« ហ្យុង?មានរឿងគួរអោយសង្ស័យហើយ» ងាកមកអ្នករាជវាំងវិញជីមីននឹងជុងហ្គុកជាអ្នកកាន់ការខាងប្រពន្ធ័តិចនូឡូជីប្រទះឃើញថាឡានរបស់យ៉ូនហ្គីទៅឈប់នៅម្ដុំជាយក្រុងឯណោះវិញទើបរហ័សទាក់ទងទៅសមាជិកប៉ុន្មានអោយមកបន្ទាប់វិញ
« មានរឿងអី?» មិនប៉ុន្មាននាទីផងពួកគេមកជុំគ្នាទៅហើយទើបណាមជូនរហ័សសួរឡើង
« ឡានរបស់យ៉ូនហ្គីនឹងព្រះនាងឈប់នៅឯជាយក្រុងមិនយល់គេទៅទីនោះធ្វើអី?» ជីមីនឆ្លើយព្រមទាំងបង្ហាញទីតាំងអោយពួកគេមើល
« គេទៅទីនោះធ្វើអី?»ជីន
« មានមនុស្សទៅជាមួយគេទេ?»ណាមជូន
« អត់ទេគេគ្រាន់តែប្រាប់ថាព្រះនាងចង់យាងទៅក្រៅទៅតែពីរនាក់ប៉ុណ្ណោះ» ហូស៊ុកឆ្លើយមុន
យ៉ូនហ្គីចេញទៅគេមកប្រាប់ហើយទៅតែពីរនាក់ប៉ុន្តែពេលនេះគួរណាស់ត្រឡាប់មកវិញហើយហេតុអីក៏ទៅនៅជាយក្រុងទៅវិញ
« គេទៅតែពីរនាក់ព្រះនាងហើយទីនោះជាជាក្រុងទៀតគ្មានអីគួរអោយចាប់អារម្មណ៍ទេ» ថេយ៉ុងបោះប្រយោគចេញមកតាមគំនិតគេពេលនេះកន្លែងនោះមានអីគួរអោយចាប់អារម្មណ៍ទៅបើព្រះនាងចង់ដើរលេងកំសាន្តក៏មិនគួរទៅកន្លែងនោះដែល
« ស្មារនេះហើយមិនទាន់ត្រឡប់មកវិញ យើងយល់ថាមិនសូវស្រួលទេ អោយទីតាំងច្បាស់លាស់មកយើងទៅរកពួកគេ» ណាមជូនជ្រួញចិញ្ជើមគិតបន្តិចទើបហា៎ស្ដីឡើងគេយល់ថាមិនស្រួលទេខ្លាចមានរឿងអីកើតឡើងលើពួកគេ
« យើងទៅដែល» ជីនប្រាប់គេខណៈដែលណាមជូនគ្រាន់ប្រាប់ហើយបម្រុងចេញទៅជាមួយហ៊ូសុកតែពីរ
នាក់ដូចគ្រាន់តែទៅរកមើលធម្មតា
« អ៉ឹម..» ត្រឹមប៉ុណ្ណេះកម្លោះទាំងបីក៏ចេញទៅតែម្ដងដោយទុកថេយ៉ុង ជីមីន ជុងហ្គុកនៅរាជវាំងមិនអាចថាទៅទាំងអស់ទេហើយជីនឈ្លាតយកកាំភ្លើងវែងប្រចាំខ្លួនមកដូចគ្នាបើមានហេតុការណ៍អីមិនស្រួលកើតឡើងអាចទប់ទល់បាន
. . .
សម្លេងទឹករលក ខ្យល់បក់ រលកប៉ះថ្មប៉ះឆ្នេរ
បានយករាងកាយប្រុសស្រីមួយគូរអណ្ដែតមកដល់កន្លែងណាក៏មិនដឹងបានបន្តិចទើបសម្លេងមួយបន្លឺឡើង
« អ្ហក៎!!អ្ហក៎» សម្លេងក្អកទឹកចេញមាត់ខ្លាំងៗមុននឹងរាងកាយតូចចាប់ផ្ដើមកម្រើកភ្នែកប្រឹងព្រិចៗចូលគ្នាពីតិចទៅខ្លាំងព្រោះក្រហាយពេកប្រឹងបើកសម្លឹងពីស្រវាំងទៅច្បាស់ទើបបំពុងករតូចបន្លឺសម្លេងខ្សាវៗចេញមក
« យើងមិនទាន់ស្លាប់ទេមែនទេ» ម៉ាឡារាលពោលតិចៗក្រោយបើកភ្នែកសម្លឹងមើលមេឃខៀវស្រងាត់មុននឹងលើកដៃខ្លួនឡើងមើលអោយច្បាស់នាងមិនបានស្លាប់ទេមែនទេនាងនៅដកដង្ហើមបានហើយចុះ
យ៉ូនហ្គីវិញ?
