"Сайн, сайн, энэ чинь л миний ач хүү."
Хэри ирэх жил хүүхэдтэй болно гэж түрүүлж ам өгсөн ч одоо бол хэрхэн хүүхэдтэй болох вэ? гэдэгт толгойгоо гашилган сууна. Тэр үүнийг уламжлалт эсвэл үр шилжүүлэн суулгах аргаар хийх боломжтой. Уламжлалт арга нь хэдий ичмээр ч гэсэн тэр биеэ нөхөртөө зориулах ёстой болно. Гэхдээ энэ биеийн эзэн өмнө нь нөхөртөө хүрэхийг зөвшөөрч байгаагүй, мөн Хэригийн хувьд сайн танихгүй залуутайгаа дэр нэгтгэнэ гэдэг их ичмээр. Харин үр шилжүүлэн суулгах арга нь ихэр хүүхэдтэй болох үр дагавартай учир аюултай. Ихэнх тохиолдолд үр шилжүүлэн суулгасны дараа ихэр хүүхэдтэй болсон нь элбэг байдаг шүү дээ! Түүхэд тэд ихэр хүүхэдтэй болох ёсгүй.
Аливаа асуудалд гарах гарц, шийдэх зам заавал байдаг. Тийм учир Хэри үүнийг хэрхэн шийдэх талаар бодол болно суух ба нөгөө талаас Жоншин ч мөн адил бодолд автаж байв. Түүний ааш муутай эхнэр түүнд хүрэхийг жигшдэг, тэд тусдаа өрөөнд унтдаг байхад юу бодож тэдгээр үгсийг хэлсэн юм бол?
Оройн зоогийн дараа тэд амралтын өрөөнд халуун дулаан дотно яриа өрнүүлцгээлээ.
Хэри гурав дахь хундага дарсаа уух ба түүний ээж И хатагтайтай нийлэн охиноо нууцхан дарсаар шахаж байлаа.
"Люсиг бидний хүслийг дуртайяа зөвшөөрсөнд би маш их баяртай байна. Ээж нь зээгийнхээ төлөө сүмд очиж залбирах болно оо!" Хатагтай Ван сэтгэл нь хөдөлж, догдлонгуй ийн хэлэв.
Хэри анхааралтайгаар энэ биеийнхээ ээжийг харах бөгөөд түүний инээмсэглэл нь өөрийн төрсөн ээжийнхтэй адил байснаас болж нүдэнд нь нулимс цийлэгнэх нь тэр. Дэндүү дулаахан, тайвшруулах үйлчилгээтэй мэт энэ инээмсэглэлд тэр үнэхээр их хайртай билээ.
Хэри төвөгтэй сэтгэл хөдлөлүүдээ нулимстайгаа урсган гаргамаар байвч тэрээр ахин эдгээр мэдрэмжүүдэд ороогдож нулимс дуслуулахгүй гэж өөртөө амласан. Тэр заримдаа гэнэт гарч ирээд буй өөрийн сэтгэл хөдлөл болон энэ бие махбодын сэтгэл хөдлөлийг сайтар зохицуулж чадахгүй байв.
"Би ойлгож байна аа! Ээж. Та одоо хөгширч байгаа болохоор миний танд өгч чадах цор ганц, хамгийн шилдэг бэлэг нь зээ хүүхэд шүү дээ!" Хэригийн бие зүрх сэтгэлийнхээ гүнээс энэхүү үгсийг урсгалаа. Тэр урдаа байх хөгшин хатагтайгаас байж болох хамгийн дулаахан мэдрэмжийг мэдэрсэн.
И хатагтай ч бас Хэри рүү дулаахан, зөөлөн хайрласан харцаар ширтсээр "Чамайг хүүд минь боломж олгож байгаад туйлын их баяртай байна. Хэдий та хоёр зохион байгуулалттай гэрлэснийг мэдэж байгаа ч гэсэн бие биенээ хайрлахын тулд алхам алхмаар хичээж байна шүү дээ! Би чамд үнэхээр талархаж байна."
Хэри инээмсэглэн толгой дохиод дахин нэг хундага дарс уулаа.
Хатагтай нар ийн ярилцацгаах бол байшингийн өөр нэгэн буланд эрчүүд Жоншиныг шогшолж байх аж.
"Жоншин, Би чамайг энэ орой нэг л удаагийн буудлагаар хүүхэд хийж чадна гэдэгт чинь итгэж байгаа шүү!" хэмээн түүний аав ихэд бахдалтай хэлэх бол Жоншин өөрийг нь өргөж авсан эцэг рүүгээ харцаа чиглүүлэв. Тэр эцгээ хүндлэхийн дээдээр хүндэлдэг бөгөөд энэ гэр бүлээс авсан хангалттай их хайр халамжийнхаа төлөө тэдний юу хүссэнийг биелүүлэхийг хичээдэг. Тэд түүнийг яг л өөрсдийн төрсөн үрээ гэж хайрладаг.
