Steph's Point Of View
Halos di na magkanda-ugaga ang mata ko sa kakalibot sa buong paligid habang naglalakad. Nasa gitna ako ng puro mga naninilaw na puno ngayon at talagang hindi ko maitatanggi ang kagandahan ng mga ito, lalo na at para mga snow na nagbabagsakan ang mga dilaw at kahel na dahon.
Kaming lima nina Namjoon, Seokjin, Jungkook at Hoseok ang magkakasamang naglalakad ngayon samantalang ang dalawang bruha at si Lia kasama ng ibang members, ay nagpartner-partner at iniwan ako.
Hirap mag-isa.. (Ang drama.)
Anyways, habang naglalakad kaming lima ay nakataas lang ang mga phone cameras nila Namjoon, Hoseok at Seokjin; at kinukuhaan ng litrato ang buong paligid samantalang si Jungkook naman may mga nakasalpak na earphones sa tenga niya habang nakayuko at nagsoscroll sa sarili niyang phone.
"OHH!" Jungkook startled when he suddenly tripped upon a rock but I fortunately grabbed his hand even before he fell from the ground.
"Hey, watch it!" Sigaw ko habang hawak pa rin ang kamay niya dahilan para mapatingin sina Namjoon, Hoseok at Seokjin sa amin.
"Yah! Are you practicing,Tango?" Seokjin teased that made Hoseok and Namjoon laugh a bit that made JK roll his eyes on them.
"What? No. Muntik lang siyang madapa, that's why I quickly grabbed his wrist." Depensa ko sabay bitaw na kay JK.
"Aigoo~ Jungkook, just stop scrolling your phone and use it to take picture of the beautiful sceneries around us." Hoseok told him.
"Jin-hyung, that's a perfect spot right over there! Can you take me a picture?" Namjoon suddenly called; changing the topic.
"Sure." Seokjin quickly agreed.
"Wait, I'll go with you." Hoseok uttered.
"How 'bout the the two of you? Wanna come?" Seokjin asked.
"Nevermind. I'll stay here." JK seriously said.
"I second the motion." Sambit ko naman.
"Well, then let's go." Hoseok said.
"They might be practicing, Flamingo this time." Seokjin murmured to Hoseok and Namjoon that made them cackle.
"Yah! Jin-hyung!" JK yelled.
"Come on. Before he can lay his hands to us." Seokjin laughingly whispered to Hoseok and Namjoon causing them to rapidly walk away from gguk.
"Aish~ If only I was a little bit older than them." JK irritatedly said.
"Yah! Are you laughing?" JK said when his eyes landed on me.
"Huh? A-Ako? D.. Di ako tumatawa ha." Depensa ko habang kinakagat ang labi ko para hindi matawa.
Mukhang hindi ko napaniwala si JK sa sinabi kong 'yon dahil isang napakatalim na titig ang isinukli niya sakin, parang gusto ata ako nitong balatan ng buhay. Haha!
"M-Maglakad na lang tayo, mukhang maganda yung view don sa lugar na 'yon oh. Hala oo nga ang ganda." Pag-iiba ko sa usapan habang nakatingin sa malayo at sinimulan ko nang maglakad para maunahan siya.
Narinig ko ang buntong-hininga niya bago sumunod sa akin at matapos nang nangyaring 'yon ay natahimik na muli ang paligid. So basically si JK na lang ang kasama kong naglalakad ngayon. Hindi katulad kanina na nakasubsob ang mga mata niya sa phone habang nagsoscroll; Ngayon, ay nakatago na ito sa bulsa niya habang nakakabit pa rin ang mga earphones sa tenga niya.
Maya-maya ay may nadaanan kaming mga bench kaya naman napagpasyahan kong umupo muna doon saglit.
"Oh? Why did we stop?" JK said.
"Wait. Hinihingal lang ako." Sagot ko at nang mga oras na 'yon ay bahagyang nag-iba ang expression ng mukha ni Jungkook; mukhang may binabalak 'tong gawin.
"Huh? We aren't even running." JK said.
"Just.. wait." Tugon ko na lang.
"Weak." He teased.
Sabi ko na. Mukhang may balak 'tong asarin ako.
"Nangangalay lang ang paa ko kakalakad kay huminto ako saglit." Bwelta ko.
"Still weak." He insisted.
"It's okay, old man. I'll sit with you." He added.
"Fine! Tatayo na ko!" Naiinis kong sambit sabay tayo.
Narinig kong tumawa si JK sa likod at mukhang nakaisa siya sa'kin ngayon. Ako talaga ang pinagbuntungan ng inis niya kanina?
I save his precious face from getting dust and dirt a while ago tapos aasarin niya lang ako ngayon. Argh!
"Hey! Old man! You want me to buy you a cane?" He teased once again with the biggest smile on his face.
Nginitian ko nalang siya sabay irap matapos niyang sabihin iyon pero tinawanan niya lang ako ulit. Mukhang nakahanap na siya ng pagtritripan ngayon. Kainis.
"Do you need assistance, grandpa?" He teased for the third time while we're walking.
"Stop." Seryosong wika ko pero tumawa lang siya ulit.
"Ahh.. It's really funny. Okay.. Okay.. I'll stop." He said while wiping his 'tears of laughter' in the corner of his eyes.
Napasimangot na lang ako matapos non. Patuloy na lang ulit kaming naglakad hanggang sa may pumasok din na kalokohan sa isip ko. I don't know if this would really irritate him or make him awkward but I'll try it anyways.
"Jungkook." Tawag ko sa kanya at agad naman siyang tumingin sa'kin.
"Uhm.. I'm just curious." Pabiting tanong ko.
"About what?" He asked.
"About.. what's really tasty in Busan?" Pang-aasar na tanong ko sa kanya dahilan para medyo mamula ito.
HA! YES!
Pero nang mga sandaling inakala kong nakaganti na ako ay biglang nagbago na naman ang reaksyon niya.
He began to smirk at me and then he moved closer towards my ear to whisper something.
"You really wanna know?" He said.
Nanlaki ang mga mata ko nang gawin niya yon at para akong binuhusan ng malamig na tubig nang marinig ko nang malapitan ang boses niya.
"HOY!" Malakas na sigaw ko sabay layo nang bahagya sa kanya.
"Do you think I'll really fall into your trap, right away?" JK laughingly said.
Argh! FAILED!
Umirap na lang ako sa kanya matapos niyang sabihin iyon at naglakad na lang ulit. Mukhang nabaliktad niya pa ako; nabiktima ako ng sarili kong patibong. Ugh!
"But I'll tell you, if you insisted." Jungkook added.
At sinundan niya pa 'yon ng isang mapang-asar na ngiti. Agad ding nawala ang ngiting 'yon nang bigla kong pitikin ang ilong niya.
"Yah!" He yelled.
Natawa ako nang makita ko ang nabigla reaksyon ngunit maya-maya ay nakita kong gagantihan niya rin ako ng pitik kaya naman dali-dali akong tumakbo papaalis.
"STEPH! COME BACK HERE! WE AREN'T FINISH YET!" He shouted once again but I never looked back and continued running away.
Di nagtagal ay napagod din kaming dalawa kakatakbo kaya naman napagpasyahan naming tumigil na at maglakad na lang. Matapos nun ay matahimik nalang kaming dalawa na naglakad hanggang sa mapadpad kaming dalawa sa tabi ng isang lawa kaya naman agad kong inilabas ang phone ko para makakuha ng litrato. Pagkatapos nun ay naglakad na kaming dalawa muli hanggang sa may makita kaming dalawang tao na nakatayo, ilang metro mula sa amin.
Angel and Jimin
Napatigil kaming dalawa ni Jungkook sa paglalakad nang makita silang dalawa.
"It's Angel and Jimin-hyung, right?" JK asked.
"Yes." Sagot ko habang nakatingin pa rin sa kanilang dalawa.
