"ေမာင္"
ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ အေပၚပိုင္းအက်ၤ ီဗလာႏွင့္ေမွာက္ယက္အိပ္ေနေသာေမာင့္
ကိုသြန္းႏိႈးေနသည္မွာအေတာ္ကိုၾကာျပီျဖစ္သသည္။ဒါမဲ ့အသံေတာင္းမေပးပဲ ေပကာအိပ္ေနသည္။သြန္း လည္းလိုက္ကာအရွည္ၾကီးေတြကိုဆဲြဖြင့္လိုက္ေတာ့ သူ ့မ်က္ႏွာကိုေနေရာင္က်လို ့
ထင္သည္ ျပတင္းေပါက္ဘက္ကိုမ်က္ႏွာမူထားရကေနတျခားတစ္ဖက္သို ့မ်က္ႏွာလွည့္သြားသည္။
"ေမာင္ ထေတာ့လို ့ အစည္းအေဝးရွိတယ္ဆို ဘာလို ့မထတာလဲ ေနာက္က်ေတာ့မယ္ေနာ္"
"အာ~~ honeyရာ ခဏေလးပါကြာ ေမာင္ညကေနာက္က်မွအိပ္ရတဲ့ဟာကို ေမာင္အိပ္ခ်င္ေသးတယ္"
ေၾသာ္ ေတာ္ေတာ္တရားတယ္ သူတစ္ေယာက္တည္းေနာက္က်မွအိပ္ရတာက်ေနေရာ ကိုယ္
ကမပင္ပန္းရဘူး သူကေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းရွာတယ္။
"ေမာင္ရယ္ ထပါေနာ္ ေတာ္ၾကာေနာက္က်လို ့အသည္းအသန္ျပင္ေနရမယ္ေနာ္ ထပါ"
သြန္း ကုတင္ေအာက္ကိုျပဳတ္က်ေနတဲ ့ေစာင္ကိုေကာက္ကာေခါက္ေနရင္းေမာင့္ကိုလည္းႏႈိးေနရသည္။ကိုယ္ေတာ္က တုပ္တုပ္မွမလႈပ္…။
~~တီ~~တီ~~
သြန္းေစာ္ေခါက္ေနတုန္း ခုတင္ေဘးကခံုေပၚတြင္တင္ထားေသာ ေမာင့္ဖုန္းကျမည္လာတာေၾကာင့္ သြန္းယူျပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထင္သည္အတိုင္း ေမာင့္အတြင္းေရမွဴ း ကိုစည္သူဆက္တာ…။
"ဟဲလို ကုိစည္သူ"
*အကိုေလးလား bossကိုအစည္းအေဝးရွိတဲ ့အေၾကာင္းလွမ္းေျပာတာပါ *
"ဟုတ္ သြန္းေျပာလိုက္မယ္ သူကအိပ္ေနတယ္
သိတယ္မလား အခုထိႏႈိးလို ့မရေသးဘူး တကယ္လို ့လူစံုေနရင္လည္း ကိုစည္သူၾကည့္ျပီးေျပာထားလိုက္ေနာ္ "
*ဟုတ္ အကိုေလး*
တစ္ဖက္ကဖုန္းခ်သြားေတာ့ ဆက္လည္းဖုန္းကို ခုနကေနရာမွာပဲျပန္ထားလိုက္သည္။ကုတင္ေပၚကေမာင့္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ေနတာမ်ားသိုးလို ့။သြန္္းလည္း ထပ္မႏႈိးေတာ့ပဲေအာက္ထပ္ကုိသာဆင္းလာလိုက္သည္။ထပ္ႏႈိးရင္လည္းရမွာမွမဟုတ္တာ။ျပီးရင္ သြန္းကိုပဲျပသာနာရွာမွာ။အဲ့ေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေအာက္မွာမနက္စာျပင္ဖို ့ဆင္းလာလိုက္သည္။
YOU ARE READING
ေမာင့္ အလိုက် 💙(completed)
Romanceရင္ထဲမွာ႐ွိမ႐ွိကို... ရင္ထဲကအလိုလိုသိၿပီးသားမို ့... ခ်စ္သလားလို ့မေမးေတာ့ဘူး ေမာင္... အရာအရာတိုင္းက.... ေမာင့္အလိုက်ပါ ေမာင္ရယ္.... ရင်ထဲမှာရှိမရှိကို... ရင်ထဲကအလိုလိုသိပြီးသားမို ့... ချစ်သလားလို ့မမေးတော့ဘူး မောင်... အရာအရာတိုင်းက.... မောင့်အလိုက...
