Uni
KSအတွက်ရည်စားထားရတယ်ဆိုတာ လွယ်ကူတဲ့အရာမဟုတ်သလို အတော်စွန့်စားရတဲ့ အလုပ်တစ်ခုပါ။လူတစ်ယောက်က ကိုယ်နဲ့ရင်ဘက်ချင်းကာရန်ညီဖို့ဆိုတာက လွယ်တာမှတ်လို့။ KS သူ့ဘေးနားကို ချည်းကပ်လာတဲ့သူတွေကို အရင်ကလိုပညာပြန်မပေးဖြစ်ဘဲ အရေးတယူတုံ့ပြန်လာမိတယ်။ သူတို့ပြောတဲ့စကားတွေနားထောင်လာမိတယ်။ ကော်ဖီဆိုင်ထိုင်ကြည့်တယ်။ သူတို့ KS ကို ဘယ်လောက်ထိဆွဲဆောင်နိုင်မလဲလို့ အခွင့်ရေးပေးခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့တစ်ယောက်မှ ရင်ထဲမတိုးတာအမှန်။ အဲ့တာက လမင်း ဆိုတဲ့ ကောင်မလေး ကိုမတွေ့ခင်အချိန်ထိပေါ့။ ကောင်မလေးက အပြစ်ကင်းပြီး ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ကောင်မလေးပါ။ ပါးနဲ့အတူ Japan ကနေပါလာတာပါ။Japan မှာကျောင်းတက်နေတာပြီး ကျောင်းပိတ်လို့ မြန်မာနိုင်ငံပြန်လာတာတဲ့။ သူ့ကို KS ချစ်နေတာလား ဆိုတာ ကိုယ်တိုင်မသိပေမဲ့ ညီမလေးတစ်ယောက်လို ဂရုစိုက်နေမိတယ်။ လမင်းလေးက သူများတွေလိုမဟုတ်တာတော့ သေချာတယ်။ သူစိတ်ညစ်နေတဲ့အချိန်မျိုးဆို Chan လိုပဲ နှစ်သိမ့်ပေးတက်တယ်။ တစ်ခါတစ်လေ Chan ပြောနေကျစကားတွေနဲ့သူ့ကိုချုပ်တက်သေးတာ။ Chan နဲ့တူလိုသဘောကျတယ်ထင်နေတာလား။ လုံးဝမဟုတ်ပါဘူး။ ဒီအတိုင်းလေး သူက အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းလို့ပါ။
xxxxxx
ဒီနေ့က Sunday ဆိုတော့ KS အိမ်မှာနေရင်းအလုပ်လုပ်နေတာပါ။ သူ့အတွက်တော့ ပိတ်ရက်ရောက်တိုင်း လမင်းနဲ့အပြင်ထွက်ရင်ထွက်မဟုတ်ရင် ကုမ္ပဏီအလုပ်တွေထိုင်လုပ်နေတာ။ အဲ့တာမှမဟုတ်ရင် တစ်နေကုန်စာထိုင်ကျက်နေတက်တာ။ ဒီနေ့တော့စာကျက်ဖို့စိတ်မပါတာနဲ့ ကုမ္ပဏီက အလုပ်တွေထိုင်လုပ်နေတာပါ။ လမင်းက ဒီနေ့မလာတော့ဘူး ပြောထားတော့ အိမ်မှာသူတစ်ယောက်ထဲ။ ဟိုကောင်တွေနဲ့က လမင်းနဲ့တွဲတော့မယ်လို့ ပြောပြီးကတည်းက မတွေ့ဖြစ်တော့တာ။ KS တွေးနေမိတယ် Baek သာရှိလို့ကတော့ သူပျင်းရမှာမဟုတ်ဘူးလို့လေ။ ပြန်လာပါတော့ Baek ရာ။ (အိမ်ထဲမှာနေပြီး ဘာမှမသိဘူး။ ဟိုကပြန်လာလို့ နင့်ကို ယောင်္ကျားပေးစားတော့မှာ။ )
လမင်း : " ကိုကို ရေ "
KS : " ဟင် လမင်း လား ။ မလာဘူးပြောပြီးတော့ "
လမင်းက အိမ်ထဲကို သူ့ကိုခေါ်ပြီးဝင်လာတာကြောင့် KS ကမန်းကတန်း အိမ်ရှေ့ထွက်လိုက်ရတယ်။
KS : " ညလေး ။ ပြောတော့ ဒီနေ့မလာဘူးဆို "
လမင်း : " ဘာလဲ ကိုကို မလာစေချင်တာလား။ "
KS : " မဟုတ်ရပါဘူးဗျာ။ ကဲပြော ညလေး ကိုကို့ကို ဘာပြောမလို့လဲ။ ဘယ်သွားချင်လို့လဲ "