"Well, let's greet them then." JK stated.
"Wait." Pigil ko sa kanya nang akma na itong hahakbang.
"What?" JK flustered.
"D-Dito lang muna tayo." Sabi ko habang nakatingin pa rin sa kanila.
"Huh? Why?" JK asked again.
"Let's just.. don't spoil their moment." Wika ko nalang.
"Ugh. Fine." JK said.
Natahimik na muli ang paligid matapos nun kaya naman itinuon ko na lang ang buong atensyon ko sa kanilang dalawa.
Maya-maya ay nanlaki ang dalawang mata ko nang biglang halikan ni Jimin si Angel and she freaking kissed back! Woah! This is my first time seeing Angel, kissing another guy. Nakakaloka!
Ilang saglit ang lumipas ay kumalas din sila sa paghalik sa isa't isa at matapos nito ay hinalikan ni Jimin ang noo ni Angel habang yakap-yakap niya ito.
Nang mga oras na 'yon parang fireworks na lang ang kulang.
Para akong nanonood ng teleserye sa mga sandaling 'yon. Kalaunan sa di ko malamang dahilan ay dahan-dahan akong napatingin sa katabi ko at ganoon naman din siya sa akin.
Nabigla ako nang magbalik ako sa hwisyo at na-realize kung gaano ka-awkward ang sitwasyon naming dalawa ni Jungkook. Kaya naman agad kong inilihis ang paningin ko sa kung saan at napalunok dahil sa sobrang kahihiyaan.
AHH! WHAT THE F*CK WAS THAT!? *internal gay panicking*
"H-Hyung!" JK shouted and quickly walked away from me.
Saka na lang ako sumunod sa kanya nang medyo makalayo na ito para hindi ko masyadong maramdaman ang awkwardness.
"Jimin-hyung, you don't want this island to be infested with ants? Don't you?" JK jokingly stated.
"Oh. Jungkook." Jimin noticed that we were in front of them.
"Where have you been?" Jimin initiated his convo with gguk.
Nang magsimula ang usapan nilang dalawa ay natuon naman ang atensyon ko kay Angel na ngayon ay nakatingin lang kay Jimin na para bang naka-super glue ang mga mata niya. Ilang saglit lang ay napansin niya na ring parang may nakatitig sa kanya kaya naman iginala niya ang mata niya hanggang sa dumapo ito sa akin.
And the moment na nasa akin na ang atensyon niya, I gave her a WE-HAVE-A-LOT-TO-TALK-ABOUT-LATER face at sinuklian niya naman ako ng isang irap kasama ng isang ngiti na kinikilig.
Napakaharot talaga.
Nagpatuloy lang ang usapan nila Jimin at JK pati na rin ang katahimikan namin ni Angel hanggang sa may marinig kaming nagsasalita sa di kalayuan dahilan para mapukaw ang atensyon naming apat.
"Gosh! Why am I not born photogenic. Isa pa." Maarteng sabi ng isang babae kaya naman isa-isa kaming napalingon sa direksyon na pinanggagalingan ng pamilyar na boses na 'yon.
At nang mapatingin na ako sa kinaroroonan nito ay hindi nga ako nagkamali ng iniisip. Siya nga 'yon. Si Jerra.
"Aish~ I took thousands of shots already, yet you still haven't chosen from one of them." Yoongi complained.
"Last na. Please.." Wika naman ni Jerra.. habang nagpapacute?
Yuck! Hindi bagay.
"Alright. But just one more, okay?" Yoongi sighed.
Masaya namang tumango si Jerra sa kanya at nagsimula na siyang magpose.
"Tell me if you're ready. Then I'll click it." Yoongi said.
Tumango muli si Jerra habang hinahanap ang perfect angle para makapag-pose siya. Paatras siya ng paatras at mukhang gusto niyang makuhanan ang buong background sa likod niya, pero nanlaki ang mga mata namin nang bigla siyang mawalan ng balanse at mahulog sa lawa.
"JERRA!" Sigaw ko sabay takbo sa kanya.
"T-Tulong!" Wika ni Jerra habang nasa sinusubukang kumampay.
"Hi-Hindi rin ako marunong lumangoy!" Natatarantang wika ko.
"AISHH!" Yoongi whined.
Ilang segundo matapos iyong sabihin ni Yoongi ay agad niyang hinubad ang mga jacket at sweater na suot niya, dahilan para t-shirt nalang nito ang matira.
"Hyung! The water is freezing cold!" JK worried.
"Ah! Whatever! Hold this!" Yoongi quickly replied and gave me all his clothes; then jumped straight into the water.
Pagtalon ni Yoongi ay agad siyang lumangoy patungo sa kinaroroonan ni Jerra; niyakap niya ito at saka lumangoy pabalik sa amin. Tinulungan namin ni Angel si Jerra para maiangat siya at sina Jungkook at Jimin naman ang tumulong kay Yoongi.
"You're both wet so it will be absurdly cold for the both of you, let's go at a nearby campfire to warm you up." Jimin suggested.
Hindi naman na kami nagpatumpik-tumpik pa at agad nang pumunta patungo doon. Nangangatog na si Jerra sa lamig kaya naman binilisan na naming ang paglakad.
Ang dami kasing kaartehan ng bruhang 'to e, 'yan tuloy. Tsk!
"Upo ka dito." Maikling wika ni Angel kay Jerra nang makarating na kami sa tapat ng apoy.
Nang makaupo na roon si Jerra ay pumunta naman ako kay Yoongi para i-abot sa kanya ang mga jacket at sweater na ipinahawak niya sa akin kanina. Nang iabot ko na ito sa kanya ay inilapag niya muna iyon sa tabi at saka hinubad ang basing t-shirt na suot niya dahilan para mapalihis ng tingin si Angel at Jerra.
Isinuot niya ang sweater kapalit nang nabasang t-shirt na hinubad niya. Ihiniwalay ni Yoongi ang isang hoodie jacket at isang makapal na winter jacket, matapos nun ay tumayo siya at tumungo kay Jerra.
"Remove your shirt and wear this." Yoongi briefly said while handing over the clothes to her.
Tumayo naman si Jerra at kinuha mula sa kamay ni Yoongi ang mga damit.
"You're beautiful, yet you're stupid." Yoongi said after a sigh.
Pero imbis na magreklamo bilang tugon ay nabigla kaming lahat nang halikan niya si Yoongi sa pisngi dahilan para matulala ito samantalang kaming lahat ay gulat na gulat habang nakatingin sa kanilang dalawa.
"T-Thank you.." Nauutal na wika ni Jerra sabay takbo.
Pinasunod ko naman sa kanya si Angel para alalayan siyang magbihis. Ngunit matapos nun ay nakatulala pa rin si Yoongi habang nakatayo at nakatingin kay Jerra habang tumatakbo ito papalayo. Maya-maya ay napayuko si Yoongi at isang pigil na ngiti ang sumilay sa mga labi niya bago bumalik sa kinauupuan niya kanina.
Kaloka. Did Yoongi just smile because of that?
Bahagya nalang akong napailing habang nakangiti at pinagmamasdan sina Jimin at Yoongi. Napaisip na lang ako nang mga oras na 'yon dahil tila baliktad ang sitwasyon nilang dalawa..
Pakipot si Angel at si Jimin ang laging unang kumakausap sa kanya, samantalang si Jerra naman ay napaka-vocal sa mga nararamdaman niya towards Yoongi.
"Hyung.. do you like the fire so much?" Jimin asked.
"No.." Yoongi briefly answered while looking towards the burning wood in front of him.
"Then why on earth are your smiles, as I high as the heavens, while looking at it?" Jungkook frankly asked.
"What? I am not smiling."
Yoongi defended without looking at them while SMILING. (Yes, capslock for that. Haha!)
