[Chapter 19]
(HAZEL POV)
FLASHBACK
"Salamat sa pag-hatid sa amin Jerome ha."- Elisha said
"Wala 'yon."- he smiled
"Sige pasok na kami, ingat ka."- Ami said, tapos pumasok na silang dalawa sa loob, ako naman hindi makagalaw ng dalawa paa ko.
Tumingin ako sa kanya, napapalunok ako.
"I-Ingat ka sa pag-uwi."- i said
Tumango sya at ngumiti.
"S-Sige, pasok na ako sa loob."- i said tapos tumalikod na ako sa kanya at naglakad palayo.
"Ahm Hazel."
Napa-stop naman ako sa paglakad at napalingon agad. Pero paglingon ko mukha nya agad ang nakita ko kaya nagulat at muntik na akong matumba, pero nahawakan nya agad ang likuran ko.
Nakatingin lang kami sa isat-isa.
DUGDUGDUG DUGDUGDUG DUGDUGDUG DUGDUGDUG
Gabi na ngayon at sobrang tahimik, kaya wala akong ibang marinig kundi yung puso ko ng sobrang lakas at bilis ng tibok.
Aaaaaaahhhhhhhh Hazel matauhan ka!
"A-Ahm .."- tatayo na sana ako ng maayos nang bigla namang nanghina ang tuhod ko, napakapit ako sa kwelyo nya.
O/////////////////////O
Nanlalaki ang mga mata namin pareho, magkadampi ang mga labi namin sa isat-isa.
Hindi ako makagalaw.
Waaaaaaa!! Ano bang nangyayari sa akin??!!
After seconds marahan syang lumayo sa akin habang nakatingin sa mga mata ko.
Kung hindi nya ako yakap-yakap ngayon sa likuran ko kanina pa ako natumba dahil sa sobrang panginginig ng buong katawan ko sa mga nang-yayari ngayon.
Arrghhhh!! Matauhan ka, Hazel!
Lalayo na sana ako sa kanya nang bigla nya ulit akong halikan. At mas lalo akong nagulat.
Nilayo ko sya agad.
*PAAAAKKKKK*
Nasampal ko sya.
"J-Jerome ano bang ginagawa mo?!"
Okay! Gusto ko sya. OO! Pero mali parin 'tong ginagawa namin!
"Look, i-im sorry .."- he said
Napalunok ako at agad nang tumalikod sa kanya, napahawak ako sa dibdib ko. Hazel umayos ka! Hindi na kayo pwede ni Jerome! At hindi ka para sa kanya dahil may nakatadhana na para sa kanya.
Pagpasok ko sa loob agad kong sinara yung pinto. Hindi ko alam pero biglang bumagsak ang mga luha ko.
Alam mo yung pakiramdam na nagkakaroon ka ng pag-asa na may nararamdaman rin sa'yo ang taong gusto mo pero imposible na maging kayo dahil may iba na sya.
OFF FLASHBACK
"Kanina ka pa tulala dyan girl? Yung pagkain mo hindi pa nauubos oh."- natauhan naman ako kay Elisha.
Tumingin ako sa harap ko, magkatabi si Jerome at Cristina.
Huminga nalang ako ng malalim at ipinagpatuloy nalang ang pagkain ko. Hays!
Pagkatapos namin kumain nauna na akong bumalik sa classroom namin, ayoko kasing makita si Jerome at Cristina. Tsk, kailangan mong mag-move on Hazel!
Marahan akong napahawak sa labi ko, naalala ko bigla yung nangyari kagabi. HAYS!
"Hazel!"
Napahinto ako sa paglakad, kilala ko yung boses na 'yon, si Jerome yun!
Naglakad na ako ng mabilis.
"Hazel wait!"- pumunta sya sa harap ko.
Tumingin naman ako sa paligid, wala si Cristina. Tumingin ako sa kanya.
"Ano ba?!"- naiirita ako eh, naiirita ako dahil ayoko na syang makita, kasi marupok ako eh!
"Pag-usapan natin ang nang-yari kagabi."
Medyo nagulat ako sa sinabi nya.
"P-Pwede ba?! Ayoko ng pag-usapan ang mga walang kwentang bagay."- i said
Parang nabigla sya, napapalunok na naman ako.
"Don't worry, alam kong aksidente lang ang nangyari at hindi mo 'yon sinasadya."- sabi ko pa.
"Oo. Yung una aksidente! Pero yung hinalikan kita that's not accident!"
Napatigil ako sa sinabi nya at tumingin ulit sa paligid. Ano ba Jerome?! Nakit ka ganyan?!
"Nagwo-worry ka ba dahil baka marinig tayo ni Cristina?"
Tumingin ako sa kanya.
"Please stop this?! Wala naman mapupuntahan 'tong usapan natin eh!"- iiwas na sana ako pero pinigilan nya ko.
"I know you liked me."- he said
Nagulat ako sa sinabi nya, p-paano nya nalaman?
