BÖLÜM 13 : KATLİAM
Günler her zamankinden daha sıkıcı geçiyordu. Dağın başında, Lucifer ile beraber yalnızdı. O da her gün yapması gereken şeyler olduğunu söyleyip gidiyordu.
Yüzünü ellerinin arasına aldı ve pencereden dışarıya baktı. Yapraklarla örtülmüş bir cennet gibiydi. Çok güzel bir yerde yaşıyor olmasına rağmen tek başına olması canını sıkıyordu.
Lucifer siyah ceketini giydi ve kapının önüne gidip durdu.
“Halletmem gereken işler var. Birkaç saate geri gelirim.” Dedi ve kapıyı açtı. Tam dışarı çıkacaktı ki Alyssa kapının önüne geçti.
“Beni de götür. Lütfen, çok sıkıldım.”
Lucifer, Alyssa ‘yı ciddiye almamıştı. Hiç yüzüne bile bakmaya gerek duymadan hafifçe onu içeriye doğru ittirdi.
“Olmaz.”
En masum yüz ifadesiyle Lucifer ‘a baktı.
“Söz veriyorum işlerine engel olmayacağım.”
Lucifer kafasını ‘hayır’ anlamında salladı ve kapıyı kapatıp çıktı. Alyssa sinirlenmişti. İstediğini yaptırmaya kararlıydı. Kapıyı tekrardan açtı ve Lucifer ‘ın kolundan tuttu.
“Lucifer ben senin evcil hayvanın değilim. Bütün gün evde sadece yemek yiyorum ve biraz dışarıda dolanıyorum. Teknolojik aletlerin hiç biri burada çekmiyor. Lütfen, sadece biraz farklılık olsun istiyorum.”
Kısa bir sessizlik olmuştu. Lucifer tek kaşını kaldırıp Alyssa ‘ya baktı.
“Bak, eğer işimi yapmamı engellersen yemin ederim ki seni evden bir daha hiç dışarıya çıkarmam.”
Alyssa gülümsedi ve sağ elini kalbine koydu, sol elini de havaya kaldırdı. Bu küçükken babasının ona öğrettiği izci yeminiydi.
“Söz.” Dedi ve içeriye koşup bej rengi deri ceketini alıp Impala model arabaya bindi.
Lucifer ‘ın yüzünün her santimine kadar incelemişti. Keskin yüz hatları vardı. Bu, Alyssa ‘yı oldukça etkiliyordu. Lucifer ‘a karşı hissettiği şeyleri hep Lilith ‘in üstüne yıkıyordu. Ama şüpheliydi…
“Yüzüme bakmayı bırak.”
Fazlasıyla ciddi bir şekilde söylemişti bunu Lucifer. Alyssa utanıp bakışlarını yere indirdi.
“Bir şey sorabilir miyim Lucifer?”
Küçük bir bakış attı Lucifer. Derin bir iç çekerek kafasıyla onayladı.
“Lilith ‘e… Âşık mısın? Yoksa sadece mecbur olduğun için mi bunları yapıyorsun?”
“Soyumun devamı için ne gerekse onu yapıyorum. Buna mecburum evet… Ama Lilith ‘e olan aşkım da tartışılmaz bir gerçek.”
Mecburi bir şekilde gülümsedi Alyssa. Lilith ‘e âşık olmadığını biliyordu. Eğer bunu söyleseydi Lilith onu terk ederdi ve bu da onun sonu demekti.
“Hiç âşık olmadım. Bu gülünesi bir durum. Ama sanırım senin bu lanetin yüzünden hiçbir erkek bana yaklaşmadı. Âşık olmadan da öleceğim. Bu içler acısı…”
“Sen en başından beri benimsin Alyssa. Başka ait olamazsın.”
“Lilith benim bedenimi kullanıyor, yani tamamen sana ait değilim. Neden sadece senin olmak zorundayım? Vücuduma her ne yapmak istiyorsan yapmana izin verdim zaten. Ama senin ve Lilith ‘in bir bebeği olduktan sonra yani ben bu işten tamamen sıyrıldıktan sonra biriyle beraber olmama izin vermek zorundasın.”
Lucifer sakin bir ses tonuyla söze atladı. Yüzünde hain bir gülümseme vardı.
“Bu tamamen bittikten sonra o güzel bedenin ölmüş olacak. Leyla ve Mecnun oynamaya gerek yok! Kendini acındırmayı bırak. Burası artık cehennem Alyssa, senin gibi iyi insanları öldürmek zorundayız, tıpkı ailen gibi.”