"You are." Jungkook insisted while raising one of his eyebrows.
"Shut up." Yoongi retaliated; not bothering to look at them and still.. smiling
Angel's POV
"Girl, may lahi ka atang tikbalang. Why did you run?" Hinihingal na wika ko nang maabutan ko si Jerra sa tapat ng restrooms ng mga babae.
"H-Hindi ko rin alam, nabigla siguro ako sa ginawa ko." Usal ni Jerra.
"That's one wild peck right there." Asar ko sa kanya.
"Ano ba! Did you follow me here, para asarin?" Singhal naman niya pabalik.
"Well, technically kasama na rin 'yon don." Sagot ko dahilan para irapan niya ko.
"Gosh! Bahala ka nga dyan!" Singhal niya muli sa akin.
"Hey, wait eto naman. Masyadong maldita, I'm just here para tulungan kang magpalit ng damit." Wika ko sa kanya.
"Then let's go, nilalamig na talaga ako!" Singhal niya na naman.
Matapos nun ay tuluyan na nga kaming pumasok sa loob ng girl's comfort room. Naghintay lang ako sa tapat ng mga lavatory at inayos ko na lang ang buhok ko sa tapat ng malaking salamin. Maya-maya ay may isang babae na pumasok at naghugas ng kamay sa lavatory na nasa gilid ko. Nang mga oras na iyon ay sumagi sa isip ko na pamilyar ang babaeng katabi ko ngayon at parang nakita ko na siya sa kung saan.
Kalaunan ay natapos din itong maghugas ng kamay; nang tumigala siya mula sa lavatory at tumingin sa salamin ay doon ko lang siya lubos na nakilala..
Lee Yu Ri – Jimin's ex girlfriend.
Nang makita niyang nakatingin ako sa kanya ay napatingin din siya sa akin at para bang kinikilatis niya rin kung sino ako.
"Jerra, bumalik ka na lang sa pwesto na'tin kapag tapos ka na. Mauna na ko." Mabilis kong wika sabay dali-daling lumabas.
Hindi ko alam kung bakit ako umalis doon nang mga sandaling 'yon. Nagpatuloy lang ako na naglakad palabas ng comfort room pero ilang hakbang palang ang layo ko mula doon ay may biglang humawak na sa kamay ko na siya naming ikinatigil ko.
"Wait." Sambit ng boses ng isang babae. At sa mga pagkakataong iyon ay alam ko na kung sino siya.
Lumingon ako para tuluyang makita kung sino iyon at nang dumapo na ang mata ko sa may hawak ng kamay ko ay doon ko napagtantong si Lee Yuri nga talaga iyon.
"W-What?" Painosente at nauutal kong tanong kasabay ng mahinhing pagpiglas sa pagkakahawak niya.
"You seem familiar to me." She said but I remained silent.
Nagkatitigan lang kami nang ilang oras hanggang sa muli siyang nagsalita.
"Yes! Right! I know you, you're the girl that was with him in Busan!" She said.
"I don't understand what you're talking about." Tugon ko at akma na sana akong aalis pero muli niya akong pinigilan.
"Yah! I'm not done talking to you." She strongly stated.
Kaya naman humarap na lang ako muli sa kanya para tapunan siya ng tingin.
"I'm pretty sure, that you're only hanging around with him because of his fame and money." She said with a sarcastic smile.
"I really can't understand you." I briefly said with a serious face.
"Oh.. sorry. It seems that you can not understand Korean that well so let me talk to you in English." Yuri said once again and now talking to English; misinterpreting what I said.
"So now is this language must be a better way to communicate with you. But let me just simplify my words a while ago." She added.
Nilapit niya ng bahagya ang bibig niya sa akin para marinig ko ang mga susunod niyang sasabihin.
"Gold digger." Yuri stated.
Nang marinig kong lumabas sa bibig niya ang mga salitang 'yon ay parang umalsa ang dugo ko mula talampakan paakyat ng bunbunan. Sa mga oras na 'yon ay parang gusto nang lumapag ng mga palad ko sa pisngi niya pero mas pinili ko na lang magtimpi.
"I don't know you and I have no idea of what you're talking about." Seryoso kong sagot at akma na sana akong paalis pero pinigilan niya na naman ako nang bigla niyang hawakan ang wooden bracelet na suot ko.
Hindi naman ako nakapiglas dahil baka mapigtas ito kapag hinablot ko ito mula sa kanya kaya naman wala na akong nagawa nang mga sandaling 'yon kundi ang harapin siya ulit.
"Let go." Maikling sambit ko habang nagtitimpi.
"It's very uneducated for someone to turn back in the midst of a conversation, darling." She spoke.
"Not unless your parents taught you to be mannerless.. a mannerless social climber." She fired another insult.
"We can clearly see who's being uneducated and mannerless here. It's very inappropriate of you to treat someone like this. And please.. before calling someone a social climber, look in the mirror so that you witness reality." I retaliated but she sarcastically laughed.
"Darling, I don't need to be a social climber because I'm already at the top of the society. I came from a wealthy family in Busan so why do I need that?" She fired back.
"I don't give a damn on where you came, just let go of the necklace." Seryosong wika ko.
"Oh.. are you so scared that your cheap necklace will snap?" She sarcastically asked.
Mas lalong nag-init ang dugo ko nang sabihin niya ang mga salitang 'yon. Akma ko na sana papaliparin ang palad ko patungo sa mukha niya pero nagulat ako nang may gumawa na non para sakin. Hindi sampal ang lumapag sa mukha ni Yuri kundi isang suntok na dahilan para mapaatras siya at mapahawak sa ilong.
"I'm certainly sure that I will snap your bones first before you can even snap her necklace, Miss-WHO-EVER-THE-HELL-YOU-ARE!" Wika ni Jerra na ngayon ay nasa gilid ko.
"Jerra.." Nabigla kong wika sa kanya.
"Are you okay?" Tanong niya sa akin at tumango naman ako.
"B-Blood." Lee Yuri said when she saw the blood on her palm that came out from her nose.
Maya-maya ay nakita kong dumating rin sa kinaroroonan namin si Steph, Jimin, Jungkook at Yoongi.
"Anong nangyayari dito?" Bungad na tanong ni Steph.
"Yuri? What are doing here?" Jimin asked while looking to her.
"What? Am I not allowed to spend some leisure time? I have rights to do it. Don't I? But it seems that destiny really wanted me to be here. Who would have known that you're also here." Yuri replied.
"There's blood in you're.." Jungkook said while pointing in his nostrils.
"What happened to your nose?" Jimin briefly asked.
"You seemed to be concerned for me.." Yuri uttered.
Napairap naman si Jerra sa sinabing iyon ni Yuri.
"Concerned my ass." Murmur ni Jerra.
"Well.. why don't you ask your friends. They're the one responsible for this." Yuri said.
"And that won't be the only thing that you'll get from me. You wan't another one for your left nostril?" Sambit sa kanya ni Jerra.
"Why are you doing this? What do you want?" Jimin asked her once again.
"I just want to talk to you.. and to remove these social climbers away from you." She stated.
Nang sabihin iyon ni Yuri ay napadapo ang mata ko kay Jerra at nakita kong nag-iba ang reaksyon ng mukha nito; parang mas kumulo ang kalamnan niya dahil sa mga salitang 'yon.
"S-Social Climber? Huh? Social Climbe— Halika dito! I'll make you feel the fist of a social climber. Paakyatin kita papuntang langit!" Matapang na wika ni Jerra habang nagpapatunog ng mga daliri at papalapit ng papalapit kay Yuri.
"Jerra." Tawag ko sabay hawak sa kamay niya.
"Yuri.. If you got nothing nice to say, please just leave." Jimin told her.
