Natameme nalang ako tapos hinila na ako ng tuluyan ni Li palabas ng gate nila. Takbo lang sya ng takbo nun at sinusundan ko lang sya, hindi ko alam kung kelan sya hihinto pero mukhang wala ata syang balak.
“Li!” hinihingal na ako masyado. “t-teka lang! pagod na ako” hinawakan ko naman sya sa braso nya nung maabutan ko sya tapos nagulat nalang ako nung iniharap ko sya sakin.
“hey..” she’s crying again. Sobrang naguguilty na talaga ako sa ginagawa ko. I shouldn’t have come in the first place. “I’m really sorry”
Umiling naman sya “I did not expect that” magtatanong pa sana ako kung ano yung tinutukoy nya kaso lang parang alam ko na rin.
“Alam mo, tama na to. I’ll leave you alone now, I’ve known so much, you’ve been in so much pain because of me, ayoko na”
“hindi ko lang naman ginagawa to para sayo eh, para rin to sakin, Cedie. Sabi nga ni mommy, sadness divides when shared. Tama sya”
“tama na nga muna yung iyakan, ang aga-aga eh” pinunasan ko naman ng thumb ko yung luha nya, inalis naman nya agad yung kamay ko.
“may kamay ako, may pamunas ako” natawa nalang ako. Okay, I almost forgot na sya nga pala si Li.
“anong tinatawa-tawa mo dyan? Abnormal ka ba?”
“ang bilis mo ring makarecover no? masungit ka na ulit, kaya kampante na ako” pinat ko naman sya sa ulo nya.
“tigilan mo yan, mababali kamay mo!”
“relax! Sungit!” naglakad naman na kami papalabas sa may kalsada.
“how did you—“… “sya ba yung daddy mo?” nagulat naman kaming dalawa kasi nagkasabay pa kami. Ako naman yung unang sumagot
“Family friend naming yung mga Villamayor, nameet ni dad si Mr. Villamayor sa states nun, then ayun, naging close sila”
“yeah” huminga pa sya ng malalim “it’s him” nakatingin lang ako nun sa kanya. Ayoko nang magtanong kasi baka mamaya nyan, umiyak nanaman sya.
“instead of staring at me like that, magtanong ka nalang nga” nagulat naman ako na napapansin pala nya. Geez.
“ah—eh, narinig ko na kasi yung nangyari from Tina. Pero kasi, may anak sila na 12 years old, ngayon, kaedad ng sister ko, kaya parang ang labo lang, paano nangyari yun?”
“four years old ako nung nangyari yun. My dad hid what happened to my mom. Kevin’s mom’s about my dad’s age that time, after grad kasi nagturo agad sya, few years after, nagmeet sila ng mom ni Kevin sa klase na tinuturuan nya. Nalaman nalang naming na nagresign na sya as a professor, eight years later, nalaman ni mommy na tinanggal pala sya dahil sa relationship nya with a student. He brought them to the states with him to hide them from us, he used his business as an excuse. For eight years, ganun yung sistema, uuwi sya rito for Christmas and new year, then he’ll spend the rest of the year with them. How could a person do that?” akala ko umiiyak nanaman sya pero this time, more on galit yung nakikita ko sa mukha nya.
“Have you met them?”
“They went on my mom’s funeral. Pero hindi naman ako plastic para maging masyadong acceptable sa nangyari, I lost two important persons in my life, one was because of them, tapos tatanggapin ko nalang sila na para bang isang family kami?”
“you did not lose him, you still have him”
“he stopped being my father the day he did that”
“a father will always be a father, Li. No matter what”
“yeah, and he was an exception”
I know hindi ko pa mababago kung ano man yung nasa puso mo ngayon, pero sana, balang araw, gumaling yung kung anuman yung andyan at mapatawad mo run yung mga tao na minsang nakasakit sayo.
Nalaglag naman yung ID nya nung bigla syang nabangga ng lalaki, inaway pa nga nya eh.
“Kaitlin Tagle” binasa ko naman ng malakas tapos kinuha nya sakin “hey, kung si Mr. Villamayor nga yung dad mo, bakit iba yung apelyido mo?”
“hindi mo pa ba naririnig na pwedeng magpabago ng apleyido? My mom and I did, we used her surname, kaya Tagle yung gamit ko”
“it must be hard”
“no it wasn’t…”
“it’s a lot more than that”
***
Alam nyo ba yung feeling na pinagtitinginan kayo ng mga tao pagkapasok na pagkapasok ninyo sa loob ng classroom? Eh yung tipong nainterrupt yung buong klase dahil sa inyo?
