CHAPTER 29
R - 18
BRIANNA
MABILIS ANG MGA pangyayari pero kitang kita ko kung paano siya hinila at sinuntok kaya napahiga siya. Gulat na gulat ako kaya hindi ko maikilos ang buong katawan ko.
Nanlalaki ang mata ko nang pumaibabaw ang lalaking sumuntok sakanya at pinagsusuntok siya. Bigla akong natauhan kaya umawat ako.
"Tama na 'yan!" Lumapit ako sakanila.
Natataranta na ako, oh my, God! Hinila ko ang lalaking sumusuntok kay Paul.
"Who do you think you are to hug her?!" Nanlaki ang mga mata ko.
"Dereck?!" Umuwi siya! Gusto kong maging masaya pero mukhang galit na galit siya! Ano bang nangyayari dito? Umiiyak lang naman yung tao.
"Don't," Sinuntok niya sa mukha si Paul. "You," Isa pang suntok. "Fucking," Suntok ulit. "Touch," Suntok pa. "Her," Pak! "Again!"
"Tigil na!" Bakit ba walang tutulong sakin?! Asan si Carden?!
Yumakap na ako mula sa likod niya para umawat pero tinabig lang niya ako na parang hangin kaya napaupo ako. Aray! Leche ansakit ng pwet ko.
"You understand?! Nod if you fucking do!" Duguan na ang mukha ni Paul kaya gamit ang buong lakas ko tumayo ako at hinila si Dereck.
"Please, tama na!" Tumigil naman siya at tumayo na.
Napalunok ako nang mag tama ang mga mata namin. Gustong gusto ko siyang yakapin dahil miss na miss ko na siya pero nanghihina ang tuhod ko. Parang hindi siya yung lalaking minahal ko sa sama ng aura niya.
Umatras ako nang lumapit siya. Napatingin ako kay Paul na halos mamatay na. Akmang lalapitan ko siya pero humarang si Dereck.
"Don't you dare," Gumagalaw ang panga niya at parang konti na lang ay susuntukin niya na ako sa galit.
"P-pero si Paul—"
"Do I look like I fuckin' care, huh? Get inside." Tinuro niya ang kotse niya. Tinignan ko muna si Paul bago nag-aalangang pumasok sa kotse ni Dereck.
Nanginginig ang tuhod ko sa takot. Kinuha ko ang cellphone ko para i-text ang mga kaibigan namin na puntahan si Paul pero kakalabas pa lang no'n nang kinuha na agad 'yon sakin ni Dereck at binato sa labas! Nanlaki ang mga mata ko.
"Dereck!" Saway ko pero tinignan niya lang ako at nag-umpisang magmaneho. Sa sobrang bilis no'n parang isang minuto lang nasa bahay na kami.
Pinag buksan niya ako ng pinto at hinila palabas. Napalunok ako sa higpit ng pagkakahawak niya sa braso ko. Parang magpapasa 'yon bukas.
"Good even—" Natigilan si Steph nang makitang galit ang aura ni Dereck. Hila hila niya pa din ako. Tumingin sakin si Steph na para bang nag-aalala. Ngumiti lang ako ng tipid.
"D-dereck..." Hindi niya ulit ako pinansin at hinila paakyat. "M-masakit."
"Shut up." Parang may umaapak sa dibdib ko sa lamig ng boses niya.
Bumilis ang paghinga ko nang ipasok niya ako sa kwarto niya at ni-locked ang pinto. Parang maiiyak na ako sa tingin niya.
Katulad noon. Tinanggal niya ang sinturon niya habang matiim ang tingin sakin.
"Who's that boy?" Sobrang lamig ng boses niya.
"S-si Paul. Wala kaming—"
"I didn't ask for your explanation, woman." Lumapit siya sakin kaya napaatras ako.
Umiwas ako nang tingin dahil matutunaw na ako sa paraan ng pagtingin niya sakin. Napaigtad ako nang kunin niya ang dalawang kamay ko at pinulupot do'n ang sinturon niya.
"Dereck!" Nagpumiglas ako pero baliwala 'yon. Ngayon, nakatali na ang kamay ko. "D-dereck, maawa ka..."