လမင်း : " ကိုကိုက ညလေး ပြောစရာတောင်မလိုဘူး ။ ကြိုသိနေတယ်။ ညလေး အင်းလျားကန်သွားချင်လို့ လိုက်ပို့ပေးပါလား "
KS : " အခုလား ။ "
လမင်း: " ဟုတ် အခုသွားချင်တာ "
KS : " ok လေ။ ကိုကို အင်္ကျီလဲလိုက်အုံးမယ် ခနစောင့်။ "
လမင်း : " ကိုကိုကအရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ။ ညလေး ကားပေါ်ကပဲစောင့်မယ်လေနော်။ "
KS : " သဘောပါဗျာ။ ခင်ဗျားလေးစိတ်ကြိုက်သာလုပ် "
KS အခန်းထဲပြန်ပြီး အဝတ်စားလဲကာ ပြန်ထွက်လာတော့ ကလေးမက ကားတောင်ခြံပြင်ထုတ်ထားပြီးပြီ။ ဒီနေ့မှဘာတွေ ပျာယာခတ်နေမှန်းမသိဘူး။
KS : " ဘာတွေအရေးကြီးနေတာလဲ။ ခနတောင်မစောင့်နိုင်ဘူး "
လမင်း: " ကိုကိုကလည်း မစောင့်နိုင်တာမဟုတ်ပါဘူး။ ကိုကို အတွက်အဆင့်သင့်လုပ်ပေးထားတာ "
KS : " အေးပါကွာ။ ခင်ဗျားလေးကိုတကယ်မနိုင်ဘူး "
လမင်း : " ကဲ ကိုကိုရယ် စကားတွေများလိုက်တာ မောင်းစရာရှိတာ မမောင်းဘူး "
KS ဘာမှပြန်မပြောဘဲ သူ့ကိုတစ်ခိင်ကြည့်ကာမောင်းထွက်လာလိုက်တယ်။ ဒါတောင် ဒင်းလေးက ပြောင် စပ်စပ်လုပ်နေသေးတာ။ ဒီနေ့ ဘာများပျော်စရာရှိနေပါလိမ့်။ မျက်နှာက မှိုရနေတဲ့မျက်နှာမျိုး။ ဘာဖြစ်ဖြစ်ပါလေ မတွေးတာပဲကောင်းပါတယ်လေ။ KS တို့ အင်းလျားကန်ကိုရောက်တော့
လမင်း : " ကိုကို ဟိုး..မှာမြင်နေရတဲ့ သစ်ပင်နားက ခုံမှာ ခနစောင့်နေပါလား။ လမင်း သူငယ်ချင်းက Japan ကနေလိုက်လာတာမနေ့ကမှရောက်လာတယ်သိလား။ လမင်း ကိုတွေ့ချင်တယ်ဆိုလို့ ထွက်လာတာ။ ဒယ်ဒီသိရင်ဆူမှာစိုးလို့ ကိုကို့ကိုခေါ်လာတာ ။ အဲ့တာ ကိုကို စောင့်ပေးမယ်မလား။ aww သူငယ်ချင်းက မိန်းကလေးသိလား။ ကိုကိုအထင်လွဲနေမှာဆိုးလို့"
KS : " မိန်းကလေးကို ဘာလို့ အန်ကယ်က တွေ့ခွင့်မပေးတာလဲ "
လမင်း : " ဒယ်ဒီက သူ့ကိုသဘောမကျဘူးလေ။ ညလေးရဲ့သယ်ချင်းရဲ့ရည်းစားက ကောင်မလေး လေကိုကိုရဲ့အဲ့တာကြောင့် "
KS : " aww သွားလေ ကိုကိုစောင့်နေပေးမယ် "
လမင်း : " ဟုတ် ကိုကို မကြာဘူး ။ ညလေးပြန်လာခဲ့မယ် "
KS : " ok ပါ "
လမင်းထွက်သွားတော့ KS သူပြောသွားတဲ့နေရာမှာပဲထိုင်နေလိုက်တယ်။အခုခေတ်မှာလိမ်တူချင်းကြိုက်တဲ့သူတွေ ရှိကြပေမဲ့ လူကြီးတွေကတော့ အခုထိသဘောမကျနိုင်ကျသေး။ သူ့သူငယ်ချင်းလည်းအခုချိန်လောက်ဆိုပြန်အဆင်ပြေနေလောက်ပါပြီ။ သူအတက်နိုင်ဆုံးကြိုးစားခဲ့ပြီးပြီပဲ ။ သူထိုင်နေတုန်း
Baek : " ထိုင်ပြီးတော့ ဆွေးနေတာလား "
KS : " ဟင် Baek "
KS အစကလှည့်မကြည့်ဖို့လုပ်နေပေမဲ့ သူကြားလိုက်တဲ့အသံက Baek ရဲ့အသံ ။ တကယ်ပဲ Baek လား။
KS : " Baek တကယ် မင်းလား "
