Ep.36
"အင္းးး... အာ့...ကြၽတ္..ကြၽတ္.."
မ်က္ႏွာကိုေနေရာင္ထိုးလာတာေၾကာင့္...တစ္ဖက္လွည့္အိပ္ရန္ျပင္လိုက္စဥ္...ေအာက္ပိုင္းကအသည္းခိုက္မတက္နာက်င္မႈေၾကာင့္...စုတ္သတ္လိုက္မိသည္....။ၿပီးေတာ့...တစ္ကိုယ္လံုးလည္း..လႈပ္မရ...တစ္ခုခုနဲ႔...တင္းတင္းခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသလို...ခံစားရတာေၾကာင့္..
မဖြင့္ခ်င္ေသးေသာမ်က္လံုးတို႔ကို...အားယူဖြင္လိုက္ေတာ့....ပထမဦးဆံုးျမင္ရတာက...
ရင္ဘတ္က်ယ္ႀကီးတစ္ခု...အေပၚသို႔တျဖည္းျဖည္းေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့...ေတြ႔လိုက္ရတာက
ႏွစ္ျခဳိက္စြာ..အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့...ကိုကို....။
ခန္႔ထည္ရဲ႕...ခါးမွာလည္း...လက္တို႔နဲ႔..ရစ္ပတ္ထားေသးသည္...။
ကိုကိုနဲ႔ညက...အျဖစ္အပ်က္မ်ားကိုျပန္ေတြးမိေတာ့...မ်က္ႏွာကခ်က္ခ်င္းေႏြးခနဲျဖစ္သြားရသည္...။ကိုကိုနဲ႔...မဂၤလာဦးည ဆင္ႏႊဲလိုက္တာ...ကိုိုကိုမွတ္မိပါ့မလား..မေန႔က..ကုိကုိ
ကမူးေနတာမလား..မူးေနတာကို..အခြင့္ေကာင္းယူတယ္ဆိုၿပီးေျပာမွာလား...။ခန္႔ထည္ကိုမျမင္ခ်င္ဘူးထြက္သြားဆိုၿပီ..ေအာ္မွာလား...။
အဲ့လိုေတြးမိေတာ့...ခန္႔ထည္ငိုခ်င္လာသည္..။
ကိုကို႔ကိုသူမခဲြႏိုင္ဘူး...ညက႐ုန္းထြက္ရင္ရပါတယ္..ဒါေပမယ့္... ကိုကုိမုိ႔လို႔ကို..ခန္႔ထည္ေပးဆပ္တာပါ..ကိုကို႔ကိုအရမ္းခ်စ္လို႔..ကိုကို႔အထိအေတြ႔တိုင္းကို..ျမတ္ႏိုးလို႔...။
"အဟင့္...ဟင္...အင့္.. "
ဝမ္းနည္းစိတ္တို႔က..လႈိက္တက္လာကာ...အသံထြက္ပင္ငိုမိေတာ့သည္...။
နားထဲမွာ..ကေလးငိုသံလို..႐ႈိက္သံတစ္ခ်ဳိ့ၾကားေနေပမယ့္...ေလးေနေသာမ်က္ခြံတို႔ေၾကာင့္ဖြင့္ၾကည့္လို႔မရခဲ့... ထို႔အျပင္..သူ႔ရင္ဘတ္တြင္လည္း...စိုစိစိခံစားရတာေၾကာင့္...အားယူကာမ်က္လံုးတို႔ကို..ဖြင့္လိုက္သည္။
တရားခံကာ..တျခားသူမဟုုတ္..မေန႔ညကမွ..
ညီေတာ္ေကာင္းမႈအေၾကာင္းျပဳၿပီး..တရားဝင္
ေပါင္းဖက္ခဲ့ရတဲ့..ခ်စ္လင္ေလး..သူ႔ရင္ခြင္ထဲအတင္းတိုးဝင္ၿပီး...ပုခံုးေလးေတြလႈပ္သည္..အထိ႐ႈိက္ငိုေနတာ..ဘာမ်ားျဖစ္လို႔ပါလိမ့္..အရမ္းမ်ားနာေနလို႔လား..သူ႔မေန႔ညက
အဲ့ေလာက္လည္းမၾကမ္းပါဘူး..သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ လံုးအတြက္..ပထမဆံုးအႀကိမ္ျဖစ္တာေၾကာင့္..အျငင္သာဆံုးသာသြားခဲ့ၿပီး..တစ္ႀကိမ္မ်ွသာဆက္ဆံခဲ့သည္...။
"အီးဟီး.... "
"ငယ္...ငယ္..ဘာ..ဘာျဖစ္လို႔လဲ..ငယ္"
"ဟင္...ကို..ကို.."
ငိုသံတို႔ကပိုက်ယ္လာတာေၾကာင့္...ရင္ခြင္ထဲကမ်က္ႏွာေလးကိုခြာလိုက္ၿပီး...ေမာ့ေစလိုက္ေတာ့...ထိတ္လန္႔ေနတဲ့..မ်က္လံုးေလးေတြ နဲ႔
ၾကည့္ကာ..ေခၚလာ႐ွာသည္..။သူေလး..ေၾကာက္သြားတာလား..ငါမွားၿပီလား..။
"ငယ္..."
"ကုိိုကို...ကြၽန္..ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္..ကိုကိုရယ္..ကြၽန္ေတာ့္ကိုေမာင္းမထုတ္ပါနဲ႔ေနာ္..ကြၽန္ေတာ္ ကိုကို႔ကို..မခဲြႏိုင္လို႔ပါ..ေနာ္..ကြၽန္ေတာ္မွားပါတယ္.."
"ငယ္...ကိုယ့္ကိုၾကည့္...ငယ္က..ဘာေတြမွားလို႔ဘာေတြေတာင္းပန္ေနတာလဲ..ဟင္..ဘာလို႔ငယ့္ကို..ကိုယ္က.ေမာင္းထုတ္ရမွာလဲ
ငယ္ရယ္..."
အတင္းေတြ..ေတာင္းပန္ၿပီး.ေမာင္းမထုတ္ဖို႔ေျပာေနတဲ့..ငယ့္ကို..သူနားမလည္ႏိုင္..။သူလွဲေနရာကေနထထိုင္လိုက္ၿပီး...ေခါင္းအံုးခုကာ..ကုတင္ကုိေက်ာမွီကာ..ထိုင္လိုက္သည္အထိ..သူေလးလည္းငုတ္တုပ္ထထိုင္ၿပီး...အူေၾကာင္ေၾကာင္ေလးလိုက္ၾကည့္ေနေတာ့...ေခါင္..သူ႔ကုိယ္လံုးေလးကိုဆဲြယူလိုက္ၿပီးေပါင္ေပၚတင္ေပးလိုက္ေတာ့...ဘာအကာအရံမွာမ႐ွိတဲ့ထိေတြ႔မႈတစ္ခုေၾကာင့္..သူေလးမ်က္ႏွာရဲကာ..ေခါင္းေလးငံု႔သြားသည္...။
"ငယ္...ကိုယ့္ကိုၾကည့္...အဲ့လိုေခါင္းႀကီးမငံု႔မထားနဲ႔..."
"........"
"ငယ္...အခုဘာေတြေတြးေနတာလဲ ဘာလဲ
ညက..ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္..ကိစၥကိုလား.."
"အြန္းး... "
ေခါင္းေလးအသားညိမ့္ျပကာ..တစ္လံုးထဲဆိုလာသည္...ညကကိစၥလို႔ေျပာလိုက္ကတည္းက..နားရြက္ေလးေတြရဲကာ..႐ွက္ေနတဲ့ပံုေလးက...ေခါင့္ကိုတစ္မ်ဳိးဆဲြေဆာင္ေနတာ...။
"ငယ္..ဘယ္လိုေတြးေနလဲ..ကုိယ္မခန္႔မွန္းတတ္ေပမယ့္...ငယ္သိထားရမွာက..ကိုယ္ညကမမူးဘူး..အကုန္လံုးက..ကိုယ္လိုလိုခ်င္နဲ႔ယူခဲ့တာႀကီးပဲ..ငယ့္ကိုခ်စ္လြန္းလို႔ငယ့္ကိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္းလြန္းလို႔..ကိုယ္လုပ္ခဲ့တာႀကီးပဲ..."
႐ွင္းျပေနျပန္ေတာ့လည္း...အံ့ျသေနျပန္ေသာ..သူေလး..ညကညီကသူ႔ကိုအၾကံေပးတာ..မူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္တဲ့..ၿပီးရင္...ခႏၶာကိုယ္မွာအနံ႔စဲြသြားေအာင္..နည္းနည္းေလာင္းခ် ၿပီးရင္အိမ္ေရာက္တာနဲ႔..မူးသလိုလိုနဲ႔ကုတင္ေပၚဆဲြခ်ၿပီးခ်စ္တယ္ေျပာတဲ့..နည္းနည္းေတာ့ျမန္မာကားဆန္သြားတယ္...ညီကခ်စ္တယ္
ပဲေျပာခိုင္းတာ..သူကေတာ့တစ္ဆင့္တိုးၿပီးအပိုင္ပါသိမ္းပလိုက္တာ...ဟင္းဟင္း....။
"အဲ့...အဲ့ဒါဆို...ည...ညကျဖစ္တာေတြအကုန္ကိုကိုမွတ္မိတယ္ေပါ့..."