"No.. I just wanted to talk to you. You haven't even heard a single explanation from me for over several years, I think this is the right time to—"
"What happened to us before, will remain in the past. I have seen enough. I have heard enough. So please, leave." Jimin interrupted/
"What are you waiting for Miss YUCK ri? Be gone! Alis!" Pagtataboy sa kanya ni Jerra.
"But Jimi—" Hindi niya na naituloy ang sasabihin niya nang bigyan siya ni Jerra ng isang napakatalim na titig.
"Fine! But I swear! This isn't over!" Yuri uttered before she left.
"Angel.. Are you okay? What happened?" He asked.
"Nothing. It's just.. she confronted me a while ago." Sagot ko.
"Let's go back to the campfire." Jungkook suddenly suggested.
Hindi naman na kami tumutol pa sa sinabi ni JK at bumalik na nga sa mga pwesto namin kanina.
"Jerra." Yoongi called.
"Mm?" Tugon naman niya.
"You really did that?" Yoongi asked.
"Did what?" Tanong naman niya.
"You really did make her nose bleed?" Yoongi asked.
Tumango naman si Jerra bilang tugon at nang makita iyon ni Yoongi ay bahagya itong napangiti.
"That's my girl." Yoongi murmured.
Nabigla naman ako nang marinig kong sabihin iyon ni Yoongi at naging dahilan para mapunta ang tingin ko kay Jerra. Kahit na mahina lang ang pagkakasabi ni Yoongi non ay alam kong narinig niya 'yon kaya naman nagsimula siyang mamula na parang mansanas.
(Ang haharot talaga.)
"Hey! Friends! Want some hartdohg?" Jin suddenly appeared out of nowhere along with Namjoon, Hoseok, Taehyung and Lia.
"Hartdoh—What?" JK perplexed.
"Hartdohg.. this hartdohg." Seokjin said while showing them his hotdog in a stick.
"Jerra? Anong nangyari sayo, bakit ganyan na ang suot mo?" Bungad na tanong naman ni Lia.
"It's such a long story to tell." Tugon naman ni Jerra sa kanya.
"Guys, the island is closing about an hour from now. So if you're contented with our stay here, we better leave immediately." Namjoon reminded.
"I think we really must leave now, guys." Tae spoke.
Hindi nakatingin si Taehyung sa amin nang sabihin niya iyon at mukhang nakatuon ang atensyon niya sa isang direksyon. Kaya naman pasimple kaming tumingin sa kung anong meron doon at nakita naming may grupo ng kababaihan ang tumuturo at nakatingin sa kinaroroonan namin. Mukhang nag-uusap usap sila.
Kaya naman sinimulan na naming maglakad nang makita namin ang mga iyon. Medyo binibilisan na namin ang bawat hakbang para agad kaming makarating sa daungan ng ferry na sasakyan ulit namin.
Sa kalagitnaan ng paglalakad ay bahagya akong napalingon para tingnan kung may sumusunod pa rin ba sa amin at ikinagulat ko nang makitang nakasunod nga ang mga babaeng nakita naming nag-uusap usap kanina.
"Guys, faster. Nakasunod pa rin sila." Paalala ko sa kanilang lahat.
Nang marinig nila iyon ay binilisan na nga nila ang paglakad. Maya-maya ay nakarating at nakasakay na nga kami mismo sa ferry, hinarang naman ng isang crew ang mga babaeng nakasunod sa amin at sa pagkakarinig ko ay puno na daw ang ferry at sa susunod na lang ulit sila sumakay.
Napawi ang kaba ko habang papalayo ng papalayo ang sinasakyan naming ferry mula sa Nami Island. Ilang sandali ang lumipas at dumaong na muli ang ferry kaya naman bumaba na kaming lahat mula roon. Sumakay na kami agad ng taxi papunta sa mismong train station at nang nandoon na kami ay si Seokjin na naman muli ang nagbayad ng dalawang taxi na sinakyan namin.
Tinakpan na nila muli ng mga facemasks ang mga mukha nila para iwas gulo kung sakali at matapos nun ay pumasok na nga kami sa loob ng estasyon, bumili ng ticket at sumakay na ng tren.
Apat na oras ang lumipas at nakarating na nga kami sa Seoul. Naglalakad na kaming lahat palabas at sinabi ni Namjoon na naghihintay na raw doon si Mr. Han para sunduin kami pabalik ng dorm. Pero nang nasa tapat na kami ng mismong van ay nagpaalam si Jimin kanila Namjoon at Seokjin na may pupuntahan daw muna siya.. I mean kaming dalawa.
"And where are you going?" JK asked
"Aish~ Don't be so nosy. Let them have their moment. Now get in." Seokjin said while pushing him to get inside the van.
"Alright.. Alright.." JK said.
"Just be home before 11. Don't do something kinky." Seokjin said which left a confused face on Jimin.
"You know what I mean." Seokjin winked.
"Yah! Hyung!" Jimin protested.
"See ya' later love birds!" Seokjin teased once again after getting in the van.
Sumunod naman na pumasok sila Jerra at Steph pagkatapos ni Jin and of course they gave another type of face.. This time it's the TELL-US-EVERYTHING-LATER face.
At pagkatapos nun ay pumasok na nga silang dalawa sa loob ng van at saka ito tuluyang umalis. Kumaway pa saglit si Jimin habang papalayo ang sasakyan at matapos nun ay dumapo naman sa akin ang mga mata niya..
DUGDUG! DUGDUG!
Shet. Ganito na ba ako ka-hulog sa kanya? Tingin palang halos kakawala na yung puso ko sa rib cage. But why is he staring at me like that. My God! Kahit natatakpan ng face mask ang kalahati ng mukha niya, I still can't deny that he's so handsome.
"What's with the stare? I might melt if you'll continue doing it." Jimin said.
"Ako dapat ang nagsasabi niyan." Tugon ko naman sa kanya.
"Whatever baby girl, let's go." Jimin said that made me shock for a moment.
"A-Anong sinabi mo?" Nauutal kong tanong.
"I said let's go." He answered.
"No.. The one before it." Sambit ko at nakita kong nag-iba ang reaksyon niya ng marinig niya ang sinabi ko. Parang nagsimulang maging mapang-asar ang tingin niya sa akin.
"What? The.. baby girl?" Jimin teased.
*Gulps*
*Internal panicking*
SYSTEM MALFUNCTIONED.
SYSTEM SHUTDOWN.
"Angel?" Jimin called my attention while snapping his fingers in front of my eyes.
"What?" Maikling tugon ko.
"So are you fine now?" Jimin asked.
"Y-Yes. I'm totally fine." Nauutal kong sagot dahilan para saglit siyang matawa.
Inaasar talaga yata ako nito eh. Argh!
"Well, let's go then.. baby girl." Jimin teased once more.
"Please stop that." Seryosong wika ko sa kanya.
"Why? You're the most adorable, squishy and lovable baby girl I ever had." Jimin said while cupping my face and pinching my cheeks.
"Jimin, napakaraming tao dito. Tara na." Pagpigil ko sa kanya.
"I don't care. I would even kiss you right in front of them." Jimin replied.
"JIMIN!" Sigaw ko kaya medyo napatingin ang mga tao na nasa paligid namin. Sa mga pagkakataong iyon hindi ko na talaga alam kung saan siya humuhugot ng ibang klaseng confidence para sabihin ang ganyang mga bagay. Hayst.
"Okay.. Okay.. Let's go." He said while his eyes are smiling.
Matapos niyang sabihin 'yon ay inilahad niya ang mga palad nya sa harap ko at inabot ko naman iyon, nang magkagayon ay tuluyan na kaming umalis. Mula sa train station kung nasaan kami ngayon ay sumakay kaming dalawa ng bus. Hindi ko alam kung saan niya na naman ako dadalhin pero may tiwala naman ako sa kanya kaya naman sumunod na lang ako.
