέβηκα πάνω του και έκανα μεγάλες και πολλές χαρακιές και γρατζουνιές συνεχόμενα σε ένα σημείο με αποτέλεσμα να χάσει πολύ αίμα και να λιποθυμήσει.
Ή μάλλον δεν ήταν λιπόθυμος αλλά νεκρός!
Πήρα την ανθρώπινη μορφή μου σηκώθηκα με τα ρούχα μέσω σκισμένα έχοντας αυτή τη μεγάλη και βαθιά πληγή στο στήθος μου. Γύρισα προς την αγέλη η οποία υποκλίθηκε προς εμένα και μετά προς Λυδία.
Τα έβλεπα όλα θολά, ζαλιζόμουν μέχρι που λιποθύμησα.
Η Λυδία μόλις με είδε να πέφτω έτρεξε προς το μέρος μου.
Λδ: Yongi... Yoongi!....Τι έπαθε?! Βοηθήστε με!
Κοιτούσε τους λύκους με απελπισία.
End of Yoongi's pov:
Στην δεξίωση:
Jimin's pov:
Ημουν με τον Namjoon ελέγχοντας για τον Val, στην πραγματικότητα όμως δεν είμουν εκεί το μυαλό μου ταξίδευε αλλού, στην Ευδοκία! Τι να κάνει τώρα άραγε?!
Με έβγαλε από τη σκέψη μου ο Namjoon δείχνοντάς μου τον Val.
Είδα τον Jungkook και την Πανδώρα που έτρεχαν προς τα πάνω, επιτέλους λίγη δράση είχα ξεκινήσει να βαριέμαι.
Ο Val μπορεί ακόμα να μην είχε πλησιάσει πολύ προς το μέρος μας όμως μπορούσα να δω ότι έφερε "πολλές ενισχύσεις" βλέποντας πολλούς είτε λυκάνθρωπος είτε βρικόλακες πάνω σε δαίμονες να τον ακολουθούν.
Αλλά πως έχει δαίμονες στην κατοχή του?! Αφού εμείς έχουμε το κύπελλο!
Ο Namjoonμου είπε να τρέξω να πάω στον Jungkook και την Πανδώρα να τους πω να βιαστούν να κατέβουν για βοήθεια καθώς δεν θα τα καταφέρναμε μόνοι μας.
Ετρεξα προς την ταράτσα βλέποντας την Πανδώρα και τον Jungkook "σκι μένους" πάνω από τα εκρηκτικά, αλλά και έναν δαίμονα να τρέχει καταπάνω τους.
Jm: Προσέξτε!
Γυρνάνε αλλά πριν προλάβουν να αμυνθούν ο δαίμονας αρπάζει την Πανδώρα.
Ο Jungkook μαχόταν με τον δαίμονα προσπαθώντας να κατεβάσει την Πανδώρα και εγώ γυρνάω βλέπω τον Val, πάω να του ορμήξω αλλά ξαφνικά εμφανίζονται 2 άντρες από το πουθενά (προδότες βρυκόλακες που τους γνώρισε ο Jimin) και με ακινητοποιούν.
Val: Ότι μου έκανες θα το πληρώσεις πολύ ακριβά μικρέ
Jm: Αφήστε με τώρα!(προς τα βαμπίρ)
Πάει να μιλήσει ο ένας άλλα Val τον διακόπτη.
Val: Στην θέση σου δεν θα μιλούσα
Jm: Πώς μπόρεσες να μου το κάνεις αυτό?! Τόσα χρόνια κολλητοί σε βοήθησα σε ότι δυσκολία υπήρξε στη ζωή σου, τότε με την οικογένειά σου θυμάσαι?? Και μου το ξεπληρωνεις έτσι?!
???:...
Και τότε ο Val τον χαστουκίζει πρίν προλάβει να μιλήσει.
Εκείνη τη στιγμή εμφανίζονται όλοι οι υπόλοιποι (Nm, Hs, Th και Στ)
Η Σταυρούλα πέταξε ένα μαχαίρι στον δαίμονα που κρατούσε την Πανδώρα τραυματίζοντάς τον πέφτοντας η Πανδώρα πάνω στον Jungkook (ο Taehyung κοιτούσε τόσο νευριασμένος ήταν έτοιμος να εκραγεί)
Κοίταξα τον polet "τον κολλητό μου" στα μάτια θέλοντας να του πω να με αφήσει και το έκανε.
Ετρεξα προς το μέρος του Val οι άλλοι δεν έκαναν τίποτα και είχαν μαζευτεί γύρω από την Πανδώρα που προσπαθούσε να βρει την ανάσα της.
Ο Val όμως με παραξένεψε πολύ λέγοντάς μου
Val: Στη θέση σου δεν θα έτρεχα προς εμένα αλλά αλλού έχεις αφήσει πίσω κάτι σημαντικό.
Η Σταυρούλα κατευθείαν πετάχτηκε καταλαβαίνοντας αμέσως τι είπε σε αντίθεση με μένα
Στ: Jimin η Ευδοκία!
Κατευθείαν έτρεξα σαν κεραυνός προς το Ινστιτούτο.
End of Jimin's pov
Evdokia's pov:
Εχουν περάσει τόσες ώρες και με έχουν παρατήσει εδώ στο Ινστιτούτο μόνη μου χωρίς να τους νοιάζει αν ζω ή αν πέθανα.