"မွတ္မိတာေပါ့...ကိုယ္တစ္ခြက္ေလာက္ပဲ
ေသာက္ထားေတာ့..ရီေဝေဝျဖစ္ယံုေလးပဲ..
ညက..ငယ္နဲ႔ျဖစ္တာအကုန္မွတ္မိတယ္..."
"အဲ့ဒါဆို..ခ်စ္တယ္ဆိုတာကေရာ.."
ဒီအေျဖကိုသူေလးေတာ္ေတာ္ၾကားခ်င္ေနပံုရတယ္...ညကလည္းအႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္ေမးေနတာ..။ဟုတ္ပါတယ္..သူေလးလို..ကိုယ့္ဆီကအခ်စ္ကိုေမ်ွာ္လင့္ေနတဲ့သူအတြက္..ဒီစကားကဘယ္ေလာက္ေတာင္အေရးပါမွန္းသိပါသည္..။
"ဟင္..ကိုကို..."
"ငယ္...တကယ္ပါငယ္ရယ္...ကိုကို..ငယ့္ကိုတကယ္ခ်စ္တာပါ...ဘယ္တုန္းကခ်စ္သြားလဲဆိုတာေတာ့ကိုယ္လည္းမသိဘူး...ဒါေပမယ့္
ကိုကို ငယ့္ကိုခ်စ္တယ္..."
"ဟင့္...ဟင့္..ကိုကို...အီးဟီး..."
ရင္ခြင္တစ္ဖန္ျပန္ဝင္လားၿပီး..ဖက္ထားကာ
ငိုျပန္သည္...။ေခါင္..တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္ၿပီး
သူေလး..ကိုယ္လံုးေလးကိုျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္..။ဆံပင္ေတြထဲ..ႏွာေခါင္းႏွစ္ထားကာ...နမ္းေနလိုက္သည္...။သူေလးကေတာ့..ငိုေကာင္းတုန္း...။
"ကဲ...ငယ္..ေတာ္ၿပီ..ဒါငိုစရာမဟုတ္ဖူးေလ"
"ကြၽန္..ကြၽန္ေတာ္...ေပ်ာ္..ေပ်ာ္လုိ႔ပါ..ကိုကိုရဲ႕...ဟင့္..."
"ဟင့္အင္း... ေပ်ာ္လည္းမငိုရဘူး...ဝမ္းနည္းလည္းမငိုရဘူး..ကုိကုိ ကိုယ္တိုင္လည္း..ငယ္ငိုေအာင္ဘယ္ေတာ့မွမလုပ္ဘူး..ေနာ္..အခုကစၿပီးငယ္အတြက္ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြပဲ..ဖန္တီးေပးမယ္ေနာ္..."
"ဟင့္...ဟုတ္...ကိုကို.."
"ဗ်ာ.."
"ကြၽန္ေတာ္လည္း..ကိုကို႔ကိုခ်စ္တယ္ေနာ္.."
"ငယ္ရယ္...မလိုပါဘူးကြာ..ငယ့္အခ်စ္ေတြက
ငယ္ေျပာစရာမလိုေအာင္...ျပည့္စံုၿပီးသားပါ..ငယ္ရယ္..."
တကယ္ပါ..သူေလးက..ကိုယ့္ေပၚကို..ဘယ္ေလာက္အနစ္နာခံၿပီးခ်စ္ေပးခဲ့တယ္ဆိုတာကို..
ေဘးလူေတြေျပာစရာေတာင္..မလိုပါ..။
"အခုေရခ်ဳိးရေအာင္ေနာ္..ၿပီးရင္..ကိုကို..ငယ့္ကိုေဆးတိုက္မယ္..ဖ်ားမွာစိုးလို႔...ဒါနဲ႔နာေနလားငယ္.."
"ဟို..ကိုကို..အဲ့ဒါႀကီးကို..မ..မေမးလို႔မရဘူးလားဟင္..."
"အဲ..ငယ္ရယ္..ဘာ႐ွက္စရာလိုလဲ...ကိုယ္တို႔ကလင္မယားေတြပဲကို...ကုိယ့္မွာမေျပာရင္ဘယ္သူ႔သြားေျပာမွာလဲ...ဘာလဲ..ငယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေျပာမွာလား..."
"ဟာ..ကိုကိုေနာ္..အဲ့လိုေတာ့..ေလ်ွာက္ေျပာမလား.."
"ေအးေလး..အဲ့ဒါေၾကာင့္.. ကိုကို႔ကိုေျပာခိုင္းတာေလ..."
ခန္႔ထည္တကယ္႐ွက္လြန္းဘယ္လိုေနရမွန္းမသိေတာ့...မေျပာရင္လည္း..ဒီေဆး႐ုံအုပ္ႀကီးကေမးေနဦးမွာ..လူကိုသူ႔လူနာမ်ားမွတ္ေနလားမသိဘူး...
"နာတယ္ဗ်ာ..နာတယ္..လမ္းေတာင္မေလ်ွာက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္..နာတယ္..."
"ဟားဟား...ငယ္ကကြာ"
မုန္းလိုက္တာ...မေျဖေတာ့လည္းမေျဖလို႔..ေျဖေတာ့လည္း..တဟားဟားနဲ႔ေအာ္ရယ္ေနတာ..ခန္႔ထည္မ်က္ေစာင္းေတြႀကီးပဲလွိမ့္ထိုးေပးလိုက္သည္...။
.
.
.
.
.
သြန္း..မနက္ျဖန္သြားမယ္..ခရီးအတြက္.အဝတ္ေတြထည့္ေနသည္..။သူ႔တို႔က..ကိုယ္ပိုင္ေလယာဥ္နဲ႔သြားမယ္ဆိုေပမယ့္..သားေလးကိုေတာ့.မေခၚခ်င္..ဘာလို႔ဆို...သားကအရမ္းငယ္ေသးတယ္..တစ္ႏွစ္ဆိုတဲ့အရြယ္က..ေလယာဥ္စီးဖုိ႔..သိပ္မသင့္ေတာ့္ဘူးလားလို႔...။
"ဟိတ္..အခ်စ္..ဘာေတြေတြးေနတာလဲ"
အဝတ္လဲခန္းထဲကိုလိုက္ဝင္လာတဲ့...ေမာင္။
ခုနကအျပင္မွာသားကိုၾကည့္ဖို႔ထားခဲ့တာ..အခု
လည္းဘာလာလုပ္ျပန္ၿပီလဲမသိ..သားလည္းပါမလာဘူး...။
"ေမာင္.."
"အင္း..ေျပာေလ..honeyဘာလိုခ်င္လို႔လဲ.."
"ေမာင့္ရဲ႕...Black cardႀကီး.."
သြန္းသက္သက္ရြဲ႔ကာေျပာလုိက္သည္...။သြန္းမွာလည္း႐ွိေပမယ့္..သူ႔cardက...ဝယ္ခ်င္ရင္
ေရႊေတာင္ၾကားကျခံတစ္ျခံေတာင္သြားဝယ္ႏိုင္တာေၾကာင့္ သူ႔cardႀကီးကိုသြန္းမ်က္ေစာင္းထိုးေနတာ..ခဏခဏပဲ..အဲ့လိုေျပာတိုင္း..ေနာက္ေန႔ဆိုရင္..သြန္းcardထဲကို တစ္ေထာင္ေလာက္ကအသာေလး လႊဲေပးၿပီးသား...။
"လူတစ္ေယာက္လံုးေတာင္..အပိုင္ေပးထားတာ..cardလိုေသးလို႔လား..honeyေနာ္
ေမာင္က..လင္းပိုင္မ်ဳိးစိတ္သိလား..တန္ဖိုးထား"
"ဟင္...ဘာဆိုင္လို႔လဲ"
သြန္းအက်ႌေခါက္ေနတာေတာင္ရပ္လိုက္ၿပီးဆိုဖာေပၚထိုင္ေနတဲ့..သူ႔ကိုလွမ္းၾကည့္ကာေမးလိုက္သည္...။ဘယ္တုန္းက..ငါ့ေယာက်ာ္းပ..လင္းပိုင္ျဖစ္သြားတာပါလိမ့္...။
"ဆိုင္တာေပါ့...အခုကမာၻေပၚမွာ..လင္းပိုင္
ေတြက..႐ွားပါးမ်ဳိးစိတ္ျဖစ္ေနၿပီေလ..ေမာင္လည္းသူတို႔လိုပဲ..႐ွားပါမ်ဳိးစိတ္...အဟက္..ဒီမွာ
honey..မင္းဒီလို႐ွားပါးေယာက်ာ္းကိုရထားတာ
ဘယ္ေလာက္ေတာင္..ဂုဏ္ယူဖို႔ေကာင္းလဲ..ဂုဏ္ယူလုိက္စမ္းပါ...ဟဟ"
ဟယ္...ဘာမွမဆုိင္သလိုႀကီးေနာ္...သက္သက္ႀကီးဝင္ဂုဏ္ေဖာ္..အံမယ္..သူ႔ကိုရလို႔..လူက
ေရႊမႈန္ရတီပဲလုပ္ရမလိုလို..ကြန္းဖီးလ္ဒန္႔လယ္ဗယ္ဆိုးဟိုက္သြားတာဆိုတာ...။
"အဟင္း..ဒီမွာ..ေမာင္မင္းျမတ္ျခံရံ..
