ប៉ា ម៉ាក់របស់Soobin បានធ្វើដំណើរទៅផ្ទះរបស់ត្រកូលKangដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាឲបានជ្រះស្រឡះ
«លោកប្រុសមករកអ្នកណាដែរ?»
«ខ្ញុំមករកលោកkang នៅទេ?»
«ចា៎នៅ សូមអញ្ជើញចូល» អ្នកបម្រើដើរនាំមុខ ដោយបីនាក់ម្តាយ ឪពុក កូនតាមពីក្រោយ
«លោកម្ចាស់មានភ្ញៀវមករក»
«អ្នកណា?»
«គាត់ប្រាប់ថាមកពីត្រកូលkim»
«ខ្ញុំចេញទៅហើយ»លោកkang ទុកសៀវភៅដែលកំពុងអានដើរចុះទៅក្រោម ក៏ឃើញប្រពន្ធគាត់កំពុងនិយាយជាមួយភ្ញៀវ
«បង!!គាត់ខិតកន្លែងឲប្តីអង្គុយ»
«សួស្តីលោកkang »
«បាទ សួស្តី»
«ជម្រាបសួរលោកពូ»Soobin
«បាទ ក្មួយ អឹមបើតាមខ្ញុំដឹងមិនច្បាស់ថា លោកជាប្អូនរបស់លោកKim kwangsuk ត្រូវទេ?»
«បាទគឺខ្ញុំ»
«មិនដឹងថា លោកមានការអ្វីបានជាមករកខ្ញុំដល់ផ្ទះបែបនេះ?»
«គឺ មានរឿងរបស់ក្មេងៗ»
«រឿងក្មេងៗ?កូនខ្ញុំមែនទេ?»Mr.kang លើកចិញ្ចើម
«បាទ ចុះនាងនៅទេ?» ម៉ាក់Soobin
«មិននៅទេ ប្រាប់ថាទៅផ្សា»Mrs.kang
«បើបែបនេះខ្ញុំនិយាយតែម្តងទៅ»
«បាទ»
«គឺ កូនរបស់ខ្ញុំនិងកូនអ្នកបានជ្រុលជ្រួសជាមួយគ្នាដល់មានកូនទៅហើយ តែខ្ញុំក៏ឮដំណឹងថាលិកភ្ជាប់ពាក្យភ្ជាប់សម្តីជាមួយនឹងបងប្រុសខ្ញុំទៅហើយ»
«ថាយ៉ាងមិច?Morin?» លោកkang ប្រឹងផ្ទៀងស្តាប់ ខ្លាចថាស្តាប់ច្រឡំ
«ចា៎ស?អ្នកមិនដឹងទេ?»
«អត់ទេ រឿងវាយ៉ាងមិចឲប្រាកដ?»
«ខ្ញុំក៏មិនសូវដឹងច្បាស់ដែរតែ កូនមកប្រាប់ទើបចង់មកនិយាយរឿងនេះ គិតថាកូនអ្នកជាស្រីខាងខ្ញុំចង់ទទួលខុសត្រូវ អ្នកគិតយ៉ាងមិច?»
«ខ្ញុំ មិនដឹងទេព្រោះបាននិយាយគ្នាជាមួយបងប្រុសរបស់លោករួចហើយ ខ្ញុំក៏មិនដឹងថាគាត់ ព្រមឬអត់?»
«Kwangsuk!» មិនទាន់បាននិយាយផង មានសម្តីមួយមកកាត់ការសន្ទនារវាងគាត់ទាំងពីរ ទាញចំណាប់អារម្មណ៍អ្នកគ្រប់គ្នាឲមើលទៅ
«បងប្រុស»
«ឯងមកធ្វើអីនៅទីនេះ?»លោកKim
«ល្អ បើបងមកទៅហើយនិយាយគ្នាឲចប់រឿងតែម្តង មកអង្គុយសិនមក»
លោកKim ដើរមករួមជាមួយប្រពន្ធគាត់និងTaehyung ផងដែរ
«រឿងវាយ៉ាងមិច?»
