(ARRIANE POV)
"FUCK ! FUCK ! " Patuloy na pagmumura niya. At dumampot na naman ng bagay at itinapon yun sa pader.
Napaigtad ako at umatras. Pilit siyang pinapatigil nina Zach at Ian pero ayaw nitong magpaawat.
Kagabi, kagabi lang nangyari yun pero halos hindi na namin siya makilala. Marami na siyang mga sugat sa katawan at ulo niya dahil inuuntog niya yun sa pader.
At simula kagabi hanggang ngayon na malapit na rin magdilim ay hindi pa rin siya tumitigil.
He was fucking hurt! Bloody hurt. Hindi rin matigil ang pag iyak niya.
Nakakaawa siya sobra.
Ni halos hindi na namin alam ang gagawin namin para lang matigil siya.
Akmang iuuntog niya na naman ang ulo niya nang gumawa na nang hakbang ang headmistress.
A barrier. May nakapalibot na barrier sa kanya at nakaposas na din ang mga kamay niya.
It's a barrier where you can't use magics.
Unti unti siyang napaluhod at napahawak sa mukha at umiyak na parang bata.
Gosh.
Mabilis na lumapit si Ian sakin at niyakap ako.
Naiyak na rin ako. Nakakahawa ang itsura niya ngayon. Parang dinudurog ang puso ko.
"Enough Ace. You've gone too much. End your agony and rest. " simpleng sabi lang ng Headmistress pero mas lalo lang naiyak si Ace
"I -I l-love her. I l-love her so much" basag ang boses na sabi nito.
Damn. Pero alam nating lahat na hanggang dun lang Ace.
Na hanggang dun ka nalang. Dahil sa una palang wala ka nang laban
***************************
(ZAYNAH POV)
Dahan - dahan na nililipad ng hangin ang buhok ko.
Naramdaman ko ang paglapit niya at pagtabi niya sakin. Pero hindi ko pa rin siya nilingon.
I isolated myself to them. As long as I can. I want to be alone.
It's been three days since it happened. Pero sariwa pa din sakin ang lahat. The scene, the pain, the longingness it's still here. Deep inside me. To my unfixable heart.
"It's funny to think how I can make other people happy but I can't even make it to myself"
I heard him sigh. Pero hindi ko pa rin siya nilingon.
Hindi ko maiwasang sisihin siya at ang sarili ko kung bakit ganito ang naging kalagayan ko.
If he's not a god, and If I'm not goddess. Definitely there will never be an us.
"I'm sorry" bulong niya.
"Your sorry can't change anything so stop it because it's useless" malamig na tugon ko.
Sandaling katahimikan ang namayani sa pagitan naming dalawa.
"Bumaba na tayo. Sa tantiya ko tayo nalang ang hinihintay sa hapag kainan. Huwag mong sabihin na hindi ka kakain. Kung magmamatigas ka. Kung kinakailangan, pwersahan kitang ibababa."
Sinamaan ko siya ng tingin.
But he just smiled sadly na ikinagulat ko.
"Pangako, gagawa ako ng paraan para makita mo siya nang hindi ka pinaghihinalaan ng Mahal na Hari at Reyna"
Napatitig ako sa kanya nang sabihin niya yun. Kalaunan ay tumango ako.
At sabay na kaming bumaba.
Hindi ko mapigilang hindi maexcite sa katotohanan na yun.
Hindi kasi madali sakin ang makatakas. Palaging may nakabantay, palaging kailangan ang presensya ko at hindi ko yun pwedeng isawalang bahala. Isa pa ay hindi ko alam kung nasaan siya. Sinubukan kong gamitin ang kapangyarihan ko pero hindi ko siya mahagilap.
Nang makarating ay nandun na sila sa harap ng hapag kainan. Ang Hari at Reyna ,maging ang diyosang si Diana.
Pinaupo na ako ni Chris at umupo na din siya tabi ko.
Tahimik lang kaming kumakain hanggang sa binasag yun ng Hari.
"Sa lalong madaling panahon , kailangan nang ganapin ang kasal niyong dalawa" sabi nito habang ang paningin nito ay nasa pagkain.
Humigpit ang pagkakahawak ko sa kubyertos at halos madurog na yun kung hindi lang ako hinawakan ni Chris sa braso.
"Mas makakabuti kung sa susunod na buwan na ang kasal. Anong masasabi niyo?"
Tumikhim si Chris at nag aalalang tiningnan ako. Pagkatapos ay sinagot na ang tanong ng Hari
"Kayo po ang bahala mahal na Hari. Malugod po namin iyong tatanggapin"
Napatigil ako nang may humaplos sa buhok ko. Pag angat ko ng tingin ay ang Reyna ang nakita ko.