« យ៉ូនហ្គី?» គិតដល់ត្រឹមឈ្មោះអ្នកកម្លោះរាងស្ដើងឧទានឈ្មោះគេភ្លាមៗមុននឹងស្ទុះក្រោកអង្គុយក្រឡែកមើលឆ្វេងស្ដាំមើលយ៉ូនហ្គីភ្លាមសង្ឃឹមពួកគេមិនបែកគ្នាពេកធ្លាក់ទឹកទៅចុះនាងសំណាំងនៅរស់សង្ឃឹមគេអាចសំណាំងនៅរស់ដូចគ្នា
« យ៉ូនហ្គី!!ដឹងខ្លួនឡើង!!ផាច់ៗ» កែវភ្នែកពណ៌ខៀវខ្ចីក្រឡែកឃើញរាងកាយអ្នកកម្លោះដែលនៅឆ្ងាយនាងគួរសមទើបរហ័សព្យាយាមក្រោកទាំងលំបាកស្ទុះមក
រកគេប្រឹងបង្វែរាងកាយដែលដេកផ្កាប់មុខនឹងខ្សោចស្រែកដាស់គេនឹងទះមុខគេតិចៗ
« នាយមិនអាចស្លាប់បានទេនេះជាបញ្ជាលឺទេ» រាងស្ដើងធ្វើអីមិនត្រូវពេលគេមិនដឹងខ្លួនបែបនេះស្ដីអោយគេទាំងសម្លេងចាប់ផ្ដើមញ័រខ្លាំងទៅៗទីនេះជាកន្លែងណានឹងសុទ្ធតែព្រៃនឹងទឹកសមុទ្រគេមិនអាចស្លាប់ចោលនាងទេនេះជាបញ្ជាបើគេខុសបញ្ជានាង
នឹងទៅយកគេពីនរកមកដាក់ទោសហើយ
« ហុឹក...នាយដឹងឡើងទៅ» នាងអង្រួនកាយគេមុននឹងទឹកភ្នែកមួយដំណក់ស្រក់ចុះមកនាងមិនបានខ្លាចថាត្រឹមជួបនឹងស្អីទៀតទេប៉ុន្តែនាងខ្លាចគេមិនដឹងខ្លួនខ្លាចគេត្រឹមមកស្លាប់ដោយសារនាងពួកវាចង់បានជីវិតនាងទេហើយហេតុអីបានគេត្រូវមករងគ្រោះជាមួយនាងដែលព្រោះមានៈចង់ឈ្នះគេពេកទើបមានរឿហបែបនេះកើតឡើងបន្ទោសនាងអាក្រក់ទើបគេធ្លាក់មកក្នុងសភាពបែបនេះបាន
« ហុឹក..ហុឹក» អស់ជម្រើសរាងស្ដើងជ្របមុខនឹងទ្រូង
យ៉ូនហ្គីយំចេញមកតែម្ដងនាងខ្លាចពិតមែនខ្លាចគេមិនដឹងខ្លួនឡើយមករឹតតែបន្ទោសខ្លួនឯងខ្លាំងឡើងៗហើយមិនយូរប៉ុន្មាននាងក៏សន្លប់ទៅម្នាក់ទៀត។
« ម៉ែវាឯងមើលនោះស្អីគេនឹង»ទីកន្លែងដែលនាងនឹងគេអណ្តែតមកមិនមែនជាព្រៃទេតែជាកោះមួយដែលអ្នកភូមិប្រកបរបបនេសាទចិញ្ចើមជីវិតតែថ្ងៃនេះមានព្យុះទើបមិនអាចចេញទូកទៅនេសាទបានហើយបុរសរាងចំណាស់នឹងប្រពន្ធគាត់វិញក៏មកដើររកមើលខ្យងខ្ចៅតាមជាយឆ្នេរ
« មនុស្សតើឪវា» ស្ដ្រីចំណាស់នោះមើលតាមដៃស្វា
មីចង្អុលមុននឹងដើរមកមើលអោយជិតភ្នែកឃើញថាជាមនុស្ស
« ប្រុសម្នាក់ស្រីម្នាក់ទៀតគេមិនទាន់ស្លាប់ទេ»ស្រ្ដីចំណាស់ដាក់ដៃក្រោមច្រមុំស្ទង់ដង្ហើមពួកគេទាំងពីរ
សុទ្ធតែនៅដកទើបងាកហា៎ស្ដីដាក់ស្វាមីបន្ត
« ចឹងយើងយកគេទៅមើលនៅផ្ទះសិនទៅ»
« អ៉ឹម!!តោះ!!» គាត់ទាំងពីរប្ដីប្រពន្ធព្យាយាមលើកគ្រាពួកគេទៅហើយផ្ទះដើម្បីសង្គ្រោះជីវិតទោះមិនដឹងថាពួកគេជាអ្នកណាមកពីណាធ្វើស្អីមកទើបអណ្តែតមកដល់ទីនេះបានគាត់មិនខ្វល់ទេជួយជីវិតមនុស្សសំខាន់ជាង
____
« នោះឡានរបស់គេ?» ប្រើពេលមិនដល់កន្លះម៉ោងផងពួកគេទាំងបីមកដល់កន្លែងកើតហេតុបាត់ទៅហើយដោយឡានពួកគេត្រូវបើកដោយអ្នកចំណេញបើកឡានថ្វីដៃមិនចាញ់យ៉ូនហ្គីប៉ុន្មានទេគឺជីនកម្លោះសង្ហាររបស់យើងពេលនេះកំពុងមានប៉ូលីសចុះមកអន្តរាគមន៍នៅកន្លែងនេះដូចគ្នា
« ពួកគេកើតរឿងហើយ» ណាមជូនចុះពីឡានភ្លាមមកពិនិត្យភ្លាមដំបូងក្រុមប៉ូលីសមិនអោយគេចូលទេតែគេលើកផ្លាកសម្គាល់ក្រុមអង្គរក្ស័រាជវាំងអោយពួកប៉ូលីសមើលទើបអនុញ្ញាតអោយគេចូលបាន
« មិនឃើញយ៉ូនហ្គីទេព្រះនាងក៏មិនឃើញដែល» ទាំងបីនាក់មើលមុខគ្នានិយាយជាភាសាកូរ៉េដើម្បីកុំអោយអ្នកនៅទីនេះស្ដាប់បានឡានរបស់យ៉ូនហ្គីបុកដើមឈើហ៊ុយផ្សែងទៅហើយសំណាំងឡានមិនផ្ទុះហើយចុះឯណាពួកគេ
« ពួកគេនៅឯណាទៅ?»
