رواية "" أكتشفت زوجى فى (الأتوبيس ) ""
بقلم : مشاعر غالية
دعاء عبد الرحمن
الحلقه الثامنة
-----------------
أزيك يا حبيبى عامل ايه وحشتنى أوى
:أزيك يا بت يا منى أنتى اللى وحشتينى أوى
هشام: والله كبرتى شويه انا كنت سايبك مقروضه
منى بفرحه:نعم مقروضه متلغبطش بس علشان خطيبتك فى سنى تقريبا
هشام يتوجه بالحديث لأمه:بجد يا ماما منى كبرت بقى وعاوزين نفرح بيها
الأم وهى تعد الطعام:والله أيدى على كتفك يا هشام يابنى
منى بتغير الموضوع:ها يا هشام ناوى تعمل الفرح أمتى
هشام يضرب كف بكف:هو بأيدى يعنى حمايا هو اللى واقف فى الموضوع بنته الوحيدة بقى ومش عاوز يسيبها
الأم تلتفت اليه: ولا يكون عندك فكر يا حبيبى بكره هروح أزورهم وانا ليا كلام مع أمها
هشام يقوم يقبل أمه:يا سلام عليكى يا ست الكل صحيح مفيش أحن من الام يا ناس
منى :اروح معاكى يا ماما بقالى كتير مشوفتش منال
هشام يردد مازحا: اروح معاكى يا ماما بقالى كتير مبوستش قصدى مشوفتش منال
ضحك الجميع بصوت عالى خرج الاب على صوتهم:اه هنبدأ بقى ووجه كلامه لابنه :بقولك ايه ايه هشام احنا مش فى الشارع وطوا صوتكوا شويه مش عاوز وجع دماغ الهرجله اللى انت خدت عليها انساها طالما فى بيتى
عبس الجميع ورد هشام :حاضر يا بابا
دق جرس التليفون الارضى قامت منى لترد:الو....اقوله مين..ثوانى
ونادت اخوها ::هشام كلم واحد عاوزك
هشام :مين
منى ترفع كتفيها :مش عارفه..بيقول أخو منال
الأم:تعالى ساعدينى يا منى خالينا نخلص اخوكى جعان
منى : حاضر يا ماما
__________________________________________________
خرجت من المدرج وانا أتلفت يمنى ويسرا أبحث عن شخص لا أعرفه ... خطوات للأمام لعلى أرى هذا المتطفل
فجأة كلمنى من الخلف :أقول صباح الخير ولا السلام عليكم
:أيه ده أنت
هو بأبتسامة عريضة جدا :أيوا أنا ..ها أيه رأيك فى المفاجأه دى
تسمرت مكانى كأنى تحولت الى جبس وأعتقد أنه أحترم هذا التجبس ولم يتكلم
الحمد لله أبتلعت ريقى وتحدثت:كده بقى الحكاية وضحت وبانت ... عاوز ايه ..وبتضايقنى فى التليفون ليه ..
سامح :أولا انا مكنش قصدى أضايقك فى التليفون ثانيا كل اللى عاوزة أنك متخديش عنى فكرة وحشه
:كلام غريب وعجيب حضرتك بتعمل كل ده علشان تقولى متخديش عنى فكره وحشة ..وده يخصك فى ايه اصلا اخد عنك فكره وحشة ولا لاء
سامح :مش عارف..حقيقى أنا مش عارف ..كل اللى فكرت فيه انى لازم اقولك أنى كويس والله ارجوكى متخديش عنى فكرة غلط ..انا والله ابن ناس ومن جوايا كويس بس كل أنسان فيه الوحش وفيه الحلو
:وحضرتك ترجمت كلامك دهفعلا لما فضلت كام أسبوع تضايقنى فى التليفون
سامح:على فكره انا مكنش قصدى أضايقك خالص ..أنا لما أتصلت أول مره أتصلت علشان أقولك كده بس لكن مش عارف ليه لما رديتى عليا ..لقيت نفسى بتكلم كده
ولما حسيت انى اتكلمت غلط حاولت أتصل تانى لكن انتى مردتيش عليا من ساعتها
مقدرتش بصراحة استحمل كلامه الغريب :وانا مالى انا كويس ولا وحش..ولو كنت بتقول كده علشان منى دى حاجه تخصها انا ماليش دعوى فى حكمها عليك