"Би ч мөн итгэлтэй байна." гэсээр Жоншин жуумалзах нь тэр.
Харин Хэригийн аав тэвчиж чадалгүй, эрдэнэ мэт охиных нь тухай ярих завхай ярианы сэдвийг өөрчлөхийн тулд чангаар найтааж эхлэв. Түүнд эдгээр үгсийг сонсох нь үнэхээр эвгүй санагдаж байсан юм.
Настан Хэригийн эцгийн үйлдэлд хөхрөн инээсээр "Ноён Ван, та охиныхоо талаар ярихдаа ичээд байгаа бололтой?"
Жоншины эцэг өрөөг царгитал инээсээр настантай нийлэн найзыгаа шоолох гэж хичээнгүйлэн олон ичгүүргүй үйлдлийг гаргаж байлаа. Харин Жоншин тэдний үйлдлийг ажиглан тайван инээмсэглэн сууна.
Халуун дулаан оройн зоог, дуу шуугиантай тэдний хөгжилтэй ярианы дараа хүн бүр гэртээ харихаар харшийг орхин гарцгаалаа.
Хэри халамцуу байх агаад тэрээр энэ биеийн ууж чадах хэмжээний тунг нь хэтрүүлэн их дарс уужээ. Энэ шөнө хөл хүнд болох ёстой гэж итгэлтэйгээр шийдсэн учраас.
Эсрэгээрээ Жоншины ухаан цоо эрүүл байх бөгөөд Хэриг согтсоноосоо болоод хэрхэн найган гунхан алхаж байгааг харахдаа өхөөрдөх харцаар ширтэж, нүд нь од гялалзах мэт гялтганаж байв. Тэгээд өөрийн хүрмээ тайлаад түүн рүү дөхөн мөрөн дээр нь аажуухнаар дохож өглөө.
Таатай дулаан элч Хэригийн нурууг бүрхэн авсан учир тэрээр гайхан хажуу тийш харвал Жоншины сэтгэл татам инээмсэглэлтэй харц тулгарна. Хэри ч мөн түүнд гэрэл цацруулсан инээмсэглэлээ илгээн талархлаа илэрхийлэв.
Тэд хамтдаа машиныхаа зүг алхацгаах зуур өөрсдийн гэр бүл рүүгээ нэгэн зэрэг даллана.
Машиндаа орж суухдаа Хэри ичимхий байдал болоод ёс суртахуунаа умартаж Жоншин руу харан хоёр хөлөө завилан суулаа.
"Тэгэхээр ноён Жоншин, та яаж хүүхэд бүтээх гэж байна даа? Хуучин загварын арга эсвэл орчин үеийн хэв маягийг хүсэж байна уу?"
Хэриг ийн хэлэхэд жолооч нэн даруй тэдэнд хувийн асуудлаа ярилцах боломж олгохоор машины тусгаарлагчийг хаав.
Жоншин урдаа байх ягаан хацартай эмэгтэйн этгээд үйл хөдлөлийг хараад инээмсэглэхгүй байж чадсангүй. Энэ түүний ийм төрхийг харж байгаа анхны удаа. Их зантай, найрсаг бус, муухай ааштай эмэгтэй согтохоороо гаргаж буй энэ сэтгэл татам зан авирууд нь Жоншины сониуч занг өдөөж өгнө.
"Чи ямар шийдэл хүсэж байна?"
Хэри тагнайгаа ташсаар түүн рүү ширүүн хараад "Ноён Жоншин, би түрүүлж асуусан!" гэхэд Жоншин мушилзан "Би бол эр хүн, хуучны хэв маягийг илүүд үзэх нь ганц сонголт биш гэж үү?!"
Түүний сагсуу үгэнд Хэри нүдээ эргэлдүүлэн "Тлл. Би бас орчин үеийн хэв маягаас эмээдэг. Гэдсэндээ хоёр нялх хүүхэд хийгээд төрүүлж чадна гэж бодохгүй байна, тэгсний оронд нэг нэгээр нь хийхийг илүүд үзэж байна." хэмээн бардам гэгч нь хэлж орхилоо.
Харин Жоншин сонссон үгсдээ цочролд орох нь тэр. Тэр нэгээс илүү хүүхэдтэй болохыг хүсэж байна гэсэн үг үү? Тэгээд тэр эхнэрээ гярхай ажиглан ширтлээ.