«ខ្ញុំគិតថាប្រហែលជាបងដឹងខ្លះហើយ រឿងគឺវាបែបនេះឯង Morin ដែលបងចង់ឲរៀបការជាមួយTaehyung នោះមានកូនជាមួយSoobin កូនខ្ញុំ»
«ថាយ៉ាងមិច?មិចក៏បែបនេះ?»
«គឺកាលនោះគ្មានអ្នកណាដឹងឡើយ ហើយពេលនេះខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ឲបងផ្តាច់ពាក្យដែលចង់ឲMorin និងTaehyung រៀបការនោះ ព្រោះនាងមានកូនជាមួយកូនប្រុសខ្ញុំ ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ទទួលខុសត្រូវ»
«ហ៊ើយ បើបែបនេះទៅហើយ យ៉ាងណាក៏យ៉ាង នឹងទៅយើងទៅវិញហើយ» លោកkim ដកដង្ហើមធំហត់នឿយ រួចលោកKim ក៏ដើរចេញទៅ Taehyung និងអ្នកស្រីkimទៅតាមក្រោយ
ភូមិគ្រិះKim
អ្នកទាំងបីដើរចូលក្នុងផ្ទះវិញដោយម្នាក់ៗទឹកមុខ ពិបាកយល់
«យ៉ាងមិច ប៉ាច្បាស់ហើយមែនទេ?»Taehyung និយាយធ្វើឲគាត់ទច់ដំណើរ
«ស្រីមួយគំនរ ហេតុអីក៏ឯងមិនបើកភ្នែកមើល មិចក៏ទៅស្រឡាញ់វា?» លោកkim ងាកមកគំហកដាក់គេ
«ប៉ាមិនយល់ឡើយ ហេតុអី?គ្រាន់តែខ្ញុំស្រឡាញ់គ្នាវាខុសត្រង់ណា?ប៉ាមិនគិតថាវាឃោឃៅពេកទេ ដែលប៉ាធ្វើឲប៉ាម៉ាក់របស់គេស្លាប់ហើយ ធ្វើឲឡេឈឺចាប់ទៀត?»Taehyung ស្រែកប៉ោងសសៃកដាក់វិញ ហើយក៏ទទួលបាន
ផាច់...
មួយកំផ្លៀងទៅកាន់ផ្ទៃមុខសង្ហាឲងាកទៅម្ខាងតាមកម្លាំងដៃ
«កុំមកតម្លើងសម្លេងដាក់យើង អាកូនចោ
ម្សៀត»
«ខ្ញុំសូមអង្វរឲខ្ញុំនិងJungkook នៅជាមួយគ្នាទៅ»Taehyung លុតជង្គង់ចំពោះមុខគាត់ ឯម្តាយបានតែឈរមើលមិនហ៊ានហាស្តី
«ឯងស្រឡាញ់គ្នាដល់ម្លឹងហេ៎?»
«បាទ»
«ទោះជាយ៉ាងណាក៏ឯងមិនព្រមឈប់ដែរមែនទេ?»
«បាទ»
«បាន យល់ដល់ការដែលយើងជំពាក់ជិវិតឪពុកម្តាយគេ ឯងទៅចុះ»
«ពិតមែន???អរគុណលោកប៉ា» Taehyung ហក់ទៅឱបគាត់ គាត់ក៏អង្អែលក្បាលគេស្រាលៗ
«ប៉ាចិញ្ចឹមមើលថែឯងតាំងពីក្មេង មិនឲស្រមោចវាលើ ថ្នាក់ថ្នមដូចកែវ ពេលឃើញឯងមិនសប្បាយចិត្ត ប៉ាក៏នៅមិនស្ងប់»
«ខ្ញុំសុំទោស ដែលប្រើសម្តីធ្ងន់លើលោកប៉ា»
«មិនអីទេទៅសម្រាកចុះ ចាំថ្ងៃស្អែលចាំទៅ»
«បាទ»Taehyung ជូតទឹកភ្នែក ជួសដោយ ស្នាមញញឹម ដើរឡើងទៅបន្ទប់
«អរគុណបងហើយ»Mrs.kim
«ហឹម»
To be continued....