KUTUP MAVİSİ

KUTUP MAVİSİ ∆ OTUZ ALTI ∆

CerensuAkb Bu bölümü sana ithaf ediyorum canım 🌺🌺

En çok emoji ve randomsuz yorum atan bir sonraki bölümün ithafını alır 🌺

¶ KUZEY ¶

Artık nefes alabilecek durumda değildim . Sayem olmadan ne bu evin ne de bu yaşadığım hayatın bir anlamı vardı.

Ayağa kalkıp dışarıya doğru yöneldiğim esnada karşımda duran zarfı ve hemen yanında duran yüzükleri gördüm .
Elime alıp baktığımda " KUZEY'E " diye yazılmıştı üzerine .
Hemen açtım ve merakla okumaya başladım.

~ Kuzey ,

Belki bu mektubu okuyacaksın ,belkide okumayacaksın bunu bilemiyorum .
Tek bildiğim şey varsa o da seni çok seviyor olduğumdu . Güzeldi seninle olmak , huzur vericiydi , ev gibi kokuyordun ... Benim evim.

Seninle olmaktan hiç sıkılmadım , bıkmadım . Her gün şükrettim senin gibi birisi ile karşılaştığım için .
Ta ki o güne kadar , canım çok yandı . Her ne kadar kötü birisi de olsa o öldürdüğün adam benim babamdı . Ailemi dağıttın sen , o dağıttığın parçalarla da yeni bir aile kurmak istedin ama olmadı Kuzey , o kırık parçalar bir temel olacak kadar dayanıklı değildi .

Bizi bir yasın içine sürükledin sen , sonra da o yasın ortasına kocaman bir düğün kurdun . Sen benim kahramanımsın evet ama unutma bir kızın ilk aşkı , ilk kahramanı babası olur .

Seni affedemem , hem seni dışım affetse bile içim bana küser .

Seni severek senden vazgeçiyorum umarım bensiz hayatın daha iyi olur.

Hoşçakal...

SAYE

Okuduğum kelimeler şok etkisi yaratmış mektup elimde öylece bakakalmıştım.
Aklımda, fikrimde , kalbimde kısacası her zerremde Saye vardı .

Mektubu cebime koyup hemen arabama atladım ve gittiği otobüs terminaline doğru hızla sürmeye başladım.

Gidecekti ve beni bir başıma , yıkık dökük ardında bırakacaktı .
Onun öylece gitmesine izin veremezdim , kalbimin her bir atışında damarlarıma ulaşan kanın her bir damlasının ona ihtiyacı vardı.

***

Sonunda terminale vardığımda telaşla otobüsün kalkış yaptığı yere koşup baktığımda çoktan kalkmış olduğunu öğrenmiştim. Kalbimin acısı artik dayanilamayacak raddeye gelmiş göğüs kafesimden çıkacak gibi zorlamaya başlamıştı.

Akciğerlerim iflas etmenin eşiğindeydi , her bir nefes alışımda boğazıma bir yumru oturuyordu .