Kara korumalardan aldığı araba ile tozu dumana katarak gitmişti. Bense konağın kapısında korkarak dikilmiş onun arkasından öylece bakmıştım. Önümde beliren başka bir araba ile kendime geldim. Kartal arabadan inip bana baktı.
"Kara nerde, arıyorum açmıyor, bir şey mi oldu! Beyaz sen niye ağlıyorsun?", dedi Kartal panikle. Yaşlı gözlerimi kırparak içeri doğru girdim. Gül bizi görüne korkarak ayağa kalkıp yüzümüze baktı. "Ne oldu?..", dedi yavrusunun durumunu soruyordu. Bakışlarımı çekip hızlı adımlar ile konağın içine girdim merdivenleri hızlı hızlı çıkıp odama girdim. Vildan'ın kucağında gördüğüm Kaan Kara ile derin bir nefes alarak oğlumun yanına vardım.
"Vildan sen aşağı in.", dedim kucağında ki oğlumu alıp göğsüme yatırdım. Derin bir nefes çekerek rahatlamaya çalıştım. Yatakta oturmuş bana bakan Yonca'ya tebessüm ettim. "Beyaz?", dedi Gül. Arkamı dönüp kapının ağzında Kartal ile bana bakan anne babaya baktım. "Kötü bir şey mi oldu?", dedi gözlerini kısarak kucağımdaki oğluma daha çok sarıldım.
"Şey oldu.. Şey.. Devrim aradı Kara'yı.. Kara çocuğa dokunma dedi ama kötü bir şey oldu sanki telefonun diğer tarafında. Kara gitti ama ben onu ilk böyle kötü gördüm.", dedim anlattıklarımı tekrar yaşıyordum sanki. Kartal benim sözlerimden sonra yumruk yaptığı eli kapının kolcağına geçirip hızlıca çıktı odadan. Gül eliyle duvarı tutmaya çalışırken yere yığıldı. Vildan Gül'ün yanına çöküp kafasını dizlerine koydu. Yonca korkarak annesinin yanına gitti. Kucağımda ağlamaya başlayan Kaan Kara ile bende ağlamaya başladım.
KARA'DAN...
"Alo...", dedim bizim çocuklardan birinin bulduk demesini beklerken işittiğim ses ile elimi yumruk yaptım.
"Kara ağam iyi akşamlar, yanımda küçük yıldırım var dayısını anlatıp duruyor. Ben çok sıkıldım. Kardeşimin ismini bu çocuğa hiç yakıştıramıyorum. Ne yapsam ki? Hah buldum zaten kardeşimin kanıda yerde kalmıştı. Bir Devran öldü, bir tane daha ölebilir bence.", dedi bu şerefsizin kafası mı güzeldi!
"Devrim bak o çocuğun kılına dokun akraba demem senin yedi ceddini.", derken bana bakan Beyaz ile kendimi tutup küfür etmedim. Bakışlarımı Beyaz'dan çekerek arkamı döndüm kulağıma dayadığım telefondan gelen Devrim'in gülme sesi ile arabalara doğru yürüdüm.
"Şahin çukuruna gel Kara Ağa.", dedi sinirle kafamı salladım. Isırdığım dudağımı bırakıp sakin olmaya çalıştım.
"Bak ben tek geliyorum. Çocuğa dokunma.", dedim işittiğim bir el silah sesi ile dilim sustu. Ayaklarım bağı çözüldü sanki.. Kapanan telefon ile kulağımdan telefonu çektim. Korumadan istediğim arabaya atladım gecenin karanlığında arabayı şahin çukuruna doğru sürdüm. Yüreğime çöken his son duyduğum silah sesindendi.
"O çocuğa dokunduysan seni gebertirim Devrim... Gebertir.", diye kendi kendime yol boyunca söylendim. Şahin çukuruna gelmem ile arabayı gelişi güzel durdurup indim. Gecenin zifir karanlığında etrafı aydınlatan tek şey ayın ışığıydı. Bakışlarımı korku içinde etrafta gezdirirken elimi belime atıp silahımı çıkardım.
"Devrim! Çık lan ortaya! DEVRİİİM!", dedim şerefsiz hangi deliğe girdiyse çıkmıyordu. Buraya gel derken yürek yemişti amma. Benim konağımdan , benim yeğenimi kaçırarak ölümüne susadığını ispatladı, artık kimse elimden alamazdı seni Devrim yıldırım!
"Dayı..", diyen Devran'ın sesi ile sesin geldiği tarafa doğru koştum.
"Devran? Neredesin yeğenim?", dedim ağacın arkasında korkup yere çökmüş ağlayan yeğenimi kucağıma aldım. Hızlıca elimle üstünü kontrol ettim yara bere oktu çok şükür. Rahatlayarak sakin ir nefes aldım.