Baek : " လူတစ်ယောက်လုံးကိုရှေ့ထားပြီး မေးနေတော့ ငါက ဘယ်လိုပြန်ဖြေရမလဲ "
KS : " Baekhyun ah.. "
KS Baekကိုပြေးဖက်လိုက်တာပါ။ ဟုတ်တယ်လေ သူတကယ်လွမ်းနေခဲ့တာ။ သူတို့အဆက်သွယ်ရတယ်ဆိုပေမဲ့ KS ရဲ့အတွင်းရေးမှူးနဲ့သာ ။ အဆင်ပြေကြောင်းကလွဲလို့ ဘာမှမသိရ။
KS : " ဘယ်လောက်တောင်သတိရနေလဲသိလား။ ငါ့ကိုထားခဲ့တာ "
Baek KS ကိုပြန်ဖက်ကာ
Baek : " ငါလည်းသတိရတာပေါ့ကွ။ ဘယ်လောက်တောင်လွမ်းနေလဲ သိလား မင်းကို သတိရတိုင်း ပင်ဂွင်းရုပ်တွေဝယ်စုထားတာ အိမ်တောင်ဆောက်လို့ရနေပြီ "
Tao : " Baek ကိုပဲ သတိရတာလား။ ငါတို့ရော"
KS : " Tao? Kris yixing suho ah ဟာ မင်းတို့ "
Suho : " သူ့ကိုပဲ သတိရတာမလား ငါတို့ပြန်တော့မယ် "
KS : " မဟုတ်ရပါဘူး။ မင်းတို့ငါသတိရနေတာ ။ မနက်တောင် မင်းတို့နဲ့တွေ့ရရင်ကောင်းမှာဆိုပြီး တွေးနေတာ "
Chen : " အပိုတွေ လာတောင်မတွေ့ဘဲ "
KS : " မအားလို့ပါကွာ "
Minseok : " အခုကရော "
KS : " ညလေးကိုလိုက်ပို့တာလေ "
Sehun : " ညလေး ဘယ်သူလဲ ညလေးက "
KS : " လမင်းကိုပြောတာလေ။ ငါ့ကောင်မလေး "
Sehun : " အာ Chanyeol ကရော "
KS : " ဟင် သူကဘာဖြစ်လို့ "
Sehun : " သူနဲ့စကားမပြောချင်ဘူးလား "
KS : " ငါလား ဘာဖြစ်လို့လဲ ။ "
Minseok : " သူရောပါတယ်လေ "
KS : " aww ဟုတ်လား ။ လူစုံသွားတာပေါ့ "
Sehun : " ဒီလောက်ပဲလား "
KS : " ဘာကိုလဲ hun ရဲ့ "
Sehun : " ဟား.....တကယ်ပဲ "
sehun တကယ်ကို ဘာပြောရမှန်းမသိအောင်ပါ ။ လမင်း ကို သူတို့သိတာပေါ့။ ဒီကိုရောက်အောင်ခေါ်ဖို့သူတို့ပဲသွားပြောခဲ့တာ။ အစက သူတို့ကိုယ်တိုင်သွားခေါ်ချင်ပေမဲ့ သူတို့ လူစုံတာကို KS ကို Surprise တိုက်ချင်လို့ အခုလိုစီစဥ်ခဲ့ကျတာ။ အမှန်တိုင်းပြောရရင် သူတို့နှစ်ယောက်လုံးကိုအဆင်ပြေစေချင်တာ။ ဒါပေမဲ့အခုလို KS ရဲ့မထုံတက်တေးပုံစံက လုံးဝကို အဆင်မပြေ။
KS : " ဘာဖြစ်တာလဲ hun ။ ငါပြောတာမှားလို့လား အရင်ကလည်းသူငယ်ချင်းတွေ အခုပြန်စုံတာမဟုတ်ဘူးလား "
Sehun : " ဟုတ်လား အဲ့တာဆိုပြောပါအုံး ။ yixing နဲ့ jungmyeon hyun ကဘာတွေလဲ။ Kris နဲ့ Tao ကျွန်တော် နဲ့ lu hyun က သူငယ်ချင်းတွေလား ။ "
KS : " မင်းတို့က ချစ်သူတွေဆိုတာဟုတ်တယ်လေ။ ဒါပေမဲ့ ငါနဲ့က အကုန်လုံးသူငယ်ချင်းတွေပဲမလား "
Sehun : " သူနဲ့စကားပြောကြည့်ပါအုံး။ ကျွန်တော်တို့ အရင်တုန်းက ထိုင်နေကျနေရာကစောင့်မယ် ။ သွားကြရအောင် "
