Ruken_dzn bu bölümü sana ithaf ediyorum kuzum ❤️
Emoji ve randomsuz en çok yorum atan bir sonraki bölümün ithafını alır 🌺
Ve Ayşe de sonunda Ali'yi sevmişti. Hiçbir aşk , hiçbir duygu karşılıksız kalamazdı . Koca koca duvarlar da olsa bu sevdanın karşısında tuzla buz olup yıkılırdı daima .
Sabah gözlerimi açtığımda beni izleyen bir çift göz ile karşı karşıya gelmiştim. Gözlerinden anlaşıldığı üzere , Kuzey sabaha kadar uyumamış beni seyretmişti.
"Günaydın Sevgilim ." Dedi o huzur veren sesiyle .
"Günaydın Bitanem ." Diye karşılık vermiştim .
Yüzünde aldığı bu cevaptan dolayı memnun olmuş bir ifade vardı .
Dün yaşadıklarımızdan sonra birbirimize daha sıkı sarıldık ve hiçbir zaman terk etmeyeceğimize dair sözler vermiştik.
Çünkü benim ondan , onun da benden başka ailesi yoktu bu dünyada .
~ 1AY SONRA~
Kuzey ile artık tam bir aile olmuştuk , ne annem ne de Kuzeyin ailesi bizim yanımıza gelmiyor hatta aramıyorlardı bile. Bu konuyu Kuzeye açtığımda ise " Dedemler bizi bir süre başbaşa bırakma kararı almışlar , neymiş daha yakın olacakmışız birbirimize ." Diyor dalga konusu yapıyordu.
Evet bir bakıma doğruydu aslında çünkü birbirimize sarmaşık misali sımsıkı sarılmış , kenetlenmiştik adeta .
Oturduğum koltuktan yavaşça kalkıp mutfağa doğru birkaç adım atmıştım ki birden başım dönmeye başlamış , dengemi kaybetmiştim . Kuzey koşarak yanıma geldi ve belimi sımsıkı kavrayıp beni kendi bedenine yapıştırdı.
Kuzey ; "Canım iyi misin ? Neyin var ne oldu ?" Gibi bir sürü soru yöneltmeyi de ihmal etmemişti .
Kendimi yorgun , bitap düşmüş bir halde hissediyordum . Koltuga Kuzeyin yardimi ile oturmuş baş donmemin geçmesini beklemeye başladım. Günlerdir süren mide bulantım da artık dayanilamayacak bir hal almıştı . Kuzey korku dolu gözlerle bana bakarken gözlerimi kapatıp biraz dinlenmeye çalıştım .
Kuzey tabi ki de rahat vermiyor soru üzerine soru soruyordu . Biraz sonra kapının çalması ile Kuzey yanımdan ayrılmış az da olsa nefes alma fırsatı bulmuştum . Çok telaş yapıp beni de tedirgin ediyordu .
Özge önde Kuzey arkasında yanıma gelirken Batu da arkalarından kafasını uzatmış bana bakıyordu . Bu durumda ne kadar olacaksa içtenlikle gülümsemeye çalıştım ve oturduğum koltuktan kalkarak Özgeye sarılıp ; " Hoş geldin canım " dedim .
O da aynı samimiyetle bana sarılıp ; " Hoş buldum ." Dedi . Gözlerinin içi gülüyordu resmen .
Batu da yanıma gelip gülümseyerek ; " Bende hoşbuldum yengeciğim ." Dedi bu çocuk çok komikti ve bir o kadar da sempatik.
Başım dönmeye devam ediyordu . Kimseye çaktırmadan özellikle de Kuzeye biraz da olsa dinlenmek için koltuğa yaslandım. Bu sırada Özge ile göz göze gelmiştik , ne oldu dercesine kaş göz işareti yapıyordu .
Ayağa kalkıp peşimden gel dercesine işaret etmiş yavaş yavaş yürümeye başlamıştım. Özge de hemen kalkıp yanıma gelmiş ne olduğu anlamaya çalışıyordu .
