CHAPTER 50
BRIANNA
HINDI KO MAALIS ang tingin ko sa singsing na binigay niya kagabi. Hindi pa din ako makapaniwalang nag-propose siya sakin at may nangyari samin kagabi. Pinagsabihan ko pa siya kagabi na maghintay sa honeymoon namin pero ako rin pala ang bibigay.
Rose gold ang kulay ng singsing na bigay niya sakin pero syempre kulay puti ang dyamante sa gitna. Napapangiwi ako sa tuwing tinitingnan ito dahil masyadong mahal. 99.9% gold and diamond ito.
Nasabi na rin namin sakanilang lahat na engaged na kami. Napangisi ako nang maalala kong 'yon pala ang dream proposal ko. Sunset.
Dumapo ang tingin ko sa katabi kong tulog na tulog pa. Tanghali na pero nakahilata pa rin siya at mukhang pagod dahil sa ginawa namin kagabi. Hinaplos ko ang gwapo niyang mukha at hinalikan 'yon. Napaka-gwapo ng mapapangasawa ko.
Inayos ko ang kumot na nagtatakip sa katawan niya. Oo, siya lang dahil kanina pa ako gising at pinaliguan at pinakain ko na rin si Spiro habang natutulog pa ang lalaking 'to.
Nilapit ko ang mukha ko sakanya. Kamukha niya talaga si Spiro. Pinindot ko ang ilong niya.
“Hmm...” Omg! Mukhang magigising na siya. Mabilis kong pinikit ang mga mata ko para hindi niya malaman na ako yung gumising sakanya.
Napalunok ako nang maramdaman kong humalik siya sakin. Omg! Nararamdaman ko ang init ng katawan niya lalo nang pumaibabaw siya sakin!
Naimulat ko ng wala sa oras ang mga mata ko at nabungaran ko ang nakangisi niyang mukha. Inilapit niya ang mukha niya sakin. Malapit na malapit.
“Good morning...” Oh my gosh! Bakit hindi mabaho ang hininga niya kahit bagong gising?!
“Afternoon na.” Humagikgik lang siya at siniksik ang mukha niya sa leeg ko.
“Really? Hindi ko namalayan, pinagod mo kasi ako kagabi.” Nagsimula siyang halikan ang leeg ko. Nararamdaman ko na rin na nabubuhay na ang kanya.
“T-tumigil ka nga. A-anong oras na.”
“Saan mo gustong ikasal? Hmm?” Bulong niya.
“S-sa simbahan syempre.”
“Saang simbahan?” Nagtama ang mga mata namin.
“H-hindi ko pa alam.” Siniksik niya ulit ang mukha niya sa leeg ko.
“Ang bango mo.” Uminit ang pisngi ko sa sinabi niya. “Let's plan our wedding. Can't wait to wake up every morning with you.” Parang sasabog ang puso ko sa sobrang pagmamahal sakanya.
“Paano natin mapaplano ang kasal kung tanghali ka magising?”
“Ito na nga, oh. Gising na 'ko. Let's plan our wedding. Madaliin na natin.” Hinalikan niya ang pisngi ko.
“S-sige. Maligo ka na.” Tinulak ko siya para makabangon dahil nabibigatan na 'ko. Buti na lang tumayo siya agad at kumuha ng twalya.
“Hindi mo ba ako sasamahan?” Mabilis akong umiling at tumakbo na palabas ng kwarto.
Pagbaba ko ay nagulantang ako nang makitang may interior designer na nandito. Isang kilalang interior designer kaya kilala ko. Bakit kaya siya nandito at mukhang pinapunta siya ng parents ni Dereck.
“Oh, she's here. Brie hija, come here.” Lumapit naman ako kay Tita Elaine.
“Ano pong meron?” Tanong ko. Hinagilap ko si Spiro na naglalaro na naman.
“Let's plan your wedding! This is Cristina Juanta, an Interior designer and also a wedding planner. Cristina, this is my future daughter in-law, Brianna de Castro, she's also an Interior designer.”
“Hi, Ms. Brianna, nice meeting you.” Inabot niya ang kamay niya sakin.
“Nice to meet you too.” Inabot ko rin ang kamay ko sakanya.
“Where's the groom, anyway?”
“Uhm, nag-aayos pa siya.”
Naghintay pa kami ng ilang minuto bago dumating si Dereck. Nakakahiya! Kanina pa siguro naghihintay ang Interior designer na ito.
“So, let's start sa theme? Church?” Sabay kaming tumango ni Dereck. Bali ang gagawin lang naman namin ay sambitin ang gusto namin para sa kasal.
“Anong gusto mong theme?” Tanong ni Dereck.
“Hmm. I want it twilight, pero kasi hindi magandang tignan kung agaw dilim na ay nasa simabahan pa tayo at kinakasal. So, I decided na sa reception na lang ang twilight theme.” Tinignan ko siya. “Ikaw?”
“Anything you want.” Tumaas ang kilay ko sakanya.
“Hindi pwedeng puro gusto ko lang.” Inirapan ko siya. “Anong kulay ba ang gusto mo para sa kasal natin?”