"How many times do I have to tell you that don't talk with other boys?! Huh?! Kailangan ba paulit ulit?!" Napayuko ako nang hubarin niya ang pang-itaas niya.
"S-sorry," Nangilid ang luha ko. "S-sorry na..."
Oo, gusto kong umuwi siya dahil birthday ko pero hindi ganito— hindi ganito yung gusto kong mangyari.
"Turn around," Parang tumigil ang mundo ko sa sinabi niya. P-pinapatalikod niya ako? Umiling ako.
Hindi ako isang bata para hindi maintindihan kung ano ang gusto niyang gawin sakin at 'yon ang ayaw kong mangyari.
"D-dereck..." Hindi ko na napigilang umiyak. Naninikip ang dibdib ko.
Birthday ko diba? Dapat masaya ako hindi ganito.
"Kailangan bang pilitin kita?!" Hinila niya ako at pinatalikod. Nagmatigas ako pero walang nangyari. Walang pag-iingat ang bawat paghawak niya sakin na mas lalong nagpapabigat sa loob ko.
Tinulak niya ako papunta sa kama pero kalahati lang ng katawan ko ang nasa kama. Nanginginig ang buong katawan ko sa takot.
"D-dereck, h-hindi... a-ayoko..." Pagmamakaawa ko pero para siyang bingi at ayaw makinig.
Napapikit na lang ako nang punitin niya ang dress na suot to. Ramdam ko pa ang sakit sa balat ng pagkapunit no'n.
"D-dereck..." Nayayanig na ang buong katawan ko nang napunit ang underwear ko. "S-sorry, please. 'Wag g-ganito."
"Gusto mo talaga na ginaganito ka, 'no?!" Sigaw niya sa tenga ko.
"AHH!" Tinakpan ko ang bibig ko nang bigla niyang ipasok 'yon sakin.
Kahit hindi 'yon ang unang beses na ipasok niya ang kanya sakin ay masakit pa din lalo na nakatalikod ako sakanya.
Napahagulgol ako sa sakit. Ni hindi siya tumigil at tuloy tuloy ang galaw niya.
"Oh, fuck..." Sinabunutan niya pa ako. Kung may lakas lang ako kanina ko pa siya sinuntok.
Inangat niya ang kalahating katawan ko na nasa kama. Ipinikit ko na lang nang maramdaman ko ang walang pag-iingat niyang kamay na hinawakan at nilaro ang dibdib ko.
"Moan, Brianna," Umiling ako.
Neknek mo, ulol.
"Brie, fuck! So tight..." Parang lalagutan na ako ng hininga.
Hinalik halikan niya ang likod ng tainga ko habang nakayakap sa bewang ko mula sa likod at gumagalaw ng sobrang bilis.
"Fuck," Bumaba ang isa niyang kamay sa pagkababae ko at ginalaw 'yon.
"'W-wag..." Nanlalabo ang mga mata ko dahil sa luha pero wala siyang pakielam.
"Shut up, bitch. I'm not c-ming yet." Mas lalo akong naiyak sa itinawag niya sakin.
B-bakit ba siya ganyan? Ano bang ginawa ko at sinasaktan ako ni Dereck ngayon? Birthday ko ngayon...
Ipinikit ko na lang ang mga mata ko nang makaramdam ako ng kakaibang sakit ng tyan. Feeling ko mawawalan na ako ng malay. Naramdaman ko ang mainit niyang katas na pumuno sa sinapupunan ko bago niya ako binitawan kaya napatungo ulit ako sa kama.
Hinang hina ang katawan ko.
Lumayo siya sakin. Naririnig ko ang mga pag-galaw niya pero hindi ko alam kung ano ang ginagawa niyang 'yon.
Narinig ko rin ang munti niyang tawa na parang iniinsulto ako.
"That's what you get for flirting with that boy. I could do so much worse kung hindi ako dumating,"
Wala akong ibang ginawa kundi umiyak. Tangina talaga. Ito na ang pinakamasamang birthday ko. Sana hindi ko na lang hiniling na umuwi siya kung sasaktan niya lang din ako.
Narinig kong sumarado ang pinto. Kahit hinang hina ako ay pinilit kong tumayo at humiga ng maayos na kama. Sobrang sakit na talaga ng t'yan ko pero walang wala 'yon sa sakit na nararamdaman ng puso ko. Literal na naninikip ang pahinga ko.