ဂုဏ္ယူရမွာ က်ဳပ္မဟုတ္ဘူး..ခဗ်ားသိလား
သြန္းသုတ ကိုလိုခ်င္ေနတဲ့လူေတြမွေလ....
ေတာင္လိုပံုေနေရာ.. အဲ့ထဲကမွ..ခဗ်ားက
လာၿပီးေတာ့လူေ႐ွ႕ဒူးေထာက္...အတင္းေတြ
လက္စြပ္ စြပ္..ပန္းစည္းေတြအတင္းထိုးေပးေနလို႔..သနားလိုယူလိုက္တာသိလား...ဟြန္႔...
ယူမယ့္ယူ..ခဗ်ားသာဂုဏ္ယူ..."
"အဟက္...honey..မင္းအျပင္မွာသြား႐ွာၾကည့္ ထီးျဖဴးဖိနပ္ပါးသြားလိမ့္မယ့္ ေမာင့္ကို
ေယာက်ာ္း မ်ိဳး႐ွာမေတြ႔ဘူး.."
"အံမယ္..ဘာမွထီးျဖဴဖိနပ္ပါးစရာမလိုဘူး..
အခုေခတ္က..အြန္လိုင္းေခတ္..."
သူ႔ေ႐ွ႕လာရပ္ၿပီးခါးေထာက္ရန္ေတြ႔ေနတဲ့...အသည္းအသက္..ႏႈတ္ခမ္းကုိေထာ္ေနေရာ...
အသည္းယားလို႔ကိုထပ္စေနတာ...သားတစ္ေယာက္ေမြးထားတယ္လို႔သာေျပာတာ..တစ္သားေမြးတစ္ေသြးလွဆုိတာ..honeyကိုေျပာတာျဖစ္လိမ့္မယ္..သားေလးေမြးၿပီးမွအရင္ကထက္ပိုုခ်စ္ဖို႔ေကာင္း ပိုလွလာတာ...။အိမ္တြင္းေအာင္းေနရေတာ့...အသားတို႔က..ဥေနတာပဲ...။ပါးေလးဆဲြတာေတာင္..ရဲတက္လာတာ...။အဲ..အခုစြာလည္းစြာလာသည္....။
"honey...လာပါကြာ.. ေမာေနေတာ့မယ္..
ေမာင့္ကိုရန္ေတြ႔ေနရတာ.."
ကိုယ္လံုးေလးကိုဆဲြယူလိုုက္ၿပီးေပါင္ေပၚတင္ကာထိုင္ေစၿပီးမျပဳတ္က်ေစရန္..ခါးကေနထိန္းကာေပြ႔ထားလိုက္သည္...။သူေလးကေတာ့
ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုစူထားတုန္း....။
"ေမာင့္အခ်စ္က...လွလာလိုက္တာေနာ္"
"ဘာလဲ..ဘာေတြလာဖားေနတာလဲ.."
"မဖားပါဘူး..တကယ္ေျပာတာ..တကယ္လွလာတာ...အရမ္းလည္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလာတာ"
"အာ့ဆိုအရင္က..ခ်စ္ဖို႔မေကာင္းဘူးေပါ့.."
"အရင္ကလည္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္..အခုလည္းပိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္.."
"အဲ့ေတာ့..."
သြန္း..မ်က္ခံုးပင့္ကာေမးလိုက္ေတာ့...အေခ်ႀကီးဘာမွျပန္မေျဖပဲျပဳံးၿပီးၾကည့္ေနတာ...သြန္း
ၾကားခ်င္တဲ့..စကားကိုမေျပာ..အရမ္းေစ်းကိုင္တာပဲ...။
"အဲ့ေတာ့..ဘာျဖစ္လဲလုိ႔ေျဖေလ.. ေမာင္"
"ဘာျဖစ္ရမွာလဲ... honeyရဲ႕..."
"ဟြန္႔...ဘာျဖစ္ရမွာလဲ..ပိုခ်စ္တယ္လို႔ေျပာေလ.."
"ေျသာ္...အဲ့လိုလား"
ဘယ္လိုေတာင္..ေခ်တယ္ဆိုတာေမး...။
"ဖယ္...သြား..ကိုယ့္ဘာသာေနေနတဲ့..လူကို
သက္သက္လာၿပီးေဒါသထြက္ေအာင္လုပ္တာ"
"အယ္..ေမာင္ကလည္း..ကိုယ့္ဘာသာဝင္လာတာပါေနာ္..အခ်စ္ကအတင္းေတြရန္ေတြ႔ေနတာ"
အတင္းလက္ေတြခါခ်ကာေပါင္ေပၚက ဆင္းမယ့္သူ႔ကိုျပန္ဆြဲထားရင္းေျပာလိုက္သည္...။သူေလးေဒါသထြက္ရင္..ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းတယ္..
အဲ့ဒါေၾကာင့္..ေဒါသထြက္ေအာင္လုပ္ၿပီး...ထိုင္ၾကည့္မယ္...။
"ဖယ္လို႔...သားငိုေနေတာ့မယ္..သားဆီသြားဖို႔"
"မငိုပါဘူး..honeyရယ္..သူ႔အဖြားေတြလက္ထဲမွာ..ခုနေလးတင္ေဆာ့ေနတာ.."
"ဟင္...ေမေမတို႔ေရာက္ေနတာလား.."
"အင္း..အဲ့ဒါေၾကာင့္..ေမာင္ဝင္လာတာေပါ့"
ေမေမတို႔ကအခုေနာက္ပိုင္း သူတို႔ေျမး႐ွိေတာ့
ရက္ဆက္ေရာက္လာတတ္ၾကသည္..။တစ္ေယာက္မအားရင္ေတာင္တစ္ေယာက္ကေရာက္လာေနက်....။အခုလညး္မနက္ျဖန္ခရီးသြားမယ္ဆိုေတာ့...သူတို႔ေျမးကို..လာႏႈတ္ဆက္တာေနလိမ့္မည္...။
"သြားရေအာင္ေလေမာင္..အားနာစရာႀကီး..လူႀကီးေတြကို... "
"အင္းပါ..."
"လိမၼာတယ္...ႁပြတ္စ္... "
ေမာင့္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုႁပြတ္စ္ခနဲ..စုပ္နမ္းလိုက္သည္...။ေမာင္ကေတာ့..ေက်နပ္ျပဳံးႀကီးနဲ႔ေပါ့...။ႏွစ္ေယာက္လံုး..ေအာက္ကိုပဲဆင္းလာခဲ့လိုက္ၾကသည္...။
"ေမေမ..မယ္မယ္"
"ေဟာ..သားတို႔လာေလ..."
လြတ္ေနတဲ့..ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ဆိုဖာမွာ..ဝင္ထိုင္လိုက္ၾကသည္...။သားကေတာ့...သူ႔ပါပါးလာေတာ့လက္ကဆန္႔ေနၿပီ..သူ႔ကိုေခၚပါဆိုတဲ့သေဘာ...။သြန္းတမင္ညစ္ၿပီးမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေတာ့..မ်က္ႏွာေလးကတစ္ျဖည္းျဖည္းမဲ့က်သြားၿပီး..ေမးေလးေတြတုန္ကာ..ငိုခ်င္ေနၿပီ..သြန္းနဲ႔ေမာင္လည္း..အေျခအေနကိုပဲၾကည့္ေနလိုက္သည္...။ေနာက္ဆံံုးသူကိုမေခၚေတာ့ေအာ္ငိုပါေလေရာ...။
"အိုး..ေအး..ေအး..daddy ့သားေလးကိုdaddyေခၚမွာေပါ့.."
ေမာင္ကထသြားၿပီး..သူသားကိုခ်ီလိုက္ကာေခ်ာ့ေနသည္..။သားငိုရင္ေတာ့...သူမေနႏိုင္
သြန္းကသာတစ္ခါတစ္ေလ ပင္ပန္းလြန္းလို႔
ငိုရင္ငိုပါေစဆိုၿပီးပစ္ထားလိုက္တာ...သူကေတာ့မရဘူး..အဟင့္..ဆိုတာနဲ႔..တုန္ေနေရာအရင္အအိပ္မက္တဲ့ေမာင္က..ညဘက္..သူ႔သားအသံၾကားတာနဲ႔သြန္းထက္အရင္ႏိုးေနေရာ...။
"အမေလး...ေဖခ်စ္ေလး.."