Maya-maya ay huminto ang bus sa isang destinasyon at tumayo na si Jimin kaya naman ganun na rin ako. Pagbaba ko ng Bus ay inilibot ko ang mga mata ko sa paligid.
"Myeondong?" Bungad na tanong ko. Tumango lang sa akin si Jimin at sumenyas na simulant na naming maglakad papasok.
Mabagal kaming naglakad habang magkahawak ang kamay at tumitingin sa buong paligid, Since nakamask naman si Jimin ay hindi na ako nag-aalala na baka pagkaguluhan siya ng sinumang makakakilala sa kanya.
Nagpatuloy lang kaming naglakad-lakad kasama ng iba't ibang mga tao sa buong lugar na iyon habang kumukuti-kutitap ang mga buildings at stalls na nasa paligid. Humihinto si Jimin sa iba't ibang food stalls at bumibili siya ng pagkain para sa aming dalawa. Di ko maitatangging napaka-sarap ng mga street foods nila ditto.
Pagkatapos nun ay nagpatuloy muli kaming naglakad hanggang sa muling lumiko si Jimin at pumasok sa loob ng isang store. Bago pa man kami tuluyang pumasok ay binasa ko kung ano ito..
Baskin Robbins
Sumunod naman ako sa kanya papasok sa loob at humanap kami ng pwesto na hindi masyadong matao pero malapit sa bintana. Fortunately, nakakita naman kami agad kaya naman doon ako pinaupo ni Jimin habang nasa counter siya at umoorder. Tinanong niya ako kung anong flavor ang gusto ko in which I responded – strawberry.
Maya-maya ay bumalik na muli siya dala ang mga icecream at umupo sa tapat ko.
"Here's yours." Jimin said.
"Thank you." Tugon ko.
"But don't you think that it's too cold for an icecream?" Tanong ko naman muli sa kanya.
"Yeah.. but I miss having one so let's just eat." Jimin answered.
Napangiti na lang ako sa sagot niya sa akin. Napailing na lang ako at sabay tinikman na ang icecream na nasa harapan ko. Dahil hindi naman masyadong matao sa Myeondong ngayon at maging sa loob ng icecream shop kung saan kami ngayon ay ibinaba na muna ni Jimin ang facemasks niya para makakain siya ng icecream,
Nagmukha tuloy siyang 7 years old na bata ngayon. He's so cute while licking the spoon with icecream on it.. and he's so seductive? ARGH! Erase! Erase! Scrap that off!
Ibinaling ko na lang muli ang atensyon ko sa pagkain ng icecream. Maya-maya ay naisipan kong ilabas ang phone ko at sabay tuktok sa kanya habang sumasandok ng icecream.
*CLICK*
"Shit!" I cursed when I saw that the flash was on.
"Yah.. If you're taking a picture secretly, be sure to turn off the flash." Jimin teasingly said while having a scoop of icecream.
Medyo nahiya ako nang mangyari 'yon kaya naman nag-scroll na lang muna ako sa twitter pansamantala at habang tinitignan ko ang twitter feed ko ay bigla kong nadaan ang post ng isang fan account ni Jimin. Nakapost doon ang baby picture niya.
"Why are you smiling? Who's that?" Jimin suddenly asked when he saw me looking at my phone.
"A guy." I replied.
"A gu—what? Who's that lemme see it!" Jimin said while he's trying to get my phone from me.
Natatawa naman ako sa reaksyon niya habang pilit niyang gustong kuhain ang phone mula sa pagkakahawak ko. Maya-maya ay tumigil din siya at tinitigan ako ng napakatalim.
"What?" Natatawang wika ko sa kanya pero inirapan niya lang ako sabay tingin sa labas ng bintana habang medyo naka-pout ang lips at namumula ang pisngi.
Nagtatampo ba 'to? Aww..
Hindi ko alam kung susuyuin ko ba siya sa mga oras na 'yon or hahayaan ko na lang muna siyang ganon kasi napaka-cute niya talagang magtampo. Haha!
"Jimin.." Sambit ko sa kanya makalipas ang ilang sandali.
"What." He replied while still not looking at me.
"I'll show you, who the guy was." Wika ko sa kanya.
"Nevermind. Have fun with him." He uttered that made me smile once more.
"Okay.. baby Jim." Pang-aasar ko pa sa kanya sabay halik sa screen ng phone. At nakita kong napairap na naman siya sakin.
Natawa naman ako at mahinang napabuntong-hininga bago ko siya muling kausapin.
"Jimin." Tawag ko sa kanya.
"WHAT?" He said; raising his voice at me.
"Don't be so mad! It's not even another guy! It's just you! Your baby pic!" Natatawang usal ko sa kanya sabay inihirap ang screen ng phone ko sa direksyon niya dahilan para makita niya ito.
"I hate you." Jimin briefly said.
"Awww.."
"What? Did I just hear an 'aww' ? Really?" Jimin irritatedly uttered.
"Why not? You're so cute while whining." Sambit ko.
"I really hate you." Jimin replied.
"I love you tho.." Mahinang sabi ko sabay sandok muli ng icecream.
Maya-maya nagulat ako nang bigla siyang tumayo sa kinauupuan niya at inilapit niya ang mukha niya sa akin habang nakatitig ang mga mata niya sa mata ko. Nanlaki lang ang mata ko sa mga oras na iyon at hindi makagalaw sa ginawa niya.
Isang ngiti ang sumilay sa bibig niya matapos ang ilang segundo,
"Gotchu." He teased.
Grabe ang bilis niya namang gumanti. He knew very well that I could not resist his stare that's why he used it once again. Ugh!
Matapos nun ay nagulat ako nang bigla niya akong halikan sa cheeks.
THOSE! RAPID! PECKS! AGAIN! ARGHH!
"I love you too." He said with a teasing smile.
Ilang minuto rin ako natulala matapos niyang gawin sakin yon. Maya-maya ay natapos na nga naming dalawa ang mga icecreams na kinakain namin kaya naman napagpasyahan na naming lumabas. Ilang metro palang ang nalalakad namin ay may nakasalubong na kaming batang umiiyak.
"Mom! Mom!" Sigaw nito habang pagala-gala ang mata.
Nilapitan naman namin ito ni Jimin at binuhat niya ito para patahanin. Nang mga oras na iyon ay parang siya ang tatay ng bata. Pinupunasan niya ang luha nito gamit ang mga kamay niya para mapatahan ito. Di ko alam pero napangiti na lang ako habang nakatingin sa kanya nang mga sandaling iyon.
"Aigoo~ Eunsim-ah! Where have you been! I've been looking for you!" Wika ng isang babae na lumapit sa amin.
"Mom!" Tugon naman ng bata, kaya naman ibinaba na siya ni Jimin para makapunta na ito sa nanay niya.
"Thank you." Usal naman ng nanay ng bata habang nagbobow. Ngumiti na lang si Jimin at ganun din ako bilang tugon sa babae.
Umalis na nga sila matapos nun kaya naman naglakad na rin kami papaalis. Tiningnan ni Jimin ang phone niya and he saw that it's almost 10:30 kaya naman napagpasyahan na naming tumungo sa isang bus stop. Maya-maya ay dumating din naman ang sasakyan naming bus kaya naman agad rin kaming nakasakay.
And Jimin, being his gentleman self, let me sit beside the window. Nginitian ko na lang siya bilang tugon. Nang maayos na akong nakaupo ay tumabi na siya sa akin. Hindi naman na kami masyadong nag-usap habang nasa loob ng bus dahil saglit lang din naman ang byahe papunta sa tapat ng village nila. Ilang sandal ang lumipas ay nakita kong nandoon na kami sa bus stop kung saan kami dapat na bumaba.
Kaya naman tumayo na ako para makababa pero nang lingunin ko si Jimin ay tulog na tulog na ito habang nakasandal sa steel pole ng bus.
Napangiti na lang ako habang nakikita siyang natutulog at matapos nun ay kinalabit ko na siya para gisingin dahil bababa na kami.
