"Ms. Pores, please get your paper here. She got the highest grade on the quiz," Ms. Lia said.
Pumalakpak ang buong klase dahil doon. I stood up and walked near our ma'am. Kinuha ko ang paper at nakita na I got fifty out of fifty.
Pagkakuha ko ay lumakad na ako pabalik sa upuan. I saw Frank seriously looked at me and gestured me congrats. I nodded without any emotion and minded my own business.
"Itong peta na ibibigay ko sainyo, madali lang. You will create a cheer dance with the theme of unity. Simple, right?" Sabi sa amin ni Ms. Lia.
We all nodded because of that. May nagtaas ng kamay kaya hindi natuloy ang sasabihin pa dapat ni Miss.
"Miss, by group? Or as whole one na po," My classmate asked.
Tinuro siya ni Ma'am at tumango.
"You will going to present that as a whole section. That's all, let's call it a day," Ngumiti si Ma'am bago bumalik sa desk niya at kinuha ang mga gamit.
Cheer dance? Why do I need to join that? Puwede ba na kumuha nalang ng special peta. Gusto ko maging lawyer, hindi cheerleader.
"By the way. Ang nakaassign pala na mag lead dito ay ang naatasan na president at vice ni Sir Tunying, If I'm not mistaken," Umalis na siya.
My jaw literally dropped. Ako ang vice president. Pero, wtf? That's not my thing! Ano ang mangyayari?
"Kalma," I heard my seat mate, Frank told me. Inis ko siya na hinarap.
"How could I calm, huh. Satingin mo ba dancer ako para doon? Adik," Umiling ako at umupo ng maayos. I crossed my arms while thinking.
"I have a plan," He said. Kumunot kaagad ang noo ko dahil doon. Wow, siya pa talaga ang nagsabi?
I raised my one brow at him. Sarcastic ako na ngumiti sakaniya.
"Bahala ka. Sige nga, paano? I don't remember you dancing before. Sige nga," Hamon ko sakaniya. Iba ang inaasahan ko na reaksyon na ibibigay niya. I thought he would give me a serious slash professional look. Pero eto siya, nakangiti.
"You don't remember me dancing before? Sige nga. Ano ba ang mga natatandaan mo noon sakin?" He pursed his lips and went near me. Tumingin siya sa mga labi ko paakyat sa mga mata.
"What the fuck are you talking about. For your information, I already moved on. What happened before are just like dusts to me. Eh, ikaw?" I swallowed hard. Marami-rami akong nilabas doon ah.
Ngumiti siya at kumagat sa ibaba ng labi.
"I hope you're now wearing the necklace I gave you," He whispered to my ear and touched my necklace.
Wait. Shit! Bakit ko ba suot muli ito? Tinanggal ko naman 'to, diba! Now, I need to think fast. What should I reason out?
"Sayang naman kasi. Mahal 'yan, sa pagkakaalam ko," I sarcastically said to him. I heard his chuckles. Lumayo siya sa akin at tumayo.
Kinuha niya ang atensyon ng lahat. When all of my classmates heard him, nakatuon na kaagad sila. Wow, kung ako ba ang nandoon papakinggan nila ako? I rolled my eyes. Nahuli iyon ni Frank kaya nag cross arms siya.
"Go here, Ms. Jaren," Napahinto ako sa sinabi niya. Did he just call me by my second name?
I took a deep breath before walking. Huminto ako sa tabi niya at sumandal sa may desk.
"Bagay!" Someone shouted. Inis ko na bumaling kung sino man 'yon.
Naagaw ng tingin ko ang tumawa sa tabi ko. What the?
"Thank you for listening. Gusto ko na malaman niyo na may plano na kami sa cheer dance, diba?" I blinked twice before looking at him. Huh?
"O-oo," Kahit wala naman talaga. Ano ba kasi 'yon.
"Hahatiin natin ang klase. Merong choreographers. Meron naman na tiga suporta sa mga iaangat. Mga ganon," He professionally said. Hindi ko alam kung bakit napanatag ang loob ko dahil doon.
"How about the practice, mga mamser," Napatingin ako sa nagtanong. Magsasalita na sana si Frank pero naunahan ko siya.
"Monday, Wednesday, Friday, and Saturday. Sunday is a rest time also for those who will go home to their families," Diretso ko na sinabi.
Lumingon sa akin si Frank at napatango. Hanga ka na?
After that, we divided our section. Katulad nga ng sinabi ni Frank kanina. I smiled when I saw many choreographers. Ang halos lahat naman ng lalaki ay nasa mga susuporta.
"Grabe, ang powerful na natin neto," I heard my classmate said.
"Alam mo ano na tawag sa'tin?" Tanong naman nong kaibigan niya.
"Ano naman?" Sagot ng isa.
"Edi, powerpuff girls," Tawang tawa siya sa sinabi niya. Tumahimik bigla ang lahat at umarte na uwian na. I laughed and shooked my head. I thought high school students are the only one who's corny when it comes to joking.
