"Sevdiklerimiz için herşeyi göze almazmızdık ?"
Yamac'dan
"Ne yapacağını biliyorsun sana işini iyi yap dememe gerek yok zaten bunda en iyisisin"
"Yamaç anlamıyorum bu işi oradan da yapabilirdim ama sen beni buraya çağırdın bunun başka bir sebebi varmı?"
"Var ama bunu şimdi sana söylemeyeceğim zamanı gelince öğrenirsin" dedim
Sustu ve ısrar etmedi yanımda Esila olsaydı ne oldugunu öğrenmeden susmazdı.
Hafif gülümsememle yan tarafımda oturan ateş kahkaha atmaya başladı ardından yüzü ciddi bir aldı ve hiç konuşmadı.
Bu çocuk hep böyleydi işte kendi kendine güler sonra susardı.
Arabayla şirketin önüne geldiğimde durdum.
Ateş' e kısa bir bakış attığımda kafası ile onayladı ve indi.
Ateş indiğinde gaza basıp ilerlemeye başladım.
"Alo ali konuştuğumuz gibi biliyorsun sana dediğim anda herkes gelsin evin önüne Esila için yeterli adam bırak geride hiç kimseyi bırakma"
...
"Bir şey olursa beni haberdar et"
...
"Tamam"
Telefonu kapattığımda depoya doğru yol aldım...
Esila'dan
Gözümü açtığımda yanımdaki komidin'in üzerinden telefonumu alıp saate baktım.
Olamaz saat akşam 8 'e geliyordu
Ne ara bu kadar çok uyur olmuştum
Telefonun arama kısmına girip yamac'ı aradım
İlk çalışta açmıştı
"Efendim"
"Yamaç ne yaptınız?"
"Şu an bekliyoruz birazdan burcu'yu alacağız o it heriften"
Elimi kalbimin üzerine koyup derin bir nefes aldım.
"Kendine dikkat et olurmu"
Hafiften gülme sesi duyduğumda kaşlarımı cattim.
"Neye gülüyorsun sen?"
"Hiiiiç! hiç bir şeye"
"Neyse Ederim şimdi kapatmam lazım kendine iyi bak seni seviyorum."
"Bende seni" dediğim de telefondan gelen dıııt sesi ile kaşlarımı daha çok çattım öküz işte ne olacak daha cümlemi bitirmemistim.
Elimle kafama vurup ne diyorsun kızım sen adamın kardeşi şu an bir zamanlar senin de yanında olduğun ruh hastasının elinde sen gelmiş yüzüne kapattı diye söyleniyorsun.
Üzerimdeki kazak ve pantolondan kurtulup banyoya doğru ilerledim.
Banyoya girdiğimde küveti açıp iç çamaşırlarımı umursamadan içine girdim ve başımı küvetin başlığına yaslayıp gözümü kapattım.
Şu an herşey bir film şeridi gibi gözümün önünden geçiyordu.
O kadar çok şey yaşamıştım bunlar gözümün önünden sadece beş dakika da gelip geçmişti.
Gözlerimi açıp küvetten kalktım ve üzerimdeki iç çamaşırlarından kurtuldum tam karşımdaki aynadan çırılçıplak olan tenime baktım.
Bacaklarımda buraya gelmeden önce yaptığı demir izleri kabuk tutmuş hala duruyordu göbeğimdeki morluklar asla geçmemiş ilk günkü gibiydi şu an beyaz tenimde o kadar çok iz vardı ki görüntüm içler acısıydı.
Daha çok kendime bakmadan hızla yıkanıp dışarı çıktım dolabın karşısına geldiğimde içini açıp içinden beyaz iç çamaşırları çıkarıp giydim.
Üzerime siyah bir tayt ve yarım bir bustiyer de giydigimde yatağıma geçip tekrar uzandım saçlarımın ıslaklıgını umursamadan.
Bekledim.
Şu an elimden gelen tek şey buydu beklemek...
Yamaç'dan
Çalan telefonum ile karşımda duran kadir'in adamını bırakıp telefona baktım arayan ateşdi.
Telefonu açıp kulağıma götürdüğümde konuşmasını bekledim.
"Alo yamaç buldum o şerefsizi görürsek hatırlatda bir tane vurayım."
"Oğlum o seni gördüğünde zaten hayatında yemediği tokadı yemiş olacak ."
Kahkaha attığında bende sırıttım.
"Evi buldunmu ?"
"Evet şimdi depoya gel dediğimde tamam" diyip kapatmıştı.
Karşımda duran adama tekrar sorularımı yöneltmeye başladım.
"Gizli başka bir kapısı varmı?'
"Var"
"Neresi oraya nasıl ulaşabiliriz."
"Arka kapının 100 metre ilerisinde büyük yuvarlak bir kapak var kilitli değil onu açıp girebilirsiniz o kapı icerideki salona gidiyor"
"Güzel"
"Burcu nerede tutuluyor?"
