* * *
Chapter 22: In Between
"This is...." I tilted my head towards Calix , shotting him a knowing look. "...out of the way, Calix."
Hinintay ko siyang magsalita. He only played his finger on his lips. Tumingin ako sa labas ng bintana nang wala akong nakuhang sagot mula sakanya. I looked at the trees and lamppost we are passing through. Palagay ko ay palabas kami ng Manila.
"Where are we going?" I was already losing my patience when I asked that.
Tumigil ang daliri niya sa paglalaro ng kanyang labi. His elbow remained on the car window when he had a quick glance at me. Kumalabog ang dibdib ko sa seryoso at malalim na titig na ipinupukol niya sa akin.
"I want to skip class with you," aniya sa malalim na boses. Romolyo ang mga mata ko. Is he being sarcastic or what?
Humalukipkip ako. Dalawang beses na bumuntong hininga. "Pullover right now, Calix," I said when I couldn't understand what he wants.
Saglit na napaawang ang labi ko nang itigil niya nga ang sasakyan sa gilid ng daan. Hindi ko inaasahang susundin niya nga ang gusto ko. I glanced at him once again. Still unable to read what's behind his blank expression.
Tumagal ang titig ko sa mukha niya, ganoon din siya. Oustide the car, is a frantic street with cars on their maximum speed. While we are here inside, drifting ourselves in silence.
Calix blinked his eyelids once. Followed by a couple. Until he decided to close them, drawing few more breathes.
"Fine," he muttered in resignation. "I'm thinking of running away with you," mahina ang boses niya. Like he is lost. That he will only find his destination if I come with him.
Right there, I was caught off-guard. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Kung may dapat ba akong sabihin? Kung dapat ko ba siyang pigilan? Kung....alin pa ba ang tama o mali sa mga nangyayari.
This is bad. Calix made me unable to figure out between right and wrong. Pakiramdam ko kahit mali na ang mga nangyayari...humihiyaw ang puso ko na, tama ang ginagawa mo Summer Jade. Mahal ka niya, mahal mo siya. Both of you deserve happiness.
Kahit hindi pwede, saan mang parte tingnan.
"Nababaliw ka na ba, Calix?" I looked at him with wrathful eyes. I hate him. I hate him so much for being as reckless as this. "Turn the car. Ayokong malaman nina Mommy na—"
"Summer Jade," he cutted my words off. "Hindi mo ba itatanong kung bakit? Kung bakit ko ginagawa 'to?" pinilig niya ang ulo niya.
I avoided his gaze. Nakakapanghina ang dinudulot ng mga titig niya sa akin. "Bumalik na tayo sa city, please lang..."
"Things will be different now that I figured out what I really am to you, Summer Jade," sinabi niya sa malalim na boses.
Damn it.
I couldn't pull myself together. Hinawakan ko ang handle at akmang itutulak na ang pintuan nang mabilis na sinambot ni Calix ang kamay ko. I instantly froze on my spot. With a shaking body, I couldn't think of anything except the fact that Calix already knew what I feel towards him.
I overheard his abnormal breathing behind my back. Pilit kong binabawi ang kamay ko mula sa hawak niya. Ngunit mas humigpit iyon. Aminado akong mas malakas si Calix sa akin. He is physically and emotionally driven.
Hindi niya hahayaang may pumigil sakanya sa mga bagay na gusto niyang gawin.
"Kapatid. Ganoon ka lang para sa akin, Calix!" sabi ko sabay pumiglas. Nakawala ako sa hawak niya at mabilis na lumabas ng sasakyan. He was easily moved by what I said.
No matter how strong he is, mabilis siyang nawawala sa sarili niya kapag binabanggit ko ang salitang iyon. That he didn't risk everything...just for the girl who only see him as her brother.
I ran as fast as I could. Dinoble ko ang bilis ng takbo ko nang maramdaman kong nakasunod sakin si Calix. His long thighs is a clear advantage to advance this chase.
Unending chase.
I yelped in pain when I stumbled. May biyak na daanan at bahagyan nakausli ang isang parte kung kaya't natapilok ako. Gusto ko pang tumakbo ng malayo. Tumakas ng tuluyan sa realidad. Ngunit hindi ko na kaya. Masyado ng mahapdi at mabigat.
I was sitting on the cemented walking area. May mga napapadaan ngunit pinipiling huwag akong pansinin. Maliban sa isang pares ng paa na tumigil sa harap ko.
He kneeled down on me. Looking so helpless as I am. "Sa susunod na tatakbo ka..." malalim siyang lumunok. "...take me with you. Summer Jade," malumanay na bulong niya. Nawalan ako ng lakas upang salubungin ang mga titig niya.