Paano mo nagawang saktan at bastusin ako ng ganito, Dereck?
DERECK
I BURST INTO ANGER. I fucking hate it. I fucking hate the fact that she's with someone else. Feeling ko magagawa niyang sumama sa ibang lalaki at iwan ako.
That's why I punished her.
Kakauwi ko lang at malalaman kong wala siya sa bahay ko at ni hindi ko alam ang rason kung bakit at kung nasaan siya tapos makikita ko malapit sa bahay kong may kayakapan. Sinong ginago nila?
And the reason why I took her from behind is because I don't want to see her teary eyes kasi alam ko sa sarili kong titigil ako.
"Sir! Nakauwi na po pala kayo," It's Tess. May hawak siyang bagay na nakabalot.
"Yeah, kanina lang." Umupo ako sa sofa. I don't want to see Brie. Masama pa ang loob ko at baka mas malala pa ang magawa ko.
"Nand'yan na po ba si Ma'am Brie?" I gritted my teeth. Bakit ba saakin siya nagtatanong?
"Uh-huh." Tipid kong sagot.
"Ay, sige po. Buti naman umuwi na siya para maibigay ko na itong regalo ko sakanya." I stilled. Regalo? For what?
"Gift? What for?" Kumunot ang noo niya.
"Hindi niyo po ba alam?"
"Magtatanong ba ako kung alam ko?" Tss. Can't she fucking use her coconut shell?
"Sorry, Sir. Birthday po kasi ni Ma'am Brie ngayon. September 9 po ngayon diba? Kaso hindi ko naman naibigay sakanya yung regalo ko kaninang umaga dahil tanghali na ako nagising." Nanigas ako sa kinauupuan ko.
"I-it's h-her birthday t-today?" I asked.
"Oho, nag-text po siya kanina sakin na late na siya uuwi dahil magce-celebrate silang mga katrabaho niya sa Padi's Point. Wala ka naman daw kasi kaya sila ang makasama niya."
Shit. No. Fuck. What did I do? It's her fucking special day! Kaya pinapauwi niya ako agad. Gusto kong bugbugin ang sarili ko.
I fuckin' ruined her day. Fuck me!
I run as fast as I can para lang makapunta sa kwarto ko. I want to make it up to her, it's not yet too late, right? Shit.
And then I saw her. Sleeping. Still naked under the blanket. And... Pale?
"Brie?"
No response.
"B-baby?"
Still no response.
"C-can we talk?"
Fuck. There's no response.
Lumapit ako sakanya at umupo sa tabi niya. Namumutla talaga siya. May bakas pa ng luha ang mata niya. Is she damn okay?
Shit. Ano bang ginawa ko?
"Brie, wake up." She didn't wake up.
Hinawakan ko ang mukha niya. Malamig ang mukha niya gano'n na rin ang braso at balikat niya. Ano bang nangyayari? Nilalamig ba siya?
Kumuha ako ng t-shirt, underwear at shorts niya para bihisan niya. I'm so damn guilty.
Sinuot ko sakanya ang t-shirt ko. Inalis ko ang kumot na nagtatakip sa pang-ibaba niya at gano'n na lang ang pagkabigla ko.
Blood. So much blood. Shit. Is this fucking normal—of course, not!
"B-brie?" Hinawakan ko ulit ang mukha niya. Niyugyog ko na siya pero hindi siya magising.
Nanlalamig at nanginginig ang buong katawan ko habang sinusuot sakanya ang underwear at short niya.
Bakit ang daming dugo? I must take her to the hospital!
Binuhat ko siya at dinala sa baba. Sinalubong naman ako nila Steph at Tess.
"Diyos ko! Anong nangyari kay Ma'am Brie?!" Hindi ko sila pinansin.
Pinasok ko siya sa loob ng kotse at nag drive papunta sa hospital na pinagta-trabahuhan ng auntie ko na malapit lang din dito. Ang hospital na pagmamay-ari namin, Rivera's Medical Services.
Binuhat ko siya at pinasok sa hospital.
"Ano pong nangyari?" Tanong ng nurse nang maibigay ko si Brie.
