فتح عمر باب الشقه ببتسامه: ودى يا ستى شقتى
تأملت نور الشقه كانت بسيطه بس واضح فيها الفخامه والذوق الراقى شقه صغيره تتكون من ثلاث غرف كل غرفه بحمام خاص وصاله ومضبخ صغير
نور إنبهار : بجد حلوه واحلى ما فيها الديكور البسيط مش مبالغ فيه وبنفس الوقت فخم
كتف عمر ايديه بفخر وببتسامه: على فكره ده تصميمى تابع بسعاده من نظره الدهشه فى عيون نور بصى انا كان حلمى إنى اكون مهندس ديكور بس بابا كان نفسه إنى ادخل إداره اعمال ومكنتش هقدر محققش حلمه
ابتسمت نور وهى بتقعد: فعلا حلو كملت بحماس خلاص ياسيدى لما افتح مكتب هخليك تصممو ليا وومكن اشغلك كمان
فتح عمر عنيه بصدمه : انتى هندسه ديكور
ضحكت نور وهى بتميل بضهرها لورا : يا محاسن الصدف صح
قعد عمر جنبها وببتسامه : بما اننا بقينا صحاب فأنا هعوض اسلوبى السخيف معاكى بفسحه حلوه
اعتدلت نور فى مقعدها بفرحه : اخيرا يا راجل وقفت بحماس هجهز الاكل بسرعه وبعديه نتفق هنروح فين
رمش عمر عينيه بصدمه : انتى بتعرفى تطبخى
ضحكت نور وهى بتمشى للمطبخ : وبعدين فى برنامج الصدمه بتاعك ده
رجع عمر جسمه على المقعد براحه وبسمه
بعد الاكل قعد عمر مع نور وتكلم بجديه : نور احنا لازم نتفق على شكل حياتنا سوا يعنى مثلا مينفعش حد فى الجامعه يعرف اننا متجوزين معظم الجامعه تعرف بعلاقتى بفريده وده يعنى
ابتسمت نور بهدوء وهى بتضرب رأسه بخفه: ا مش قلنا أننا صحاب يقبى مفيش داعى للأعذار بنا انت خايف على مشاعر حبيبتك ومش عايز حد يضايقها بموضوع جوازنا ده أنا بتفهم ده وبحترمه كمان وبعدين فى كل الأحوال احنا هننفصل فمفيش داعى ان حد يعرف
رد عمر بحرج : متفهمنيش غلط بس انا مشفتش حد من عيلتك اللى فى بريطانيا فى الفرح هما رافضين الجواز ولا ايه
زفرت نور بهدوء : محدش حضر الفرح لان محدش منهم يعرف بيه
قاطعها وقوف عمر بصدمه : نعم هو انتى اشتريتى شنطه او فستان من وراهم دى جوازه
زفرت نور بهدوء وهى بتضغط على رأسها بايديها : فاكر الحكمه من ان الإنسان بودنين ولسان واحد
سكت عمر بتعجب وعدم فهم
كملت نور بهدوء وهى. بتشبك أيديها على الطربيزه: انا مش معايا عيله كبيره ذى ما انت فاكر بعد موت خالى الوحيد مراته سافرت هى و أولاده ومفيش اى صله بينا كملت بحسره حاولت تخفيها فى صوتها بعد وفاه جدى مفضليش حد فى بريطانيا علشان يحضر فرحى
قعد عمر بجنبها بحزن : انا آسف
نور بابتسامه : مفيش داعى دلوقتى بعد ما تغدينا انت هتاكل عليا الفسحه ولا ايه
فهم عمر محاولتها لتغيير الموضوع ووقف بضحكه : لا ياستى البسى هدومك و يلا بينا
استمتعو بالمناظر الطبيعيه والاثريه اللى بتشتهر بيها باريس فضلو يتمشو فى الشارع شاف عمر شاب بيغنى ويعزف وقف جنبه وطلب منه الغيتار وبدء عمر العزف وغنى هو الشاب باستمتاع
كانت نور بتراقبهم بدهشه واستمتاع وبدء الناس تكتر حوليهم بعد فتره من اندماج عمر مع الاغنيه لاحظ اختفاء نور بدء يحس بقلق استأذن من الشاب وبدء يدور عليها لمحها وهى بتلعب مع ولد صغير فضل بعيد مسافه بسيطه ملاحظها وبدء يستمع لكلامهم بفضول
(مراحب لانى اكيد مش هكتب فرنسى فالكلام هيكون باللغه العربيه وأى كلام غير المصرى هيكون بالعربيه)