سامح :انا بتكلم على حكمك أنتى ...عاوزك تعرفى انى كويس ومتقوليش ليه علشان انا نفسى معرفش وعلى فكره انا بقالى أسبوع باجى هنا وبشوفك وانتى داخله وكل ما أجى اكلمك متجيليش الجرأه مش عارف ليه
أنت ايه يا أخى مش مكفيك اللى بتعمله فى منى كمان جاى تعملى غسيل مخ أنا كمان ولا ايه
سامح محاولا التهدئة:حيلك بس أستنى أدينى فرصة أتكلم..أنا معملتش فيهاحاجه وحشة ولا غصبتها على حاجة
كلامه أستفزنى أكتر:صح مغصبتش عليها فى حاجه مخلتهاش تسيب كليتها وتخرج معاك انت وأختك ومش فارقه معاك ان ممكن تسقط ومستقبلها يضيع مخلتهاش تركب معاكوا عربيات ومعملتش فى حسابك ان ممكن حد من أهلها يشوفها وتروح فى داهيه وانت مالك تفكر فى كده ليه انت راجل عاوز تتبسط وخلاص
مجتش هنا تاخدها بطريقة غريبة ومريبة علشان تشوف أختك اللى انا واثقه انها مكانتش تعبانه ولا حاجه والله أعلم كان ايه اللى هيحصل لو سبتها تروح معاك
والاهم من كل ده وده انك خالتها تبعد عن ربنا وتسيب صلاتها وتتنازل عن مبادئها وتعيش على طول قلقانه ومتوترة وبتفكر يا ترى هترتبط بيها ولا بتلعب بيها
وأنت هتغصب عليها ليه كفايه غسيل المخ اللى عملتهولها انت وأختك
فضل يسمع ووشه يتغير ونظره للأرض زى الطفل اللى عامل عامله ..أنهيت كلامى وتحركت فى أتجاه المدرج
لكنه أستوقفنى :لو سمحتى أستنى انا مقبلش أن حد يكلمنى كده وميدينش فرصة أدافع عن نفسى ويسيبنى ويمشى
:تدافع متدافعش شىء ميخصنيش أنا اللى يخصنى انك تبعد عنها لو كنت بتلعب بيها وتتقى ربنا شويه
لكن لو كنت جد اتقدملها وخلصنا بقى من الحكايه دى
نظر الى بتعجب وقال:يا سلام يعنى يا أما أتجوزها وانا مبحبهاش يا أما ابقى راجل مش كويس
خلاص حاسه أنى هنفجر فيه:لما انت مبتحبهاش كنت بتعلقها بيك ليه
سامح:انتى بتتكلمى كده كأنى أنا الغلطان لوحدى يعنى صاحبتك مش غلطانه يعنى أنا عملتلها سحر وخالتها تتغير كده ولا هى معندهاش عقل تفكر بيه
مبادىء أيه اللى بتتكلمى عنها منى كانت بتسمع كلامى وبتتأثر بيه من أول لقاء بينا منى لو كانت قبلت اى راجل غيرى وقالها الكلام ده كانت هتحبه برضه هو أنتى فاكره أنها بتحبنى انا لاء دى بتحب الاهتمام بتحب انها تتحب ولو قعدت مع نفسها وفكرت شويه هتلاقى كلامى صح
..رغم كده انا منكرش انى غلطان وانى طول عمرى كنت بتصرف بطيش بس لازم أعقل بقى ولازم الاقى اللى يساعدنى على كده
كنت حاسه ان اللى رايح واللى جاى بيتفرج علينا
اسمع يا أبن الناس ربنا يهديك ولو سمحت بلاش تضايقنى فى التليفون تانى اما بقى بخصوص منى فأنا هقولها اللى حصل ده وأعتقد ان كده يبقى الموضوع أنتهى بينك وبينها
سامح:موافق قوليلها وفعلا يبقى كده الموضوع انتهى بينى وبينها ..بس ما أنتهاش بينى وبينك
:أفندم موضوع ايه اللى بينى وبينك؟ أحنا مفيش بينا مواضيع
سامح:أومال يعنى انا كنت بتصل بيكى كل ده ليه وجيت النهارده ليه..علشان اجى أسمع رأيك فيا وأمشى
يارب نخلص
سامح: قد كده أنتى بتكرهينى...أنا عاوزك تساعدينى
