Ruken_dzn bu bölümü sana ithaf ediyorum kuzum ❤️
Emoji ve randomsuz en çok yorum atan bir sonraki bölümün ithafını alır 🌺
Ve Ayşe de sonunda Ali'yi sevmişti. Hiçbir aşk , hiçbir duygu karşılıksız kalamazdı . Koca koca duvarlar da olsa bu sevdanın karşısında tuzla buz olup yıkılırdı daima .
Sabah gözlerimi açtığımda beni izleyen bir çift göz ile karşı karşıya gelmiştim. Gözlerinden anlaşıldığı üzere , Kuzey sabaha kadar uyumamış beni seyretmişti.
"Günaydın Sevgilim ." Dedi o huzur veren sesiyle .
"Günaydın Bitanem ." Diye karşılık vermiştim .
Yüzünde aldığı bu cevaptan dolayı memnun olmuş bir ifade vardı .Dün yaşadıklarımızdan sonra birbirimize daha sıkı sarıldık ve hiçbir zaman terk etmeyeceğimize dair sözler vermiştik.
Çünkü benim ondan , onun da benden başka ailesi yoktu bu dünyada .
~ 1AY SONRA~
Kuzey ile artık tam bir aile olmuştuk , ne annem ne de Kuzeyin ailesi bizim yanımıza gelmiyor hatta aramıyorlardı bile. Bu konuyu Kuzeye açtığımda ise " Dedemler bizi bir süre başbaşa bırakma kararı almışlar , neymiş daha yakın olacakmışız birbirimize ." Diyor dalga konusu yapıyordu.
Evet bir bakıma doğruydu aslında çünkü birbirimize sarmaşık misali sımsıkı sarılmış , kenetlenmiştik adeta .
Oturduğum koltuktan yavaşça kalkıp mutfağa doğru birkaç adım atmıştım ki birden başım dönmeye başlamış , dengemi kaybetmiştim . Kuzey koşarak yanıma geldi ve belimi sımsıkı kavrayıp beni kendi bedenine yapıştırdı.
Kuzey ; "Canım iyi misin ? Neyin var ne oldu ?" Gibi bir sürü soru yöneltmeyi de ihmal etmemişti .
Kendimi yorgun , bitap düşmüş bir halde hissediyordum . Koltuga Kuzeyin yardimi ile oturmuş baş donmemin geçmesini beklemeye başladım. Günlerdir süren mide bulantım da artık dayanilamayacak bir hal almıştı . Kuzey korku dolu gözlerle bana bakarken gözlerimi kapatıp biraz dinlenmeye çalıştım .
Kuzey tabi ki de rahat vermiyor soru üzerine soru soruyordu . Biraz sonra kapının çalması ile Kuzey yanımdan ayrılmış az da olsa nefes alma fırsatı bulmuştum . Çok telaş yapıp beni de tedirgin ediyordu .
Özge önde Kuzey arkasında yanıma gelirken Batu da arkalarından kafasını uzatmış bana bakıyordu . Bu durumda ne kadar olacaksa içtenlikle gülümsemeye çalıştım ve oturduğum koltuktan kalkarak Özgeye sarılıp ; " Hoş geldin canım " dedim .
O da aynı samimiyetle bana sarılıp ; " Hoş buldum ." Dedi . Gözlerinin içi gülüyordu resmen .
Batu da yanıma gelip gülümseyerek ; " Bende hoşbuldum yengeciğim ." Dedi bu çocuk çok komikti ve bir o kadar da sempatik.Başım dönmeye devam ediyordu . Kimseye çaktırmadan özellikle de Kuzeye biraz da olsa dinlenmek için koltuğa yaslandım. Bu sırada Özge ile göz göze gelmiştik , ne oldu dercesine kaş göz işareti yapıyordu .
Ayağa kalkıp peşimden gel dercesine işaret etmiş yavaş yavaş yürümeye başlamıştım. Özge de hemen kalkıp yanıma gelmiş ne olduğu anlamaya çalışıyordu .
YOU ARE READING
KUTUP MAVİSİ
ChickLitSaye, büyük bir karmaşanın ortasında rüzgarın dalından uçurduğu yaprak misali benliğinden kopmuş genç bir kızdı. Attığı adımları pek sağlam olmasa da zemine tutunacak cinstendi. Kuzey ise tüm bu anlatılanların tam aksine kalbi gece kadar karanlık...