"ေျပာမေနနဲ႔...မမျမတ္ေရ...သူက..ဖြားေအ
ေတြနဲ႔ရန္ျဖစ္ထားတာ.."
"ဟီးဟီး... ေမေမတို႔ကေတာ့"
အဖြားႏွစ္ေယာက္..သူတို႔သားဖကိုၾကည့္ၿပီး..
ေျပာေနၾကတာ..သြန္းကေတာ့အသံထြက္ပင္ရယ္ရသည္..။ေျမးဦးဆိုေတာ့..သူတို႔မွာခ်စ္လြန္းေနတာ...။
"သားခရီးသြားဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား..."
"ဟုတ္..ေမေမ...သံုးရက္ေလာက္ပဲကာမွာဆိုေတာ့သိပ္ထည့္စရာမလိုပါဘူး..."
"မယ္မယ္ကေတာ့...ေျမးေလးကို..မေခၚသြားေစခ်င္ဘူးသားရယ္..."
မယ္မယ့္အေျပာကို ေမေမကလည္း..ေထာက္ခံသလိုေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္...။
"ဟုတ္တယ္မယ္မယ္...သားလည္းအဲ့ဒါစဥ္းစားေနတာ..ဒါေပမယ့္..ထားခဲ့ရင္လည္း..
မယ္မယ္တို႔ပင္ပန္းမွာစိုးတယ္.."
"ျဖစ္ႏိုင္ရင္..ထားခဲ့လိုက္ပါသားရယ္..မယ္မယ္တုိ႔မပင္းပန္းပါဘူး...သားသာစိတ္ခ်လက္ခ်နဲ႔ေဆးသြားစစ္ေနာ္..ဟုတ္ၿပီလား.."
"သားရယ္..သံုးရက္ပဲကာမွာေလ..ေနာ္"
သူ႔ကို..ႏွစ္ေယာက္လံုးကေျပာလာတာေၾကာင့္..သြန္းဆံုးျဖတ္ရခက္သြားသည္...။တကယ္ေတာ့သြန္းလည္းသားကိုမခြဲႏိုင္..ဒါေပမယ့္သားကိုလည္းမပင္ပန္းေစခ်င္ဘူး...။ေမာင့္ကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့..ေမာင္ကသြန္းၾကဳိက္သလိုလုပ္ဆိုတဲ့အေနတဲ့ေမးသာဆက္ျပသည္...။
"ဟို...အဲ့ဒါဆို..သားထားခဲ့မယ္ေနာ္...သားတို႔
ျမန္ျမန္ျပန္လာမွာပါ.."
ေမေမႏွစ္ေယာက္ကေတာ့...သူတို႔ေျမးနဲ႔မခဲြရေတာ့ေပ်ာ္သြားၾကတာေပါ့...။သြန္းကေတာ့..ေမာင့္လက္ေပၚကသားေလးကုိသာ..ၾကည့္ေနလိုက္သည္...။
💙💙💙
"ရဲလူႀကီး..."
"ဟင္..."
ကစားကြင္းထဲက..ခံုမွာထိုင္ကာေရခဲမုန္႔စားေနတုန္းေခၚလာတာေၾကာင့္..ထင္႐ွားေရခဲမုန္႔ခက္ရင္းျပန္ထူးလိုက္သည္...။
"ကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာလို႔ခင္တာလဲဟင္.."
"ဟမ္..."
ေခၚၿပီးေတာ့ဘာမွမေျပာပဲ..အေဝးကိုသာၾကည့္ေနတာ...ေရခဲမုန္႔ဇြန္းကိုလည္းကိုင္လ်က္ႀကီး....
"ေဟးး.. ေခၚၿပီးတစ္ခုေျပာေလ.."
"ရဲလူႀကီး. ျမင္ျမ္ခ်င္းအခ်စ္ဆိုတာ..ယံုလား"
"ဘာႀကီး.."
ဟန္ေဆာင္ၿပီးသာျပန္ေပးလိုက္ေပမယ့္...ရင္ထဲမွာေတာ့ဒိန္းခနဲျဖစ္သြားရသည္... ။သူေလးကခ်စ္ရမယ့္သူ႐ွိေနၿပီလား...။
"ကြၽန္ေတာ္..လူတစ္ေယာက္ကိုျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္မိသြားတယ္ဗ်ာ..."
"ဘယ္...ဘယ္သူလဲ...ငါ...သိလို႔ရမလား.."
"......."
"ရပါတယ္..မင္းမေျပာခ်င္လဲ..ဒါနဲ႔ငါတို႔ျပန္ၾကမလား...မင္းလည္းမနက္ျပန္ဖို႔ျပင္ဆင္ရဦးမယ္မလား..."
"ဟုတ္.."
ဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ... ကား႐ွိရာကိုသာေလ်ွာက္လာလိုက္ၾကသည္...။ကားေပၚေရာက္ၿပီးျပန္လာၾကသည္အထိဘာတစ္ခြန္းမွမေျပာျဖစ္ေသး...။တစ္လမ္းလံုးတိတ္ဆိတ္လို႔....။အိမ္ေတာင္ေရာက္လာၿပီး..ဟိုကေလးက ခါးပတ္ျဖဳတ္ကာဆင္းမယ္အလုပ္...
"ကုိုယ္မနက္ျဖန္လိုက္ပို႔လို႔ရမလား...."
ေမးလိုက္ေတာ့... ေဆြးရိပ္သမ္းေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ၾကည့္လာသည္...။
"ဟင့္အင္း...ကြၽန္ေတာ္..ေက်ာခိုင္းလိုက္ရတဲ့ခံစားခ်က္ကိုမုန္းတယ္...မနက္ျဖန္လည္းကိုယ့္ဘာသာတစ္ေယာက္ထဲသြားမွာ.."
"ဟို..."
"ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္..."
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ခ်က္ခ်င္းဆင္းသြားၿပီးအိမ္ထဲေျပးဝင္သြားသည္...။သူမဆဲြထားမိ..သူဆြဲထားလိုက္ရင္..ျပန္မလႊတ္ေပးလိုက္မိမွာစိုးတယ္...။
"တစ္ေန႔ေပါ့ကေလးရယ္...တစ္ေန႔ေပါ့..."
အိမ္ထဲဝင္သြားတဲ့ေကာင္ေလးကတံခါးအကြယ္ကေနကားေပၚကေကာင္ေလးကိုလွမ္းၾကည့္ၿပီးငိုေနတာကိုေတာ့...ကားထဲကေကာင္ေလးမသိခဲ့....။
.
.
.
အခုဆို သြန္းတုိ႔ Bangkokကိုေရာက္ေနၾကၿပီျဖစ္သည္....။သြန္းကရက္အၾကာႀကီးမေနခ်င္..သားကိုလည္းစိတ္မခ်တာေၾကာင့္...ေရာက္တာနဲ႔.... ေဆး႐ုံကိုပဲတန္းလာလိုက္သည္..။
ေဆးစစ္ၿပီးေတာ့...ေမာင္ကဆရာဝန္ႀကီးနဲ႔လိုအပ္တာေတြအကုန္ေျပာေနေပမယ့္..သြန္းကေတာ့ဝင္မေျပာခဲ့....သြန္းပင္လည္းပင္ပန္းေနသလို...သားကိုလည္းသတိရတာေၾကာင့္...လူကဘာမွမလုပ္ခ်င္....။
"honey...လာ..ျပန္လို႔ရၿပီ...honeyနားခ်င္ေရာေပါ့..."
"အင္း.."
ေမာင္လက္ေမာင္းကိုတဲြၿပီးေတာ့..ေမာင့္ကိုမွီၿပီးပဲေလ်ွာက္လာလိုက္သည္...။လူကလံုးဝမဟန္ေတာ့....။
"honey...အရမ္းပင္ပန္းေနၿပီလား..ခဏပဲေနာ္..honeyျပန္ၾကမယ္...ေမာင္ေဆးသြားယူလိုက္ဦးမယ္...လိုက္ခဲ့မလား..ေမာင္နဲ႔..."
"ဟင့္အင္း..ဒီမွာပဲေစာင့္ေနမယ္..ျမန္ျမန္ယူၿပီးျပန္လာခဲ့..honeyနားခ်င္ၿပီ..."
"အင္းပါ..ခဏပဲ..."
ေမာင္ကေျပာၿပီးေတာ့..ေဆးေကာင္တာဘက္ထြက္သြားသည္...။သြန္းဓာတ္ေလွကားေ႐ွ႕မွာပဲရပ္ေစာင့္ေနလိုက္သည္...။သြန္းအခုမွၾကည့္မိတဲ့...ေဘးနားမွာ Operations ခန္း႐ွိသည္...။သြန္းလည္းလိုက္ၾကည့္ေနတုန္း...။
~~~ေဝါ~~ေဝါ~~~
"ဟင္!!!!"