"S-she's bleeding down there and I c-can't wake her up. The bleeding is not normal." Tumango at may sinabi sa isang nurse na hindi ko inintindi.
Mabilis nilang tinulak ang higaan ni Brie papunta sa ER, may pumasok agad na doctor do'n. Shit. What happened to her? Hindi naman siya ganyan noong unang beses namin.
Naghintay ako sa labas ng ER. Damn. I will never forgive myself if there is something bad happens to her.
Maya maya ay dumating ang Tita ko.
"Cole? What are you doing here?"
"A-auntie, m-my Brie is inside that emergency room." Nanlaki ang mata niya.
"Let's talk later." Mabilis siyang pumasok sa ER.
What the hell? She's an Ob-gyne doctor—shit. No, no. Hindi pwedeng—fuck! Is she pregnant?! Yet I did it to her without mercy and made her stress and cry to death?!
No, please. I can't lose them.
Ilang minuto din ang tinagal nang lumabas si Auntie. Tumayo agad ako.
"Explain yourself, Cole!" Galit niyang bungad. Mukhang alam niya ang ginawa ko! "I saw a little wounds in her private part. I'm not that innocent to not to realized that you did it to her without gentleness!"
"We had a misunderstanding that's why—" She cut my words.
"And punishing her is your way?!"
"I-I'm sorry." She sighed.
"Ililipat na siya sa private room mamaya," I nodded. "And by the way, narinig ko ang utos pa ni Grandpa L na pinayagan niya si Diego na makipag kompitensya sayo."
"Yeah..."
"And you won." Umangat ang tingin ko sakanya.
"What do you mean I won?" Bumilis ang tibok ng puso ko.
"Brie is pregnant. Dinugo siya kanina dahil sa rough sex and I recommend na 'wag mo na uulitin 'yon. Sex is okay for pregnant women, but rough sex is not." Parang babawiin sakin ang hininga ko.
"B-brie is pregnant?" Ngumiti siya at tumango. "I-is my baby okay?"
"Yeah. Sa ngayon hindi pa malalaman ang gender. She's 4 weeks pregnant. After four months pa malalaman ang gender." Tumango ako. "Congratulations, Cole. Ibabalita ko na ito agad kay Grandpa L para matapos na ang competition." Tumango ulit ako. Umalis na siya para gumawa ng reseta para kay Brie.
Maya maya ay nilipat na si Brie sa private room pero wala pa din siyang malay, but she's not pale. Nang lumabas ang mga nurse ay hinila ko agad ang stool at umupo sa harap ni Brie.
I held her hand.
"I-I'm so sorry," Hinalikan ko ang kamay niya. "I didn't know that you're pregnant," I looked at her angelic face. "I'm so sorry, my Brie." Bumaba ang tingin ko sa tyan niya. I can't stop myself from touching it. "I'm so sorry, baby, I almost killed you." A tear escaped from my eyes.
Inayos ko ang buhok ni Brie na humarang sa mukha niya.
"I'm so sorry, Brie. I'm so sorry." I kissed her forehead. "Forgive me."
Maya maya lang ay pumasok na si Auntie na may dalang reseta.
"Here," Inabot niya sakin 'yon. "D'yan nakalagay kung ano ang iinomin niyang vitamins at kung kailan ang check ups niya. Bawal siya sa malamig at sa mga unhealthy foods. Kailangan mga healthy ang kinakain niya para healthy din si baby. And Cole, don't make her stress. Kung pwede 'wag mo siya pagtrabahuhin dahil hindi maganda ang lagay ng baby niyo dahil sa nangyari."
Napalunok ako. My damn fault.
"Sasabihin ko sayo kung kailan siya pwede ulit mag trabaho at 'yon ay kung naging mabisa na ang vitamins niya."
"Thanks, Auntie."
"About your parents, alam na nila pero sabi ko huwag muna silang pumunta para makapag pahinga ang nobya mo," Napatingin kami kay Brie. "Bukas pa siya gigising, sinadya ko talaga para makapag pahinga siya."
"Thank you..."
"Alright, I'll go now, call me if you need something." Umalis na siya after that. Hawak ko pa din ang kamay ni Brie.
"H-happy birthday, my Brie."
LESSURSTORIES