[Chapter 35]
"No."- seryosong sabi nya then tumayo sya at pumunta sa kusina.
Napailing at napahinga ako ng malalim. Tsk!
Wala akong magawa kundi maupo lang dito at hintayin siya, masyadong hindi ako makakakilos dahil masakit talaga ang buong katawan at ulo ko, idagdag pa itong pagkahilo-hilo ko. Tsk!
"Here."- pagtingin ko sa kanya may dala siyang tubig then noodles.
"Saan galing yan?"
"Sa lamesa ko lang nakita, kainin mo na 'to then take your medicine."
Napapatingin nalang ako sa kanya.
"Hindi ako nagugutom."- i said
"Really? But kailangan mong uminom ng gamot, try it."- inilapit nya sa akin yung noodles
Umiling ako.
"Seryoso ako, hindi ako nagugutom."
Napahinga naman sya ng malalim.
"Ok , wait for me. I'll buy paracetamol nalang for you."- tumayo sya at agad umalis.
Napa-tsk ako at napahawak sa noo ko, hays hindi ko na kaya gusto ko nang humiga at matulog ulit.
Dahil nga sa hindi ko na kaya, humiga muna ako dito sa sofa.
(JEROME POV)
"I'm here---"
Napahinto naman ako sa pintuan nang makita ko siyang tulog sa sofa. Napangiti naman ako at marahan na lumapit sa kanya.
Hindi mawala ang ngiti sa mga labi ko, ganito pala ang pakiramdam kapag natititigan ko siya ng matagal. Parang nakakakilig at ang saya.
Iniligpit ko muna sa lamesa yung binili kong gamot at kumuha ng upuan. Umupo ako sa tapat nya at pinapanuod syang matulog.
Pansin ko na medyo namumula siya at pinagpapawisan ang noo niya, hindi ako nagdalawang isip na maghanap ng bimpo or panyo dito sa bahay nila then kumuha narin ako ng extrang kumot.
Kinumutan ko siya ng dahan-dahan tapos pinunasan ko ang pawis nya ng marahan.
"H-Hmmp."- halatang ayaw nyang magpagising, hays .. bakit kasi nagkakasakit ka ng ganyan?
Hinawakan ko nang marahan ang mukha niya .. bakit ganito? Pinipilit mo akong layuan ka kahit alam mo sa sarili mo na mahal mo ako? M-Mahal rin kita, sabihin mo lang sa akin na layuan ko si Cristina gagawin ko 'yon dahil ikaw ang pipiliin ko.
Napatingin ako sa mga mapupulang labi nya, I don't know but unti-unti kong nilalapit ang mukha ko sa mukha nya.
Bago ko tuluyang maidampi ang mga labi ko nang bigla siyang dumilat, kung kaya't napahinto ako. Walang kumukurap sa aming dalawa.
Tatayo na sana siya nang pigilan ko siya bigla at agad ko siyang hinalikan.
Her lip's so warm ..
Pinipilit niya akong lumayo sa kanya pero hindi ko siya pinapansin.
(HAZEL POV)
Tatayo na sana ako nang bigla nya ulit akong inihiga at hinalikan ng madiin, nanlaki ang mga mata ko sa ginawa nya. Pinipilit ko siyang ilayo sa akin pero masyadong siyang malakas.
Masyado niyang hinihigop ang mga labi ko at mahigpit rin ang pag-hawak niya sa mukha ko. Dahil sa hina na nararamdaman ko dahil sa sakit hindi ko na nakayanang umiwas. Naramdaman ko rin ang unti-unting pag-luwag ng mga hawak sa akin ni Jerome, unti-unti niya rin akong hinahalikan ng mabagal.
He kissed me softly ..
I don't know but, automatic na gumanti ang mga labi ko sa mga labi niya.
I kissed him back passionately ..
Naramdaman ko bumaba ang dalawang kamay niya sa likod ng waist ko at niyakap ako ng sobrang higpit. Halos mapahawak ako sa dalawang balikat niya dahil unti-unti rin nag-iiba ang mga halik niya, nahirapan akong makahinga kung kaya't huminto ako at tumingin sa kanya.
Pareho kaming nakatitig sa isat-isa, walang nagsasalita sa aming dalawa.
"W-Why? I-I mean--"- i whispered
He kissed me again in 2 seconds .. after that ..
"Let's stay here forever."
Medyo naguluhan ako sa sinabi niya, magrereact pa sana ulit ako nang bigla nya na ulit akong hinalikan.
He kissed me long and hard on my lips then down to my neck.
Hindi ko magawang mapadilat sa tensyon na nararamdaman ko, gusto ko ang ginagawa niya. Gusto ko ang ginagawa niya sa akin ngayon.
He began to nibble my ear and kiss my neck, and whispered ..
"Shall we?"
Para akong hinihingal na tumingin sa kanya.
"W-What do you mean?"
"I love you Hazel, and i know you love me too."
Hindi ako makapag-salita, napapalunok ako .. ang bilis ng kabog ng dibdib ko.