သြန္းဆီကိုဦးတည္လာခဲ့ လူနာတင္ကုတင္တစ္ခု...တြန္းသူမ႐ွိပဲနဲ...အ႐ွိန္နဲ႔ဝင္လာတာ..သြန္းေနရာမွာပဲ..ငူငူႀကီးရပ္ေနမိသည္...ေ႐ွာင္လည္းမေ႐ွာင္မိ...။
~~ဒုန္းး ~~~
~~အားး ~~~
💙💙💙
လက္ေျမႇာက္လုိ႔မရတဲ့...ဒုကၡ😅
မနက္ေစာေစာupေပးမယ္လုပ္တာ..လက္ေၾကာင့္မတြင္က်ယ္ဘူး😁အခုေတာ့upႏိုင္ၿပီ..
ဟို ဒီအပိုင္းေလးေပါ့သြားရင္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္...ၿပီးေတာ့စာလံုးေပါင္းမွားရင္လည္းခြင့္လႊတ္..ထိန္းေတာ့ေရးေပးထားတယ္😁ေနာက္မွျပန္စစ္ၿပီးျပင္ေပးမယ္ေနာ္😘😘😘😘
unicoad
Ep.36
"အင်းးး... အာ့...ကျွတ်..ကျွတ်.."
မျက်နှာကိုနေရောင်ထိုးလာတာကြောင့်...တစ်ဖက်လှည့်အိပ်ရန်ပြင်လိုက်စဉ်...အောက်ပိုင်းကအသည်းခိုက်မတက်နာကျင်မှုကြောင့်...စုတ်သတ်လိုက်မိသည်....။ပြီးတော့...တစ်ကိုယ်လုံးလည်း..လှုပ်မရ...တစ်ခုခုနဲ့...တင်းတင်းချုပ်နှောင်ထားသလို...ခံစားရတာကြောင့်..
မဖွင့်ချင်သေးသောမျက်လုံးတို့ကို...အားယူဖွင်လိုက်တော့....ပထမဦးဆုံးမြင်ရတာက...
ရင်ဘတ်ကျယ်ကြီးတစ်ခု...အပေါ်သို့တဖြည်းဖြည်းမော့ကြည့်လိုက်တော့...တွေ့လိုက်ရတာက
နှစ်ခြိုက်စွာ..အိပ်ပျော်နေတဲ့...ကိုကို....။
ခန့်ထည်ရဲ့...ခါးမှာလည်း...လက်တို့နဲ့..ရစ်ပတ်ထားသေးသည်...။
ကိုကိုနဲ့ညက...အဖြစ်အပျက်များကိုပြန်တွေးမိတော့...မျက်နှာကချက်ချင်းနွေးခနဲဖြစ်သွားရသည်...။ကိုကိုနဲ့...မင်္ဂလာဦးည ဆင်နွှဲလိုက်တာ...ကိိုကိုမှတ်မိပါ့မလား..မနေ့က..ကိုကို
ကမူးနေတာမလား..မူးနေတာကို..အခွင့်ကောင်းယူတယ်ဆိုပြီးပြောမှာလား...။ခန့်ထည်ကိုမမြင်ချင်ဘူးထွက်သွားဆိုပြီ..အော်မှာလား...။
အဲ့လိုတွေးမိတော့...ခန့်ထည်ငိုချင်လာသည်..။
ကိုကို့ကိုသူမခွဲနိုင်ဘူး...ညကရုန်းထွက်ရင်ရပါတယ်..ဒါပေမယ့်... ကိုကိုမို့လို့ကို..ခန့်ထည်ပေးဆပ်တာပါ..ကိုကို့ကိုအရမ်းချစ်လို့..ကိုကို့အထိအတွေ့တိုင်းကို..မြတ်နိုးလို့...။
"အဟင့်...ဟင်...အင့်.. "
ဝမ်းနည်းစိတ်တို့က..လှိုက်တက်လာကာ...အသံထွက်ပင်ငိုမိတော့သည်...။
နားထဲမှာ..ကလေးငိုသံလို..ရှိုက်သံတစ်ချို့ကြားနေပေမယ့်...လေးနေသောမျက်ခွံတို့ကြောင့်ဖွင့်ကြည့်လို့မရခဲ့... ထို့အပြင်..သူ့ရင်ဘတ်တွင်လည်း...စိုစိစိခံစားရတာကြောင့်...အားယူကာမျက်လုံးတို့ကို..ဖွင့်လိုက်သည်။
တရားခံကာ..တခြားသူမဟုတ်..မနေ့ညကမှ..
ညီတော်ကောင်းမှုအကြောင်းပြုပြီး..တရားဝင်
ပေါင်းဖက်ခဲ့ရတဲ့..ချစ်လင်လေး..သူ့ရင်ခွင်ထဲအတင်းတိုးဝင်ပြီး...ပုခုံးလေးတွေလှုပ်သည်..အထိရှိုက်ငိုနေတာ..ဘာများဖြစ်လို့ပါလိမ့်..အရမ်းများနာနေလို့လား..သူ့မနေ့ညက
အဲ့လောက်လည်းမကြမ်းပါဘူး..သူတို့နှစ်ယောက် လုံးအတွက်..ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်တာကြောင့်..အငြင်သာဆုံးသာသွားခဲ့ပြီး..တစ်ကြိမ်မျှသာဆက်ဆံခဲ့သည်...။
"အီးဟီး.... "
"ငယ်...ငယ်..ဘာ..ဘာဖြစ်လို့လဲ..ငယ်"
"ဟင်...ကို..ကို.."
ငိုသံတို့ကပိုကျယ်လာတာကြောင့်...ရင်ခွင်ထဲကမျက်နှာလေးကိုခွာလိုက်ပြီး...မော့စေလိုက်တော့...ထိတ်လန့်နေတဲ့..မျက်လုံးလေးတွေ နဲ့
ကြည့်ကာ..ခေါ်လာရှာသည်..။သူလေး..ကြောက်သွားတာလား..ငါမှားပြီလား..။
"ငယ်..."
"ကိုိုကို...ကျွန်..ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်..ကိုကိုရယ်..ကျွန်တော့်ကိုမောင်းမထုတ်ပါနဲ့နော်..ကျွန်တော် ကိုကို့ကို..မခွဲနိုင်လို့ပါ..နော်..ကျွန်တော်မှားပါတယ်.."
"ငယ်...ကိုယ့်ကိုကြည့်...ငယ်က..ဘာတွေမှားလို့ဘာတွေတောင်းပန်နေတာလဲ..ဟင်..ဘာလို့ငယ့်ကို..ကိုယ်က.မောင်းထုတ်ရမှာလဲ
ငယ်ရယ်..."
အတင်းတွေ..တောင်းပန်ပြီး.မောင်းမထုတ်ဖို့ပြောနေတဲ့..ငယ့်ကို..သူနားမလည်နိုင်..။သူလှဲနေရာကနေထထိုင်လိုက်ပြီး...ခေါင်းအုံးခုကာ..ကုတင်ကိုကျောမှီကာ..ထိုင်လိုက်သည်အထိ..သူလေးလည်းငုတ်တုပ်ထထိုင်ပြီး...အူကြောင်ကြောင်လေးလိုက်ကြည့်နေတော့...ခေါင်..သူ့ကိုယ်လုံးလေးကိုဆွဲယူလိုက်ပြီးပေါင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်တော့...ဘာအကာအရံမှာမရှိတဲ့ထိတွေ့မှုတစ်ခုကြောင့်..သူလေးမျက်နှာရဲကာ..ခေါင်းလေးငုံ့သွားသည်...။
"ငယ်...ကိုယ့်ကိုကြည့်...အဲ့လိုခေါင်းကြီးမငုံ့မထားနဲ့..."
"........"
"ငယ်...အခုဘာတွေတွေးနေတာလဲ ဘာလဲ
ညက..ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်..ကိစ္စကိုလား.."
"အွန်းး... "
ခေါင်းလေးအသားညိမ့်ပြကာ..တစ်လုံးထဲဆိုလာသည်...ညကကိစ္စလို့ပြောလိုက်ကတည်းက..နားရွက်လေးတွေရဲကာ..ရှက်နေတဲ့ပုံလေးက...ခေါင့်ကိုတစ်မျိုးဆွဲဆောင်နေတာ...။
"ငယ်..ဘယ်လိုတွေးနေလဲ..ကိုယ်မခန့်မှန်းတတ်ပေမယ့်...ငယ်သိထားရမှာက..ကိုယ်ညကမမူးဘူး..အကုန်လုံးက..ကိုယ်လိုလိုချင်နဲ့ယူခဲ့တာကြီးပဲ..ငယ့်ကိုချစ်လွန်းလို့ငယ့်ကိုပိုင်ဆိုင်ချင်းလွန်းလို့..ကိုယ်လုပ်ခဲ့တာကြီးပဲ..."