Chanyeol ပဲ ကျန်နေခဲ့ကာ အကုန်လုံးထွက်သွားကြတယ်။ အင်းလျာကန်ကြီးကလည်း တည်ငြိမ်စွာ ရှိနေသလို Chan ရဲ့မျက်နှာကလည်း တည်ငြိမ်လွန်းစွာ KS ကတော့ ရင်ထဲမှာ မုန်တိုင်းထန်နေပါပြီ။ အဲ့နေ့အကြောင်းပြန်တွေးရင် လူကကုလားဘုရားလှည့်သလို ဝုန်းဒိုင်းကြဲနေတက်တာ။
Chan : " စိတ်ဆိုးနေတုန်းပဲလား ။ "
KS : " ဘာကိုစိတ်ဆိုးရမှာလဲ ။ "
Chan : " ကိုယ်ပေးတဲ့စာကို မင်းမဖတ်ဘူးလား "
KS : " စာ ဘာစာလဲ ။ ဘာမှမရေးထားတဲ့ စာရွက်လွတ်တစ်ရွက်ကို ငါကဖတ်ရမှာလား "
Chan : " မင်းကိုယ့်ကို နားမလည်ဘူးဘဲ "
KS : " ဘာကိုနားလည်ပေးရမှာလဲ ။ ငါကတော့ မင်းပေးခဲ့တဲ့ စာရွက်လွတ်ကိုကြည့်ပြီးနင်သွားတာ။ အဲ့တုန်းက မင်းငါ့ကိုသက်သက်ပညာတာလို့ပဲငါတွေးတယ် "
Chan : " ကိုယ်ပြောချင်တဲ့အဓိပ္ပါယ်ကိုမင်းကတလွဲကောက်တာကို အသံမပါတဲ့စကားလုံးတွေက ပိုပြီးတော့ အင်အားရှိတယ်လို့ ကိုယ်ဆိုလိုချင်တာ။ မင်းအတွက်ပြောဖို့ကိုယ့်ရင်ထဲက စကားတွေပျောက်ဆုံးကုန်ပြီလို့ကိုယ်ဆိုလိုချင်တာ ။ "(စာရွက်လွတ်ပေးခဲ့တာကို နားလည်ပြီဟုတ်)
KS : " ငါတော့ မင်းကိုမယုံတော့ဘူး "
Chan : " မယုံတာက မယဥ်ကျေးတာပဲ KS "
KS : " ဟုတ်တယ် ငါက မယဥ်ကျေးဘူး။ အဲ့တာကို မင်းသိနေတာဘဲ။ အထူးအဆန်းလုပ်လို့ "
Chan : " စိတ်ဆိုးနေတုန်းပဲလား။ မင်းခေါ်နေတဲ့ ph ကိုမကိုင်ခဲ့လို့လား။ အဲ့နေ့က မင်းရဲ့ph ကိုယ်မကိုင်ခဲ့ဘူးဆိုတာက ကိုယ်မင်းမရှိဘဲနေနိုင်လားဆိုပြီး 'လွမ်းတမ်း'ဆော့ကြည့်ခဲ့တာ။ နောက်ပြီး မင်းရဲ့ missed call တွေကို ကိုယ်ပြန်မခေါ်ခဲ့တာ။ မင်းတော့မသိဘူး ကိုယ်မင်းကိုအရမ်းလွမ်းတယ်။ (ph မခေါ်ဖြစ်တဲ့အကြောင်းကိုပြန်မပြောဖြစ် သူ့ဆီမှာ အရင်တုန်းက ph မှမရှိတော့ဘဲ။ ph အသစ်လဲလိုက်တဲ့သူအပြစ်သာ)"
KS : " ငါတော့မလွမ်းဘူး "
Chan : " တကယ်လားKS။ ကိုယ်မင်းကိုလွမ်းတယ်ပြောတုန်းက မင်းဘာလို့မျက်နှာအမူအရာပြောင်းသွားတာလဲ "
KS : " မင်းကငါ့ကိုလွမ်းတယ်ဆိုတော့ ငါအံ့သြသွားယုံပါ။ "
Chan : " ကိုယ်တို့ဒီအတိုင်းအဆုံးသတ်ပြီလား "
KS : " ဘာတွေထပ်ပြီးရှေ့ဆက်ချင်သေးလို့လဲ။ ငါမှမင်းကိုမယုံတော့တာ။ သူငယ်ချင်းအဖြစ်ပဲပေါ့"
Chan : " ကောင်းပြီလေ။ မင်းသဘောပါ။ ကိုယ်တစ်ခုပြောခဲ့မယ် KS။ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို စိတ်ချလက်ချယုံကြည်ပေးတာကလည်း ယဥ်ကျေးမှုတစ်ခုပါ "
Chan KS ရဲ့ရှေ့ကနေ လှည့်ထွက်ခဲ့တယ်။ KS ဆီမှာ သံယောဇဥ်အငွေ့သက်လေးတွေကိုသူရခဲ့တယ်လေ။ Sehun ပြောသလို ကျောချင်းကပ်တစ်စိမ်းတွေကနေ ရင်ချင်းဆက်တဲ့ချစ်သူတွေအဖြစ်သူကြိုးစားရတော့မယ်လေ။
'ကိုယ်မင်းကို အဆုံးရှုံးမခံနိုင်ဘူး KS'
T.B.C.
