Samantha
Tahimik lang akong nagdadrive habang pauwi kami ni Terry sa unit. Samantalang ito ay panay ang kwento kung anong nangyari sa week nito at kung anu-anong pinaggagawa nito.
Hinayaan ko na lang sya magsalita. Minsan ay ngingiti ako o kaya ay tatango. Para kasi syang bata na hindi maitago yung excitement at saya nito. Maybe because she's really like a kid. I mean she has the innocence like a kid just like what Corinne told me nung pinuntahan ko sila sa Cebu ni Aria.
"No, not Terry Sam. She deserves a happy ending." pagsang ayon ni Corinne. Samantalang nasa tabi nito si Aria na busy lang na kumakain ng niluto nito ni Corinne.
Napangiwi naman ako. Hindi dahil sa sinabi nito kundi dahil sa awa kay Aria. Ang alat kaya magluto ni Corinne. Baka magkasakit sya sa bato nyan.
"Well, I might be her happy ending."
"No. Mas gusto nun ng Hercules. Yung hindi man gwapo pero ma.muscles."
"Oh, perfect. You mean metro gays?"
Sinamaan ako nito ng tingin. Samantalang sina Van at Leigh na nasa tabi ko ay pareho lang natawa.
Bakla nga kasi si Hercules, on our opinion. We don't have anything against with gays though.
"Terry deserves to have a family. Yung buo. Yung masaya. She grew up with just Tita Olive. Hindi nya naranasan magkaroon ng father figure. Can you give her that? If not, my answer will still be No."
"Then why did you choose Aria? Does it mean that you don't want to have a normal family, Coffee?"
Umiling ito.
"Aria is different because I love her."
"That's my same case. I might be on my way of liking your cousin."
"Liking, Sam. Just nothing but 'liking'. You like a lot of things. Is she at par your cactus? At par of your stressball collections? At par of y—"
"What's wrong with liking?"
"Give her something that you haven't gave to me nor to Aria. Lahat ng pasok sa criteria ng weirdness and uniqueness mo, gusto mo. You like people based on a certain things. Pero pag nawala na yung bagay na yun na gusto mo sa isang tao, nawawalan ka na din ng fascination. I won't let that happen to my cousin. I'm sorry Sam. You helped us, ako at si Aria. But I may not help you this time. Ask anything but not giving up my faith on my cousin's happiness. "
There! Corinne simply doesn't want me for Terry. Masyado daw kasing inosente yung pinsan nito at saka gusto nito magkaroon ng normal na pamilya.
Terry grew up in an environment without father figure. Having with only her Mom to look after her, hindi daw alam ni Terry how it felt to have a father or a guy to took care of her. That's why Corinne wants her to have a normal life. Yung magkakaasawa ito at yung mabibigyan ito ng anak.
But having kids nowadays is easy. I could give her kids if she wants it. Ano pa at nasa linya kami ng medisina kung hindi ko din naman susubukan?
"Sam?"
"Hmm"
"Bakit ganoon si Van no? Para syang uto-uto." Tapos humagikgik pa ito.
Ako naman ay natawa din. Actually I don't want her to hang more with Van. They'll surely make a good friendship though. Pero si Van ang kawawa dito kay Terry for sure.
Yung pagkainosente kasi nitong isang ito nagmumukha tuloy itong assumera at tsismosa. Yung si Van naman na iyon mukhang uto uto na napapaniwala ni Terry.
Geez! Baka lahat na lang nagawan na ng mga tsismis ng mga ito.
"She's not gullible, Terry. Van just have a pure heart. Minsan kasi hindi nya nawe.weigh yung sinasabi sa kanya. She tends to believe what her heart tells her."
"Pero mabait pa din sya. Mas gusto ko pa din sya kesa kay Leigh." Para batang hirit pa nito.
"Believe me, you'll like Leigh even more."
Hindi ko talaga maintindihan kung bakit ayaw nito kay Leigh. Leigh is the kindest of all of us. Si Van kasi pag napikon o naasar, gagamit ng pangalan nito para makaganti. Minsan naman nananakit. Kaya nga ito yung pinakatroublemaker sa amin.
"Sam, tingin mo totoong sinasaktan ni Van si Ms. Carmi?"
Napailing ako.