" Neyin var ne oldu ? Bir yerin mi ağrıyor ?" Diye o da abisi gibi soru yağmuruna tutmuştu beni.
Odaya gelince içeri geçip kapıyı da ardımızdan kilitlemiştim .
" Bilemiyorum ki Özge , kaç gündür geçmek bilmeyen bir mide bulantım ve baş dönmem var ." Dedim .
O ise şaşırmışcasına elini ağzına götürdü ve " hiii buu buu junior Kuzey olmasinn sakinn ." Dedi .
" Hayır canım günüm geçmedi o nedenle de olması biraz zor gibi " dedim onun tezini çürütmek istercesine.
" Hmmm peki o zaman ." Dedi dudağını büzerek , tıpkı abisine benziyordu bu halleri .
***
Biraz sohbet ettikten sonra Özge, Batu ile birlikte gitmiş Kuzey ile biz de baş başa kalmıştık. Koltukta ayaklarımı uzatmış otururken Kuzey birden yanıma elinde sıcak su torbası ile gelmişti .
"Eğer karnın falan ağrıyorsa söyleyebilirsin , benden bir şey saklamana gerek yok biliyorsun ki ." Dedi dönük bir ifade ile , korkmuştu bu her halinden belli oluyordu.
"Yok bitanem ben iyiyim merak etme sen ." Diye geçiştirmiştim durumu ama inanmış mıydı buna emin değildim . O da benim iyiliğimi istiyordu bunu bilmeme rağmen tedirgin etmemek için katlaniyordum .
Koltuktan kalkıp Kuzeyin elindeki sıcak su torbasını aldım ve karnimin üzerine koydum birazcık da olsa midemin bulantısı geçer diye ümit ediyordum ama nafileydi .
Mide bulantım daha fazla artmış artık tutamayacak raddeye gelmiştim . Kuzey bunu anlamış olacak ki elinde tuttuğu poşeti bana doğru uzatıp ; "Günlerdir kustuğunu duyuyorum , mideni falan mı üşüttün ? Seni her gün ayağına çorap giymen için uyarmama rağmen giymemekte ısrar ediyorsun ." Dedi .
"Beni annemden fazla düşünüyorsun ." Dedim ve ona doğru dönüp sımsıkı sarıldım.
"Tabi düşüneceğim ." Dedi ukala bir tavırla ve ekledi ; " Sen benim ailem , sen benim yuvamsin . İnsan yuvasını koruyamazsa nerede kalır , nasıl yaşar ?"
Söyledikleri o kadar güzeldi ki , annem babamın ölümünden sonra yurtdışına gitmiş oraya yerleşmişti. Artık beni ne arıyor ne de soruyordu . Ölsem umurunda olmayacağını biliyordum .
Midemdekileri daha fazla tutamıyordum bir telaşla kalkip banyoya doğru koşmaya başladım. Kuzeyin de peşimden geldiğini yerde bıraktığı tok ayak seslerinden anlayabiliyordum .
Banyonun önüne geldiğimde kapıyı hızla açıp içeri girdim ve klozetin içine midemde ne var ne yoksa çıkarmaya başladım. Kuzey de peşimden gelmiş elleriyle saçlarımı toparlamaya çalışıyordu.
Sonunda kusmam bittiğinde yere bitkin bir şekilde yığıldım. En son hatırladığım şey ise Kuzeyin beni odamıza götürüyor oluşuydu.
***
"Saye canım hadi uyan bak hastaneye gidelim istiyorsan çok kötü gözüküyorsun ."
Kuzeyin telaşlı çıkan sesi o tatlı uykumdan daha baskın gelmiş gözlerimi hızla açmıştım . Kuzey gerçekten çok korkmuş hatta gözleri dolu doluydu. Beni kaybetmekten korktuğu çok belli oluyordu . Keza bende onu kaybetmekten ölesiye korkuyordum .