ရှင်းပြနေပြန်တော့လည်း...အံ့သြနေပြန်သော..သူလေး..ညကညီကသူ့ကိုအကြံပေးတာ..မူးချင်ယောင်ဆောင်တဲ့..ပြီးရင်...ခန္ဓာကိုယ်မှာအနံ့စွဲသွားအောင်..နည်းနည်းလောင်းချ ပြီးရင်အိမ်ရောက်တာနဲ့..မူးသလိုလိုနဲ့ကုတင်ပေါ်ဆွဲချပြီးချစ်တယ်ပြောတဲ့..နည်းနည်းတော့မြန်မာကားဆန်သွားတယ်...ညီကချစ်တယ်
ပဲပြောခိုင်းတာ..သူကတော့တစ်ဆင့်တိုးပြီးအပိုင်ပါသိမ်းပလိုက်တာ...ဟင်းဟင်း....။
"အဲ့...အဲ့ဒါဆို...ည...ညကဖြစ်တာတွေအကုန်ကိုကိုမှတ်မိတယ်ပေါ့..."
"မှတ်မိတာပေါ့...ကိုယ်တစ်ခွက်လောက်ပဲ
သောက်ထားတော့..ရီဝေဝေဖြစ်ယုံလေးပဲ..
ညက..ငယ်နဲ့ဖြစ်တာအကုန်မှတ်မိတယ်..."
"အဲ့ဒါဆို..ချစ်တယ်ဆိုတာကရော.."
ဒီအဖြေကိုသူလေးတော်တော်ကြားချင်နေပုံရတယ်...ညကလည်းအကြိမ်ကြိမ်ပြန်မေးနေတာ..။ဟုတ်ပါတယ်..သူလေးလို..ကိုယ့်ဆီကအချစ်ကိုမျှော်လင့်နေတဲ့သူအတွက်..ဒီစကားကဘယ်လောက်တောင်အရေးပါမှန်းသိပါသည်..။
"ဟင်..ကိုကို..."
"ငယ်...တကယ်ပါငယ်ရယ်...ကိုကို..ငယ့်ကိုတကယ်ချစ်တာပါ...ဘယ်တုန်းကချစ်သွားလဲဆိုတာတော့ကိုယ်လည်းမသိဘူး...ဒါပေမယ့်
ကိုကို ငယ့်ကိုချစ်တယ်..."
"ဟင့်...ဟင့်..ကိုကို...အီးဟီး..."
ရင်ခွင်တစ်ဖန်ပြန်ဝင်လားပြီး..ဖက်ထားကာ
ငိုပြန်သည်...။ခေါင်..တစ်ချက်ရယ်လိုက်ပြီး
သူလေး..ကိုယ်လုံးလေးကိုပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်..။ဆံပင်တွေထဲ..နှာခေါင်းနှစ်ထားကာ...နမ်းနေလိုက်သည်...။သူလေးကတော့..ငိုကောင်းတုန်း...။
"ကဲ...ငယ်..တော်ပြီ..ဒါငိုစရာမဟုတ်ဖူးလေ"
"ကျွန်..ကျွန်တော်...ပျော်..ပျော်လို့ပါ..ကိုကိုရဲ့...ဟင့်..."
"ဟင့်အင်း... ပျော်လည်းမငိုရဘူး...ဝမ်းနည်းလည်းမငိုရဘူး..ကိုကို ကိုယ်တိုင်လည်း..ငယ်ငိုအောင်ဘယ်တော့မှမလုပ်ဘူး..နော်..အခုကစပြီးငယ်အတွက်ပျော်ရွှင်စရာတွေပဲ..ဖန်တီးပေးမယ်နော်..."
"ဟင့်...ဟုတ်...ကိုကို.."
"ဗျာ.."
"ကျွန်တော်လည်း..ကိုကို့ကိုချစ်တယ်နော်.."
"ငယ်ရယ်...မလိုပါဘူးကွာ..ငယ့်အချစ်တွေက
ငယ်ပြောစရာမလိုအောင်...ပြည့်စုံပြီးသားပါ..ငယ်ရယ်..."
တကယ်ပါ..သူလေးက..ကိုယ့်ပေါ်ကို..ဘယ်လောက်အနစ်နာခံပြီးချစ်ပေးခဲ့တယ်ဆိုတာကို..
ဘေးလူတွေပြောစရာတောင်..မလိုပါ..။
"အခုရေချိုးရအောင်နော်..ပြီးရင်..ကိုကို..ငယ့်ကိုဆေးတိုက်မယ်..ဖျားမှာစိုးလို့...ဒါနဲ့နာနေလားငယ်.."
"ဟို..ကိုကို..အဲ့ဒါကြီးကို..မ..မမေးလို့မရဘူးလားဟင်..."
"အဲ..ငယ်ရယ်..ဘာရှက်စရာလိုလဲ...ကိုယ်တို့ကလင်မယားတွေပဲကို...ကိုယ့်မှာမပြောရင်ဘယ်သူ့သွားပြောမှာလဲ...ဘာလဲ..ငယ့်သူငယ်ချင်းတွေကိုပြောမှာလား..."
"ဟာ..ကိုကိုနော်..အဲ့လိုတော့..လျှောက်ပြောမလား.."
"အေးလေး..အဲ့ဒါကြောင့်.. ကိုကို့ကိုပြောခိုင်းတာလေ..."
ခန့်ထည်တကယ်ရှက်လွန်းဘယ်လိုနေရမှန်းမသိတော့...မပြောရင်လည်း..ဒီဆေးရုံအုပ်ကြီးကမေးနေဦးမှာ..လူကိုသူ့လူနာများမှတ်နေလားမသိဘူး...
"နာတယ်ဗျာ..နာတယ်..လမ်းတောင်မလျှောက်နိုင်လောက်အောင်..နာတယ်..."
"ဟားဟား...ငယ်ကကွာ"
မုန်းလိုက်တာ...မဖြေတော့လည်းမဖြေလို့..ဖြေတော့လည်း..တဟားဟားနဲ့အော်ရယ်နေတာ..ခန့်ထည်မျက်စောင်းတွေကြီးပဲလှိမ့်ထိုးပေးလိုက်သည်...။
.
.
.
.
.
သွန်း..မနက်ဖြန်သွားမယ်..ခရီးအတွက်.အဝတ်တွေထည့်နေသည်..။သူ့တို့က..ကိုယ်ပိုင်လေယာဉ်နဲ့သွားမယ်ဆိုပေမယ့်..သားလေးကိုတော့.မခေါ်ချင်..ဘာလို့ဆို...သားကအရမ်းငယ်သေးတယ်..တစ်နှစ်ဆိုတဲ့အရွယ်က..လေယာဉ်စီးဖို့..သိပ်မသင့်တော့်ဘူးလားလို့...။
"ဟိတ်..အချစ်..ဘာတွေတွေးနေတာလဲ"
အဝတ်လဲခန်းထဲကိုလိုက်ဝင်လာတဲ့...မောင်။
ခုနကအပြင်မှာသားကိုကြည့်ဖို့ထားခဲ့တာ..အခု
လည်းဘာလာလုပ်ပြန်ပြီလဲမသိ..သားလည်းပါမလာဘူး...။
"မောင်.."
"အင်း..ပြောလေ..honeyဘာလိုချင်လို့လဲ.."
"မောင့်ရဲ့...Black cardကြီး.."
သွန်းသက်သက်ရွဲ့ကာပြောလိုက်သည်...။သွန်းမှာလည်းရှိပေမယ့်..သူ့cardက...ဝယ်ချင်ရင်
ရွှေတောင်ကြားကခြံတစ်ခြံတောင်သွားဝယ်နိုင်တာကြောင့် သူ့cardကြီးကိုသွန်းမျက်စောင်းထိုးနေတာ..ခဏခဏပဲ..အဲ့လိုပြောတိုင်း..နောက်နေ့ဆိုရင်..သွန်းcardထဲကို တစ်ထောင်လောက်ကအသာလေး လွှဲပေးပြီးသား...။
"လူတစ်ယောက်လုံးတောင်..အပိုင်ပေးထားတာ..cardလိုသေးလို့လား..honeyနော်
မောင်က..လင်းပိုင်မျိုးစိတ်သိလား..တန်ဖိုးထား"
"ဟင်...ဘာဆိုင်လို့လဲ"
သွန်းအကျႌခေါက်နေတာတောင်ရပ်လိုက်ပြီးဆိုဖာပေါ်ထိုင်နေတဲ့..သူ့ကိုလှမ်းကြည့်ကာမေးလိုက်သည်...။ဘယ်တုန်းက..ငါ့ယောကျာ်းပ..လင်းပိုင်ဖြစ်သွားတာပါလိမ့်...။
"ဆိုင်တာပေါ့...အခုကမ္ဘာပေါ်မှာ..လင်းပိုင်
တွေက..ရှားပါးမျိုးစိတ်ဖြစ်နေပြီလေ..မောင်လည်းသူတို့လိုပဲ..ရှားပါမျိုးစိတ်...အဟက်..ဒီမှာ
honey..မင်းဒီလိုရှားပါးယောကျာ်းကိုရထားတာ
ဘယ်လောက်တောင်..ဂုဏ်ယူဖို့ကောင်းလဲ..ဂုဏ်ယူလိုက်စမ်းပါ...ဟဟ"
ဟယ်...ဘာမှမဆိုင်သလိုကြီးနော်...သက်သက်ကြီးဝင်ဂုဏ်ဖော်..အံမယ်..သူ့ကိုရလို့..လူက
ရွှေမှုန်ရတီပဲလုပ်ရမလိုလို..ကွန်းဖီးလ်ဒန့်လယ်ဗယ်ဆိုးဟိုက်သွားတာဆိုတာ...။
"အဟင်း..ဒီမှာ..မောင်မင်းမြတ်ခြံရံ..
