''Mr.Riddle , Efendi Potter kahvaltının hazır olduğunu söylememi emretti.''
Tom duvar saati eğer doğruysa erken saatlerde kalkmış , Harry'nin bıraktığı belli olan komodinin üzerinde bulduğu kitapları incelerken yaşlı ve çirkin bir evcini belirivermişti odada.Kibarlığından ödün vermemek adına efendisine hemen geleceğini haber vermesini söyleyecekken ev cininin elinde tuttuğu pahalı olduğu belli olan takımı görmüştü.Evcini akıllı olduğunu bir hizmetkar olduğunu belli ederek gözlerinden Tom'un ne düşündüğünü fark etmişti.
''Efendi bunları sizin için hazırlamamı söyledi.''
Evcini takımı ütüsü bozulmayacak biçimde titizlikle köşe koltuğunun üzerine bırakmış ,pop sesiyle ortadan kaybolarak Tom'u misafir odasında yalnız bırakmıştı.Ev sahibini bekletmek istemeyen Tom kendisine getirilen kıyafetleri seri hareketlerle üzerine geçirdikten sonra aynada kendisine bir bakış atmış , yeterince çekici göründüğüne kanaat getirdikten sonra yine seri hareketlerle dünden yerini hatırladığı mutfağa indi.
Büyük ev , düne kıyasla daha aydınlık ve ferah gözükse de hala loş bir ortama sahipti.Harry üzerinde sade ve kendisine verilen kıyafetlere kıyasla daha kalitesiz olduğu belli olan basit bir kazak ve pantolon giymişti üzerine.
Harry Tom'u masaya davet etmiş , iki tarafta birbirleriyle etkileşime girmeden sessizce kahvaltılarını yapmıştı.Bu süre boyunca Tom bundan sonraki hamlelerinin neler olacağını tartmıştı kafasında.Önceliği Harry'nin dediklerini takip ederek bu yeni dünyayı tanımaktı.Her ne kadar kimse tarafından sevilmese bile bu yeni zamanda Harry'de ona karşı bariz olan bir zaaf sezmişti.kendini güvenceye alana kadar bir büyücünün kanatları altına girmekten çekinmiyordu , hem de hiç tanımadığı bir yerde.Değişen tek şey kişiler olmadığına göre adapte olması gereken bir çok şeyle karşı karşıyaydı.
Tom kafasında yeni kararlara verirken Harry'de birazdan eve gelecek olan çocuklarını düşünüyordu.Tom'un onlara zarar vermeye çalışmayacağından emindi çünkü karşısındaki genç adam ona mecburdu.Yine de kaygıyla dolup taşıyordu yaşından gereğince ihtiyar zihni.Aile bildiği herkesi karşısında oturup sakince kahvaltısını yapan adamın geleceği öldürmüş ,ondan her şeyi almıştı.Bir yandan da 6.sınıfta düşünselinde gördüğü korkmuş çocuğu görüyordu ona bakan mavi gözlerde.Savaş zamanında, hava saldırılarının altında bir muggle yetimhanesinde terkedilmiş küçük bir çocuk.
Aralarındaki sessizliği ilk bozan Harry olmuştu.
''Tom seninle konuşmam gereken bir mesele var.''
Tom gayri ihtiyari kaşlarını kaldırmış Harry'e bakıyordu.
''Yarım saate kalmadan çocuklarım gelecek , önceden bilgilendirmek istedim seni.''
Sesi kontrol etmeye çalışmasına karşın boğuk ve gergin çıkmıştı Harry'nin.Bu Tom'u rahatsız etmiş ,yerinde kıpırdanmasına sebep olmuştu.
''Onlara bir şey yapmamdan korkuyorsun?''
Tom az çok hakkındaki görüşleri tahmin etmesine rağmen alıngan bir şaşkınlıkla sormştu sorusunu ve bu Harry'i gereksiz bir paniğe sürüklemişti.
''Hayır! Hayır... Bu öyle bir şey değil , sonuçta misafirimsin ,sadece bilgilendirmek istedim.Ve senin bu yüzünü tanıyan azınlık insanlardan biriyim.Yani ,senin kim olduğunu kimse bilmeyecek.Aileme ve arkadaşlarıma Macusa'dan gelen bir görevli olduğunu söyleyeceğim.Amerikan sihir bakanlığı.''
''Hah , Macusa'nın ne olduğunu biliyorum.Hem sanmıyorum çocuklarının benle çok vakit geçireceğini.Çocuklar beni sevmez.''
''Oh!Peki...''
Tom istemese de alıngan ruh halini sürdürüyor gibiydi.Daha fazla konuşmamak için kafasını eğip tabağında kalan son zeytin tanesiyle oyalamaya başladı kendini.
''Baba!''
Tom ne olduğunu anlamadan kızıl saçlı bir kız çocuğu mutfağa koşarak dalmış 0, Harry'nin kucağına atlamıştı.Arkasından Harry'nin karbon kopyaları gibi duran iki oğlan gözükmüş yanlarında yaşı geçkince yine kızıl saçlı bir kadınla mutfağa girmişlerdi.