" Canım biraz bitkin hissediyorum biraz uyusam geçer ." Dedim onu korkutmamak adına ama bende biliyordum ki günlerdir bir şey yiyemiyor yediklerimi de kusuyordum .
Acaba ?
Özgenin söyledikleri kafamın içinde dönüp duruyordu . Gerçekten de hamile olabilir miydim ?
Ama günüm gecikmemiş her ay düzenli olmuştum .
Tüm bunları bir kenara atıp güzelce dinlenmek için yatağa boylu boyunca uzanmış derin bir uykuya hazırlanmıştım . Artık sadece uykunun gelip bedenimi ele geçirmesini bekliyordum .
***
Günün ilk ışıklarıyla birlikte yine uyanıp banyoya koşmuş boş midemde artık ne varsa kusmaya başlamıştım .
"Canım üzerini giyin birazdan hastaneye gideceğiz ."
Kuzeyin bu ses tonu ilk günkü Kuzey ile aynı tonlarda çıkmıştı . Anlaşılan bana hastane yolu görünmüştü.
Banyodaki işlerimi de halledip odaya geri döndüm ve üzerimi giyinmeye başladım . Kuzey çoktan giyinmiş beni bekliyordu bile .
Onu daha fazla bekletmemek adına hemen üzerime birkaç bir şey giyindikten sonra çantamı da alıp Kuzey önde ben arkada evden dışarı çıkmıştık. Konuşmuyordu , Kuzey bir şeyden korktuğu zaman konuşmuyor içine kapanıyordu .
Yol boyunca ikimiz de konuşmamış yolu seyretmiştik .
Sonunda hastaneye geldiğimizde Kuzey hızlıca işlemleri halletmiş doktordaki siramizi beklemeye başlamıştık. Kuzeyin kaçamak bakışlarını üzerimde hissetsem de kafamı kaldırıp ona bakmamıştım bile . O inatçıysa ben ondan beş kat fazla inatçıydım.
Sıramız sonunda gelmiş kapiyi çalarak içeri girmiştik.
" Merhaba buyurun oturun şöyle . Ne şikayetiniz var anlatın bana ."
30 yaşlarının başında olduğu her halinden belli olan doktor sevecen bir şekilde karşılamıştı bizi.
Tam ben ağzımı açmış konuşacak iken Kuzey lafa girmişti .
" Karımın midesi bulanıyor ve birkaç gündür de başı dönüyor ." Çok kısa ve net bir yanıt vermişti .
Doktorun o sevecen hallerinin yerinde şimdi yeller esiyordu .
Muayene ve bir kaç testten sonra doktor ; " Sizden bir idrar ve bir de kan testi isteyeceğim Saye hanım sonuçlar belli olunca da ayrıntılı bir şekilde konuşuruz ." Dedi .
Biz kan vereceğimiz yere doğru giderken Kuzey elimi sımsıkı kavramıştı. Sanki etraftaki herkese " bu benim karım " dercesine göstere göstere yürüyordu .
Kan ve idrarı verdikten sonra doktorun odasının önünde beklemeye başladık . Kuzey stresliydi , ayaklarını titretiyor ve ellerinin içi terliyordu. Yaklaşık bir saat sonra doktor bizi odasına çağırmış otuz iki dişini göstere göstere gülüyordu.
" Sonuçlar tam da tahmin ettiğim gibi , bunlar ilk zamanlar da gayet de olağan şeyler . Tabi biraz dikkat etmenizde de fayda var bol bol uyuyup dinlenin bu zamanlarda ." Dedi .
Kuzey anlamamış bir ifade ile doktora bakarken ben utanmış hatta kıpkırmızı olmuştum .
" Eşiniz 6 haftalık hamile gözünüz aydın."
Merhaba arkadaşlar bir bölümün daha sonuna geldiniz oy ve yorumlarınızı heyecanla bekliyor olacağım ♥️
Bir sonraki bölümde görüşmek üzere ❤️
Sağlıcakla kalın...
Sizi çok ama çok seviyorum ❤️