ဂုဏ်ယူရမှာ ကျုပ်မဟုတ်ဘူး..ခဗျားသိလား
သွန်းသုတ ကိုလိုချင်နေတဲ့လူတွေမှလေ....
တောင်လိုပုံနေရော.. အဲ့ထဲကမှ..ခဗျားက
လာပြီးတော့လူရှေ့ဒူးထောက်...အတင်းတွေ
လက်စွပ် စွပ်..ပန်းစည်းတွေအတင်းထိုးပေးနေလို့..သနားလိုယူလိုက်တာသိလား...ဟွန့်...
ယူမယ့်ယူ..ခဗျားသာဂုဏ်ယူ..."
"အဟက်...honey..မင်းအပြင်မှာသွားရှာကြည့် ထီးဖြူးဖိနပ်ပါးသွားလိမ့်မယ့် မောင့်ကို
ယောကျာ်း မျိုးရှာမတွေ့ဘူး.."
"အံမယ်..ဘာမှထီးဖြူဖိနပ်ပါးစရာမလိုဘူး..
အခုခေတ်က..အွန်လိုင်းခေတ်..."
သူ့ရှေ့လာရပ်ပြီးခါးထောက်ရန်တွေ့နေတဲ့...အသည်းအသက်..နှုတ်ခမ်းကိုထော်နေရော...
အသည်းယားလို့ကိုထပ်စနေတာ...သားတစ်ယောက်မွေးထားတယ်လို့သာပြောတာ..တစ်သားမွေးတစ်သွေးလှဆိုတာ..honeyကိုပြောတာဖြစ်လိမ့်မယ်..သားလေးမွေးပြီးမှအရင်ကထက်ပိုချစ်ဖို့ကောင်း ပိုလှလာတာ...။အိမ်တွင်းအောင်းနေရတော့...အသားတို့က..ဥနေတာပဲ...။ပါးလေးဆွဲတာတောင်..ရဲတက်လာတာ...။အဲ..အခုစွာလည်းစွာလာသည်....။
"honey...လာပါကွာ.. မောနေတော့မယ်..
မောင့်ကိုရန်တွေ့နေရတာ.."
ကိုယ်လုံးလေးကိုဆွဲယူလိုက်ပြီးပေါင်ပေါ်တင်ကာထိုင်စေပြီးမပြုတ်ကျစေရန်..ခါးကနေထိန်းကာပွေ့ထားလိုက်သည်...။သူလေးကတော့
နှုတ်ခမ်းလေးကိုစူထားတုန်း....။
"မောင့်အချစ်က...လှလာလိုက်တာနော်"
"ဘာလဲ..ဘာတွေလာဖားနေတာလဲ.."
"မဖားပါဘူး..တကယ်ပြောတာ..တကယ်လှလာတာ...အရမ်းလည်းချစ်ဖို့ကောင်းလာတာ"
"အာ့ဆိုအရင်က..ချစ်ဖို့မကောင်းဘူးပေါ့.."
"အရင်ကလည်းချစ်ဖို့ကောင်းတယ်..အခုလည်းပိုချစ်ဖို့ကောင်းတယ်.."
"အဲ့တော့..."
သွန်း..မျက်ခုံးပင့်ကာမေးလိုက်တော့...အချေကြီးဘာမှပြန်မဖြေပဲပြုံးပြီးကြည့်နေတာ...သွန်း
ကြားချင်တဲ့..စကားကိုမပြော..အရမ်းဈေးကိုင်တာပဲ...။
"အဲ့တော့..ဘာဖြစ်လဲလို့ဖြေလေ.. မောင်"
"ဘာဖြစ်ရမှာလဲ... honeyရဲ့..."
"ဟွန့်...ဘာဖြစ်ရမှာလဲ..ပိုချစ်တယ်လို့ပြောလေ.."
"သြော်...အဲ့လိုလား"
ဘယ်လိုတောင်..ချေတယ်ဆိုတာမေး...။
"ဖယ်...သွား..ကိုယ့်ဘာသာနေနေတဲ့..လူကို
သက်သက်လာပြီးဒေါသထွက်အောင်လုပ်တာ"
"အယ်..မောင်ကလည်း..ကိုယ့်ဘာသာဝင်လာတာပါနော်..အချစ်ကအတင်းတွေရန်တွေ့နေတာ"
အတင်းလက်တွေခါချကာပေါင်ပေါ်က ဆင်းမယ့်သူ့ကိုပြန်ဆွဲထားရင်းပြောလိုက်သည်...။သူလေးဒေါသထွက်ရင်..ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းတယ်..
အဲ့ဒါကြောင့်..ဒေါသထွက်အောင်လုပ်ပြီး...ထိုင်ကြည့်မယ်...။
"ဖယ်လို့...သားငိုနေတော့မယ်..သားဆီသွားဖို့"
"မငိုပါဘူး..honeyရယ်..သူ့အဖွားတွေလက်ထဲမှာ..ခုနလေးတင်ဆော့နေတာ.."
"ဟင်...မေမေတို့ရောက်နေတာလား.."
"အင်း..အဲ့ဒါကြောင့်..မောင်ဝင်လာတာပေါ့"
မေမေတို့ကအခုနောက်ပိုင်း သူတို့မြေးရှိတော့
ရက်ဆက်ရောက်လာတတ်ကြသည်..။တစ်ယောက်မအားရင်တောင်တစ်ယောက်ကရောက်လာနေကျ....။အခုလညး်မနက်ဖြန်ခရီးသွားမယ်ဆိုတော့...သူတို့မြေးကို..လာနှုတ်ဆက်တာနေလိမ့်မည်...။
"သွားရအောင်လေမောင်..အားနာစရာကြီး..လူကြီးတွေကို... "
"အင်းပါ..."
"လိမ္မာတယ်...ပြွတ်စ်... "
မောင့်နှုတ်ခမ်းလေးကိုပြွတ်စ်ခနဲ..စုပ်နမ်းလိုက်သည်...။မောင်ကတော့..ကျေနပ်ပြုံးကြီးနဲ့ပေါ့...။နှစ်ယောက်လုံး..အောက်ကိုပဲဆင်းလာခဲ့လိုက်ကြသည်...။
"မေမေ..မယ်မယ်"
"ဟော..သားတို့လာလေ..."
လွတ်နေတဲ့..နှစ်ယောက်ထိုင်ဆိုဖာမှာ..ဝင်ထိုင်လိုက်ကြသည်...။သားကတော့...သူ့ပါပါးလာတော့လက်ကဆန့်နေပြီ..သူ့ကိုခေါ်ပါဆိုတဲ့သဘော...။သွန်းတမင်ညစ်ပြီးမသိချင်ယောင်ဆောင်နေတော့..မျက်နှာလေးကတစ်ဖြည်းဖြည်းမဲ့ကျသွားပြီး..မေးလေးတွေတုန်ကာ..ငိုချင်နေပြီ..သွန်းနဲ့မောင်လည်း..အခြေအနေကိုပဲကြည့်နေလိုက်သည်...။နောက်ဆံုံးသူကိုမခေါ်တော့အော်ငိုပါလေရော...။
"အိုး..အေး..အေး..daddy ့သားလေးကိုdaddyခေါ်မှာပေါ့.."
မောင်ကထသွားပြီး..သူသားကိုချီလိုက်ကာချော့နေသည်..။သားငိုရင်တော့...သူမနေနိုင်
သွန်းကသာတစ်ခါတစ်လေ ပင်ပန်းလွန်းလို့
ငိုရင်ငိုပါစေဆိုပြီးပစ်ထားလိုက်တာ...သူကတော့မရဘူး..အဟင့်..ဆိုတာနဲ့..တုန်နေရောအရင်အအိပ်မက်တဲ့မောင်က..ညဘက်..သူ့သားအသံကြားတာနဲ့သွန်းထက်အရင်နိုးနေရော...။
"အမလေး...ဖေချစ်လေး.."
"ပြောမနေနဲ့...မမမြတ်ရေ...သူက..ဖွားအေ
တွေနဲ့ရန်ဖြစ်ထားတာ.."
"ဟီးဟီး... မေမေတို့ကတော့"
အဖွားနှစ်ယောက်..သူတို့သားဖကိုကြည့်ပြီး..
ပြောနေကြတာ..သွန်းကတော့အသံထွက်ပင်ရယ်ရသည်..။မြေးဦးဆိုတော့..သူတို့မှာချစ်လွန်းနေတာ...။
"သားခရီးသွားဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား..."