"O şu an depodadır"
"Depo salonun köşesinde aşağı inmek için dar bir merdiven var oradan inince karşına çıkıyor yalnız kapı kilitli kilit sadece kadir beyin odasında olur kadir bey tam bir saat sonra her zaman çalışma odasına gider"
"Ve işlerini halleder oradan ne zaman çıkacağı belli değil bazen erken çıkar bazen sabaha karşı o yüzden ne olursa olsun hızlı cıkmalısınız."
"Odasında nereye koyduğunu biliyormusun?"
"Bir kasa var önemli olan herşeyi oraya koyuyor kasa şifreli ve bunu ondan başkası bilmez onu bulmanız gerek"
Her yerde koruma mevcut ve bu korumaların bir tanesine göründüğünüz anda öldürmeniz gerek, yoksa o evden sağ çıkamazsınız pusuda bekleyen arabalı çok sayıda koruma var dediğinde"
"tamam yeter bu kadar, canını affediyorum bu sefer ama şimdi serbest kalmayacaksın
İş bittikten sonra adamlarım gelir seni bırakır"
Arkamdan gelen ayak sesi ile başımı çevirdim gelen ateşten başkası değildi .
"Hadi gidelim herşey hazır" dediğinde kafamı sallayıp dışarı çıktım kapının önündeki üç korumaya baş hareketi ile içeri gitmelerini söyledikten sonra arabaya bindik ev buraya tam 40 dakika uzaklıktaydı.
Telefonumu cebimden çıkarıp Ali'yi aradım.
"Ali çıkın hazırsınız degilmi?"
...
"Tamam konum atıyorum agaclarin orada bekleyin konuştuğumuz gibi"
...
"Tamam"
Telefonu kapattığımda ateşe döndüm.
Bana sorar bakislar atıyordu.
Ne sormak istediğini biliyordum
Ve onu aydınlatmak için hiç istemesemde konuşmaya başladım.
"Onu yapman lazımdı çünkü bugün burcu'yu aldığımızda yarın polise gidip karısının benim yanımda zorla tutulduğunu söyleyecek ve onu benden almak isteyecek"
"Aslında mahkeme de izleri gostersek olur diye düşündüm ama bunu onun yaptigina dair kanıt olmadığını söyleyecekler ve yeterli delil olmadığı için esila'yı benden almaya çalışacaklar o flash herşeyi bitiren nokta olacak"
"Peki sonra?"
"Sonra, sonrasını izle ve gör."
Evin arka tarafına geldiğimizde ağaçların arasından ilerlemeye başladık plan şuydu, ben ve ateş eve girecektik ateş burcu'nun yanina gidip bekliyecekti.
Bende odaya girip anahtarı alacaktım ve burcu'yu kurtaracaktık
Olası yanlış bir durumda 200 kişilik korumam gelip çatışacaktı.
Adamın bahsettiği kapağın önüne geldiğimizde kapağı açıp ilk önce ben girdim ardımdan ateş girip kapagi tekrar kapattı ve arka arkaya hızla yürümeye başladık.
aynı anda iki kişinin yuruyemeyecegi darlıkta uzun bir tuneldi bu.
Kadir'in böyle şeyleri extra yaptığını her zaman biliyordum bu sefer yaptığı anlamsız şey benim işime yaramıştı.
Tünelin sonuna geldiğimizde biraz durup kapaktan sesleri dinledim.
İçeriden hiç bir ses gelmiyordu
Kapağı çok hafif araladığımda üzerinde ki halıdan hiç bir şey gözükmüyordu.
Bu durumda yapacak tek şey savunmasız olsak dahi buradan çıkmaktı başka çare yoktu.
Kapağı tam açıp halıyı üzerimden cektigimde salonda hiç kimse yoktu bu bizim aleyhimize olmustu
Hızlı bir şekilde çıkıp ateşin de çıkmasını bekledim
Çıktığında kapağı kapatıp halıyı üzerine tekrar serdim.
Kolumdaki saate baktığımda kadir'in odadan çıkmasına altı dakika kalmıştı
Bu sırada gidip depoya bakmalıydık.
Yukarı çıkan merdivenlerin altında aslında dikkatli bakilmazsa anlaşılmayacak şekilde aşağı inen merdiven vardı
Ateş ile birlikte yavaş adimlar ile oraya ilerleyip aşağı doğru inmeye başladık.
Karşımızda ki kapısı kapalı yere baktığımda karşımda gördüğüm manzara ile sinirden elimi yumruk yapıp sıktım kapının üzerindeki camdan burcu görünüyordu.
Yerde öylece uyumuş her yeri kan içindeydi.
Bunları ona ödetecektim
Bir süre öylece ikimizde donuk bir şekilde durduk.
Kolumdaki saate tekrar baktığım da kadir'in odadan çıkmasına bir dakika vardı.
"Ateş sen burada kal ve sessiz bir şekilde Burcu'yu uyandırmaya çalış"
"Ne yap ne et uyandır dediğim gibi sessiz bir şekilde,
En geç on dakika sonra gelmezsem ali' ye haber ver"
Kafası ile onayladığında yukarı doğru çıkmaya başladım.