Malungkot siyang nakangiti sakin.
Why? Nararamdaman mo ba ang pinagdadaanan ng anak mo?
I heaved a sigh.
She hold my hand tightly but I refuse it and started to eat again.
************************
It's past 12. But here I am still awake.
Mabilis akong nagteleport papunta sa Academy. Nagbabasakali na baka nandun na siya.
Ang kwarto niya agad ang pinuntahan ko pero agad din akong nanlumo na wala man lang yung katao-tao.
Nanlulumong napaupo ako sa kama at yumuko. And without me knowing , naglandas na ang mga luha sa mukha ko.
Nasasaktan ako. Nasasaktan talaga ako and I don't know if I can ever handle this fucking pain of mine. Sa buong buhay ko ngayon ko lang naramdaman to. It's like hell. Durog na nga. Mas dudurugin pa at hindi ko alam na may idudurog pa pala ang puso ko.
Napahiga ako at pilit pinipigilan ang pagtulo ng luha ko. But I failed, the more I tried to stop it, the more it comes out.
Hanggang sa di ko namalayan na nakatulog na pala ako.
Nagising ako nang makarinig ako nang mga yabag mula sa labas at papunta rito sa kinaroroonan ko. Alam kong hindi si Ace yun that's why I was about to teleport when I hear them arguing.
Kahit kelan talaga tong dalawang to , ang lalakas ng bunganga.
"Gooosshh bilisan mo Arriane! Wag kang magmala pagong diyan. Mamatay matay na ko sa kaba rito tapos ikaw ang kupad kupad mo kumilos. Kapag tayo nahuli at di makarating sa Z Land ng tamang oras ! Sinasabi ko sayo ! Magiging isa kang barbecue!"
"CORRECTION! Hindi lang ako pati ikaw. Pero teka lang, nakalimutan ko kung ano yung pinapakuha niya"
"WHUUUT!? Peste! Makipaglandian ka pa kasi ! Isipin mong mabuti!"
"Teka lang ulitt. Can you please calm down! I can't think. I can't recall what he ordered me ! You're so loud ! Annoying freak !"
"How can I calm down? You know kung gaano na kalaki ang pinagbago ni Ace! ghaad naiisip ko na kung ano ang magiging kahihitnan ko"
Ace? Z Land? So all this time nandun ka lang ?
"Buksan mo na yung pinto baka maalala ko kung sakaling makita ko ang mga gamit niya."
Hindi ko na magawang makakilos nang magawang buksan na yun ni Haydee at tumambad sila sakin na may gulat na gulat na ekspresyon sa mukha.
"Z-zay-nah" utal na utal na sambit ni Haydee"
"A-nong g-ginag-awa mo r-rito?" sunod na tanong ni Arriane
Pero imbes na sumagot ako sa tanong nila ay iba ang lumabas sa bibig ko
"Sasama ako. Sa Z Land"
At sa ikalawang beses ay nagulat na naman sila . Tss
"Bilisan niyo na nang makaalis na tayo"
"a-ah oo!"
Natatarantang inilibot niya ang paningin niya at maya maya ay lumapit siya sa isang sulok
"Ito! Ito yun !"
Saka niya kinuha ang pulang vault na nakapatong sa isang lamesa.
"Darn ang bigat naman nito!"
*BLAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAGGG*
"AAAAAAAAAAAAAHHHH" gulat na gulat na sigaw ng dalawa habang nabitawan naman ni Arriane ang vault at bumagsak yun sa paa ni Haydee. Kaya ayun, yung sigaw naging iyak na.
Napatingin ako sa lalaking pabalibag na binuksan ang pinto.
"Hayop Chris ! ang sakit ! P*ste ka ! huhuhu. Ikaw naman bakit mo binitiwan ! Bruha ka!" murang mura na siya
Napakamot naman sa ulo niya si Chris. At maya maya lang ay tumingin sakin.
"Hinahanap ka ng Hari. Pero wag kang mag alala nagawan ko na nang paraan kaya malaya ka nang makita siya" nakangiti niyang sabi sakin. Hindi ko maiwasan na hindi matouch sa sinabi niya.
"Salamat Chris" ngumiti lang siya at nagsalute sakin
Salamat talaga Chris.
"pwe! ang sakit huhu"
Itinapat ko nalang ang kamay ko sa paa niya para matigil na ang pagngawa niya.
At nang matapos ay nagpaalam na kami kay Chris.
"Zaynah, sigurado ka na?"
Tumango ako. Oo kahit alam kong malaki ang posibilidad na ayaw niya na akong makita.