« ឡានរងគ្រាប់កាំភ្លើងច្រើនណាស់វាមិនអប្បទេវ
ហេុតទេមានមនុស្សលបធ្វើឃាតព្រះនាង»ជីន
« មកតាមយើងមក» ណាមជូនសម្លឹងមុខពួកគេមុន
នឹងបែរមើលជុំវិញនេះទើបហា៎ស្ដីអោយពួកគេតាមខ្លួន
ព្រោះគេកំពុងដើរចូលព្រៃក្បែរនេះដើម្បីរកយ៉ូនហ្គីនឹងព្រះនាងដែកបាត់ខ្លួនបានបន្តិចផុតភ្នែកប៉ូលីសទាំងបីនាក់ទាញកាំភ្លើងមកអាមេរាងទុកការពាររាងខ្លួនកាន់កាំភ្លើងខ្លីពីនាក់នឹងកាំភ្លើងវែងម្នាក់បើទុកអោយប៉ូលីសស៉ើបនោះគ្មានថ្ងៃដឹងលឿនទេ។
___Skip___
« សម្រេចហើយចាហ្វាយ»អ្នកចំណិតចូលមករាយការណ៍ចាហ្វាយខ្លួនជាមួយស្នាមញញឹមគួរអោយស្អប់គិតថាកិច្ចការលើកនេះសម្រេចហើយ
« វាងាប់ហើយមែនទេ?» បុរសអាថ៌កំបាំងទុកកែវស្រាងើបឈរសួរកូនចៅបញ្ជាក់ទាំងទឹកមុខសប្បាយចិត្តទីបំផុតគេដកបន្លាចេញពីទ្រូងបានហើយគេចង់ឃើញសាកសពនាងខ្លាំងណាស់
« ឯណាសាកសពនាង?»
« ព្រះនាងលោតចូលសមុទ្រទានជ្រោះខ្ពស់ណាស់ភាគរយមិនរស់ទេ»
« ពួកឯងឃើញថានាងស្លាប់ឬនៅ?»ស្នាមញញឹមមុន
នេះរលុបបាត់ប្ដូរមកជាសម្លុតសួរអ្នកក្រោមបង្គាប់វិញ
« អត់ទេចាហ្វាយ» ជំនិតអោនមុខចុះភ្លាមជ្រោះខ្ពស់បែបនេះអ្នកណារកសាកសពឃើញទៅមានតែចាំអណ្តែតមកទេ
« ផាច់!!ពួកអាចង្រៃមិនឃើញសាកសពហេតុអីឯងថាវាងាប់ចុះបើវានៅរស់នោះ?ពួកអាល្ងង់អើយ» បុរសនោះទះកូនចៅមួយដៃធ្ងន់បែកមាត់អត់បានការមែនពួកអស់នេះរស់ត្រូវឃើញមនុស្សស្លាប់ត្រូវឃើញសាក
សពមិចក៏គេមានកូនចៅល្ងង់ៗបែបនេះមុននឹងបន្ត
« ទៅឆាប់នាំគ្នាទៅរកនៅកន្លែងដែលពួកឯងឃើញវាលោតទៅស្លាប់ត្រូវឃើញសាកសពបើមិនឃើញកុំបង្ហាញមុខអោយយើងឃើញអោយសោះ» គេស្រែកបញ្ជាដោយកំហឹងចាប់ផ្ដើមឆេះខំថាសប្បាយចិត្តទៅហើយតែបែរជាក្ដៅចិត្តលើសដើមបើមិនឃើញសាកសពនាងផ្ទាល់ភ្នែកគេមិនជឿទេថានាងស្លាប់
« បាទ៎ចាហ្វាយ »
____
បុរសអាថ៌កំបាំងអូនអើយបងជាពីណាគេ?🙁
🌸-𝙼𝙸𝙽𝚈𝙾̈𝙾̈-🦊