Nilibot ko ang mga bawat grupo. I told them to tell me what's their plan so that I can help or somehow cooperate. Ginawa naman nila iyon. I slightly clapped when I heard a unique stunts and moves.
"Jaren," May kumalabit sa akin kaya napalingon ako. I saw him with some of his friends.
"Ano 'yon?" Curious ko na tanong.
"Pancit canton original ka ba?" Kinikilig siya na tinanong ako. Oh, for sure banat 'to.
"Sige. Bakit?" I crossed my arms and looked straightly at him.
Napakamot muna siya sa ulo niya bago nagsalita,"Kasi kahit hindi ka nila piliin, nandito naman ako. Handa ako na piliin ka kasi favorite kita,"
I heard his friends said 'woah' and exchange high fives. Umiling ako at natawa.
"Witty ka, ah," I laughed when saying that.
Namula siya kaagad kaya nagulat ako.
"Hala, anong nangyari?" Taka ko na tanong. Baka mamaya mag something pa siya na sakit. Kung kilig iyon, sobrang pula niya naman ata.
Umiling siya at tumawa. His friends are teasing him right now.
"Kasi, Gus-" I waited for his response pero napahinto siya.
"Bilisan niyo na," Biglang sabi ni Frank kaya natakot ang mga lalaki.
Masama ko siyang tinignan. He only responded me with a furrowed brow. Gago talaga!
"You're mean," I shooked my head.
"Oras para sa meeting, Jaren. Bakit ha, nag enjoy ka ba sa mga banat ng mga 'yon?" Tinaasan niya ako ng kilay. Kinuyom ko ang mga kamao at sobrang nagpipigil na. Nakakainis talaga, ha! Kung wala lang utang na loob na nangyari.
"I'm not like you, gago," Umirap ako at tumingin sa paligid.
"Anong ibig mong sabihin? Wow, ganiyan pala matatanggap ko mula sa'yo. Akala ko pa naman, thank you, Frank," Sarcastic niyang sinabi. Aba!
Huminga ako ng malalim at nag pipigil nalang talaga! Pucha, akala mo kung sino. Eh, kaya ko rin naman gawin 'yon kapag sakaniya nangyari. Bakit ganon ba siya kagwapo? I wanted to say all of that!
"Tss, thanks," Sabi ko.
"Bakit mo naman nasabi na hindi mo ako katulad? Tell me," Humakbang siya papalapit ng isang hakbang sa akin.
Kinagat ko ang labi sa loob ng bibig ko. I'm trying so hard to stop myself! Dahil kung hindi, baka nasuntok ko na 'to!
"Malamang, mahilig ka kaya sa mga babae. Nilalaro mo lang siguro sila, noh," Fuck, Jaren. Can you just shut your fucking mouth?
Abogado ka nga talaga e, noh. Hindi nauubusan ng irarason!
"Kung ang kagabi ang tinutukoy mo, I was drunk. Wala akong malay noon masyado. Hindi ko namalayan na hinatak ako ng babae na 'yon sa tanginang cr na 'yon," He reasoned out. Wow so he has the guts to still say that? Kapal, ah.
"Sarap na sarap ka naman, Lol, dumb ass," I responded.
"Sino nagsabi? May iba pa ba na tao rito sa tabi natin? I said that was only an accident," He tried so hard to calm me down pero hindi ako papatinag, ano.
"Bastos ka. Nakakadiri. Kung sino sino nalang, Frank," Irap ko muli.
"I said-" I cut him off because I'm already lacking of reasons!
"Neknek mo, akala mo naman hindi ko tanda 'yong noo-" Sabi ko. Kung wala lang siya ngayon dito, I already laughed so hard with what I said. Nakakahiya! Mukha akong bata na nakikipag-away pero pikon talo. May nahalungkat pa ako, ah.
"Teka nga," May emphasis niyang sabi. For once again, I saw hurt in his eyes. Umiwas ako ng tingin.
Help.
May sasabihin pa sana siya pero tinalikuran ko na. Okay, I'm out. Alam ko na mali ang mga nasasabi ko ngayon. I promise to myself that I won't be pissed by him from now on. Sana. Hindi ko rin maintindihan minsan ang sarili ko. Ako ang nang iwan tapos ako pa may lakas na mang ukat ng dati. Pero kasalanan niya rin naman kung bakit diba!
Pero naalala ko ang nakita ko kanina. Kita ng dalawa kong mga mata, kaya hindi puwedeng hindi ako tama.
I saw him hurt. Sinisigaw ng mga mata niya ang sakit mula sa sinabi ko. Did I really hurt him that bad? Pinalo ko ang ulo ko para hindi na maalala 'yon. Ayoko nang maging mahina uli.
Being weak means nothing if you are holding to your words. Naalala ko ang mga sinabi ko sa sarili noong mismong araw na iniwan ko siya. That's my treasure. My goal. Kaya dapat mahigpit ang hawak ko roon.
|Next|