"Refrain on saying that, Terry. May makarinig sayo." Awat ko sa kanya. Mahirap na. Pareho pa naman silang tatlo na nasa iisang kumpanya. Malaking tsismis yun pag nagkataon.
Tapos si Terry pa pala yung gossiper.
Sumimangot naman ito. "So, hindi ka naniniwala? I saw it with my own two eyes."
Ngumiti ako sa kanya.
"No, you've misunderstood it."
"E bakit ganun si Ms. Carmi. Bakit naman sya mahihiya samin kung hindi sya inaabuso ni Van? Sabi mo naman din kanina masakit manapak si Van di ba?"
Natatawang hinawakan ko yung ulo nya gamit yung right hand ko habang yung isa ay nakahawak sa steering wheel.
"For sure inabuso nga sya ni Van." Tumango tango ako. Terry's face beamed.
Pero bago pa ito mag-isip ng kung ano ano ay dinugtungan ko na, "Don't meddle between them okay? Kung ayaw magsalita ni Carmi about it. Just let her. Besides kung ayaw nya na inaabuso sya ni Van dapat matagal na syang di pumapasok right?"
Natahimik doon si Terry.
"Sabagay. Baka nga masochist din si Ms. Carmi. Bagay sila ni Van pag nagkataon."
Nakangiting tumango na lang ako. I made a left turn paakyat ng parking ramp.
"Sam, pagod ka ba ngayon?"
Nilingon ko sya sandali.
"Hindi naman. Why?"
"Mukha ka kasing pagod na pagod. Gusto mo na matulog agad pagkauwi?"
"Depends. May gusto ka bang gawin pa? We could have dinner first. I'll cook what you want."
"Pwedeng magpadeliver na lang tayo ng pizza?"
Napahikab naman ako.
"Oo naman. We could have anything that you want." ipinarada ko ng maayos yung sasakyan.
"Anything?" parang batang tanong pa nito.
Tinanggal ko yung seatbelt ko pagkatapos ay lumapit din dito para tanggalin yung seatbelt nito.
"Anything." I confirmed.
Sabay naman kaming lumabas ng kotse. Umikot ako papunta sa passenger seat para kuhain yung mga pasalubong ko dito.
"Terry, hold it." Inabot ko sa kanya yung isang paperbag habang hawak ko naman yung dalawa.
Pagkatapos masigurong nailock ko yung kotse ay lumigid na kami papunta sa elevator.
"Ano itong mga 'to?"
"Pasalubong ko."
Nang makapasok kami ng elevator ay sinilip nito yung laman ng mga paperbags na hawak nito.
I watched how her face lit in happiness. Aria is right. Some girls likes chocolates and sweets. Buti nabibilang sa kategoryang iyon si Terry. Ako kasi ay hindi.
Pagkalabas pa lang namin ng elevator at makapasok sa unit ay inumpisahan na agad nitong lantakan yung mga tsokolate.
"Not too much, Terry. We'll still have dinner."
In-open ko yung ilaw at aircon. Ito ay pasalampak nang naupo sa sofa. Bahagyang lumilis pa yung suot nitong skirt. Napailing na lang ako. Para talaga syang bata. She's so damned cute.
"Sam, pakiss muna ako." Awat nito ng papasok na sana ako sa kwarto para magpalit ng damit.
"What?"
"Halika muna dito, pakiss muna ako."
Nakakunot ang noong nilapitan ko sya. Dumukwang ako para halikan sya sa pisngi pero hinatak nya ako palapit sa kanya.
Fudge!
Hindi ko inaasahan iyon. Ang siste pareho tuloy kaming napabagsak sa sofa.
"Hey, let go. I'll crush you." Sabi ko pa dahil halos madaganan ko na ito. Yung tsokolate naman nito na kinakain ay dumikit pa sa pisngi ko.
Shocks, ang lagkit.
"Terry, tingnan mo." Naiinis na inilayo ko yung tsokolate nito sa pisngi ko.
Ito naman ay natatawang umayos din ng upo. Pero yung mga kamay nakahawak pa din sa braso ko.
"Madali lang naman yan e."
Tila naestatwa ako sa pwesto ko nang halikan ni Terry yung pisngi ko na nabahiran ng tsokolate.
Gosh! Did she just used her tongue para tanggalin yun?