Arkamdan gelen korna sesi ile dönüp arabamın arkasından şehre doğru giden Devrim piçinin arabasını gördüm. Kaç bakalım Devrim benim topraklarımda saklanacak bir delik bulursan düşünmeden o deliğe saklan. Seni öldürerek kurtarmayacağım. Ölmek için yalvaracaksın bana. Devran'a sarılıp kafasının üstünden öperek arabaya doğru yürüdüm. Arabanın ön tarafına bindirdiğim Devran'ın emniyet kemerini takarak bende hemen şoför koltuğuna geçtim. Kartal'ın çağrısı ile vitesin yanında duran telefonumu elime alıp çağrıyı yanıtladım.
"Kartal konağa geçiyorum. Devran yanımda sende konağa geç.", dedikten sonra onun konuşmasını beklemeden telefonu kapatarak arabayı çalıştırdım. Devran'a baktım ağlamaktan iç çekiyordu.
"Korkma dayım. Ben varım yanında.", dedim elimle çenesini tutup yanaklarında ki yaşı işaret parmağımla sildim.
"Dayı.. Ben çok korktum..", dedi ilk kez içimde garip bir duygu belirdi. Yabancısı olduğum bir duygu. Gül'e benzeyen küçük gözler.. Bu hayatta herkesi her şeyi karşıma alırken elimi kolumu bağlamayan his şimdi niye içimde belirmişti.. Kendime gelerek derin bir nefes aldım. Başımı yola çevirdim.
"Korkma bak sana istediğin o kuzuyu vereceğim. Tüm gün peşinde koştuğun kara kızı sana vereceğim.", dedim onu mutlu etmek için Devran hemen kafasını kaldırıp sordu.
"Valla mı Dayı?", dedi yüzüme beliren gülümseme ile kafamı salladım. Yol boyunca yüzünde ki tebessüm ile dışarıyı seyretti. Yonca atlardan hoşlanırken Devran kuzulardan hoşlanıyordu garip bir şekilde. Çocukları mutlu etmek yetişkinleri mutlu etmekten daha kolay. Kafamda ki düşünceler ile yan tarafıma döndüğüm zaman Devran'ın uyuduğunu gördüm. Arabayı yolun kenarına çekip üstümde ki ceketi Devranın üstüne örttüm. Koltuğun yan tarafında ki çevirme düğmesi ile koltuğu arkaya doğru yatırdım. Yeğenimin saçlarını okşayıp kafasının üstünden öptüm. Arabayı tekrar çalıştırıp konağa doğru sürdüm.
Konağın nüne gelince arabayı park ederek arabadan indim. Devranın tarafına geçerek kapıyı yavaşça açarak uyuyan kuzuyu kucağıma aldım.
"Abi ne oldu, çocuklar bir şeyler söyledi, seni aradım açmıyorsun. Durumunuz iyi?", dedi Cenk. Kucağıma aldığım Devran ile Cenk'e döndüm.
"Çok şükür ir şey yok Cenk. Sen niye geldin, ben sana gel dedim mi?", dedim hamile karısını bırakıp gece gece yanıma gelmesine gerek çoktu.
"Abi Peri ,Kartal abiyi arayınca biz öyle öğrendik durumu. Hem böyle bir durumda senin gel demeni bekleyecek adam mıyım ben?", dedi kafamı eyvallah anlamında eğdim.
"Hamile hamile Peri'yi niye getirdin peşinde peki oğlum?", dedim Cenk iyi çocuktu, sağ kolumdu zeki çocuktu ama oda Peri'yi görene kadardı aklı. Sonra uçup gidiyordu aklı, aşk sen nelere kadirsin.
"Abi onun 'Ben halasıyım o çocuğun' dediği hallerini görsen öyle demezdin.", dedi kafamı iki yana sallayarak konağın kapısını açtı.
"Kartal yetiyordu bizi aileye sende gittin bacısıyla evlendim. Ama suç bende ben istedim sana Cenk. Şimdi ki aklım olsa ayağıma sıkmazdım.", dedim sözlerimde hiç şaka yapmıyordum. Cenk, Peri ile evlendikten sonra sağ kolumu yarı görmeye başlamadan mı şikayetçi olmalıydım yoksa uyuz kuzenim ile daha yakın olmaktan mı?
"Abi Peri'nin çenesi biraz fazla biliyorsun sana özel değil.", dedi Cenk. Kafamı tabi canım diyerek salladım. Cenk ile aramda ki kısa diyaloğu bize doğru gelen Kartal böldü.
"Devran iyi mi abi?", dedi kızarmış gözleri ile hemen oğlunu kucağımdan aldı. Gül'de onun arkasından koşarak geldi.
