KARA AĞA |Mardin SERİSİ 1,2| TAMAMLANDI

15.BÖLÜM

Selamun aleyküm canlarım
Nasılsınız?
Niye bu kadar geç kaldınız be veto erken dolar diye bekledim hatta bölümü yetiştiremem diye korktum 😅😂🙈
Ama şükür bölüm hazır keyifli okumalar.

Veto oy sınırı 60 oy
Veto yorum sınırı 700 yorum🙈

Beyaz göz yaşları içinde kendini zar zor sandalyeye bıraktı.
Saniyeler sonra gözünün önünde öylece cesedin nasıl kaldırıldığına, avlunun kan olan yerinin yıkanmasına gözleriyle şahit oldu..

Kara konaktan çıkacağı zaman mutfaktan gelen sesler ile korumalardan birine seslendi.

"Mutfakta kim var?"

"Ağam bizim çocuklar dışarıda, yarısı defin işlemleriyle uğraşıyor. "

"Tamam sen işine bak."

Kara Ağa içine düşen şüpheyle mutfağa doğru yürüdü. Beyaz masada kafasını gömmüş sessiz, sessiz ağlarken Kara'nın mutfağa girdiğini fark etmedi.

Kara Ağa şaşkın bir şekilde Beyaz'a baktı.

"Beyaz.."

***********

"Annee?"

"Söyle Asi?"

"Ablam ne zaman gelir?"

"Reyyan mı, okulu tatil olunca gelir."

"Yok be Ana, o inek ablamı sormuyorum. Gül ablamı soruyorum. O gargamelle gitti baya oldu gelse artık. "

Nizo Ana düşündü..
Kara ile Gül'e anneliğini yapmamış mıydı?..

Kara büyüktü. Bazı konularda ona hep sen abi oldun sorumluluğu vermişti. Ya Gül onunda Karadan farkı yoktu galiba.. Ona da sen abla oldun sorumluluğu çok erken vermişti galiba.
Reyyan şehir dışında liseyi kazanınca ona güvenip bu başarısını desteklemişlerdi. Pınar desen Reyyan'ın izinden gidiyordu. Asi desen o da evin tekne kazıntısı olmuştu. Evin neşesi, bücürüydü..

Nizo Ananın gözleri geçmişin tozlu sayfalarına gitti.

"Annee!"

"Ne oldu Gül niye bağırıyorsun."

"Anne şu abime bir şey de ya kaşımı patlattı. "

"Gül çabuk git, elini yüzünü yıka. Mihriban teyzene söyle kaşına pansuman yapsın. "

"Ama Anne sen yapsan.."

"Kızım bak Asi akşam uyumadı. Ayakta zor duruyorum. Hadi Gül. "

Nizo Ana gözleri dolarak geçmişin tozlu sayfalarından kurtulup ayağa kalktı. Gülü arayıp sormak istedi. Telefonu odasında olduğu için yukarı odasına çıktı.

*****************

Beyaz Kara'nın sesiyle kafasını masadan kaldırdı. Şuan hissettiği duygular, korku, panik ve pişmanlıktı. Yakalanma korkusuyla ayağa kalktı. Sonra yaşananlar gözünün önüne gelince, Beyaz öylece baktı yere.

Bir insan ölmüştü..
Bir evlât..
Bir eş..
Belki bir baba..
Zalim Kara Yıldırım tarafından bir ocağa daha ateş düşmüştü.. Bunların yanında Beyaz'ın Kara'ya olan son umut kırıntıları da ölmüştü..