Napayuko ako. Kumuyom ang kamao. I could almost feel the grasp between my knuckles and the roughness of the ground. It stings.
I overheard Calix as he drawn a deep and hopeless sigh. "Sa infirmary na natin gamutin ang—"
"G-Gusto kita," my strained voice made it happen. "But I'm still in between. Gusto kita pero hindi pwede. Pero alam mo? I'd rather be in the middle because I won't have to choose," my eyes instantly pooled with tears.
Tama ba itong ginagawa ko?
Iniangat ko ang ulo ko at tiningala siya. To say he was dumbfounded was an understatement. Nanlalabo man ang mga mata ay tinitigan ko pa rin ang bawat reaksyon na ginagawa niya. Kita ko ang pag-awang ng bibig niya. Hindi kumukurap ang mga mata ngunit may namumuong mga luha doon.
I even wondered if he's still breathing normally. If I made his hearbeats race into madness. If I made his head lose in sanity. I wonder...what he's thinking about me...right now.
"W-Wala akong masasaktan... W-Walang mahihirapan... W-Walang mababaliw sa kakaisip na... Paano? How did the both of us ended like this?" tumigil ako. Kinailangan kong humugot ng paghinga. "Ako lang. The aftermath... I will take responsibility of everything,"
Nag-uunahan ang mga luha ko sa pisngi. Just like my heartbeats, they are racing as if their lives are on the line. Tahimik si Calix nang lumapit siya upang punasan ang walang tigil kong mga luha. He was very careful and was blinking his tears away.
God. Ako nalang please? Sakin nalang ang lahat ng sakit. Huwag na kay Calix. He already has too much in his plate!
Kinurap niya ulit ang luha sa mga mata niya. May isang tumakas doon. I was about to reach his face and wipe that one solid tears on his cheek. Ngunit kinuha niya ang kamay ko at pinigilan ako.
"Why would you be in between if you can choose both, Summer Jade?" sinabi niya habang palalim ng palalim ang titig niya sa akin.
He held my hand and rested them on his cheek. His words were warm as much as he is.
"Haven't I told you? We will make ours and you will be my queen. End of story," he muttered in a determined manner, making me dumbfounded as it is.
— — —
I was expecting for an upcoming disaster to happen. Ngunit hindi ko inaasahang ganito kabilis. Iyong tipong hindi pa man nagsisimula ang laban, naanunsyo na agad kung sino ang panalo.
I can't tame my heart on my chest. Daig ko pa ang lumaklak ng isang litro ng kape para magpalpitate ng ganito.
Pagkuwa'y kinalabit ako ni Maisey. "Sum, alam mo na ba?" sabi niya sa mahinang boses.
Bumilis ang akala ko'y mabilis ng pintig ng puso ko. "Huh? Ang alin?" kinunot ko ang noo ko.
Nagulat ako nang lumapit pa siya sa akin para bumulong sa tainga ko. It's a bit tickling but I let her be.
"Hiwalay na ang kapatid mo at si Marga," my jaw dropped after Maisey said those words.
Tumuwid ako ng upo. I quickly composed myself like it wasn't a big deal. "May bago pa ba doon?" saad ko sa walang ganang boses.
Maisey nodded her head. "There was," and she waved her phone at me. Showing off a feed on instagram. "Nag-post si Marga ng creepy picture sa Instagram niya. Gusto mong makita?"
Nakagat ko ang pang-ibabang labi nang iabot niya sa akin ang cellphone. I was still hesitant but curiosity is eating me. Tinanggap ko iyon gamit ang nanginginig na kamay.
Nanlaki ang mga mata ko. Pabilis ng pabilis ang pintig ng puso ko. Halos dumugo na rin ang labi ko sa diin ng pagkaka-kagat ko doon.
_margrande: he's doomed. Inlove with someone he shouldn't be. Wat a pity.
The picture was taken with Calix wearing a fitted sports shirt and trousers. Agaw pansin ang maganda niyang ngiti sa litrato dahil maging ang mga mata niya ay ngumingiti rin.
Nakagat ko ang labi ko. The picture itself won't deny the fact that Calix was indeed head over heels in here. Nakatagilid ang mukha niya sa babaeng nasa gilid niya. Like he was looking in his world. Like he was with someone he prayed all his life.
I swallowed hard. Marga blurred my face on the picture. Alam niya. Alam niya ang namamagitan sa aming dalawa ni Calix.