Түүний төв харцан дор Хэри өөрийгөө том алдаа хийснээ ухаарсан даруйдаа эргэж харан суухад Жоншин түүнээс "Энэ шөнө чиний орон дээр үү? Миний орон дээр үү?" хэмээн жишим ч үгүй асуув.
Хэри шуудхан түүн рүү харан харц тулгарлаа. Түүний царайлаг төрх нь сэтгэл татам агаад ёжилсон харагдах нь Хэриг түүний дотоод араатанг өдөөн турхирахыг хүсүүлж, дотрыг нь маажна. Тэгээд жижиг гар цүнхнээсээ уруулын будгаа гаргаж ирээд ялдам хийгээд удаанаар өнгөлөн толигор булбарай уруулаа хөнгөхөн тогших ажээ.
Түүний үйлдлийг ажиглахдаа Жоншин хөлдөж орхисноо зангиагаа удаанаар суллав. Хэри түүнийг өдөөн хатгахдаа асааж болохгүй галыг дүрэлзүүлж буйгаа мэдсэнгүй.
Жоншины зэврүүн, тачаангуй нүд Хэригийн гялалзах нүд рүү тасралтгүй цоо ширтэнэ. Түүний харц Жоншинд өөрийг нь шийтгэж болох олон янзын бодлыг төрүүлж байв.
Машин харшид ирмэгц Хэри, Жоншин хоёр машинаас буун гэрийн зүг хамт алхацгаав.
(+++)❗️
Хэри өөрийн унтлагын өрөөний хаалганы өмнө тулж ирээд бариулаа барисаар арагш харвал Жоншин түүний гарнаас давхар барин бариулыг доош буулган онгойлгоод тэд дотогш орлоо. Хаалга хаагдсаны дараа Хэри шуудхан Жоншиныг хана руу түлхэн уруул руу нь дайрах нь тэр. Түүний хөдөлгөөн хэв хавгүй байх ба тэрээр үнсэлцэхийн тал дээр ямар ч туршлагагүй гэдэг нь илт мэдэгдэнэ.
Жоншин анхандаа түүний захиргаадах үйлдэлд хөдөлгөөнгүй байсан боловч улмаар үнсэлтийг нь хүлээн авсан юм. Тэдний халуухан нойтон үнсэлт Жоншины удирдлагад шилжих үед Хэри юу ч бодож сэтгэж чадахгүй болчхов. Жоншин түүнийг үнсэж байхдаа доод уруулыг нь зөөлнөөр сороод хэлээ ам руу нь нэвтрүүлэн Хэриг өөртөө уусгана.
Хэри түүний чадварлаг үнсэлтийг улам хүсэмжлэн ухаанаа алдаж эхлэхдээ хүзүүгээр нь гараа ороон өөртөө улам татсан боловч Жоншин уруулаа салган хүзүүг нь хөнгөхөн шимсээр түүнийг таашаал дунд хөл алдуулж орхилоо. Болгоомжтойгоор Хэригийн гуяыг өргөн хөлийг нь өөрийн бүсэлхийгээрээ ороогоод орны зүг удаанаар алхав. Тэгэхдээ буцан уруул дээр нь ирэн зөөлөн сорж, үнсэж эхлэх ба ам руу хэлээ гулгуулан оруулж амтархах аж. Хэригийн дуу алдан хөнгөн гинших дуунд түүний толгой хоосрон оюун санаагаа бүрэн алдаж байв.
Жоншин яг л ховдог шунахай чоно шиг түүнийг удаанаар орон дээр хэвтүүлэн хувцсыг нь аажмаар тайлан торгомсог өөгүй цэвэрхэн арьсыг нь ил болгон биеэ арайхийн барьсаар түүнийг ширилээ. Түүний булбарай дур хүргэм ягаан уруул багахан салан амьсгаадаж, түүнээс сэнгэнэх анхилуун үнэр ухаан санааг нь балартуулж байх шиг.
"Үнэхээр үзэсгэлэнтэй." Жоншины хоолой сөөнгө бүдүүн сонсогдов.
Хэригийн тунгалаг алаг нүд ямар ч эрийг тэсгэл алдуулах ховстой мэт.
Хэдхэн минутын дотор Жоншин урдаа байх гайхамшигтай дүр төрхөд эргэлзээгүйгээр эзэмдүүлэн ховсдуулж орхижээ. Түүний эхнэр дэндүү үзэсгэлэнтэй, тэр өмнө нь яагаад анзаараагүй юм бэ?
Залуугийн үйлдэл бүхэн зөөлөн энхрийхэн байх аж.