ဇာတ်သိမ်းခါနီးလေUPရမှာပျင်းလာလေ။ 😅 အမှားပါရင်ခွင့်လွှတ်ပါ။ စာဖတ်သူတစ်ယောက်ချင်းဆီကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်။
Zawgyi
KSအတြက္ရည္စားထားရတယ္ဆိုတာ လြယ္ကူတဲ့အရာမဟုတ္သလို အေတာ္စြန္႔စားရတဲ့ အလုပ္တစ္ခုပါ။လူတစ္ေယာက္က ကိုယ္နဲ႔ရင္ဘက္ခ်င္းကာရန္ညီဖို႔ဆိုတာက လြယ္တာမွတ္လို႔။ KS သူ႔ေဘးနားကို ခ်ည္းကပ္လာတဲ့သူေတြကို အရင္ကလိုပညာျပန္မေပးျဖစ္ဘဲ အေရးတယူတုံ႔ျပန္လာမိတယ္။ သူတို႔ေျပာတဲ့စကားေတြနားေထာင္လာမိတယ္။ ေကာ္ဖီဆိုင္ထိုင္ၾကည့္တယ္။ သူတို႔ KS ကို ဘယ္ေလာက္ထိဆြဲေဆာင္နိုင္မလဲလို႔ အခြင့္ေရးေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့တစ္ေယာက္မွ ရင္ထဲမတိုးတာအမွန္။ အဲ့တာက လမင္း ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလး ကိုမေတြ႕ခင္အခ်ိန္ထိေပါ့။ ေကာင္မေလးက အျပစ္ကင္းၿပီး ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ေကာင္မေလးပါ။ ပါးနဲ႔အတူ Japan ကေနပါလာတာပါ။Japan မွာေက်ာင္းတက္ေနတာၿပီး ေက်ာင္းပိတ္လို႔ ျမန္မာနိုင္ငံျပန္လာတာတဲ့။ သူ႔ကို KS ခ်စ္ေနတာလား ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္မသိေပမဲ့ ညီမေလးတစ္ေယာက္လို ဂ႐ုစိုက္ေနမိတယ္။ လမင္းေလးက သူမ်ားေတြလိုမဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ သူစိတ္ညစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးဆို Chan လိုပဲ ႏွစ္သိမ့္ေပးတက္တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ Chan ေျပာေနက်စကားေတြနဲ႔သူ႔ကိုခ်ဳပ္တက္ေသးတာ။ Chan နဲ႔တူလိုသေဘာက်တယ္ထင္ေနတာလား။ လုံးဝမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအတိုင္းေလး သူက အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလို႔ပါ။
xxxxxx
ဒီေန႔က Sunday ဆိုေတာ့ KS အိမ္မွာေနရင္းအလုပ္လုပ္ေနတာပါ။ သူ႔အတြက္ေတာ့ ပိတ္ရက္ေရာက္တိုင္း လမင္းနဲ႔အျပင္ထြက္ရင္ထြက္မဟုတ္ရင္ ကုမၸဏီအလုပ္ေတြထိုင္လုပ္ေနတာ။ အဲ့တာမွမဟုတ္ရင္ တစ္ေနကုန္စာထိုင္က်က္ေနတက္တာ။ ဒီေန႔ေတာ့စာက်က္ဖို႔စိတ္မပါတာနဲ႔ ကုမၸဏီက အလုပ္ေတြထိုင္လုပ္ေနတာပါ။ လမင္းက ဒီေန႔မလာေတာ့ဘူး ေျပာထားေတာ့ အိမ္မွာသူတစ္ေယာက္ထဲ။ ဟိုေကာင္ေတြနဲ႔က လမင္းနဲ႔တြဲေတာ့မယ္လို႔ ေျပာၿပီးကတည္းက မေတြ႕ျဖစ္ေတာ့တာ။ KS ေတြးေနမိတယ္ Baek သာရွိလို႔ကေတာ့ သူပ်င္းရမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ေလ။ ျပန္လာပါေတာ့ Baek ရာ။ (အိမ္ထဲမွာေနၿပီး ဘာမွမသိဘူး။ ဟိုကျပန္လာလို႔ နင့္ကို ေယာကၤ်ားေပးစားေတာ့မွာ။ )
လမင္း : " ကိုကို ေရ "
KS : " ဟင္ လမင္း လား ။ မလာဘူးေျပာၿပီးေတာ့ "
လမင္းက အိမ္ထဲကို သူ႔ကိုေခၚၿပီးဝင္လာတာေၾကာင့္ KS ကမန္းကတန္း အိမ္ေရွ႕ထြက္လိုက္ရတယ္။
KS : " ညေလး ။ ေျပာေတာ့ ဒီေန႔မလာဘူးဆို "