Natauhan ako bigla at agad siyang tinulak, umupo ako at pilit na iniiwas ang tingin niya.
"Leave."- i said
"H-Hazel?"
"I said leave!"- i said seriously
(GARNETT POV)
Oras ng trabaho, nandito ako ngayon sa restaurant. Habang nakaupo lang ako dito tinititigan ko lang ang card invitation ni Raven na ibinigay nya sa akin. Hays!
"Garnett may naghahanap sa'yo sa labas."- Deanne said
"Ha?"- napatigil naman ako sa labas, nakita ko bigla si George.
Napangiti naman ako at agad siyang pinuntahan.
"Oh bakit?"- i ask
"Para sa'yo."- may inabot na naman siya sa aking paper bag.
"Ano 'to?"- pagcheck ko ulit pagkain na naman.
"Para hindi ka magutom."- he said habang napapakamot sa ulo nya.
"Ikaw talaga, hindi mo naman kailangan mag-effort ng ganito eh."- i smiled
"Pero gusto kong ginagawa sa'yo ang mga bagay na 'to."
Napapangiti naman ako.
"Kumain kana ba?"- i ask
Umiling naman siya.
"Kakain nalang ako doon pabalik."
"Ayaw mong kumain dito?"
"Hindi na, mahirap na baka magkagulo na naman nang dahil sa akin."
"Pero wala naman si Raven diyan."
"Okay lang Garnett, doon nalang ako kakain sa trabaho ko."- he smiled
Napatango at napangiti nalang ako.
"George?"
Napalingon naman kami, si Sir Ravil kadarating lang. Napangiti naman siya nang makita si George.
"S-Sir Ravil, magandang hapon po."- bati ni George.
"Kumusta kana?"- Sir Ravil ask
"Okay lang po."
"Ikaw ha, wala pang malinaw sa akin kung bakit ka nag-stop ng pag-aaral."
"A-Ahm .."- hindi makasagot si George
"Hindi bale, basta kapag gusto mong bumalik dito at sa pag-aaral. I'm here for you."- Sir Ravil said
Napangiti naman at napatango nalang si George.
"By the way kumain kana ba?"
"Hindi pa nga po sya kumakain, Sir eh."- ako na ang sumagot
"Kung ganun let's go? Kain ka muna."- Sir Ravil said
"N-Nako Sir salamat nalang po."
"George, dito kana kumain pagbigyan mo na ako."
Wala namang magawa si George kundi pumayag. Tumingin sya sa akin, napangiti nalang kami parehas.
Pagpasok namin sa loob dumiretso muna si Sir Ravil sa office pero pinahanda nya ako ng makakain nila ni George.
Habang naghahanda naman ako ng order ni Sir Ravil lumapit dito si George.
"Tulungan na kita?"- he ask
"Ano kaba? Bisita ka dito."- natatawa kong sambit sa kanya.
"Parang ang kapal naman ng mukha ko kung bisita ako dito?"
Natawa naman ako sa sinabi nya.
"Umupo kana doon, sige ka baka mapagalitan pa ako niyan ni Sir Ravil kapag tinulungan mo pa ako."
Wala naman ulit siyang magawa kundi umupo doon sa upuan, hindi ko maiwasang matuwa dahil halatang sobrang nahihiya talaga siya, hatalang hindi siya mapakali sa inuupuan nya.
Maya-maya lumabas narin si Sir Ravil, ako naman hinatid na sa kanila yung pagkain nila. Napatingin naman ako kay George dahil nakatingin at nakangiti sya sa akin, binigyan ko siya ng thumbs up at ngumiti nalang.
"Garnett kumain kana rin dito."- nagulat naman ako sa sinabi ni Sir Ravil
"H-Ho? Nako hindi na po."- i said
"Hindi kasi makakain si George, masyadong mahiyain."- natatawang sabi ni Sir.
Tumingin naman ako kay George, napapakamot naman siya ng simple sa taenga nya. Hays, dahil gusto kong kumain muna siya dito .. pumayag akong sumalo sa kanila. Tinanggal ko muna ang apron ko then lumapit na ako sa kanila at marahan na naupo.
"So let's eat?"- Sir Ravil ask
Ngumiti kami parehas ni George at tumango nalang.
Habang kumakain ..
"So kumusta naman?"- Sir Ravil ask George
"Ok naman po ako, Sir."
"May trabaho ka ngayon?"
"Opo."
Napatango-tango naman si Sir Ravil.
"Oh anak?"
Napatingin ako bigla sa pinto, si Raven with Sarrah.
Luh?
Nagkatinginan kami bigla ni George ..
"Kumain naba kayo? Tara dito na kayo sumalo."- Sir Ravil said
"No thanks, Tito."- Sarrah said
"Sure."- pumayag si Raven, halatang nagulat naman si Sarrah. Tss!
Agad na umupo si Raven sa tabi ko, i mean syempre may space. Kahit hindi ako nakatingin alam kong nakatitig sa akin si Raven. Tsk, naiilang tuloy ako.
To be continued ...