"İyi korkmayın, çocuk sadece uyuyor.", dedim Kartal derin bir nefes alarak oğlunun alnından öptü. Oğlunu bağrına bastırdı. Gül şişen gözleri ile oğlunun elini tutup öptü. Kartal'ın dermansız ayakta zor duran Gül'ü belinden tutması ile Gül'de Kartal'ın göğsüne sokuldu. Gözlerimi çekerek konağa doğru yürüdüm.
"Ağam benden istediğin bir istek var mı?", dedi Cenk omuzumun üstünden ona bakarak tek bir cümle kurdum.
"Dışarda ki adamlardan biri yada birileri hain onu bul bana, sonrada Devrim itini.", dedim kısık ses tonumla Cenk'in duyacağı bir şekilde.
"Emrin olur ağam.", dedi konağın dışına doğru giden Cenk ile bende oğlumla karımı görmek için konağa girmek için attığım adımın ikincisin de Peri ile tokuştuk.
"Kara abi görmüyor musun bizi?", diye cırladı bana.
"Sizi görmemek mümkün değil Peri hanım.", dedim koluma vurdu. Bu kız hamile olunca önüne geleni yumrukluyordu.
"Abi sen bana şişko mu diyorsun?", dedi derin bir nefes aldım.
"Peri bak halası yeğenin geldi sen benimle burada uğraşıyorsun abim.", diyerek yanından geçtim. O da hızlı adımları ile Kartal ve Gül'ün yanına vardı. Bende hızlı adımlarım ile ortalıkta göremediğim Hariremin yanına çıktım. Odanın kapısını açıp içeri girdiğim zaman yatağın üstünde kucağında Kaan Kara'yı tutan eşime tebessüm ettim.
"Kara..", dedi iç çekerek yanaklarında ki yaşlar ile yanıma geldi. Kaan Kara aramızda alacak şekilde bana sarıldı. Elimi omuzlarına koyarak bende ona sarıldım.
"Devran iyi mi?", dedi sesi titrerken. Dudaklarım yukarı kıvrıldı. Dudaklarımı saçlarının üstünde bastırarak gözlerimi yumdum, Beyaz'ın kokusunu içime çektim.
"İyi Harirem.", dedim gözlerimi açarak elimle çenesini tutup kaldırdım. Gözlerimiz birbirini bulunca kaşları çatıldı yanaklarında ki yaş için.
"Sen niye ağladın?", dedim dudaklarını büzdü. Haline güldüm elimle yanaklarında ki yaşı sildim.
"Bir daha ağlama desem senden imkansızı istediğimi bilirim ama sen niye de ağlamamak için mücadele ver baktın olmuyor o zaman ağlarsın.", dedim yeterince ağlamıştık bundan sonra artık ağlamasaydık güzel olurdu.
"Sen ağa olarak öyle mi yapıyorsun?", dedi ağızımdan küçük bir kahkaha nidası kaçtı. Kafamı salladım.
"Evet sende artık hanımağa olarak öyle yapacaksın.", dedim üzmeyecekti kendini.
"Benim kadınım olduğunu herkese göstereceksin, dik duruşunla.", dedim hemen sulu göz olmayı bir kenara bırakacaktı.
"Baktın ağlamayı çok istiyorsun, seninle beraber güldüğüm gibi beraberde ağlarım bunu unutma tamam mı harirem.", dedim ışıldayan gözleri ile derin bir nefes aldı.
"Bu hariren sana gurban olsun.", dedi beraber güldük.
"Bu Kara ağa da sana gurban olsun güzel gözlüm.", dedim bakışlarımı aramızda sıkışmış kalmış, halinden memnun olan oğlumuza baktım.
"Kara abi?", dedi Kartal. Kafamı arkaya doğru çevirdim. Merdivenleri çıkmış odaya doğru yaklaşan Kartal'a doğru bir adım atarak odanın kapısından dışarı çıktım.
"Ne oldu Kartal?", dedim sakin ses tonumla. Kartal'ın söyledikleri ile kaşlarımı çattım.
"Devrim iti oğlumu niye kaçırmış, nerde abi ona unun hesabını soracağım.", dedi Kartal. Tek kaşımı havaya kaldırıp yüzünü baktım.
"Bu işin arkasında Devrim'in olduğunu nerden çıkardın sen?", dedim bu sırada da aklımdan ihtimalleri düşündüm Cenk ağzından bir şey kaçırmamıştır. Peri bir şey öğrenip abisine demiş olabilme ihtimali daha ağır bastı. Başıma belaydı bu kız. Kuzen dedik, Cenk'in karısı dedik içimize aldık ama o içimizde olan biteni hiç düşünmeden herkese söylüyordu. Onun sayesinde bir özelimizde kalmamıştı.
"Beyaz dedi abi. Telefonda Devrim ile konuşmuşsun. ", Kartal'ın sözleri ile kafamı çevirip arkamda duran karıma batım. Ben Peri'nin günahını alıyordum. Benim başımda Harire diye bir varlık vardı. Peri'ye ne gerek vardı.