"What?" He asked with sleepy eyes.
"We're here." Sagot ko na lang sa kanya.
Pagkatapos nun ay bumaba na nga kaming dalawa mula sa bus. Naglakad na kami papasok ng village; patungo ng dorm. Kalaunan ay nakarating din kami sa tapat ng nito and since si Jimin ang may alam ng password ng gate ay siya na ang nagbukas.
Pagpasok naming dalawa sa loob ay madilim na ang sala kaya naman dumiretso na kami at umakyat na ng second floor. Napagpasyahan naming dalawa ni Jimin na pumunta na sa kanya-kanyang kwarto ngunit bago pa man kami mag-hiwalay ay isang ngiti at good night muna ang ibinigay niya sa akin.
Matapos nun ay tuluyan na nga akong pumasok sa loob ng kwarto at doon ay nakita ko namang nakaupo si Steph at Jerra sa kama habang si Lia ay mahimbing nang natutulog.
"Gising pa kayo?" Tanong ko sa kanila.
"Obvious ba?" Pabirong tugon ni Jerra.
"Mukhang marami-rami kang dapat ikwento sa amin, Ms. Angel Ann Ferrer Permithivo." Wika naman ni Steph sa akin.
Mga dakilang tsismosa talaga.
Napabuntong-hininga na lang ako at hindi na tumanggi pa sa mga gusto nila dahil alam kong kukulitin at kukulitin lang din nila ako kapag hindi ako nagkwento sa kanila. Naghilamos muna ako at nagpalit ng mas komportableng damit matapos nun ay tumabi na ako sa kanila sa kama para magkwento.
And of course expected naming puro tili at kilig ang reaksyon nilang dalawa. Madalas ko silang nasasaway dahil hindi nila napipigilan ang mga reaksyon nila lalo na't natutulog pa naman si Lia sa mga oras na 'yon. Maya-maya ay natapos din akong magkwento, naubos na rin ang mga lakas nila kakatili at sabay-sabay naman na kaming dinalaw ng antok kung kaya't humiga na kaming tatlo para maayos nang makatulog.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Kinaumagahan nagising ako nang mapansing wala si Lia sa tabi ko, kaya naman binuksan ko ang phone ko para makita ang oras.
7:22
Medyo maaga pa naman pero napagpasyahan kong tumayo na lang din at iwan na muna sila Jerra at Steph na hanggang ngayon ay masarap pa rin ang tulog habang magkayakap silang dalawa. Bumaba na ako at nakitang naghahanda na ang buong BANGTAN. Nakabihis na silang lahat at mukhang aalis na naman sila ulit.
"Good morning!" Hoseok greeted me.
"Oh girl, gising ka na pala." Bungad naman sa akin ni Lia.
Nakita kong nagluluto si Seokjin sa kusina pero nakabihis na rin ito na pang-alis. Sinabi niya na mag-iiwan siya ng ulam para may makain kaming apat habang wala sila dito. Sinabi rin niya na may U.S. Concert tour sila three days from now at kailangan nilang umattend ng meeting para dito. Tumango na lang ako sa kanya nang sabihin niya iyon.
Maya-maya ay may nagdoorbell sa gate ng dorm at nagvolunteer na akong tingnan kung sino iyon. Sinamahan naman ako ni Lia habang papunta roon at laking gulat ko nang makita kung sino ang nasa labas ng gate.
Lee Yu Ri
"Surprised?" She said.
Isasara ko sana ang gate pero bigla iyong natigil nang hatakin niya ang wooden necklace na suot ko kaya naman napigtas ito at yon ang naging dahilan para lumitaw ang tunay na katauhan ko sa harapan ni Yuri.
Isang astral body.
"Y-You're a g-ghost! A GHOST! AHH—" Hindi na natuloy ni Yuri ang pagtili niya nang isang suntok ang lumapag na naman sa ilong niya dahilan para makatulog ito.
"Jerra?" Wika ko nang mapatingin ako sa gilid ko at nakita ko siya na gulo-gulo pa ang buhok.
"Buti na lang nasundan kita. Kundi baka nabulahaw na ang buong village sa tili ng bruhang yan." Usal ni Jerra.
"Anong gagawin natin dyan ngayon?" Tanong naman ni Lia habang nakatingin kay Yuri na ngayon ay walang malay.
"Buhatin na'tin papasok." Suhestyon ni Jerra.
"What?" Nagtataka kong tanong.
"Enough with the questions! Ipasok na natin yan bago pa may makakitang nakabulagta yan dyan. Let's just think of a way pagpasok natin sa loob." Mabilis na paliwanag ni Jerra.
Kaya naman pinagtulungan naming buhatin si Yuri papasok ng dorm at nang makarating na sa loob ay ihiniga naming ito sa sofa.
"Yah! Who's that woman?" Seokjin quickly asked.
"Is that the woman that caused a scene in Nami?" Jungkook said.
Sinagot ko naman ng tango si JK.
"Why is she here? Why is Yuri here?" Jimin asked that just came from upstairs.
"She saw Angel, in her true form. So I had to use my fist once again." Paliwanag ni Jerra.
"Great job." Said Yoongi that we didn't even knew, was there.
Nakita kong napangiti naman si Jerra sa sinabing iyon ni Yoongi.
"So, anong gagawin na'tin dyan pag nagising yan. I'm sure she'll cause trouble again." Pag-aalala ni Lia.
"I know! Wait here." Seokjin suddenly said, then quickly ran upstairs.
Maya-maya ay bumaba rin si Seokjin na may dalang kung ano at ibinigay niya iyon sa akin.
"Tea?" Tanong ko.
"Yes. But it's not just ordinary tea for if she drinks it, her memory for this whole day will be erased tomorrow." Seokjin answered.
"Are you sure it's effective? Where did you got it?" Jimin asked him.
"Shaman Jang gave it to me when we drop her off to her house last time. She said that she can feel that we could use this in the future, she didn't know why but she still gave it to me anyways." Seokjin explained.
"Shaman Jang's intuitive ability is undoubtedly great." Hoseok praised.
"Have her drink it when she wakes up." Seokjin said.
"Pero paano naman 'to." Wika naman ni Lia sabay ipinakita ang mga wooden beads ng nagpigtas kong necklace.
Iiniabot niya iyon sa akin at mahinang napabuntong-hininga na lang ako habang nakatingin sa mga wooden beads na nasa palad ko. Ngunit nanlaki ang mga mata ko nang biglang lumiwanag ng napakalakas ang mga wooden beads sa mga palad ko dahilan para mapapikit ako at sila si Seokjin at Jerra naman ay napatakip ng mata.
Laking gulat ko dahil nang mawala na ang liwanag ay muling nabuo ang mga wooden beads na nasa kamay ko at nagdugtong-dugtong ulit ito para maging isang necklace.
Hindi ako makapaniwala sa nangyaring iyon at sobrang nahiwagahan ako sa mga nasaksihan ko. Napatingin ako ng saglit sa paligid at nakita kong nabigla din ang mga reaksyon nila. Sinuot ko na muli ang necklace at hindi pa rin nawala ang kakayahan nito na ibalik ako sa normal na anyo..
Anyo ng isang karaniwang tao.
"We really don't know what mysteries and wonders lies beyond this world. There are tons of things that we surely don't know." Yoongi said.
Kalaunan nang masigurong ayos na ang lahat ay napagdesisyunan nilang pito na umalis na nga dahil meron pa silang meeting. Tinanong ni Jimin kung magiging okay ba kami dito habang wala sila at tumango naman ako sa kanya bilang tugon.
Umalis na silang lahat sakay muli ng van.
Maya-maya ay bumaba na rin si Steph mula sa kwarto namin at kagaya din ni Jimin kanina ay nagulat din siya nang makitang nasa couch si Yuri. Ipinaliwanag naman namin sa kanya ang nangyari kaya naman agad na nasagot ang mga katanungan niya.