Believe me, you won’t like it.
Sa part ko, sobrang nakakahiya talaga, pero parang sanayan nalang siguro kay Li kaya naman diretso lang sya sa upuan nya at hindi pinapansin yung mga nakatingin samin.
“hey” bati naman sa kanya ni Adrian. Tumango lang si Li nun. Now I wonder kung alam ba ni Adrian na sinasabi na sakin ni Li lahat or hindi pa rin.
Ngumiti lang sakin si Adrian nung napansin nya na nakatingin ako sa kanya. He was mad at me few weeks ago, pero parang okay na rin naman sya sakin. I guess, talagang nag alala lang sya para kay Li that time.
Hindi mapakali yung mga kaklase naming until natapos na yung last subject sa umaga, lumapit agad yung iba sakin tapos nagtanong
“anong meron?” “ba’t late kayo?” “bakit magkasama kayo?”
“bakit chithmotha kayo?” tapos inirapan naman nya yung mga kaklase namin. I’m really glad he’s around. Nung umalis naman yung mga yun, saka naman tumabi sakin si Geni
“anong meron ha? Bakit late kayo, at hmmm! Magkathama pa!”
“alam mo, inulit mo lang yung tanong nila eh”
“hahahahaha! Eh ano nga?”
“itanong mo nalang kay Li. Baka bugbugin ako nun eh” tapos nagsmile naman ako.
“I like that fathe!” tapos siniko-siko naman nya ako.
“mamalisya ka talaga kahit kelan! Hindi yan tulad ng iniisip mo”
“eh baka papunta na rin dyan”
“ang alin?” bigla namang dumating sina Li at Adrian
“yuuuuuuuuuuuuunnggg” tinignan ko naman ng masama si Geni. Tumawa lang si Adrian at sinimangutan lang ako ni Li. Anong meron sa tatlong to at parang hindi ko ata sila naiintindihan.
“can someone please explain to me how you do communicate?”
“cedie, we knew” sabi naman ni Adrian.
“oh right” eh ano nga ba namang hindi alam ni Adrian “of course”
“glad that you knew it, Cedie. And thank you” tumango naman ako sa kanya habang para namang wala lang pakialam si Li. “pasensya ka na, bro kung medyo alam namin ha”
“ayos lang no! you’re lucky to know everything so well”
“hindi naman siguro lahat” tumingin naman sya kay Li
“yeah, not everything” sabi naman ni Li tapos tumingin sya sakin. What does she means by that?
“ADRIAN! Tara dali” tinawag sya nung mga kaklase naming mula sa labas.
“AHAHAHAHAHA!” napatingin naman kami pareho ni Li kay Geni “how awkward wath that!” talagang sinabi nya eh ano? Binatukan lang sya ni Li. Hinampas ko naman sya sa braso nya.
Tumingin palabas si Li, sinundan ko naman yung tingin nya, sina Adrian na nagtatawanan sa kung anuman. Naisip ko lang bigla. Am I too refined to be a man? Feel ko kasi para bang sobrang secluded ng mundo ko na wala talaga akong kaclose na lalaki sa ngayon, except si Geni na hindi naman ata counted. I can’t just help but compare myself to Adrian…
He seems way better than I am.
“kung alam mo yung reason, will you still feel the same thing?” bigla ko nalang nasabi yun kay Li. Nakasimangot naman sya na para bang sinasabi sakin na linawin ko yung tanong ko or else gugulpihin nya ako
“I mean, kung alam mo yung reason kung bakit nakipagbreak sayo si Adrian, will you still be mad at him the same way you did? Or will everything stay the same, until now?” tinignan nya lang ako na para bang gulat na gulat sya sa tanong na yun. Nabitiwan nya pa na yung hawak nyang ballpen tapos tumingin ulit sya kay Adrian.
“you’re rude” then she started to turn red…
__________________________________________________
hi, again! it's my account's anniversary today! I hope you'll participate by following this link, or the picture on the multimedia part of this update :))
http://www.facebook.com/photo.php?fbid=398245950246296&set=a.398245940246297.89430.292748267462732&type=1&relevant_count=1
Please check my profile desc for the FB likepage link :)))