လမင္း : " ဘာလဲ ကိုကို မလာေစခ်င္တာလား။ "
KS : " မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ။ ကဲေျပာ ညေလး ကိုကို႔ကို ဘာေျပာမလို႔လဲ။ ဘယ္သြားခ်င္လို႔လဲ "
လမင္း : " ကိုကိုက ညေလး ေျပာစရာေတာင္မလိုဘူး ။ ႀကိဳသိေနတယ္။ ညေလး အင္းလ်ားကန္သြားခ်င္လို႔ လိုက္ပို႔ေပးပါလား "
KS : " အခုလား ။ "
လမင္း: " ဟုတ္ အခုသြားခ်င္တာ "
KS : " ok ေလ။ ကိုကို အကၤ်ီလဲလိုက္အုံးမယ္ ခနေစာင့္။ "
လမင္း : " ကိုကိုကအရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ။ ညေလး ကားေပၚကပဲေစာင့္မယ္ေလေနာ္။ "
KS : " သေဘာပါဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားေလးစိတ္ႀကိဳက္သာလုပ္ "
KS အခန္းထဲျပန္ၿပီး အဝတ္စားလဲကာ ျပန္ထြက္လာေတာ့ ကေလးမက ကားေတာင္ၿခံျပင္ထုတ္ထားၿပီးၿပီ။ ဒီေန႔မွဘာေတြ ပ်ာယာခတ္ေနမွန္းမသိဘူး။
KS : " ဘာေတြအေရးႀကီးေနတာလဲ။ ခနေတာင္မေစာင့္နိုင္ဘူး "
လမင္း: " ကိုကိုကလည္း မေစာင့္နိုင္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုကို အတြက္အဆင့္သင့္လုပ္ေပးထားတာ "
KS : " ေအးပါကြာ။ ခင္ဗ်ားေလးကိုတကယ္မနိုင္ဘူး "
လမင္း : " ကဲ ကိုကိုရယ္ စကားေတြမ်ားလိုက္တာ ေမာင္းစရာရွိတာ မေမာင္းဘူး "
KS ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ သူ႔ကိုတစ္ခိင္ၾကည့္ကာေမာင္းထြက္လာလိုက္တယ္။ ဒါေတာင္ ဒင္းေလးက ေျပာင္ စပ္စပ္လုပ္ေနေသးတာ။ ဒီေန႔ ဘာမ်ားေပ်ာ္စရာရွိေနပါလိမ့္။ မ်က္ႏွာက မွိုရေနတဲ့မ်က္ႏွာမ်ိဳး။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ပါေလ မေတြးတာပဲေကာင္းပါတယ္ေလ။ KS တို႔ အင္းလ်ားကန္ကိုေရာက္ေတာ့
လမင္း : " ကိုကို ဟိုး..မွာျမင္ေနရတဲ့ သစ္ပင္နားက ခုံမွာ ခနေစာင့္ေနပါလား။ လမင္း သူငယ္ခ်င္းက Japan ကေနလိုက္လာတာမေန႔ကမွေရာက္လာတယ္သိလား။ လမင္း ကိုေတြ႕ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ထြက္လာတာ။ ဒယ္ဒီသိရင္ဆူမွာစိုးလို႔ ကိုကို႔ကိုေခၚလာတာ ။ အဲ့တာ ကိုကို ေစာင့္ေပးမယ္မလား။ aww သူငယ္ခ်င္းက မိန္းကေလးသိလား။ ကိုကိုအထင္လြဲေနမွာဆိုးလို႔"
KS : " မိန္းကေလးကို ဘာလို႔ အန္ကယ္က ေတြ႕ခြင့္မေပးတာလဲ "
လမင္း : " ဒယ္ဒီက သူ႔ကိုသေဘာမက်ဘူးေလ။ ညေလးရဲ့သယ္ခ်င္းရဲ့ရည္းစားက ေကာင္မေလး ေလကိုကိုရဲ့အဲ့တာေၾကာင့္ "
KS : " aww သြားေလ ကိုကိုေစာင့္ေနေပးမယ္ "
လမင္း : " ဟုတ္ ကိုကို မၾကာဘူး ။ ညေလးျပန္လာခဲ့မယ္ "
KS : " ok ပါ "
လမင္းထြက္သြားေတာ့ KS သူေျပာသြားတဲ့ေနရာမွာပဲထိုင္ေနလိုက္တယ္။အခုေခတ္မွာလိမ္တူခ်င္းႀကိဳက္တဲ့သူေတြ ရွိၾကေပမဲ့ လူႀကီးေတြကေတာ့ အခုထိသေဘာမက်နိုင္က်ေသး။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းလည္းအခုခ်ိန္ေလာက္ဆိုျပန္အဆင္ေျပေနေလာက္ပါၿပီ။ သူအတက္နိုင္ဆုံးႀကိဳးစားခဲ့ၿပီးၿပီပဲ ။ သူထိုင္ေနတုန္း