"There, wala na." Nakangiting sabi pa nito sa akin. Wala na nga yung sticky feeling. Pero parang uminit yata yung parte ng pisngi ko na iyon.
"Hey, give me my kiss na. Tapos pwede ka na magpalit ng damit." Sabi pa nito na tinapik tapik yung pisngi ko.
Naiinis na itinulak ko sya pasandal ng sofa.
I kissed her. But not like what I intend to do with her kanina.
Now, I'm kissing her lips.
Fudge! Why so sweet? I don't like chocolates.
Pero lahat yata ng sulok ng bibig nito ganun ang lasa. Lalayo na sana ako ng kusang gumalaw yung labi nito, matching my lip's movements. Her tongue is tasting mine too. Para iyong may sariling isip na ginagalugad din yung loob ng bibig ko.
Is it Terry? At kailan pa sya natutong humalik?
Ramdam ko yung pagdiin ng kamay nya na nakahawak sa braso ko.
Damn! Kissing her would surely be my another addiction.
She's nibbling my lower lip. I gently bit hers in return. Yung mga kamay nito ay kusang binitawan yung braso ko at mas lalo pa akong hinapit palapit dito. Her right hand is wrapped in my waist habang yung isa ay nasa batok ko na. Pulling me closer.
Her tongue swirled my lower lips as I'm still tasting her upper lip. I gently suck it as the sensations heightened.
That made Terry whimper.
Tila naman nagising ako doon. I stopped. Kusa kong inilayo yung labi ko sa kanya. She slowly opened her eyes and met my stare.
Fudge! What was that?
Cloudy yung expression ng mga mata nito. Did I just awaken her desire? Because I really hope I didn't.
"I'm sorry." Mahinang sabi nito na napakurap kurap pa. Na marahil ay tinatanggal nito yung dreamy look na visible sa mga mata nito.
Halatang nahihiya itong umiwas ng tingin sa akin.
She's hurt. Did she just felt rejected?
"Hey, Terry." Nakagat ko yung pang ibabang labi ko.
What should I tell her then? Na hindi sya yung may problema kundi ako? That's so inconsiderate. It will be just like adding salt in her injury.
Fudge! Why can't you just go along with it, Sam ? Why do you have to ruin it?
"Uhm. Maligo ka na at magpalit ng damit mo." Ngumiti ito matapos akong bitiwan. Marahil ay napansin din nito na nakapulupot sakin yung mga braso nya.
Napahinga naman ako ng malalim.
I just have awaken her desire. For sure, things would change. I can no longer ask Terry to marry me and expect that she'll just accept that there will be no sexual contact.
For sure hahanapin na nito iyon.
Is this why Corinne doesn't like me for Terry? Because she knows that I can't give it to her?
"T-terry."
"Hmm?"
Tiningnan nito yung tsokolateng kinakain nito kanina. Nakakalat na iyon sa sofa at nagsmudge na.
On my usual, I'll be mad. I hate having stains on my things. But it's Terry who did it. So it's okay. Saka we were just both caught up kaya hindi naman sinasadyang mabitawan nito iyon.
"I'll clean it. Maligo ka na." Kaswal na sabi nito saka naglabas ng wet wipes sa bag nito para punasan iyon.
"I won't say sorry, Terry." Mahinang sabi ko sa kanya.
Kung para saan yung sinasabi ko na hindi ko ihihingi ng tawad ay hindi ko din sigurado. Was it about kissing her? Was it awakening her beast? Or was it interrupting such kiss? Or was it about me being not yet ready for anything more than what I can give?
I don't know.
"It's okay, Sam. You don't have to force yourself. We both know what you are. Masyado lang masarap yung kiss. Pero it's okay. Let's not just force ourselves to do something we're not yet ready to do so." Tumawa pa ito.
Napangiti na lang ako.
Is it really possible to have someone who will be willing to spend time with you knowing what you're capable and not capable of giving?
Because if it is, pwede bang si Terry na lang iyon?
"Maligo ka na, Sam. Ang baho mo na." Kantyaw pa nito.
"Okay." I leaned forward to kiss her forehead bago tumungo sa kwarto para maligo.
Now, I just find one more enjoyable thing to do with her.
Kissing and cuddling with her is not a bad idea.
***