Εχω τόσα νεύρα! Βέβαια δεν έχω τόσο με το γεγονός ότι με άφησαν πίσω αλλά για τον τσακωμό που είχαμε την Πανδώρα πριν φύγουν.
Θέλω να τη σκοτώσω! Ο τρόπος που μου μίλησε και αυτά που μου έλεγε...
Κατάλαβες έχει και απαιτήσεις εκτός από παράπονα.
Μες στην καταπίεση πάντα. Επειδή αυτή δεν μπορεί να έχει μία "φυσιολογική ζωή" σημαίνει ότι εγώ μπορώ να έχω?! Να είμαι μόνιμος κλειδωμένη να μην πάθω τίποτα?! Η όχι πάντα να είμαι με κάποιον να με προστατεύει λες και δεν μπορώ να υπερασπιστώ μόνη μου τον εαυτό μου.
Time skip:
Είχε περάσει αρκετή ώρα και εγώ συνέχισα να σκέφτομαι ότι έγινε με την Πανδώρα και εκνευριζομουν όλο και περισσότερο.
Από τη σκέψη μου όμως με έβγαλε ένας περίεργος θόρυβους, ακούγοντας κάτι λες και ήταν έτοιμο να εκραγεί.
Αυτός ο ήχος του ρολογιού κάθε δευτερόλεπτο δυνάμωνε και γινόταν όλο και πιο σπαστικός μέχρι...
* μπουμ * και μετά όλα μαύρα σκοτάδια.
End of Evdokia's pov
Jimin's pov:
Ετρεχα τόσο γρήγορα που νόμιζα ότι τα πόδια μου θα ξεκολλήσουν από το σώμα μου.
Είχα σχεδόν φτάσει στο Ινστιτούτο, ξαφνικά πετάχτηκα ακούγοντας μια έκρηξη. Αυτός ο ήχος ήταν τόσο δυνατός που μέχρι και νεκρούς μπορεί να αναστήσει.
"ΕΥΔΟΚΙΑ" φώναξα και έτρεξα ακόμα πιο γρήγορα. Μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου έφτασα Ινστιτούτο το οποίο ήταν περικυκλωμένο από φλόγες.
Ξατευθείαν έτρεξα προς τα μέσα και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο της Ευδοκίας μου φάνηκε αιώνας μέχρι να φτάσω και απορώ κιόλας πως τα κατάφερα, κανείς δεν θα μπορούσε να βγει ζωντανός από εδώ μέσα είτε γιατί θα καιγόταν ή θα του ερχόταν κανένα τούβλο στο κεφάλι.
Οταν έφτασα και αντίκρισα την Ευδοκία πεσμένη και μέσα σε αίματα ένιωσα την καρδιά μου να σταματάει (έτσι κι αλλιώς δεν χτυπάει αλλά καταλάβατε) την πλησίασα την πήρα στην αγκαλιά μου και ξεκίνησα να βγαίνω προς τα έξω.
Απορώ πώς το κατάφερα, δεν έβλεπα τίποτα μπροστά μου από τους καπνούς, ένιωθα ότι πνιγόμουν δεν μπορούσα να δω αλλά και να αναπνεύσω
Με το που βγήκα έξω ξεκίνησα να παίρνω βαθιές ανάσες προσπάθησα να βρω την αναπνοή μου αλλά ξαφνικά όλα σκοτείνιασαν.
End of Jimin's pov
Στην δεξίωση:
Jin's pov:
Με τον πατέρα μου ήμασταν οι μόνοι που είχαμε μείνει κάτω και πολεμούσαμε.
Τους είχαμε σκοτώσει σχεδόν όλους και ξαφνικά ακούσαμε κάποιον να φωνάζει νομίζω ότι ήταν η Πανδώρα
"Ασε μας κάτω!"
"Τα κορίτσια" είπε ο πατέρας μου και ξεκίνησε να τρέχει προς την ταράτσα όπως και εγώ.
Εφτασα πάνω και μου φάνηκε πολύ περίεργο που ενώ ήταν όλοι μαζεμένοι εκεί δεν έκανε κάνεις τους κίνηση για να τις σώσει
Μετά κατάλαβα πως δεν μπορούσαν να κουνηθούν και δεν ξέρω πώς τα κατάφερε ο Val όμως όσο περνάει ο καιρός αποκτάει δυνάμεις που δεν γίνεται να τις έχει και γίνεται όλο και πιο επικίνδυνος.
Από αυτήν την σκέψη με έβαλε ο πατέρας μου αφήνοντας με άφωνο με αυτό που είπε και εμένα και τους υπόλοιπους όταν εμφανίστηκε
Jy: Val άφησε κάτω τις κόρες μου ΤΩΡΑ!
Ο Val γέλασε σατανικά πέταξε την Πανδώρα η οποία έχει μείνει να κοιτάει όπως και εγώ τον πατέρα μας άρπαξε στη Σταυρούλα και εξαφανίστηκε.
____________________________________________________
Νέο κεφάλαιό και ελπίζω να σας αρέσει ✌️
Παιδιά σορρι για την καθυστέρηση αλλά από δω και πέρα θα ανεβάζω ποίο σπάνια γιατί πάω 2α λυκείου έχω είδη ξεκινήσει τα φροντιστήρια και δεν έχω και πολύ ελεύθερο χρόνο.
Όμως θα προσπαθώ να ανεβάζω τουλάχιστον ένα την βδομάδα
Prosime
Byeeeeee😘