"ဟုတ်..မေမေ...သုံးရက်လောက်ပဲကာမှာဆိုတော့သိပ်ထည့်စရာမလိုပါဘူး..."
"မယ်မယ်ကတော့...မြေးလေးကို..မခေါ်သွားစေချင်ဘူးသားရယ်..."
မယ်မယ့်အပြောကို မေမေကလည်း..ထောက်ခံသလိုခေါင်းငြိမ့်ပြသည်...။
"ဟုတ်တယ်မယ်မယ်...သားလည်းအဲ့ဒါစဉ်းစားနေတာ..ဒါပေမယ့်..ထားခဲ့ရင်လည်း..
မယ်မယ်တို့ပင်ပန်းမှာစိုးတယ်.."
"ဖြစ်နိုင်ရင်..ထားခဲ့လိုက်ပါသားရယ်..မယ်မယ်တို့မပင်းပန်းပါဘူး...သားသာစိတ်ချလက်ချနဲ့ဆေးသွားစစ်နော်..ဟုတ်ပြီလား.."
"သားရယ်..သုံးရက်ပဲကာမှာလေ..နော်"
သူ့ကို..နှစ်ယောက်လုံးကပြောလာတာကြောင့်..သွန်းဆုံးဖြတ်ရခက်သွားသည်...။တကယ်တော့သွန်းလည်းသားကိုမခွဲနိုင်..ဒါပေမယ့်သားကိုလည်းမပင်ပန်းစေချင်ဘူး...။မောင့်ကိုလှမ်းကြည့်တော့..မောင်ကသွန်းကြိုက်သလိုလုပ်ဆိုတဲ့အနေတဲ့မေးသာဆက်ပြသည်...။
"ဟို...အဲ့ဒါဆို..သားထားခဲ့မယ်နော်...သားတို့
မြန်မြန်ပြန်လာမှာပါ.."
မေမေနှစ်ယောက်ကတော့...သူတို့မြေးနဲ့မခွဲရတော့ပျော်သွားကြတာပေါ့...။သွန်းကတော့..မောင့်လက်ပေါ်ကသားလေးကိုသာ..ကြည့်နေလိုက်သည်...။
💙💙💙
"ရဲလူကြီး..."
"ဟင်..."
ကစားကွင်းထဲက..ခုံမှာထိုင်ကာရေခဲမုန့်စားနေတုန်းခေါ်လာတာကြောင့်..ထင်ရှားရေခဲမုန့်ခက်ရင်းပြန်ထူးလိုက်သည်...။
"ကျွန်တော့်ကိုဘာလို့ခင်တာလဲဟင်.."
"ဟမ်..."
ခေါ်ပြီးတော့ဘာမှမပြောပဲ..အဝေးကိုသာကြည့်နေတာ...ရေခဲမုန့်ဇွန်းကိုလည်းကိုင်လျက်ကြီး....
"ဟေးး.. ခေါ်ပြီးတစ်ခုပြောလေ.."
"ရဲလူကြီး. မြင်ြမ်ချင်းအချစ်ဆိုတာ..ယုံလား"
"ဘာကြီး.."
ဟန်ဆောင်ပြီးသာပြန်ပေးလိုက်ပေမယ့်...ရင်ထဲမှာတော့ဒိန်းခနဲဖြစ်သွားရသည်... ။သူလေးကချစ်ရမယ့်သူရှိနေပြီလား...။
"ကျွန်တော်..လူတစ်ယောက်ကိုမြင်မြင်ချင်းချစ်မိသွားတယ်ဗျာ..."
"ဘယ်...ဘယ်သူလဲ...ငါ...သိလို့ရမလား.."
"......."
"ရပါတယ်..မင်းမပြောချင်လဲ..ဒါနဲ့ငါတို့ပြန်ကြမလား...မင်းလည်းမနက်ပြန်ဖို့ပြင်ဆင်ရဦးမယ်မလား..."
"ဟုတ်.."
ဘာမှမပြောတော့ပဲ... ကားရှိရာကိုသာလျှောက်လာလိုက်ကြသည်...။ကားပေါ်ရောက်ပြီးပြန်လာကြသည်အထိဘာတစ်ခွန်းမှမပြောဖြစ်သေး...။တစ်လမ်းလုံးတိတ်ဆိတ်လို့....။အိမ်တောင်ရောက်လာပြီး..ဟိုကလေးက ခါးပတ်ဖြုတ်ကာဆင်းမယ်အလုပ်...
"ကိုယ်မနက်ဖြန်လိုက်ပို့လို့ရမလား...."
မေးလိုက်တော့... ဆွေးရိပ်သမ်းနေတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့ကြည့်လာသည်...။
"ဟင့်အင်း...ကျွန်တော်..ကျောခိုင်းလိုက်ရတဲ့ခံစားချက်ကိုမုန်းတယ်...မနက်ဖြန်လည်းကိုယ့်ဘာသာတစ်ယောက်ထဲသွားမှာ.."
"ဟို..."
"ကျွန်တော်သွားတော့မယ်..."
ပြောပြီးတာနဲ့ချက်ချင်းဆင်းသွားပြီးအိမ်ထဲပြေးဝင်သွားသည်...။သူမဆွဲထားမိ..သူဆွဲထားလိုက်ရင်..ပြန်မလွှတ်ပေးလိုက်မိမှာစိုးတယ်...။
"တစ်နေ့ပေါ့ကလေးရယ်...တစ်နေ့ပေါ့..."
အိမ်ထဲဝင်သွားတဲ့ကောင်လေးကတံခါးအကွယ်ကနေကားပေါ်ကကောင်လေးကိုလှမ်းကြည့်ပြီးငိုနေတာကိုတော့...ကားထဲကကောင်လေးမသိခဲ့....။
.
.
.
အခုဆို သွန်းတို့ Bangkokကိုရောက်နေကြပြီဖြစ်သည်....။သွန်းကရက်အကြာကြီးမနေချင်..သားကိုလည်းစိတ်မချတာကြောင့်...ရောက်တာနဲ့.... ဆေးရုံကိုပဲတန်းလာလိုက်သည်..။
ဆေးစစ်ပြီးတော့...မောင်ကဆရာဝန်ကြီးနဲ့လိုအပ်တာတွေအကုန်ပြောနေပေမယ့်..သွန်းကတော့ဝင်မပြောခဲ့....သွန်းပင်လည်းပင်ပန်းနေသလို...သားကိုလည်းသတိရတာကြောင့်...လူကဘာမှမလုပ်ချင်....။
"honey...လာ..ပြန်လို့ရပြီ...honeyနားချင်ရောပေါ့..."
"အင်း.."
မောင်လက်မောင်းကိုတွဲပြီးတော့..မောင့်ကိုမှီပြီးပဲလျှောက်လာလိုက်သည်...။လူကလုံးဝမဟန်တော့....။
"honey...အရမ်းပင်ပန်းနေပြီလား..ခဏပဲနော်..honeyပြန်ကြမယ်...မောင်ဆေးသွားယူလိုက်ဦးမယ်...လိုက်ခဲ့မလား..မောင်နဲ့..."
"ဟင့်အင်း..ဒီမှာပဲစောင့်နေမယ်..မြန်မြန်ယူပြီးပြန်လာခဲ့..honeyနားချင်ပြီ..."
"အင်းပါ..ခဏပဲ..."
မောင်ကပြောပြီးတော့..ဆေးကောင်တာဘက်ထွက်သွားသည်...။သွန်းဓာတ်လှေကားရှေ့မှာပဲရပ်စောင့်နေလိုက်သည်...။သွန်းအခုမှကြည့်မိတဲ့...ဘေးနားမှာ Operations ခန်းရှိသည်...။သွန်းလည်းလိုက်ကြည့်နေတုန်း...။
~~~ဝေါ~~ဝေါ~~~
"ဟင်!!!!"
သွန်းဆီကိုဦးတည်လာခဲ့ လူနာတင်ကုတင်တစ်ခု...တွန်းသူမရှိပဲနဲ...အရှိန်နဲ့ဝင်လာတာ..သွန်းနေရာမှာပဲ..ငူငူကြီးရပ်နေမိသည်...ရှောင်လည်းမရှောင်မိ...။
~~ဒုန်းး ~~~
~~အားး ~~~
💙💙💙
လက်မြှောက်လို့မရတဲ့...ဒုက္ခ😅
မနက်စောစောupပေးမယ်လုပ်တာ..လက်ကြောင့်မတွင်ကျယ်ဘူး😁အခုတော့upနိုင်ပြီ..
ဟို ဒီအပိုင်းလေးပေါ့သွားရင်တောင်းပန်ပါတယ်နော်...ပြီးတော့စာလုံးပေါင်းမှားရင်လည်းခွင့်လွှတ်..ထိန်းတော့ရေးပေးထားတယ်😁နောက်မှပြန်စစ်ပြီးပြင်ပေးမယ်နော်😘😘😘😘