“I want it blue pero mukhang mas masarap sa mata ang pink so... Yeah. Pink.” Kinunot ko ang noo. Sigurado ba siyang pink ang gusto niya?
“So, the wedding color is pink?” Tanong ng Interior designer.
“Light pink and white.” Sagot ko. Sinulat niya sa listahan ang sinabi namin.
“So, may napili na ba kayong church?” Nagkatinginan kami ni Dereck at sabay umiling.
“I want it in Ilocos.” Hinawakan niya ang kamay ko. “St. William's Cathedral Church of Laoag.” Napatango ako. Sa Ilocos pa? Well, pwede naman. Maganda doon.
Nang matapos ang meeting namin sa interior designer ay akala ko makaka-bonding ko na ang mag-ama ko pero may dumating na fashion designer para sukatan kami.
Seriously? Bakit parang minamadali ang lahat?
“Anong kulay po ng tux, sir?” Tanong ng fashion designer nang matapos niyang sukatan si Dereck.
“Hmm. Black.” Tumango ang fashion designer.
“Okay, ipapadala ko na lang po ang mga samples ng designs sa susunod na araw. Uhm, Ma'am, anong klaseng gown po ba ang gusto niyo? Off shoulder? Spaghetti strap? Backless?” I bit my lower lip.
“Spaghetti strap and backless—”
“What? Backless? Ayoko.” Tinaasan ko ng kilay si Dereck. Sasapukin ko 'to. Kainis, ha! Pati sa wedding gown ko pinapakielaman niya.
“Ewan ko sayo. Basta 'yon, Miss.” Tumango naman yung fashion designer.
“Sige po. Ipapadala ko na lang din sa susunod na araw yung samples ng designs.”
Nagpaalam na yung fashion designer pagkatapos ng meeting namin dahil sinabi ni Dereck na medyo rush ang lahat dahil gusto niya na akong pakasalan agad agad kaya mabilis din ang pag-alis ng fashion designer na 'yon para masimulan na ang sketch.
...
NANDITO KAMI NGAYON sa likod ulit dahil gustong mag swimming ni Spiro. Ang parents naman ni Dereck ay may papasyalan din. Gusto sanang isama si Spiro kaso mas gustong mag swimming ng bata. Si Jackson naman at hindi ko malaman kung saan nagpunta kaya kaming tatlo lang ang nandito.
“Bukas na natin i-meet yung maggagawa ng cake, invitations and—”
“Bakit ba parang minamadali ang lahat? Hello? Kahapon ka pa lang nag propose sakin. Hinay hinay lang.” Ngumiwi siya.
“Bakit? Ayaw mo bang ikasal sakin agad?” May bakas ng lungkot ang mukha niya.
“Hindi naman sa gano'n pero diba parang ang bilis naman? I mean, hindi ba pwedeng palipasin muna natin ang buwan or taon?”
“What? No! I can't wait. Gusto ko na mabigyan ng kumpletong pamilya si Spiro. Yung legal at...” Tumaas ang kilay ko.
“At?”
“At kapatid.” Bigla siyang ngumisi kaya tinampal ko siya.
“Siraulo mo.” Humalakhak naman siya.
Kapatid daw? Bakit naman niya naisip na bigyan ng kapatid si Spiro? Sabagay, limang taon na din siya at kailangan na sundan.
“Anong araw na ba ngayon?” Tanong ko sakanya.
“Hmm. I'm not sure. First week of June? Why?” Napalunok ako. Hindi ako safe...
“W-wala naman. Nabibilisan lang ako sa araw.” Nahagip ng mata ko ang singsing na bigay niya sakin. “Dereck?”
“Yes?”
“Itong singsing, magkano ang bili mo dito?” Ngumisi siya.
“Bakit mo natanong?”
“Masama bang magtanong?” Tinaasan ko siya ng kilay.
“Hmm. 16M lang ata. Why?” Nanlaki ang mata ko.
16 MILLION?! AT ANONG SABI NIYA? 'LANG'?!
Bumalik ang tingin ko sa singsing kaya pala medyo mabigat dahil mabigat din pala ang presyo. Ano na lang ang mangyayari sakin kapag naiwala ko 'to?!
“Siraulo ka ba? Bakit ka bumili ng ganito kamahal na singsing?!” Nababadtrip ako ha. Sayang ang pera! “16 Million 'yon!” Kumunot ang noo niya.
“And?”
“Anong and? Bakit ka bibili ng ganito kamahal, ha?”
“Nakalimutan mo na ba? I'm a billionaire. It's okay, my Brie. Isa pa, ayos lang 'yan. Mahal naman kita.” Ngumuso ako.
“Kahit na. Masyadong mahal ito. Ang daming pamilya ang nagugutom tapos ikaw winawaldas mo ang pera mo para lang sa singsing?”
“Bakit? Kapag ba hindi ko binili ng singsing yung pera ko mabubusog ba sila?”
“Hindi—aba! Siraulo ka!” Babatukan ko sana siya pero nahuli niya ang kamay ko at hinawakan ang isa pa.
“Will you stop doing it? Bakit hindi mo na lang ako halikan kesa sa batukan mo? Hmm?” Nilapit niya ang mukha niya sakin kaya umatras ako.