''Harry ,yarım saat sonra demiştik ama inan Noel'den sonra sabretmeleri hiç kolay olmadı.Büyükanne ne zaman gidiyoruz diye iki gündür hop oturup hop kalktılar evde.Ah! misafirin de buradaymış.''
Başıyla Tom'a nazik bir selam verdikten sonra devam etti.
''Ben Molly Weasley ,Harry eski damadım ama daimi oğlum olur.Siz?''
''O Tom Audrey, dediğim gibi Amerikan sihir bakanlığından bir tanıdık.Bir süre bizimle kalacak.''
Harry Tom bir şey diyemeden atlamış , çıkacak karışıklığı önceden engellemişti.
''Memnun oldum Mr.Audrey .Her neyse Harry ,Kreacher nerede?O yaşlı cine geçen yaptığım tarifi bırakacağım , size de bol bol yapsın.Kreacher!''
Weasley kadını Tom dudaklarını dahi kıpırdatamadan hızlı hızlı söyleyeceğini demiş , mutfaktan ayrılmıştı.Biraz sonra tekrar sesi duyulmuş herkesle vedalaşmıştı.
''Harry , çocuklar!Ben gidiyorum ,haftaya görüşürüz.''
Çocuklarla ve Harry ile mutfakta kalan Tom nedeni nedendir bilinmez derin bir nefes almıştı.Weasley kadınında onu geren bir şeyler vardı , ama henüz rahatlamak için çok erken olduğunu anlayamamıştı.
Harry'nin kopyalarından daha küçük gözüken yanına yaklaşmış , dikkatlice onu incelemişti.Harry tam yaptığının ne kadar ayıp bir şey olduğunu söyleyecekken küçük çocuk neşeli bir kahkaha atıp Tom'a sarılmıştı.
İkisi de neler olduğunu anlamadan diğer iki çocuk da kardeşlerini takip ederek Tom'un üzerine sarılmak için atlayıp büyük bir gürültüyle sandalyesinden mutfak zeminine düşmesine neden olmuşlardı.Tom şaşkınlıktan ve acıdan ,üstündeki üç küçük bedeninde ağırlığıyla küçük dilini yutacakken Harry nasıl özür dileyeceğini düşünüyordu.
''Albus,Lily,James!Hemen misafirimizin üzerinden kalkın ve uygun bir biçimde özür dileyin.''
Babalarının hiddetinden gram korkmayan çocuklar Tom'a daha da sıkı sarılmışlardı.
''Hemen dedim!''
Harry sesini yükseltmiş sorumlu bir ebeveyn gibbi gözükebilmesi için içten içe çocuklarının onu dinleyip Tom'u rahat bırakacaklarını umut ediyordu.
''Ama baba...''
Çocuklar hep bir ağızdan ititraz ediyorlardı ama istemeye istemeye yerde iki büklüm duran Tom'u rahat bırakmışlardı.
Harry yerden kalkabilmesi için Tom'a elini uzatmış , Tom kalkınca buruşan üstünü onun için silkeleyerek düzeltmişti.İkisi de çocukların kendilerine hayran bakışlarla izlediğini fark etmemişti.
Harry bir açıklama bekliyordu.Kollarını iki yanda birbirlerine kovuşturup mutfak duvarına yaslanmış ciddi bakışlarla çocukları korkutmayı başarmıştı sonunda .Aynı açıklamayı Tom'da bekliyordu.Soğuk ve sert mermer düzeyde iki büklüm üstünde 3 canavarın saldırısına uğrayışı onun için de merak konusuydu.
Çocuklar birbirlerinin sıralarını beklemeden konuşmaya başlamışlardı.
''İlk önce büyükbabam dedi ki sen eve yakışıklı bir adam ile gelmişsin.''
''Sonra büyükannem sevgilin olabileceğini söyledi ama biz inanmadık.''
''Teddy dedi ki sen Bay Malfoy ile önceden yetişkinlerin yaptığı şeyleri yapıyormuşsun.''
''Rose da eğer sevgilin Bay Malfoy'dan daha yakışıklıysa onunla da o şeyleri yapabileceğini söyledi.''
''Sonra Lily ağlamaya başladı annem gibi sen de bizi bırakacaksın diye.''
''George dayım da dedi ki eğer bir sevgilin varsa ve onu bizim eve getiyorsan bizi bırakmayacağını ,sevgilinin bizim yeni babamız olacağını söyledi.''
''Ayrıca Ron dayım da biz sevgilini beğenirsek babamız olacağını söyledi.''
''Artık yakışıklı iki babamız var!''
Merhaba!
Üniversite sınavını taze atlatmış bir mezun olarak yazıyorum size.Açıkçası sınavım istediğim gibi geçmedi ve ben kendim için çok büyük bir hayal kırıklığına uğradım.Büyük bir ihtimal tercih yapmayacak ve bir sene daha hazırlanacağım ama sonuçlar açıklanana kadar kendime tatil verdim.Bu yüzden hikayelerime yeni bölümler gelecek ve yorumlarınıza yarından itibaren dönüş yapacağım.Hepinizi çok seviyorum ve buralarda olmayı çok özledim.
Not:İtiraf ediyorum bu bölümde biraz baştan savma oldu.Hemen yetişsin diye acele ettim , byle bir şey çıktı ortaya.