نور بابتسامه حنونه : حسنا صغيرى انا ارغب فى شراء ورده حمراء هل يمكن أن تجلبها لى
الولد بفرحه وحماس : حسنا سوف ابيعها لكى بثمن اقل لانكى لطيفه وسوف ألفها لكى بربطه جميله لأنكى أول ذبونه لى اليوم
وبدءت الدهشه على عمر وهو بيلاحظ ان نور بتحط مبلغ من الفلوس فى كيس الشبسى فى الوقت اللولد مشغول بربط الورده
الولد : تفضلى سيدتى
نور ببسمه وهى بتتمتع بريحه الورده: شكرا لك انت اعطيتها لى بثمن اقل لأننا اصدقاء صحيح
الولد بحرج وهو بيمسك طرف قبعته: ولانكى جميله و لطيفه
مسحت نور على شعر الولد بحنان: إذا سوف اعطيك هذا الكيس هديه لقد سمعت انه يحتوى على هديه ولاكنى لم أجدها خذه ولو وجدتها فهى لك
ضحك الولد بحزن: انا اعرف حظى انه سيئ للغايه بالتأكيد لن أجد الهديه لاكنى سعيد فأنا احب هذا الكيس
ابتسمت نور ووقفت ترجع لمكان عمر بس فاجأها عمر بظهوره المفاجأ
عمر : خفت عليكى لما اختفيتى كده
نور ابتسمت نور وهى بتمشى مع عمر: اسفه لقيت ولد بيبيع ورد وحبيت اشترى منه بس انت صدمتنى انك بتعزف وتغنى
عمر بضحكه وهو بيمشى : ياه اخيرا جه دورك فى برنامج الصدمه بدالى
ضحكت نور قبل ما ترد عليه قاطعها الولد اللحق بيها بسرعه: سيدتى لن تصدقى لقت وجدت الهديه انها نقود كثيره
نور بضحكه : حقا هذا رائع يبدو أن حظك ليس سيئ جدا
ابتسم الولد : سيدتى تفضلى النقود لقد كان الكيس لكى والنقود ايضا لكى
قعدت نور فى مستوى الولد : صغيرى لا يمكن لقد تركت الكيس لك لذا فالنقود هديتك وليست هديتى
رد الولد بفرحه تشوبها الشك: حقا انتى لا تمزحين
ضحكت نور : لا لا امزح
شكرها الولد ومشى وهو بيضحك فرحان
عمر بفضول وهو بيحط أيديه فى جيبه : هو انتى ليه معطتهوش الفلوس من الاول بدال حركت الكيس دى
نور بدهشه : انت عرفت ازاى
حرك عمر كتافاته بعدم اهتمام : شفتك وانتى بتحطى الفلوس فى الكيس
مشت نور مع عمر بهدء وهى حاطه أيديها فى جيوبها ومركزه على الشارع: السبب الاول لأنه اكيد مكنش هيرضى يا خدهم وكان هيكون احراج ليه والسبب التانى انه اكيد مكنش هيفرح بيهم بالشكل ده لو حد اداهمله كأنهم صدقه فانه يفكر انه كسبهم هديه احسن
سكت عمر فتره وتكلم بهمس نادم : آسف كمل وهو ملاحظ علمات التعجب على وش نور كنت فاكر انك إنسانه عديمه اخلاق وكنت كارهك جدا بس من اول مره كلمتك وانا عرفت إنى كنت غلطان
نور ببتسامه : مفيش داعى اسمع بما اننا صحاب فمفيش داعى للإعتذار او الشكر بينا علشان تكون حياتنا مريحه اكتر
ابتسم عمر : صح امتا ناويه تنتظمى فى الكليه
ردت نور بهدء : بعد بكره
وقف عمر عن المشى بدهشة: ليه السرعه دى كمل بضحكه دلوقتى اقتنعت انك مش مصريه فى حد يحب يبدء الدراسه بسرعه
حركت نور رأسها برفض وبضحكه : لا مصريه بس الدراسه بدئت من فتره ولازم الحق الم المحاضرات
عمر : تلمى المحاضرات ناقص تقولى هزاكر ليله الامتحان وانا هبصم انك مصريه
ضحكت : مش لدرجه ليله الامتحان
حرك عمر رأسه برفض وبضحكه عاليه : كل المصريين بيقولو كده بس محدش بيتوب تقدرى تقولى لعنه الفراعنه بقى
فضلو يتكلمو ويضحكو لحد ما وصلو البيت ونامو بعد يوم طويل من الضحك والمتعه بس محدش يعرف ايه الهيحصل بعدين .
رجو تشرفوني بالمتابعة ❤🤗