“Tigilan mo nga ako! Lumayo ka!”
Pero hindi siya nakinig! Mas nilapit niya ang mukha niya sakin at may nakakalokong ngiti pa. Bigla akong napahiga sa tela at nasa ibabaw ko siya!
“Hmm. I like this position.” Humigpit ang pagkakahawak niya sa kamay ko. Nilapit niya ang mukha niya sakin para mahalikan ako.
“Addy? Mommy?” Napatalon ako nang marinig ko ang boses ni Spiro.
“Y-yes, baby?”
“What are you guys doing?” busangot ang mukha nito.
“Nothing. I'm just trying to kiss your mom.” Sabay ni Dereck.
“Kiss?”
“Yeah.”
“Like this?” Lumapit si Spiro at hinalikan ako sa pisngi.
“Hmm, yeah, but more intense.” Nanlaki ang mata ko habang kumunot naman ang noo ni Spiro.
He lifted up my chin and kiss me. Just a simple kiss.
“Like that.” Ngumuso at tumango naman si Spiro. “Only daddy can do that to mommy. If you saw someone who did the same, sabihin mo agad sakin so I can beat him up.”
“Yeah! I like beating someone.” Umirap ako sa hangin.
...
KINAGABIHAN ay naisipan kong imbitahan ang mga dati kong katrabaho sa nalalapit kong kasal. Sinabi ko rin na ipapadala ko ang invitations as soon as possible.
Sagot namin lahat mula sa hotel at maging sa pamasahe papunta sa Ilocos dahil doon naman kami ikakasal ni Dereck.
Dumating na din ang parents ni Dereck pero sa Jackson wala pa. Seriously? Asan ba 'yon?
Kinuha ko ang cellphone ko para sana tawagan si Jackson pero nang tawagan ko siya ay wala namang sumasagot. Gosh. Hindi ko na alam kung saan napadpad ang isang 'yon? Kanina pa siya hinahanap ni Spiro.
“So, Brie. Kailangan niyo ba balak sundan itong apo ko?” Muntik na akong mabulunan sa tanong ng mommy ni Dereck.
Nandito kasi kami sa hapag at kumakain.
“P-po?”
“Bakit mo minamadali ang mga bata? Hayaan mo silang i-enjoy ang buhay nila.” Sabat ng daddy ni Dereck.
“Anong bata? Hindi na sila bata. Can't you see? Ayan at may nagawa na silang bata.” Napailing si Tito sa katwiran nito.
“Hanggang ilang anak ba ang gusto niyo?” Tanong pa ni Tita Elaine.
“Ten.” Nanlaki ang mata ko sa sagot ni Dereck kaya hinampas ko siya.
“Siraulo ka ba? Mukha bang kaya kong manganak ng gano'n karami?” Sarcastic kong sabi.
“Oo naman. Yung iba nga kaya, ikaw pa kaya?” Umirap ako.
“Iba 'yon. Edi sakanila ka manghingi ng sampung anak.” Inirapan ko ulit siya. Narinig ko namang nagsihagikgikan ang parents niya.
“Tss. So hot headed.” Inirapan ko lang ulit siya. Wala akong panahon sa pagiinarte niya.
Marami pa kaming napag-usapan lalo na noong umalis ako sa poder ni Dereck at kung paano ako naging interior designer. Hindi binanggit ni Dereck ang tungkol kay Diego na ipinagsa-walang bahala ko naman.
“Mommy? I'm sleepy.” Ngumuso si Spiro at mukha ngang inaantok na ang baby ko kaya binuhat ko na siya pero ang kaso lang ay biglang sumulpot ang epal niyang ama at siya ang nagbuhat kay Spiro.
“Let's go to your grandma and grandpa's room.” Biglang nagpapapadyak si Spiro at mukhang may topak.
“No! I want to sleep with mommy! No! No!” Lumikot ito at naiiyak na. “Mommy!” Ganito siya kapag inaantok na.
“Hey, baby. Hush.” Kinuha ko siya kay Dereck. “Okay, you'll sleep with mommy and daddy.” Ngumiti naman si Spiro. Ngiting tagumpay.
Nakabusangot naman si Dereck kaya nginisian ko siya.
Inakyat ko na si Spiro sa kwarto namin habang nakasunod naman si Dereck. Mukhang badtrip pa rin siya dahil hindi siya makaka-score.
“Now sleep, Spiro.” Ngumiti siya at tumango bago isara ang mga mata niya. Hinalikan ko naman ang noo niya nang biglang may humila sakin.
He gently pushed me against the wall and then he kissed me. Patay ang ilaw at tanging buwan lang ang nagbibigay ng liwanag sa kwarto namin.
“Uhm...” I moaned. He sucked and lick my tongue. His hands were traveling my body so I stop him.
“Why?” He asked with husky voice. “You don't like it?”
“Pass muna. Nand'yan si Spiro.”
“He's asleep.” Pagdadahilan niya.
“Kahit na. Let's just sleep tonight.” I caressed his handsome face.
I'm sorry, mahal ko. Kailangan mo munang magtiis ngayon.
LESSURSTORIES