Bir cevap vermemişti Alyssa. Vermeyecekti de. Bu olaylarda sadece küçük bir oyuncak gibi kullanıldığını biliyordu. Sonunun böyle bitmesini istemiyordu ama kaderin önüne geçilmezdi.
Biraz sonra araba ani bir frenle, küçük bir evin önünde durdu. Tozpembe, tek katlı bir evdi. İnce tül perdelerden dolayı içerisi gözüküyordu. İçeride bir aile vardı. Küçük oğlan çocuğu yaptığı resimleri ısrarla annesine gösteriyordu, babası da çocuğunu kucağına alıp gıdıklamaya başladı. Mutluydular…
Lucifer, evin tam önünde durmuş içeriyi gözetliyordu. Alyssa şaşkın bir ifadeyle Lucifer ‘a baktı.
“Ne yapıyoruz burada?”
“Sessiz ol.”
Sol elini yukarı kaldırdı ve işaret parmağı ile evi işaret etti Lucifer. Yaklaşık bir dakika sonra içeriden ateşler yükselmeye başlamıştı. Kadın çığlık çığlığa çocuğunu kucağına aldı ve kocasına yanaştı.
“Ne yapıyorsun? İçeridekiler yanacak, yardım etmemiz lazım!”
“Karışmamanı söylemiştim Alyssa.”
İçeridekiler kapıya doğru koşarlarken Alyssa sırtlarından çıkmış olan kocaman güzel kanatlara baktı. Melektiler ve bu yüzden Lucifer onları öldürecekti. Ne yapabileceğini düşündü Alyssa. Engel mi olmalıydı? Yoksa söz verdiği gibi durup onları öldürmesine izin mi vermeliydi?
Lucifer, havadaki elini sıkı bir yumruk haline getirince evdeki kapıların kilit sesleri duyuldu. Kapıları kilitlemişti. Adam hemen koştu ve sandalye ile camı kırmaya çalıştı. Ama kırılmıyordu. Sanki bir plastikmiş gibi sandalye geri sekiyordu. Kadın tüm gücüyle çığlık attı ve çocuğunun üstüne doğru çömeldi.
Alyssa buğulu gözlerle olanları izliyordu. Kendi ailesi gözünün önünde canlanmıştı. Onlar da böyle yanarak can vermişlerdi. Sözünü tutamayarak büyük bir sinirle gidip Lucifer ‘ın önüne geçti ve havadaki elini ittirdi. Lucifer simsiyah olmuş gözleri ile Alyssa ‘ya kızgın bir şekilde baktı.
“Sana uzak durmanı söylemiştim!”
Tüm gücüyle Alyssa ‘yı ittirdi Lucifer. Alyssa kötü bir şekilde yere düştü. Düşüşü yüzünden yanağı kanıyordu. Korkmuştu. Bir şey yapmaya gücü yetmiyordu. Öylece ailenin can vermesini izledi. Kadın tüm gücüyle bağırıp yardım istiyordu. Ancak yardıma gelen kimse yoktu.
Büyümüş alevler, onları içlerine aldılar ve küle dönüşesiye kadar yaktılar…
Tam yarım saat sonra bütün ev tamamen yanmış, itfaiyeler gelmişti. Lucifer ile beraber arabanın içinde olanları izliyorlardı. Gözlerinin önünde can veren ailenin acısını en derinliklerine kadar hissediyordu Alyssa. Onları kurtaramamıştı.
Derin bir nefes aldı.
“Artık gidebilir miyiz?”
“Elbette. Görev başarıyla tamamlandı.” Dedi ve sırıttı Lucifer.
“Nasıl bu kadar acımasız olabiliyorsun anlamıyorum.”
“Ben şu ana kadar görüp görebildiğin tüm kötü şeylerin babasıyım. Her şey… Her kötülük benim işim. Bu küçük katliamı mı yapamayacağım?”
Biliyordu. Tanrıya bile ihanet edip, kötülük yapan biri bunları da hiç sıkıntı çekmeden yapabilirdi.
Yola çıkmışlardı. Eve doğru yol giderlerken Alyssa mahcup bir şekilde söze atıldı.
“Lucifer, Mace ‘i ve James ‘i görmek istiyorum. Lütfen yanlarına bir uğrayabilir miyiz?”
“Peki, hem şu kanayan yanağına da bir pansuman yaparlar.”
Gülümsedi Alyssa. Yanağı fazlasıyla acıyordu. Yarası derindi.