Merdivenden çıktığımda yukarıdan gelen kapı sesi ile bir süre olduğum yerde sessizce bekledim.
Bir tane daha kapının açılıp kapanma sesi geldiğinde adımlarımı hızlandırıp yukarı cikmaya başladım evde hiç kimse görünmüyordu buda işime gelmişti.
Kadir'in odası hangisiydi hiç bir fikrim yoktu bu yüzden sessizce odalara girecektim çalışma odasının da hangisi olduğunu bilmiyordum ama daha yeni gelen kapı sesi sol tarafimdan geliyordu.
İlk kapıyı açtığımda içeri girdim
Burası onun odası olamazdı
Daha çok misafir odasına benziyordu
İkinciyi açtığımda mavilerin yogun olduğu bu odanin da onun olmadığını anladım
üçüncüyü de yavaşça açtığımda siyahlardan ve odanın dekorundan buranın kadir'in odası olduğunu anlamam uzun sürmedi.
İşte bulmuştum oda da tahmin ettiğim gibi kimse yoktu içeri girdiğimde karşımda duran Esila'nın fotoğrafı ile öylece durdum.
Bu fotografı uyurken çekmişti o kadar masum ve güzel uyuyordu ki bu fotoğrafa yıllarca baksam usanmam diye düşündüm.
Hızla kafamı çevirip kasayı aramaya başladım dolapları açtım yoktu giyinme odasına girdiğimde elbiselerin altında aradığım şeyi gördüm.
Hızla yanına gidip şifreyi düşünmeye başladım.
Doğum tarihi yaptım şifre yanlıştı
Şifre ne olabilirdi ?
Bir kaç defa daha denedim ama hiç biri olmadı biraz daha yanlış yaparsam alarm ötecekti.
Buldum! tabiki bu beyinsiz herif Esila ile evlilik tarihini yapmıştı buna adım gibi emindim.
Telefonumu çıkarıp Esila'yı aradım
Lütfen aç lütfen aç.
Telefon ikinci çalışta nihayet açıldığında "efendim" dedi o beni benden alan sesi ile,
Daha fazla bunları düşünmeden
"Evlilik tarihiniz ne" diye sordum.
"Ne diyorsun evlilik tarihimizi ne yapacaksın" dedi
"Bir şey sorma söyle kasanin şifresini çözmeye çalışıyorum."
"09.07.2015"
Telefonu konuşmadan bir kez daha yüzüne kapattığımda şifreyi girdim.
Hadi açıl!
Kasa tık sesi çıkardığında kapak açılmıştı.
İşte bu
İçini açtığımda
Bir sürü evrak ve paranın olduğunu gördüm elimle icini karıştırdığımda elime gelen anahtarı aldım ve normalde hiç kaçırmadan bakacağım evraklara bakma gereği duymadan kapağı kapattım odadan çıkacakken ayak seslerinin bu yöne geldiğini duydum.
Kahretsin
Hızla tekrar giyinme odasına girip dolabın arkasına saklandım.
Odanın kapısı çalındığında bunun kadir olmadığını anlamıştım içeri bir süre sonra girdiğinde kapıyı kapatıp tekrar çıktı hızlı bir şekilde buradan çıkmalıydim dolabın arkasından çıkıp kapıya yöneldim kapıyı açtığımda ilk önce uzun koridoru kontrol ettim kimse yoktu.
Hızlı bir şekilde çıkıp ardımdan kapıyı kappatim ve merdivenlerden indim.
Tam salona cıkıyordum ki
İki kişinin konuşma sesini duydum.
Duvara yaslanıp onlara bakmaya başladım birinin arkası dönük fakat diğer tam bana dönük şekildeydi buradan çıkar çıkmaz beni görürdü.
Daha fazla burada kalamazdım yakalanmam an meselesiydi yakalanırsam bu şerefsiz burcu'ya zarar verrbilirdi bunu göze alamadım.
İçeri giren diğer koruma onları dışarı çağırdığında derin bir nefes aldım.
Adamlar bir süre sonra dışarı çıkmışlardı.
Bende vakit kaybetmeden aşağı inmeye başladım.
Ateş görüş alanıma girdiğinde kapının hemen arkasında bekleyen burcu vardı fakat ayakta değildi oturuyordu
Hızla gidip kapıyı açtığımda içeri girip burcu'yu kucağıma aldım .
Bana o kadar sıkı sarıldı ki içim sızladı, annemden kalan tek bir şeyi nasıl başkasına bırakabilirdim ki
Özlemiştim cadı'yı.
Vakit kaybetmeden yukarı çıktığımızda ateş kapağı tekrar açıp geçmem için yer verdi .
"Hayır atla" dediğimde beklemeden atladı.
Burcu'yu onun kucağına verdiğimde arkamdan gelen sesle olduğum yerde kaldım...
Bölüm sonu ♥️
Keyifli okumalar
Vote ve yorum yapmayı unutmayın
sizleri seviyorum 😍