أنا زى ما أكون كنت ماشى فى طريق ضلمه وفجأه جيتى أنتى وفتحتى النور وشوفت كل اللى مكنتش شايفه ..أنا محتاج لواحده زيك ترجعنى لنفسى اللى فقدتها من سنين
:تصدق شكلى أتأثرت أوى ..لحظه بس أطلع المنديل
أنت ايه يابنى فاكرنى ايه شلت مخى وحطيت مكانه بيطيخه ولا حاجه..كل الفيلم ده علشان تقنعنى بالاسطوانه المشروخه دى يالا كمل وقولى أنك حبيتنى من أول نظرة ولا أقولك أستنى لما اجيبلك الكمنجه علشان تعرف تغنى عليا كويس
سامح:انتى شكلك كده هتتعبينى أوى لحد ما تفهمينى صح
مكنش ينفع ارد سبته ومشيت خطوتين لقيت الناس خلصوا وخارجين وصاحبتى وزوجها خارجين يدوروا عليا
وزوجها بصلى وبص لسامح وقالى:فى حاجه لو حد بيضايقك قولى
خلص الموضوع وروحت البيت وانا ببص ورايا بصراحه جابلى الخفيف
--
فى منزل أم منال خطيبة هشام كان جميع النساء يضعن الطعام والمنزل ملىء بالسعادة نظرا لموافقة أبو منال على معاد الزفاف بعد ضغط من منال وأمها
مبروك يا هشام ربنا سبحانه وتعالى يتم الزفاف على خير ونفرح بيكوا بقى وألاقى حد يقولى يا خالى
هشام ضاحكا:يارب بس أبوك ميرجعش فى كلامه يا عم وانا أخاليهم يقولولك يا خالى يا عمى كل اللى أنت عاوزة
أدهم:لا يا عم مش عاوز غير خالى وبس كفايه عليا
هشام :وانت بقى مش هنفرح بيك قريب ولا ايه
أدهم :والله مش شاغل بالى بالموضوع ده يا هشام
هشام :يعنى ايه مش ناوى
تدخلت أم منال فى الكلام :قوله يا هشام يابنى لحسن واجع قلبى أوى كل ما أجيبله واحده يقولى مش وقته لما الصغيرة تتجوز الاول
هشام :ايه يا عم مالك واجع قلب امك ليه ..طب الصغيرة هتتجوز اهيه ها
أدهم:خلاص بقى يا هشام متفتحش عليا فتحه
هشام:ايه يا عم انت بتحب ولا ايه..لو حاطط عينك على واحده معينه قولى
أدهم:بحب ايه بس ..انت مش شايف البنات بقت عامله ازاى الايام دى بصراحه كده مبقاش فى فرق بين البنات
متقدرش تعرف البنت المحترمه من غيرها وانا انت عارف ماليش خبرة فيهم هبقى واثق فيها ازاى دى
أم منال:ما انا جيبتلك اكتر من واحده من قرايبنا عارفينهم وعارفين اخلاقهم
أدهم مستنكرا:هو انا قولت لاء ما انا روحت معاكى فى كل الزيارات اللى صممتى عليها ومفيش ولا واحده عجبتنى
أمه وهى ماشيه: والله انا تعبت معاك هتجيبلى الضغط
دخت الام أطمئنت ان السفره عال العال ثم عادت ودعت الجميع للغذاء
دخل أدهم وهشام لقوا البنات قاعدين على السفرة هشام دخل وأدهم رجع خطوة وأتردد
أمه:ما تيجى يا أدهم واقف ليه
أدهم:بقولك ايه يا هشام ما تيجى ناكل بره علشان البنات يقعدوا براحتهم يعنى
أبوه :تعالى يابنى مفيش حد غريب
منى أستغربت اوى ايه ده هو لسه فى رجاله بتتكسف
وبعد الغدا وكعادة البيوت المصريه لازم الشاى
جلس الجميع ..الاتفاق على تفاصيل الزفاف هو سيد الموقف
الحمد لله الموضوع عدى على خير والتفاصيل محلش عليها مشاكل أصل الامهات أطيب من بعض بصراحه
أم منال طيبة وأم منى طيبة جدا علشان كده لما شافوهم جالسين يتهامسون محدش خد فى باله هما بيتفقوا على ايه
تواعدت منال مع منى أنهم ينزلوا يجيبوا فستان الفرح مع بعض وحاولت منال ان هشام يروح معاهم لكنه أعتذر عاوز يخلص الشقه علشان الفرح خلاص على الابواب