Sinabihan ko na silang tatlo na umupo na sa lamesa at mag-almusal; habang ako naman ay tinimpla muna ang tea para pagkagising ni Yuri ay mapainom naming ito kaagad sa kanya. Matapos nun ay sumunod na rin ako kila Steph at nag-almusal.
Ilang sandali ang makalipas ay natapos din kaming kumain kaya naman tumungo na kami sa living room para naman bantayan si Yuri. Kalaunan ay nagising din naman ito.
"W-What.. Yah! You! You're a ghost! Stay away from me! Stay away!" She yelled.
"Calm down, just sip that tea over there to relax you." Sambit ko naman at sa hindi ko malamang dahilan ay agad niya namang sinunod ang sinabi ko nang walang pagdududa.
"Wait.. why do I feel dizzy. What is in that tea?" She said as if she's drunk.
Pumikit siya saglit at maya-maya ay dumilat muli pero sa muling pagbukas ng mga mata niya ay hindi niya na alam kung bakit siya nandoon sa loob ng bahay kasama namin. Kaya naman sinabi namin sa kanyang napunta lang siya doon dahil sa sobrang kalasingan at wala ng iba pa. Tumango na lang siya at matapos nun ay inihatid namin siya ni Jerra papalabas ng mismong village.
Nang makita naming siyang nakasakay na ng taxi ay doon lang kami nakahinga ng maluwag ni Jerra. Bumalik na kami sa dorm matapos nun at sabay kami ni Jerra na humilata sa couch.
"Girl." Tawag sa akin ni Jerra kaya naman tinapunan ko siya ng tingin.
"Di'ba, one day worth of memories lang ang kayang burahin ng tea na pinainom na'tin sa kanya?" Tanong sa akin ni Jerra.
"What do you mean?" Tanong ko naman pabalik.
"I'm worried na baka kahapon niya pa pala nalaman ang location ng dorm na 'to and then maisipan niyang bumalik." Pag-aalala niya.
"Well.. pwede naman siguro siyang i-ban na pumasok dito sa loob ng village diba?" Sagot ko sa kanya at napatango naman ito.
Matapos ng mga pangyayaring 'yon ay wala na kaming ibang ginawa nila Jerra kundi ang magpaikot-ikot sa buong bahay. Nagkwentuhan din kaming apat bilang pamapalipas oras hanggang sa di naming namalayan na gabi na pala. Maya-maya biglang bumakas ang gate at mukhang senyales na iyon na nandito na ulit sila.
Binuksan ni Jerra ang pinto ng dorm at isa-isa na silang pumasok. Para pawis sila at mukhang mga haggard. Dumiretso na sa itaas sina Namjoon, Hoseok, Yoongi at Jungkook samantalng naupo muna sa couch sina Jimin at Tae habang si Seokjin naman ay dumiretso kaagad ng kusina para.. kumain.
He really loves food. I suppose.
Maya-maya habang nakatingin ako kay Seokjin na mag-isang kumakain ngayon sa lamesa ay hindi ko namalayang may nakatitig na naman pala sa akin.
"What?" Inosenteng tanong ko kay Jimin nang dumapo ang mata ko sa kanya.
"Jimin-ah! Don't look at her too much, she might melt." Seokjin teased.
Natawa naman ako sa sinabing 'yon ni Seokjin. Tatayo sana ako nang mga sandaling 'yon para kumuha ng tubig dahil para biglang nanuyot ang lalamunan ko pero hiniwakan niya ang kamay ko at iniupo ako muli sa tabi niya.
"Stay." Jimin said.
Aba!? Parang ginawa naman ako nitong aso.
"Huh? Kukuha ako ng tubi—"
"Just please stay.. for a moment." He interrupted.
"I want to recharge." He added.
DUGDUG! DUGDUG!
My God! Angel! Ayan ka na naman! Arghhh!
Napalunok na lang ako at wala nang nagawa ng mga oras na 'yon kundi ang bumalik sa pwesto ko kanina at umupo.. umupo sa tabi niya.
"Here you go." Seokjin popped out of nowhere; placing a pitcher of cold water and a glass in the living room table, in front of us.
"Please Jimin, if you really love her. Don't make her die of thirst." Seokjin jokingly said.
"Hyung!" Jimin protested.
"Thanks." Medyo natatawa kong wika sabay kuha ng baso at sinalinan ito ng tubig para makainom.
"Aigoo~ You reek of sweat and you didn't even hesitate to sit beside her. Come now, let's go upstairs. Change your clothes and sleep, we still got things to do tomorrow!" Seokjin pulled him out of the couch.
"Hyung, just for a sec." Jimin pleaded.
"I've already allowed you to go and date, last night. Now let's go!" Seokjin replied while still pulling him to go upstairs.
"Goodnight guys! Just turn off the lights when you go up. Now come on Jimin." Seokjin reminded us.
"Hyung~" Jimin pleaded once again but Jin insisted on going upstairs.
Natawa na lang kaming apat habang hinahatak ni Seokjin si Jimin paakyat sa taas. Medyo tumahimik na ang paligid nang tuluyan na silang makaakyat.
"Yah! Jimin-ah!" Seokjin suddenly yelled.
Ilang segundo matapos naming marinig ang sigaw na yon ay biglang sumulpot at kumakaripas pababa ng hagdan si Jimin, nagulat ako ng tumungo ito sa kinauupuan ko sabay halik..
STRAIGHT! TO! THE! LIPS!
"Good night!" He said with a smile after that sudden peck.
"Yah! Jimin!" Seokjin called from the upper end of the staircase.
"Okay! I'm coming!" Jimin quickly replied.
Tumakbo na muli paakyat si Jimin at sabay na sila ni Jin na tumungo sa kanya-kanya nilang kwarto habang ako naman ay nanatiling nakatulala sa kinauupuan ko.
"Gosh! Parang nakailang kiss na ata yan, pero di pa rin sanay." Murmur ni Jerra sa gilid ko.
"Huh?" Tuliro kong sagot sa kanya.
"Wala. Ang sabi, matulog na tayo." Sambit ni Jerra sabay tayo.
"Nakakabangag talagang umibig." Asar ni Steph at sabay silang natawa ni Jerra.
Hindi ko na lang pinansin ang mga sinabi nilang dalawa at umakyat na nga papunta sa kwarto kasama si Lia. Pagkapasok naming apat sa kwarto ay agad kaming nagsihilamos at matapos nun ay isa-isa na kaming humiga sa kama para matulog.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Kinaumagahan ay sabay kaming nagising ni Lia, and as usual si Jerra at Steph ay tulog pa rin sa mga oras na 'yon. It's 5:48 AM at talagang sobrang aga pa pero napagpasyahan naming bumaba na sa kwarto dahil hindi naman na kami ganun inaantok.
Nang makarating kami sa sala ay doon ko nakitang nagkakape sina Jimin at Tae. And of course Jimin greeted me with one of his sweet smiles again.
Napatingin naman ako kay Lia at nakita kong nasa akin nakatuon ang mga mata niya habang nakangiti.
"What?" Tanong ko.
"Nothing." Maikling sagot naman niya sa'kin.
"They're still not awake?" Bungad na tanong ni Lia sa kanilang dalawa.
"Yeah. But it's weird coz' Namjoon-hyung is always the first one to wake up." Taehyung wondered.
"Baka pagod lang sila dahil sa mga ginawa niyo kahapon?" Sambit ni Lia.
"Maybe.." Taehyung briefly answered.
"Oh. Do you want some coffee? I'll make you, if you want?" Tae asked Lia.
"No. It's okay." Nakangiti naming usal ni Lia sa kanya.
