παρασκευή βράδυ πλέον στου Λουκά μαζεμένοι όλοι μαζί. δηλαδή σχεδόν όλοι. ο Νίκος και η Κατερίνα δεν έχουν εμφανιστεί ακόμα. η Μόνικα κοιτάζει επίμονα τον Άρη από την ώρα που ήρθαμε. και είναι ιδιαίτερα σκεπτική. δεν το συνηθίζει αυτό. όχι πως την αδικώ φυσικά, λογικά θα σκέφτεται αυτά που έχει να κάνει. απ΄ότι έμαθα βέβαια έχει ήδη κανονίσει με τις μικρές. ήταν το θέμα συζήτησης του 6ου διαλείμματος. ακούγεται μηχανάκι. λογικά θα ήρθαν και οι υπόλοιποι.
η πόρτα ανοίγει και προς μεγάλη έκπληξη όλων μας ο Νίκος εμφανίζεται μόνος του.
Χαρ) τι έγινε; η Κατερίνα;
Νικ) μέχρι στιγμής νόμιζα πως είναι εδώ. δεν ήρθε;
Χαρ) την βλέπεις εδώ;
Λου) από πότε έχετε να μιλήσετε;
Νικ) δεν θυμάμαι. αλλά τώρα που το σκέφτομαι, πρέπει να μην έχουμε μιλήσει καθόλου σήμερα. εσείς;
Μον) ούτε εμείς είχαμε νέα της πρόσφατα.
Χαρ) εγώ της μίλησα λίγο σήμερα το πρωί αλλά είχε νεύρα και δεν την ενόχλησα περαιτέρω.
Μον) νεύρα; γιατί;
Χαρ)δεν κατάλαβα καλά, μιλούσε πολύ μπερδεμένα. πάντως κάτι με τη Βανέσα.
στο άκουσμα του ονόματος αυτού ο Άρης τινάχτηκε σαν να τοω χτύπησε ρεύμα.
Αρ) τι λέτε για τη Βανέσα;
Χαρ) καλημέρα Άρη! η Κατερίνα λέμε, λογικά έχει θυμώσει μαζί της.
Αρ) γιατί;
Χαρ) αυτό αναρωτιόμαστε κι εμείς. αλλά τώρα που το σκέφτομαι, ηλίου φαεινότερον.
Αρ) τι γλώσσα μιλάς θύμισε μου;
Νικ) μην του δίνεις σημασία. για λέγε εσύ φωτεινότερη.
Χαρ) ίσως είναι λόγο ζήλιας υποθέτω.
Αρ) δεν την αδικώ
είπε και ξάπλωσε την πλάτη του στον καναπέ σταυρώνοντας τα χέρια πίσω απ'το κεφάλι του.
η Μόνικα του πέταξε ένα μαξιλάρι και χασλογελάσανε και οι δυο τους.
Χαρ) μπορείτε να σοβαρευτείτε λίγο; αν όντως τίθεται τέτοιο θέμα, τότε να τη ρωτήσουμε γιατ...
ξαφνικά η Κατερίνα φάνηκε στην πόρτα και η παρουσία της διέκοψε την συζήτησή μας.
Αρ) βρε καλώς το Κατερινάκιι
Κατ) δεν μας χέζεις ρε Άρη!
Νικ) νευράκια;
η Κατερίνα προσπέρασε τον Νίκο χωρίς να απαντήσει ρίχνοντάς του ένα δολοφονικό βλέμμα.
Νικ) ωχ κατάλαβα, σίγουρα νευράκια..
Χαρ) παιδιά, λάθος συναγερμός. άκυρο το προηγούμενο. ο Νίκος κάτι της έκανε.
Ο Νίκος σήκωσε τα φρύδια του, κούνησε το κεφάλι του και δάγκωσε το κάτω χείλος του σαν να σκεφτόταν "την πάτησα"
Κατ) τι συναγερμός; τι λέτε;
Λου) τίποτα κάτι άσχετο.
Κατ) μάλιστα...
η Κατερίνα προχώρησε στο δωμάτιο και κάθισε στον καναπέ.
Αντ) λοιπόν Κατερινάκι, πως και άργησες να έρθεις;
Κατ) άργησα ε; δεν το παρατήρησα.
Νικ) χμ.. είναι πολύ ''έξω'' από σένα να μην... παρατηρείς.. τέτοια πράγματα.
Κατ) όχου, όρεξη έχετε βραδιάτικα; λοιπόν αφήστε τα αυτά και πείτε, τι θα δούμε;
Λου)δεν έχουμε κατασταλάξει ακόμα κάπου. πιάσαμε την κουβέντα και ξεχαστήκαμε.