Baek : " ထိုင္ၿပီးေတာ့ ေဆြးေနတာလား "
KS : " ဟင္ Baek "
KS အစကလွည့္မၾကည့္ဖို႔လုပ္ေနေပမဲ့ သူၾကားလိုက္တဲ့အသံက Baek ရဲ့အသံ ။ တကယ္ပဲ Baek လား။
KS : " Baek တကယ္ မင္းလား "
Baek : " လူတစ္ေယာက္လုံးကိုေရွ႕ထားၿပီး ေမးေနေတာ့ ငါက ဘယ္လိုျပန္ေျဖရမလဲ "
KS : " Baekhyun ah.. "
KS Baekကိုေျပးဖက္လိုက္တာပါ။ ဟုတ္တယ္ေလ သူတကယ္လြမ္းေနခဲ့တာ။ သူတို႔အဆက္သြယ္ရတယ္ဆိုေပမဲ့ KS ရဲ့အတြင္းေရးမွူးနဲ႔သာ ။ အဆင္ေျပေၾကာင္းကလြဲလို႔ ဘာမွမသိရ။
KS : " ဘယ္ေလာက္ေတာင္သတိရေနလဲသိလား။ ငါ့ကိုထားခဲ့တာ "
Baek KS ကိုျပန္ဖက္ကာ
Baek : " ငါလည္းသတိရတာေပါ့ကြ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္လြမ္းေနလဲ သိလား မင္းကို သတိရတိုင္း ပင္ဂြင္း႐ုပ္ေတြဝယ္စုထားတာ အိမ္ေတာင္ေဆာက္လို႔ရေနၿပီ "
Tao : " Baek ကိုပဲ သတိရတာလား။ ငါတို႔ေရာ"
KS : " Tao? Kris yixing suho ah ဟာ မင္းတို႔ "
Suho : " သူ႔ကိုပဲ သတိရတာမလား ငါတို႔ျပန္ေတာ့မယ္ "
KS : " မဟုတ္ရပါဘူး။ မင္းတို႔ငါသတိရေနတာ ။ မနက္ေတာင္ မင္းတို႔နဲ႔ေတြ႕ရရင္ေကာင္းမွာဆိုၿပီး ေတြးေနတာ "
Chen : " အပိုေတြ လာေတာင္မေတြ႕ဘဲ "
KS : " မအားလို႔ပါကြာ "
Minseok : " အခုကေရာ "
KS : " ညေလးကိုလိုက္ပို႔တာေလ "
Sehun : " ညေလး ဘယ္သူလဲ ညေလးက "
KS : " လမင္းကိုေျပာတာေလ။ ငါ့ေကာင္မေလး "
Sehun : " အာ Chanyeol ကေရာ "
KS : " ဟင္ သူကဘာျဖစ္လို႔ "
Sehun : " သူနဲ႔စကားမေျပာခ်င္ဘူးလား "
KS : " ငါလား ဘာျဖစ္လို႔လဲ ။ "
Minseok : " သူေရာပါတယ္ေလ "
KS : " aww ဟုတ္လား ။ လူစုံသြားတာေပါ့ "
Sehun : " ဒီေလာက္ပဲလား "
KS : " ဘာကိုလဲ hun ရဲ့ "
Sehun : " ဟား.....တကယ္ပဲ "
sehun တကယ္ကို ဘာေျပာရမွန္းမသိေအာင္ပါ ။ လမင္း ကို သူတို႔သိတာေပါ့။ ဒီကိုေရာက္ေအာင္ေခၚဖို႔သူတို႔ပဲသြားေျပာခဲ့တာ။ အစက သူတို႔ကိုယ္တိုင္သြားေခၚခ်င္ေပမဲ့ သူတို႔ လူစုံတာကို KS ကို Surprise တိုက္ခ်င္လို႔ အခုလိုစီစဥ္ခဲ့က်တာ။ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးကိုအဆင္ေျပေစခ်င္တာ။ ဒါေပမဲ့အခုလို KS ရဲ့မထုံတက္ေတးပုံစံက လုံးဝကို အဆင္မေျပ။
KS : " ဘာျဖစ္တာလဲ hun ။ ငါေျပာတာမွားလို႔လား အရင္ကလည္းသူငယ္ခ်င္းေတြ အခုျပန္စုံတာမဟုတ္ဘူးလား "
Sehun : " ဟုတ္လား အဲ့တာဆိုေျပာပါအုံး ။ yixing နဲ႔ jungmyeon hyun ကဘာေတြလဲ။ Kris နဲ႔ Tao ကၽြန္ေတာ္ နဲ႔ lu hyun က သူငယ္ခ်င္းေတြလား ။ "
KS : " မင္းတို႔က ခ်စ္သူေတြဆိုတာဟုတ္တယ္ေလ။ ဒါေပမဲ့ ငါနဲ႔က အကုန္လုံးသူငယ္ခ်င္းေတြပဲမလား "
Sehun : " သူနဲ႔စကားေျပာၾကည့္ပါအုံး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အရင္တုန္းက ထိုင္ေနက်ေနရာကေစာင့္မယ္ ။ သြားၾကရေအာင္ "