Hızlı bir ‘U’ dönüşü ile sapaktan sapıp Meredith ‘in evine doğru gittiler. Kısa bir süre sonra eve varmışlardı. Aynı eskisi gibiydi. İçerideki ışıklar açıktı. Alyssa küçük bir çocuk gibi hızlı adımlarla kapıya doğru gitti ve üç kere tıklattı. Hiç beklemeden kapı açılmıştı.
“Alyssa?” dedi Mace ‘in şaşkın sesi.
Alyssa, Mace ‘e sıkıca sarılmıştı. Onu özlemişti. Mace, Alyssa ‘nın yanağındaki kanı gördükten sonra hemen onu evin içine aldı.
“Ne oldu sana? Lucifer nerede?”
“Küçük bir kaza. Dışarıda, sizi özlediğimi söyleyince beni buraya getirdi.”
Mace, banyoya pansuman için tentürdiyot almak için gittiği sırada aşağıya James ve Caroline inmişti. James ‘in eli Caroline ‘ın omzundaydı. Alyssa James ‘e hafifçe gülümsedi. Kalbi hala kırıktı. Olanları hatırlıyordu.
“Merhaba James.”
“Merhaba Alyssa.”
James, hiçbir samimiyet göstermemişti. Uzaktan sadece gülümsemekle yetinmişti. Caroline ‘da el salladı ve odalarına geri döndüler.
Elindeki şişe ve pamuk ile Mace, Alyssa ‘nın yanına oturdu. Hafifçe yarasına dokundu ve Alyssa ‘nın gözlerine baktı. Ondan hoşlanıyordu. Ama artık Lucifer gelmişti, bunun öğrenilmesi çok sakıncalı olabilirdi. Alyssa elini Mace ‘in yanağına koydu.
“Her zaman benimle ilgilendin Mace, bunu nasıl öderim bilmiyorum.” Dedi ve gülümsedi.
Mace sadece gülümsedi. Korkuyordu. Lucifer eğer Alyssa ‘ya karşı duygularını öğrenirse onu paramparça edebilirdi. Hislerini bastırmaya çalıştı. Ama ona baktığı her saniye daha da artıyordu.
“Alyssa, ben… Bunu söylediğim için birazdan ölebilirim. Ama senin için ölmeye hazırım. Bu olaylar bittiğinde, eğer yaşıyor olursan ve tabii bende bedenimde olursam-“
Mace ‘in sözünü bitirmesine izin vermeden Lucifer içeri girdi ve Mace ‘in boğazından tutup duvara yasladı.
“Sana güvenmiştim Mace. Yazık oldu...”
Mace, hiçbir tepki vermeden Lucifer ‘ın suratına baktı. Lucifer, aynı o evi yakarken yaptığı gibi elini Mace ‘e doğru kaldırdı ve farklı bir dilde bir şeyler söylemeye başladı. Lucifer ‘ın ağzından sözler dökülmeye başlar başlamaz Mace ‘in gözleri bembeyaz olmuş ve ağzından siyah duman çıkmaya başlamıştı. Lucifer, Mace ‘i içindeki şeytanı çıkarıyordu.
“Lütfen Lucifer, cehenneme gitmek istemiyorum. Ben bu bedenden çıkarsam bu beden de ölür.” Dedi Azazil.
Alyssa, buna izin veremezdi.
“Eğer onu öldürürsen Lucifer, sana yemin ederim ki bakireliğim bozarım ve Lilith ‘in için yeni bir beden aramaya başlarsın! Sonuçta bakire olmayan bir bedende Lilith durmaz değil mi?”
Yukarıya kaldırmış olduğu elini indirmişti Lucifer. Alyssa ‘nın bakire olmaması onun için büyük sıkıntı yaratırdı. Kaşları çatık bir şekilde Alyssa ‘ya döndü.
“İyi o zaman hemen arabaya bin eve gidiyoruz.”
Lucifer, Mace ‘i sertçe yere bıraktı. Mace, uzun ve derin bir nefes aldı ve Alyssa ‘ya doğru baktı. Alyssa kapıdan çıkınca Lucifer Mace ‘in kulağına doğru eğildi.
“O benim, benden başkası ona dokunacak olursa ne yapacağımı biliyorsun.”
...
Arkadaşlar gün geçtikçe daha hızlı okuma sayısı ve vote geliyor ama yine yorumlar düştü :P Daha çok yoruuummm daha çok yeni bölüüüüm diyorum ve teşekkür ediyorum :D ^^^
-Mesela şunu sorayım 'Lucifer 'ı nasıl buldunuz? Alyssa ile ilişkileri nasıl?'