Nagkwentuhan nalang ulit kaming apat tungkol sa kung ano-anong bagay matapos nun at hanggang sa tumingin si Tae sa phone niya, and he saw that it's almost eight. Nagtaka na silang dalawa ni Jimin kung bakit hindi pa rin gumigising ang ibang mga members kaya naman napagpasyahan ni Tae na akyatin na sila para gisingin.
"JIMIN-AHH! JIMIN-AHH!" Taehyung suddenly shouted that got all of our attention.
"What!?" Jimin asked with a bit of a shock.
"S-Something strange is happening. They really won't wake up." Taehyung answered.
"Just wake them up a little more, they might be really tired." Jimin told him.
"No. It won't help. Just come here and see it for yourself." Tae stated.
Napatingin naman sa amin si Jimin at nakita kong medyo nag-aalala na ang mukha niya. Matapos sabihin iyon ni Tae ay agad naming umakyat si Jimin paakyat para tingnan kung anong nangyayari, sumunod din naman kami sa kanya.
Nang makaakyat na kami ay dumiretso kami sa kwarto ni Namjoon at nanlaki ang mga mata ko nang makitang namimilipit siya sa sakit.
"Look." Tae said while showing us the black veins spreading throughout Namjoon's chest.
"It's just like.. what happened to Angel." Jimin uttered and Tae nodded.
"A-Anong ibig mong sabihin?" Tanong ko sa kanya.
"These black veins was also seen in your chest when you lost your consciousness back in Daegu." Jimin explained.
"Guys!" Tawag naman ni Lia na biglang sumulpot sa gilid ko.
"What?" Tae answered.
"I checked all of them in their rooms and it's not only Namjoon who has that kind of veins, but also the rest of them."
Nabigla ako sa sinabing iyon ni Lia kaya naman walang ano-ano'y pumunta ako sa kwarto namin para tignan ang kalagayan ni Steph at Jerra. At hindi nga nagkamali ng sinabi si Lia, totoo ngang meron din silang itim na ugat sa mga dibdib nila at kagaya ni Namjoon ay namimilipit din sila sa sakit.
"W-What are we gonna do now?" Tae stated with full of worries and fear.
"Let's call, Shaman Jang." Jimin briefly answered him.
Dali-daling tumungo si Jimin sa kwarto niya para kunin ang phone at tawagan ang babaeng Shaman. Sumagot naman ito agad at kagaya namin ay nabigla din siya sa mga nangyari. Sinabihan niya si Jimin na dalhin silang lahat sa Ilsan Temple dahil doon ang pinakamalapit na templo na pwedeng pagdalhan sa kanila.
May ilang oras pa bago siya makarating ng Seoul kaya naman kami na raw ang magdadala sa kanilang lahat papunta sa templo. Nang matapos na ang tawag ay dali-dali naming pinagtulungang akayin ang bawat isa pasakay ng van. Nakakapaglakad pa naman sila at may malay pero hindi nila maidilat ang mga mata nila sa sobrang pamimilipit sa sakit.
Matapos naming maisakay silang lahat sa loob ng van ay si Jimin na ang nagdrive habang si Tae naman ang nagbukas ng malaking gate para makalabas ang van mula sa garage at saka niya isinara ang buong bahay. Pagkatapos nito ay pinaharurot na paalis ni Jimin ang sasakyan. Bakas sa mga mukha naming apat nang mga oras na iyon ang iba't ibang hindi magagandang emosyon.
Takot, Pangamba, Pagkalito at Pagkabagabag.
Lahat ay ramdam naming lahat sa mga sandaling iyon. Kalaunan ay nakarating din kami sa tapat ng Ilsan Temple at doon ay sinalubong kami ng ilang mga monghe. Tinulungan nila kaming alalayan sina Jungkook, Seokjin, Namjoon, Hoseok, Yoongi, Jerra at Steph papasok sa loob.
Dinala kami nila sa silid kung nasaan si Monk Yu Shin. Isa-isang inihiga ang mg katawan nilang lahat sa loob ng silid 'yon.
"Patawad po sa pag-gambala sa inyo, Monk Yu Shin pero kailangan lang po talaga naming ng tulong niyo ulit." Bungad ko sa matandang monghe.
Napabuntong-hininga naman ito habang pinagmamasdan sila na namimilipit sa sobrang sakit.
"Siya na naman muli ang dahilan." Wika ng monghe na bahagyang ipinagtaka ko.
Siya? Sinong 'siya'?
"Ano pong ibig niyong sabihin?" Tanong ko.
"Wag mo na munang intindihin 'yon. Sa ngayon ay kailangan muna natin silang panandaliang malunasan." Sagot naman sa akin ng monghe.
Ilang segundo matapos niyang sabihin iyon ay ipinatawag niya ang mga mas nakababatang monghe sa kanya at inutusan ang mga ito na kumuha ng Je-shu (濟州) na siyang ipapainom sa kanilang lahat. Maya-maya ay bumalik din ang mga mongheng inutusan niya at may dala silang mga bote, isa-isa nilang nilapitan ang mga katawan nila Seokjin at Jerra para painumin ng bagay na iyon.
"A-Ano po 'yan?" Nagtataka kong tanong sa monghe.
"Ayan ang Je-shu (濟州) o ang sagradong tubig na may kakayahang magpatigil ng pagkalat ng anumang uri ng lason o sumpa." Paliwanag ni Monk Yu Shin.
"Yan din ang pinainom nila sayo noon, Angel. Nung oras na nangyari din sa'yo yan." Dagdag naman ni Lia.
"But.. if it's really the Je-shu, so it means that we still have to eliminate the source of the curse in order to bring them back to their consciousness?" Tae asked and the old monk replied with a nod.
Maya-maya pa ay biglang nag-ring ang phone ni Jimin dahilan para mapukaw ang atensyon naming lahat. Nang tingnan niya kung sino ito ay doon niya nalamang si Shaman Jang pala ang tumatawag. Sinagot ito ni Jimin at pagkababa ng tawag ay sinabihan niya kaming nasa tapat na ng templo si Shaman Jang kaya naman susunduin niya raw ito. Sumama naman ako kay Jimin sa pagsundo sa kanya habang si Lia at Tae naman ay naiwan kasama ni Monk Yu Shin.
Ilang oras ang lumipas ay nakarating na nga kami sa labas ng templo at doon ay bumungad sa amin si Shaman Jang pero mukhang may kasama siya.
"Mr. Baek?" Jimin said.
"Well, nice to see you again young man." Shaman Baek replied.
Napatingin ako sa reaksyon ni Jimin matapos iyong sabihin ni Shaman Baek, mukhang na-aawkward-an ito sa muli nilang pagkikita. Siguro ay totoo nga ang ikinwento ni Steph kahapon sa akin tungkol sa nangyari sa pagitan ni Shaman Baek at Jimin nung mga sandaling wala akong malay.
"I've brought him here, because I thought that I would need his help." Shaman Jang explained.
"I think we must now hurry to get inside, if it's really the same condition as what happened to this young lady before. We must find out the source of the evil magic as soon as possible." Shaman Baek told us.
Hindi naman na kami tumutol sa winika ni Shaman Baek at pumasok na nga sa loob ng templo. Agad naman kaming nakarating sa tapat ng silid kung nasaan silang lahat, ngunit akma palang kaming papasok sa loob ay nabigla ako nang manghina ang tuhod ni Shaman Jang at parang saglit itong nahilo.
"Shaman Jang!" Nag-aalala kong sambit.
Inalalayan ni Jimin si Shaman Jang at medyo hinihingal ito. Natahimik lang kaming tatlo habang nakatingin sa kanya. Seryosong-seryoso ang mga mata nito na para bang napakaraming bagay ang nasa isip niya.. para bang may natuklasan siya.
Pumikit siya kasabay ng isang buntong-hininga at sa muling pagdilat nito ay doon na siya muling nagsalita.
"It's you."