Chanyeol ပဲ က်န္ေနခဲ့ကာ အကုန္လုံးထြက္သြားၾကတယ္။ အင္းလ်ာကန္ႀကီးကလည္း တည္ၿငိမ္စြာ ရွိေနသလို Chan ရဲ့မ်က္ႏွာကလည္း တည္ၿငိမ္လြန္းစြာ KS ကေတာ့ ရင္ထဲမွာ မုန္တိုင္းထန္ေနပါၿပီ။ အဲ့ေန႔အေၾကာင္းျပန္ေတြးရင္ လူကကုလားဘုရားလွည့္သလို ဝုန္းဒိုင္းၾကဲေနတက္တာ။
Chan : " စိတ္ဆိုးေနတုန္းပဲလား ။ "
KS : " ဘာကိုစိတ္ဆိုးရမွာလဲ ။ "
Chan : " ကိုယ္ေပးတဲ့စာကို မင္းမဖတ္ဘူးလား "
KS : " စာ ဘာစာလဲ ။ ဘာမွမေရးထားတဲ့ စာရြက္လြတ္တစ္ရြက္ကို ငါကဖတ္ရမွာလား "
Chan : " မင္းကိုယ့္ကို နားမလည္ဘူးဘဲ "
KS : " ဘာကိုနားလည္ေပးရမွာလဲ ။ ငါကေတာ့ မင္းေပးခဲ့တဲ့ စာရြက္လြတ္ကိုၾကည့္ၿပီးနင္သြားတာ။ အဲ့တုန္းက မင္းငါ့ကိုသက္သက္ပညာတာလို႔ပဲငါေတြးတယ္ "
Chan : " ကိုယ္ေျပာခ်င္တဲ့အဓိပၸါယ္ကိုမင္းကတလြဲေကာက္တာကို အသံမပါတဲ့စကားလုံးေတြက ပိုၿပီးေတာ့ အင္အားရွိတယ္လို႔ ကိုယ္ဆိုလိုခ်င္တာ။ မင္းအတြက္ေျပာဖို႔ကိုယ့္ရင္ထဲက စကားေတြေပ်ာက္ဆုံးကုန္ၿပီလို႔ကိုယ္ဆိုလိုခ်င္တာ ။ "(စာရြက္လြတ္ေပးခဲ့တာကို နားလည္ၿပီဟုတ္)
KS : " ငါေတာ့ မင္းကိုမယုံေတာ့ဘူး "
Chan : " မယုံတာက မယဥ္ေက်းတာပဲ KS "
KS : " ဟုတ္တယ္ ငါက မယဥ္ေက်းဘူး။ အဲ့တာကို မင္းသိေနတာဘဲ။ အထူးအဆန္းလုပ္လို႔ "
Chan : " စိတ္ဆိုးေနတုန္းပဲလား။ မင္းေခၚေနတဲ့ ph ကိုမကိုင္ခဲ့လို႔လား။ အဲ့ေန႔က မင္းရဲ့ph ကိုယ္မကိုင္ခဲ့ဘူးဆိုတာက ကိုယ္မင္းမရွိဘဲေနနိုင္လားဆိုၿပီး 'လြမ္းတမ္း'ေဆာ့ၾကည့္ခဲ့တာ။ ေနာက္ၿပီး မင္းရဲ့ missed call ေတြကို ကိုယ္ျပန္မေခၚခဲ့တာ။ မင္းေတာ့မသိဘူး ကိုယ္မင္းကိုအရမ္းလြမ္းတယ္။ (ph မေခၚျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းကိုျပန္မေျပာျဖစ္ သူ႔ဆီမွာ အရင္တုန္းက ph မွမရွိေတာ့ဘဲ။ ph အသစ္လဲလိုက္တဲ့သူအျပစ္သာ)"
KS : " ငါေတာ့မလြမ္းဘူး "
Chan : " တကယ္လားKS။ ကိုယ္မင္းကိုလြမ္းတယ္ေျပာတုန္းက မင္းဘာလို႔မ်က္ႏွာအမူအရာေျပာင္းသြားတာလဲ "
KS : " မင္းကငါ့ကိုလြမ္းတယ္ဆိုေတာ့ ငါအံ့ၾသသြားယုံပါ။ "
Chan : " ကိုယ္တို႔ဒီအတိုင္းအဆုံးသတ္ၿပီလား "
KS : " ဘာေတြထပ္ၿပီးေရွ႕ဆက္ခ်င္ေသးလို႔လဲ။ ငါမွမင္းကိုမယုံေတာ့တာ။ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ပဲေပါ့"
Chan : " ေကာင္းၿပီေလ။ မင္းသေဘာပါ။ ကိုယ္တစ္ခုေျပာခဲ့မယ္ KS။ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို စိတ္ခ်လက္ခ်ယုံၾကည္ေပးတာကလည္း ယဥ္ေက်းမွုတစ္ခုပါ "
Chan KS ရဲ့ေရွ႕ကေန လွည့္ထြက္ခဲ့တယ္။ KS ဆီမွာ သံေယာဇဥ္အေငြ႕သက္ေလးေတြကိုသူရခဲ့တယ္ေလ။ Sehun ေျပာသလို ေက်ာခ်င္းကပ္တစ္စိမ္းေတြကေန ရင္ခ်င္းဆက္တဲ့ခ်စ္သူေတြအျဖစ္သူႀကိဳးစားရေတာ့မယ္ေလ။
'ကိုယ္မင္းကို အဆုံးရွုံးမခံနိုင္ဘူး KS'
T.B.C.
ဇာတ္သိမ္းခါနီးေလUPရမွာပ်င္းလာေလ။ 😅 အမွားပါရင္ခြင့္လႊတ္ပါ။ စာဖတ္သူတစ္ေယာက္ခ်င္းဆီကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။