Κατ) οκευ δεν πειράζει θα αποφασίσουμε τώρα. εν τω μεταξύ τι λέγατε πρίν;
Νικ) πότε πριν;
Κατ) πριν. τι λέγατε που σας απορρόφησε τόσο και δεν διαλέξατε ταινία;
Χαρ) περί ανέμων και υδάτων.
Αρ) δηλαδή;
ο Αντρές σκούντηξε τον Άρη στο πίσω μέρος του κεφαλιού του.
Χαρ) διάφορα
Κατ) καλά μάλλον δεν έχετε σκοπό να μου πείτε. τέλος πάντων...
όλοι ξέραμε πως εκείνο το ''τέλος πάντων'' δεν ήταν τέλος πάντων. ίσα ίσα που σε λίγο θα ξεκινούσε η ψαρωτική semiδιακριτική ανάκριση.
αφού αποφασίσαμε τι θα δούμε κάτσαμε όλοι στους καναπέδες. μετά από λίγο η Μόνικα και ο Λουκάς πήγαν να φέρουν σουβλάκια γιατί είχαμε πεινάσει και εκείνη την ώρα δεν έκανε κανένας deliveri. Μέχρι να τελειώσει το τρίτο επεισόδιο είχαν γυρίσει.
παρατηρούσα με την άκρη του ματιού μου την Κατερίνα. είχε αυτό το υφάκι ντίβας που ζηλεύει. πράγμα που σημαίνει δύο πράγματα. βασικά, σημαίνει Κυρίως δύο πράγματα γιατί όταν μιλάμε για την Κατερίνα, μπορεί να δίνει σε όλους το bitch face απλά επειδή δεν είναι η μέρα της. anyway επανέρχομαι. για να έχει αυτό το ύφος, ή που ζηλεύει κάτι, ή που κάτι έχει παιχτεί με τον Νίκο. εγώ είχα από πριν υποψίες για το πρώτο, αλλά τώρα αρχίζω να αμφιβάλλω. αν κρίνω από το πόσο δολοφονικά είναι τα βλέμματα που ρίχνει ανά στιγμές στο Νίκο, σίγουρα κάποια μπινιά της έχει κάνει. πρέπει κάπως να του μιλήσω... ιδιαιτέρως.
Χαρ) σαν να κρυώνω λίγο
Λου) να φέρω καμιά κουβέρτα;
Χαρ)όχι καλέ μην κουράζεσαι, πάω εγώ. Νίκο, έλα να με βοηθήσεις.
Λου) έρχομαι εγώ καλέ.
Χαρ)εε.. εσύ είσαι κοντός δεν φτάνεις.
Λου)εγώ είμαι κοντός; πας καλά; ο Νίκος είναι πιο κοντός από εμένα.
Νικ) ναι ρε Χαρά πήγαινε με το Λουκά βαριέμαι εγω. στο κάτω κάτω εσύ κρυώνεις όχι εγώ.
Χαρ) ναι αλλά.. εσύ έχεις κάνει κοιλίτσα! θέλεις γυμναστική! οι μπίρες φταίνε! έλα σήκω να περπατήσεις να σου φύγει.
Νικ) απαπα!! πάμε πάμε! αμέσως!
Μον) ρε Νίκο συγκεντρώσου! που την είδες την κοιλιά; φέτες είσαι αγόρι μου έτοιμος να σε βάλουμε κάτω και να παίξουμε sos με τις γραμμώσεις σου!
ο Νίκος τινάχτηκε πάνω σαν ελατήριο.
Νικ) όχι όχι.. ξέρει τι λέει η Χαρα. στην τελευταία λιπομέτριση είχα βάλει 0,2 λίπος. αλλά έλπιζα ότι δεν φαίνεται. λοιπόν άντε πάμε. και μετά θα κάνω τέσσερις φορές το σπίτι γύρω γύρω.
Λου) καλά ρε Νίκο χαλάρωσε λίγο!
αλλά ο Νίκος είχε ήδη χαθεί στο διάδρομο και ΄γω από πίσω του.
όταν φτάσαμε στην κρεβατοκάμαρα άνοιξε τη ντουλάπα και κοντοστάθηκε .
Νικ) που να έχει τις κουβέρτες τώρα αυτός;!...
έκλεισα απότομα το ένα φύλλο της ντουλάπας και στήριξα το ένα χέρι μου σ΄αυτό.
Νικ) α στα διάλα με τρόμαξες βλαμμένη! γιατί έκλεισες τη ντουλάπα;
Χαρ)ρε Νίκο συγκεντρώσου λίγο! είναι δυνατόν να σε έφερα εδώ για να κατεβάσουμε κουβέρτες; σιγά μην τινάξουμε και χαλιά!