جهزت منى نفسها علشان رايحه تقابل منال ليقوموا بجوله فى المولات ..فستان الفرح مش لعبه يا ناس
لكن التليفون رن
أيوا يا منى هشام موجود
منى: ايه يا منال مالك فى حاجه ولا ايه
لاء بس أدهم أخويا مش راضى يجى معانا لوحدنا عاوز هشام يجى معانا
منى ضحكت:ايه خايف على نفسه من الفتنه ولا ايه
منال :هو هشام راح الشقه ولا لسه
منى: راح من بدرى ده من الصبح هناك
منال: طيب هكلمه وارد عليكى على طول
أتصلت منال بخطيبها
أيوا يا هشام أخبار الشقه ايه
هشام:خلاص يا قمر هانت هما يومين ونجيب الفرش على طول
منال:مش فاضى ساعتين كده تيجى معايا انا ومنى
هشام:مش أتفقنا يا منال أدهم يروح معاكوا انا مش فاضى
منال :أدهم مش عاوز بيقولى طالما منى معانا يبقى لازم هشام يجى
هشام:والله أخوكى ده راجل ..طب شوفى ساعه واحده تخلصى فيها متضايعيش الوقت
منال:ساعه واحده ..طيب هحاول
هشام خلاص أجهزى
قفلت منال مع خطيبها وكلمت منى
منال:خلاص يا منى كملى لبس هشام هيجى معانا
منى:والله أخوكى ده غريب
منال :معلش يا منى هو دماغه كده يلا بسرعه بس عاوزه الحق أخوكى مدينى ساعه واحده بس
قفلت منى وهى بتضحك :حاجه غريبه
أمها:ايه يا منى ايه اللى حاجه غريبه ده
منى:معرفش يا ماما رجالة آخر زمن ..قال ايه اخوها محرج يخرج معانا لوحدنا وصمم هشام يجى معانا تخيلى
الأم:والله ابن أصول
منى:أصول ايه فى راجل يتحرج من بنت المفروض العكس
أمها:قولى لنفسك
منى:ايوه هاتيها فيا أنا ..انا رايحه أكمل لبس
وهما فى سيارة أدهم ساد جو من السعاده هشام يتبادل النكات مع الجميع ومن وقت لاخر يرسل مشاعره لمنال عن طريق بعض الكلمات التى قطعها عليه اخوها
:ايه يا هشام راعى وجودى يا اخى
هشام:ايه يا عم دى مراتى انت ناسى اننا كاتبين كتابنا ولا ايه
ادهم:انا بقى بعتبرك خطيبها لما تبقى فى بيتك ابقى قولها براحتك
هشام:بقولك ايه سوق ياعم وركز فى الطريق ملكش دعوى بينا متخالينيش ادعى عليك تتجوز واحده اخوها رخم زيك كده
منال:معلش يا هشام ما انت عارف ادهم غيور اوى
هشام:انتى هتقوليلى ده طلع عينى قبل كتب الكتاب
فاكره لما كنت بتصل بيكى ..تقوليلى ايوه يا أستاذ هشام
هههههههههه لم يتمالك ادهم نفسه من الضحك مع هشام ومنال
الا منى:الكلام حواليها مش عاجبها شايفه انهم معقدين
معلش اصلها متعوده على الشاب الفرى اللى بسيب اخته على راحتها
طبعا معرفوش يخلصوا كل المطلوب بس منال لقت الفستان التحفه اللى كانت عاوزاه لكن مع الاسف الاتنين اتكلموا فى نفس واحد شوفى غيروا ده عريان
منى :ده عريان؟كل العرايس بتلبس كده
هشام وادهم :لاء
تدخلت صاحبة المكان:فى حل وسط:الفستان ممكن يتقفل بطريقه معينه وهيبقى أحلى ان شاء الله
رجعت منى البيت وهى بتقول ايه الناس المعقده دى
(مش ملاحظين ان من ساعة ما هشام وصل منى مفكرتش تكلم سامح خالص )
الى هنا تنتهى الحلقة الثامنة ، والى اللقاء فى حلقة قادمة بإذن الله ، نتمنى ان تكونوا قد استمتعتم بقراءة الرواية
دمتم سالمين