"Kahit hindi mo sabihin, nararamdaman ko."- pagpatuloy nya pa.
Tinanggal ko yung kamay nya wirst ko at humarap sa kanya.
"Gusto? Bakit naman ako magkakagusto sa'yo? First of all hindi ko type ang mga kagaya mo, second hindi ako nagkakagusto sa mga kalaban ko sa campus na 'to. At pangatlo mas lalong hindi naman ako magkakagusto sa mga lalaking malapit ng ikasal."
Natahimik sya sa sinabi ko. Pagkasabi ko nun umalis na ako sa harap nya. Nag-blurd na ng tuluyan ang mga mata ko at tumulo agad ang luha sa pisnge ko.
Ang sakit!
Ang sakit ng mga binibitawan kong salita. Kahit hindi totoo kailangan kong sabihin sa kanya 'yon. Ramdam ko na eh, ramdam ko na iisa lang ang nararamdaman namin para sa isat-isa. Pero hindi na pwede eh, hindi pwedeng iwanan ni Jerome si Cristina. Napaka-bait ni Cristina at sobrang mahal nya si Jerome.
_____________________________
(GARNETT POV)
"Ano bang gagawin natin dito?"- hinihila nya ako papalabas.
"Bibili."
"Ng alin?"
"Gusto ko ng kwek-kwek."- he said
"What? Kakakain mo lang ha?"
"I'm still fvcking hungry."- kinurot ko yung labi nya.
"Sinabing don't say bad words eh."
He rolled his eyes. Tss!
Bumili na sya agad ng kwek-kwek sabay kain agad. Nakatingin lang ako sa kanya.
"Hmm.. ang sarap."- he said habang kumakain.
Natawa naman ako.
"Baliw."
"Sayo."
I rolled my eyes.
"Oh nga-nga."- he said
Ngumanga naman agad ako tapos sinubuan nya ako ng isang kwek-kwek, yieeee sarap!
"Sarap no?"- he ask
Tumango ako.
"Pero mas masarap parin ako."
Tinaasan ko sya ng kilay.
"Weh? Talaga? Patikim?"- charot ko
Napatingin sya ng diretso sa akin habang nakangiting ewan. Lumapit sya sa akin.
"Really?"- bulong nya
Napalunok ako at natawa bigla.
"Baliw joke lang! Assuming."- natatawa nalang ako.
Nakangise naman sya.
"Tss, ilan ba ang gusto mo?"- he ask, nalito naman ako.
"Ilan ang alin?"- i ask
"Round."
Nanlaki ang mga mata ko, napatingin ako sa kanya. Umiiwas-iwas sya ng tingin bigla. Gago talaga 'to. Hahaha!
"Iho tsaka mo na tanungin ang girlfriend mo kapag kasal na kayo."- gulat na naman ako sa pag singit ni manong tindero.
Nagkatinginan kami ni Raven, tapos sya naman umiiwas. Tss! Siya nagsimula nito eh. Hahaha!
"Ah heto ho ang bayad."- pagkabayad ni Raven lumapit sya sa akin at marahang hinawakan ang isang kamay ko
"Let's go, my future wife."- he smiled
Luh? Napangiti naman ako.
My goodness! Pangalawang araw palang ngayon Raven, huwag naman masyadong maaga sa mga ganito.
Pagbalik namin sa loob ng school ..
"Mauna kana, dadaan muna ko kay Sir. Javier, kukunin ko kasi yung reports."- paalam nya
"Sige."- i smiled
Ngumiti sya tapos kiniss ako sa forehead then tsaka sya umalis.
"Ang babaeng easy to get."
Napalingon ako sa nagsalita, ang grupo ni Sarrah. Lahat sila naka-cross arms habang papalapit sa akin. Si Sarrah naman mas lumapit pa sa akin habang nakataas ang kaliwang kilay.
Huminga ako ng malalim.
"Ayoko ng gulo, Sarrah."- pagkasabi ko nun iiwas na sana ako nang hilahin ako ni Jeniel.
"Dito ka muna, hindi pa tayo nakakapag-usap eh."- Sarrah said
Tinignan ko sya ng seryoso.
"Ano bang gusto mo?"- tanong ko
"Anong gusto ko?"- Sarrah smirked
"Oo, para matapos na 'to!"
"Isa lang naman ang gusto ko eh, ibalik mo sa akin si Raven!"
Napangise ako.
"Nahihibang kana talaga no?"- i laugh
*PAAAAAKKKKK*
Nagulat ako nang bigla nya akong sinampal. Tumingin ako sa kanya.
"How dare you? Akala mo kung sino ka ha? For your information kaya kita patalsikin sa campus na 'to!"- gigil na sabi sa akin ni Sarrah.
"Ang sarap mong sabunutan girl."- Rhea said
"Hindi mo kami kilala, Garnett. Kaya namin bilhin ang lahat."- Sarrah said
"Tss, dapat dito kinulong or kaya tinotorture. Hahaha!"- Shiena said
Tinignan ko sila, napapalunok ako bigla. Hinawakan ni Sarrah ang braso ko ng sobrang mahigpit.