Νικ) τώρα που το λες έχεις δίκιο
Χαρ) δόξα συ ο θεός!
Νικ) μάλλον πρέπει να τινάξουμε τα χαλιά για γυμναστική.
και έκανε να φύγει. άπλωσα το χέρι μου και τον πίεσα στο στήθος ξανά φέρνοντάς τον στη θέση του.
Χαρ) ρε Νίκο! μια χαρά είσαι ξεκόλλα
Νικ) μα είπ...
Χαρ) έπρεπε κάπως να σε φέρω εδώ μόνο σου!
Νικ) τι να κάνουμε εδώ;
είπε ειρωνικά με το στραβό χαμογελάκι του γυρνώντας και κοιτάζοντας το κρεβάτι πίσω μας. του έριξα μια στο μέτωπο και γέλασε.
Νικ) οκ σταματάω! οπότε ήθελες να με φέρεις στο δωμάτιο αλλά όχι για κουβέρτες.
Χαρ) άνα 'γεια σου!
Νικ) για χαλιά;
Χαρ) Νίκο!
Νικ) καλά καλά! σταματάω. και πως ήξερες ότι θα ΄ρθω;
Χαρ) χτύπησα σε ευαίσθητο σημείο. το σώμα σου. όλοι ξέρουν ότι έχεις εμμονή με αυτό
Νικ) όχι βέβαια!
Χαρ) Νίκο, μαζί μιλάμε.
Νικ) καλα, ίσως λίγο... τέλος πάντων δεν έχει καμία σημασία! εσύ τελικά τι με ήθελες;
Χαρ) τι έχει συμβεί με την Κατερίνα;
Νικ)χα, εσύ θα μου πεις
Χαρ) λέγε, τι της έκανες;
Νικ) τίποτα!
Χαρ) έλα ρε Νίκο τελείωνε λέγε!
Νικ) αλήθεια ! αυτή τη φορά όντως δεν της έκανα κάτι!
Χαρ)χμ.. περίεργο.. μήπως σου άρχισε πάλι τίποτα περί ελεύθερης σχέσης και τα λοιπά γνωστά;
Νικ) ωχ, λες αυτό να είναι; αλλά δεν μου είπε κάτι.
Χαρ) και συ βρε παιδάκι μουθ τι τη θες την "ελεύθερη" σχέση; λήξ' το να πάει στο διάολο!
Νικ) πας καλά; και να χάσω την καβάτζα;
Χαρ) έλα χριστέ και παναγία. τι να σου πω παιδάκι μου τέλος πάντων... πάντως για να μην σου είπε κάτι δεν πρέπει να φταίει αυτό, άρα τι;..
νευρίασε λίγο
Νικ) τι να σου ρε Χαρά δεν ξέρω. αλλά εσένα τι σε νοιάζει;
Χαρ) καλά ρε Νίκο ηρέμισε! να βοηθήσω θέλω!
Νικ)αυτό είναι το πρόβλημα Χαρά! ότι πάντα θέλεις να βοηθήσεις!
Χαρ) καλά ρε Νίκο συγγνώμη κι όλας!
Νικ) άσε μας ρε Χαρά! Άσε μας!
Χαρ) καταρχάς ηρέμησε και χαμήλωσε τους τόνους σου!
Νικ) ότι θέλω θα κάνω!
Χαρ)για να σου πω, ηρέμησε και μάζεψε το στόμα σου ε!!! γιατί εγώ δεν είμαι από τα τσουλάκια που συναναστρέφεσαι! μαζέψου γιατί δεν μας βλέπω καλά! μα καλά τι έπαθες ξαφνικά;
Ξαφνικά ο τόνος του έπεσε λίγο, αλλά παρέμεινε το ίδιο επιθετικός.
Νικ) χέσε μας ρε Χαρά.
άρπαξε μια κουβέρτα απ την ντουλάπα και έφυγε με γοργό βήμα φανερά εκνευρισμένος κοπανώντας την πόρτα στον τοίχο όπως την άνοιξε με δύναμη. εγώ είχα μίνει και κοίταζα με απορία τον δρόμο που χάραξε πίσω του. μέσα στη θολούρα των ματιών μου ξεχώρισα δυο φιγούρες να βρίσκονται στην πόρτα. όταν εστίασα είδα το Λουκά και τον Αντρέα.
Λου) όλα κομπλέ; ακούσαμε φωνές
Χαρ) αφού ακούσατε φωνές, είναι δυνατόν να είναι όλα καλά;
και έφυγα γρήγορα απ' το δωμάτιο.
Αντ) τελικά, τις βρήκαν τις κουβέρτες;
Λου) Αντρέα, πλιζ μη μιλάς!
κι έφυγαν κι οι δυό τους απ' το δωμάτιο.