"Beyaz yanlış duymuş.", dedim gözlerime bakan Beyaz gözlerini kaçırdı. Kartal ağızını açacağı sıra elimi havaya kaldırıp susturdum.
"Kartal oğlun aşağıda, git sarıl. Gül ile olan aranızda ki şeyi yarın konuşacağız. Yoruldum dinlenmek istiyorum.", dedim odama girip kapıyı kapattım.
"Harirem gel. Kaçma.", dedim Beyaz kaşlarını yukarı kaldırdı.
"Çocuk uyudu ben onu beşiğine koyayım. Sende yoruldum dedin Kartal'a dinlen.", dedi dudaklarım yukarı kıvrıldı.
"Cık yorulmadım. Hele sana hiç yorulmadım.", dedim. Beyaz geri geri gitti. Onun bu hali daha çok komiğime gitmeye başladı.
"Beni yiyecekmiş gibi bakıyorsun.", dedi kafamı salladım. Karıcığım benim bakışlarımı okuyordu artık.
"Sen harire değil misin?", dedim tek kaşımı havaya kaldırarak sordum, kafasını salladı.
"Hıhı senin harirenim.", dedi titrek sesiyle. Ben bu kadının bu sözünden sonra nasıl onu yemezdim.
"Gel o zaman harirem.", dedim kollarımı açarak.
"Kartal ve Gül'e dediklerim için bana kızmadın mı?", dedi gözlerini açarak yüzüme baktı. Bakışlarında mahcupluk vardı. Her duyduğunu hemen söylememesi gerekiyordu sonuçta.
Omuzu yukarı kaldırıp indirdim. "Cık.", dedim ona doğru yaklaşarak önce kucağında oğlumuzu aldım onu beşiğine koyup harireme döndüm.
"Yanlış yapsan da korkmadan ilk bana gel olur mu, benden korkup kaçma. Sen gönlümde öyle bir tahtın kurdun ki, sana kızamam ben", dedim ellerini tutup kendime doğru geçerek arada ki mesafeyi sıfırladım.
"Kara..", dedi aşık bakan gözleri ile sözlerine devam etti
"Sanki kötü kalpli bir adam ile evlendim sonra ne olduğunu aklım ile anlamadan elimi bırakmayan, ben incinmeyim diye davranan ince yürekli kocaman yüreği olan adam ile evlendiğimi görüyorum.. Cehennemden cennete geçmişim gibi bir his.. Sen ne yaptın bana öyle adam, senin yerinde başka ir eş olsaydı beni önce üstüme kuma getirirdi, sonra da benim hastalığım sırasında bana destek olmazdı. Kolay değil üç sene.. Sen niye beni bırakmadın? Niye başka biriyle evlenmedin, niye üç seneni benimle beraber ziyan ettin?", dedi yanağından akan göz yaşını silerek yana yatırdığım kafamı onun alnına dayadım.
"Sen ziyan dersin, ben sözümü tuttum derim.", dedim kafasını çekerek sordu
"Ne sözü?, dedi merakla güldüm.
"İyi günde kötü günde demedik mi? Ben önce Allah'ın huzurunda seni emanet olarak kabul ettim sonra nikah memurunun sorduğu soruya evet demedim mi, ben sana iki katta da söz verdim.", dedim yanağında ki gamzesi belli oldu.
"Ama herkes veriyor o sözleri.", dedi niye verdiğim söze sadık kaldığımı sorgular gibiydi.
"Zamanla sevdim seni.. İlk başlarda bana diğerleri gibi bakmayan, herkesin ismim gibi sandığı Kara'yı bir tek sen tanımak istedin. Sen beni tanırken bende seni tanımaya çalıştım. Sonra o tanıdığım güzel yürekli kadının elini bırakamazdım.", dedim dudaklarımı ıslayarak devam ettim sözlerime
"Benden çok istediğin o güzel sözleri sana pek söyleyemem ama şunu her zaman bil seni güzel severim.", dedim elini yanağıma koydu alnını alnıma yaslayarak konuştu. Konuşurken dudakları dudaklarıma değdi, nefesi yüzüme ılık bir meltem rüzgarını andırıyordu.
"Sen nasıl bir adamsın böyle, her saniye başı sana olan aşkım daha da büyüyor olmaz böyle ağam.", dedi beraber güldük. Dudaklarımda hissettiğim ağırlık ile elimi beline koydum ve öpücüğüne karşılık verdim. Derinleşen öpüşmemiz ile dudaklarını çekti nefes nefese aklına gelen soruyu sordu küçük çocuk gibi.
"Benimde seni güzel sevmeme izin verir misin?", dedi kafamı salladım.