Hindi nilubayan ng mga mata ko ang litrato kahit na iritadong umupo sa tabi ko si Dominique. Maingay siyang bumubuntong hininga.
"Girls.... they're definitely crying their hearts out because of Marga's post," sabi ni Maisey na bahagyang naiiling. "You okay, Doms?"
"Iyong totoo?" napalingon ako sa katabi ko nang marinig ang sarkastiko niyang boses. "Hindi. I couldn't move! I couldn't think!" naghisterya na siya.
"I'm sorry, Sum," biglang baling niya sa akin. "Bigla kong pinagsisihan na nakipaghiwalay ako sakanya noon dahil ang sama-sama niya sa'yo...."
Nagulat kaming dalawa ni Maisey nang biglang tumulo ang luha ni Dominique. "Bigla kong pinagsisihan na pinakawalan ko siya. Inakala ko nga na may pag-asa pa. He was clingy and flirting with me. But what for? Para pagtakpan iyang sineseryoso niya ngayon?"
Nakagat ko na ang labi ko. Labis na naghuhuramentado. Eveyone's hurting because of me and Calix. Bakit kailangang ganito kakomplikado ang lahat?
"Doms, pati ba naman ikaw?" Maisey was frustrated. "Just get over him already! Huwag ka ng tumulad sa mga nagiging babae niya na parang asong bumubuntot sakanya!"
Tinagilid ko ang ulo ko nang punasan ko ang luha sa mata. Maisey apologized for what she said. I just muttered that it's alright.
"God knows I was trying! Pero siya itong lumalapit sa akin, Mai! He was damn giving me shades of hope. A-Akala ko....shit!" namumula na sa galit si Doms.
I wanted to disappear right now. If she only knows that it was all because of me....she wouldn't let me live. Napapikit ako. Calix, what have you done?
"He never fucking smiled like that to anyone. Kilala ko si Calix," kumuyom ang kamao niya. "He isn't playing anymore. This one...isn't some flavor of the week..."
Hindi na ako komportable sa mga sinasabi ni Doms. Her words are damn making me more nervous. Gusto kong tumakas sa realidad. Ngunit heto siya...
"I want to meet that girl. The girl whose brazen enough to take Calix away from me..."
That is when I knew, between me and Calix. The damage will be very big in his part. Hindi dahil matunog ang pangalan niya kahit saan, maganda ang reputasyon ng pamilya, matalino, mayaman and the list just go on.
Natatakot ako.
Sa posibilidad na talikuran niya ang lahat para sa isang babaeng katulad ko. Sa babaeng walang pamilya, walang bahay o kung anumang pinanghahawakan sa buhay. When everything is revealed, I've got nothing to lose. But Calix... shit. I wish I could stop him.
— — —
When the class finished, dumiretso na kaming tatlo sa cafeteria para mag-lunch. Pinilit pa namin ng matindi si Doms para kumain. Wala daw siyang gana sa lahat. I felt more guilty as it is. But Calix...gusto ko siyang ipagdamot. Kahit ito man lang... Kahit si Calix lang...
Pumila na kami sa food stall para makapag-order na ng pagkain. Pasta lang ang tanging binili ko. Pakiramdam ko ay iyon lang ang kayang tanggapin ng tiyan ko.
We seated on a vacant table. Tahimik ang mesa namin kumpara sa buong cafeteria na maingay at iisa lang ang pinaguusapan.
Who's the damn girl?
Yes. I am that damned. I deserve that label. I wanted to have the courage to tell them. I wanted to be proud that Calix is mine. But he is really mine to begin with?
She's incredibly lucky. But shit! Nakakainggit kung sino man siya!
Marga won't let her live in peace.
Tanong natin sa kapatid niya? Baka may alam siya!
Patuloy ang bulungan ng mga estudyante. Mabigat ang loob ko nang kuhanin ko ang tinidor at pinaikot iyon sa noodle ng pasta. Hindi pa man ako nakakasubo ay may pamilyar na pigura ang tumigil sa gilid ng lamesa.
The loud commotion never ended. It grew even wilder instead.
"Hi, girls!" si Dwayne iyon na kumakaway sa amin. Sa gilid niya ay si Rixon. Napakurap-kurap ako. Ano'ng ginagawa nila dito?
Suminghap si Rixon. "Iyan lang ang lunch niyo?" tanong niya habang nakaturo sa mga plato namin.
Maisey rolled her eyes. Hindi kumikibo si Doms. Blanko ang ekspresyon niya habang nakatingin sa isang partikular na bagay sa likuran ko.
Kumunot ang noo ko. I turned my head to my back. To my horror, t'was Calix holding a tray filled with foods and was smiling with so much charm.