"Remember? Pinatawag ka ni Mommy? May sinabi sya sa'yo hindi ba?"- Sarrah ask, naalala ko bigla Madam President.
Hindi ako makapag-salita.
"Ano? Anong pipiliin mo? Si Raven o ang future career mo?"- nakangiseng tanong sa akin ni Sarrah.
Hindi ko na maiwasang hindi kabahan.
Kapag nangyari ang kinatatakutan ko, wala akong kalaban-laban. H-Hindi ako pwedeng mapaalis o mawala ang scholarship ko sa school na 'to.
"Anong ginagawa nyo kay, Garnett?!"
Narinig ko ang boses ni George, napalingon agad ako. Binitawan ako bigla ni Sarrah.
Lumapit si George sa amin.
"Anong problema nyo? Bakit nyo sinasaktan si Garnett?!"- George ask them
"George .."- pagpipigil ko
Ngumise naman si Sarrah.
"I know you, bakit mo ipinagtatanggol ang babaeng to? May gusto kaba sa kanya?"- Sarrah ask him
"Ano naman sa inyo kung may gusto ako sa kanya?!"- tumingin ako kay George. "Kilala kayo sa campus na 'to dahil galing kayo sa mga matataas na pamilya, pero yung mga ugali nyo kasing baba ng kinatatayuan nyo ngayon."
Napa-tahimik silang lima. Lalo na si Sarrah.
"Tara na, Garnett."- hinila na ako ni George palayo.
Nung nakalayo na kami binitawan nya na ako.
"George, salamat .."- i said
He smiled.
"Kailangan kong gawin 'yon, dahil sumusobra na sila."
Napangiti ako.
"Hayaan mo na."- huminga nalang ako ng malalim
"By the way, nasaan si Raven? Bakit ikaw lang ang mag-isa?"
"Nandito ako, bakit?"
Nagulat naman ako at agad napalingon, nandito na si Raven. May mga dala syang folders ngayon. Lumapit sya sa amin, ang sama na naman ng awra nya kay George.
"Diba sabi ko mauna kana sa classroom? Bakit kasama mo 'tong lalaking 'to?"- tanong ni Raven sa akin habang nakatingin kay George.
Napapatsk naman ako.
"Ah Raven.."- i said
"Raven nagpaubaya ak, binigay ko sya sa'yo kahit na ayoko. Pero huwag mo naman syang pabayaan?"- napapalunok ako sa sinabi ni George.
Napapasalubong naman ang dalawang kilay si Raven.
"What are you saying?!"- Raven ask, tapos tumingin sya sa akin. Hindi naman ako makapagsalita.
"Sinasaktan na sya ng ibang tao hindi mo pa alam? Ganyan ka ba kapabaya ha?"- nagulat ako sa sinabi ni George, nako naman! Siguradong mababadtrip na naman itong si Raven.
Tinignan ko si Raven, nananatiling nakasalubong ang dalawang kilay nya habang nakatingin kay George.
"A-Ah .. George, s-sige na mauna na kami ni Raven, salamat sa tulong."- pagkasabi ko nun hinila ko na si Raven.
Bago kami makapunta sa classroom humiwalay si Raven sa akin bigla at napahinto sa paglakad.
"Anong sinasabi nya? Sino ang nanakit sa'yo? Sila Sarrah ba ha?"- pag aalala nyang tanong.
Napapalunok naman ako.
"H-Hindi naman ako sinaktan ni Sarrah."
"So sila Sarrah nga?!"- nagagalit na sya
Hinawakan ko ang dalawang braso nya.
"Raven huminahon ka."- i said
"Garnett nasaktan ako sa sinabi ni George! Pakiramdam ko wala akong kwentang boyfriend para sa'yo! Pinamumukha nya sa akin na dapat sya ang sinagot mo."
Natahimik ako. Napa-tigil sya at napahinga ng malalim.
"I-Im sorry, a-ayoko kasing nasasaktan ka and i know na kasalanan ko pa kung bakit ka nila sinasaktan. Don't worry, kakausapin ko si Sarrah."
"Raven okay lang ako, hayaan mo na 'yon."
"Paano kung ulitin na naman nila 'yon sa'yo? Tapos wala na naman ako sa tabi mo?"
Natahimik na naman ako. Hays! Hinawakan nya ang isang kamay ko.
"Don't worry, ako ang bahala."- he said
Napapalunok ako, hindi tuloy maalis sa utak ko ang huling sinabi sa akin si Madam President noon.
P-Paano nalang kung tanggalin ang scholarship ko? P-Paano nalang kung alisin ako dito sa campus? H-Hindi yun pwede mangyari dahil sa akin umaasa sila Mama at ng mga kapatid ko.
At higit sa lahat .. natatakot ako.
N-Natatakot ako sa magiging bunga ng relasyon naming dalawa ni Raven.
To be continued ...