Napaigtad ako at mabilis na bumaling sa plato ko. I need to finish this as fast as I could para wala ng rason si Calix para sumabay pa sa amin!
"Sum, are you in a rush?" tanong ni Rixon. Giving me a lopsided smile. Fuck! May alam kaya sila?
I spaced out too much that I didn't notice how Calix seated beside me. Hindi ko na nalunok ng maayos ang nasa bibig ko. Nagbukas siya ng bottled water at iniabot sa akin.
Nanigas ako. I am deeply aware how everyone is watching us right now. But they won't assume that there's something going on dahil magkapatid kami sa paningin nila.
Except for Dominique. The only one who's aware that we're not blood related.
Kinuha ni Calix ang kamay ko at sinalida sa kamay niyang nakahawak sa bottled water. Napasulyap ako kay Doms. Mataman siyang nakatitig sa akin. Halos masamid ako.
"Sum, mas masarap ba talaga ang pagkain dito? Your brother kept on insisting na dito na kami maglunch," naiiling si Rixon habang umuupo doon sa tabi ni Maisey.
Si Dwayne ay umupo sa tabi ni Calix. Palihim niyang dinukot ang sanwich sa tray ni Calix nang masama siya nitong titigan.
"Putangina. Pinaglakad mo kami ng sobrang layo tapos wala man lang libre?" reklamo pa niya.
"Ayan na si Brent!" pagkuwa'y sabi ni Rixon habang pinagkikiskis ang dalawang palad.
Mabilis akong kinabahan. Fuck! Not Brenton Haize! Not him!
Tahimik na umupo si Brent sa pinakadulo ng mesa. Binalingan ko si Calix na tahimik na kumakain. "Ano'ng ginagawa niyo dito?" my curiousity just won't let me shut up.
Tumaas ang isang kilay ni Calix. "Pigging out," simpleng sagot niya.
"How dare you dine with us, asshole," napasulyap kaming lahat kay Doms nang magsalita na siya. She looked calm and agitated at the same time. "Can you respect me? Kahit iyong pagkakaibigan na lang natin! Kasi alam mo? Pinapaasa mo na lang ako palagi!"
Marahas siyang tumayo at mabilis na sinambot ang mga gamit niya. She glared at Calix. The one she could give the most. The one who held her pain altogether. She jogged away from the table. Sumunod sa kanya si Maisey.
I was about to shift my butt from the chair when Calix held my arm, to stop me from going.
"Bro, masyado ng justified ang pagiging most wanted playboy mo," halakhak ni Dwayne sa tabi niya. "Hindi ka ba nahihiya sa kapatid mo?"
The three of them looked at me and Calix. Ngunit mas mabigat ang titig ni Brent. Isang beses siyang umiling at nagpatuloy sa pagkain. Lumunok ako ng malalim. Iniwas ko ang tingin sa kanila.
"Just eat your damn food, Dwayne," Calix said with finality over his tone.
My phone beeped for a message. Tumikhim si Calix sa gilid ko at ngayon ay nakikipagkwentuhan na ng kung ano-ano sa mga kaibigan niya.
Calix Evilzalde:
Are you free later?
I bit my lower lip. Calix is becoming more fearless as he was before. Tila wala na siyang pakialam sa iisipin ng iba. That he wouldn't hold back anymore now that I feel the same. I can't help but to sigh.
To: Calix Evilzalde
No. And stop texting me
Pinataob ko sa mesa ang cellphone. Sinulyapan ko ang plato ng nakahimay na laman ng fried chicken na nilagay ni Calix kanina nang palihim. Kinuha ko ang tinidor at akmang itutusok na sa manok nang biglang bawiin ni Calix ang plato mula sa tray ko.
I almost pouted in dismay!
Tumunog muli ang cellphone ko. Iritado ko iyong kinuha at binuksan ang message. Only to find out that it was Marga who sent the message.
Captain Marga:
You're no longer part of the cheerleading team. Fucking whore! I have my darn eyes on you!
Napako ang mga mata ko sa screen. I have seen this coming, ngunit tulad ng sinabi ko. T'was happening abruptlg without a further notice.
Calix Evilzalde:
Hey. U okay?
T'was his message that only comforted above all. Can I really risk everything for this man whose becoming my happy pill right now?
To: Calix Evilzalde
Magiging okay ba ang lahat Calix?
I waited for his reply patiently.
Calix Evilzalde:
We are stronger when we're together, Summer Jade
It earned me to smile. And put my trust in him. I'm willing to go everywhere. To where my love for him will take me.
With no regrets.