Unicode
"Jing , အဝေးကြီးမသွားနဲ့ "
မင်းသား Yong Yi တာ၀န်ကျနေတဲ့ Hangzhou ကို မရမကအတင်းလိုက်လာပြပြီး ခေါင်းမာလှတဲ့ Jing ကို စိုးရိမ်စွာအော်ပြောလိုက်သည် ။
တိုင်းပြည်ရေးရာများ ဆွေးနွေး နေသည်ကို နားထောင် နေရတာ သိပ်မကြာသေးပေမဲ့ အဲအချိန်ခဏလေးကပဲ Jing ကိုပျင်းရိစေတယ် ။အဲဒါကြောင့်Jing ဟာ တချက်သမ်းဝေလိုက်ပီ့း အပြင်ထွက်လည်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် ။
အမှန်တကယ်ဆို ဦးရီးတော်ဘေးမှာနေရတာကို Jing ကြိုက်ပေမဲ့ ပျင်းရိစရာကောင်းတဲ့ ဆွေးနွေးမှုတွေ့ကြောင့် အခြားတစ်ခုကို ရွေးချယ်လိုက်တယ် ။ သူ့အသက်ရွယ် အရ ထိုကိစ္စတွေကို နားလည်ပြီးသားဖြစ်ပေမဲ့ ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ရမယ့်အချိန် မရောက်ခင်အထိ ဒီကိစ္စတွေန့ဲမပတ်သက်ချင်သေးဘူး
Jing စံအိမ်ထဲက ထွက်လာပြီးတဲ့နောက် လူစည်းကားတဲ့ လမ်းသွယ်ထဲကို လျှောက်လာခဲ့ တယ် ။ ထိုလမ်းသွယ်ထဲက ပျံကျဈေးသည်တွေရဲ့ သူတို့ကုန်ပစ္စည်းတွေကို ကျယ်လောင်စွာအော်ဟစ် ရောင်းချနေတာက Jing ကိုစိတ်ပျက်စေတာကြောင့် လူသိပ်မစည်ကားတဲ့ လမ်းကြောင်း ကနေ အနောက်ဘက်ရေကန်ဆီ သွားဖို့ ရွေးချယ်လိုက်တယ် ။ Jiangnan မှာတော့ အနောက်ဘက်ရေကန်က အလှဆုံးပဲ ။
ညင်သာစွာယိမ်းနွဲ့နေတံ့ မိုးမခပင်တန်းကိုမြင်တဲ့ အခါ Jing ကစိတ်မရှည်စွာ နဲ့ အမြန်ကျော်လိုက်တယ်။ အဲ့အချိန်မှာပဲ ကောင်လေးတစ်ယောက် သူ့ဆီတည့်တည့် ပြေးလာတာကို မမြင်လိုက်မိဘဲ တိုက်မိပြီး ကောင်လေးက မြေပေါ်လဲကျ သွားတယ်။
ကောင်လေး စိတ်ဆိုးပြီးငိုမယ်လို့ Jing ထင်လိုက်မိပေမယ့် အဲ့အစား ကောင်လေးက လျင်မြန်စွာထလိုက်ပြီး Jing ကိုမာန်ပါပါ တစ်ချက် ကြည့်လိုက်တယ် ။
"မင်းလမ်းသွားရင်ကြည့်သွားသင့်တယ် "
ကောင်လေးကြည့်ရတာ ငါးနှစ်ခြောက်နှစ်၀န်းကျင် သူ့လေသံ သူကပဲJingထက်ကြီးသလို ပြောဆိုဆက်ဆံနေတယ်
"သေလိုက်ပါလား။ မင်းသာ ပြေးလာပြီးမမြင်ဘဲငါ့ကို၀င်တိုက်မိတာလေ "
"ဒါပေမဲ့ ဒီနေရာ က ငါတို့ပိုင်တာလေ။ အဲတာကြောင့်ငါလုပ်ချင်သလိုလုပ်လို့ရတယ် "
"ဒီနေရာတင်မကဘူး တစ်ကမ္ဘာလုံး က ငါ့အဖေပိုင်တာ မင်းကြိုက်သလို လုပ်လို့မရဘူး "
"မဖြစ်နိုင်ဘူး ။ မင်းက ဧကရာဇ်ဖြစ်နေရင်တောင် ငါလုပ်ချင်တာလုပ်လို့ရနေတုန်းပဲ ။ လွတ်လပ်မှုဆိုတာလိုက်ကန့်သတ်လို့မရဘူး ။"
လွတ်လပ်မှု Jing စိတ်ထဲမှာတစ်ခါမှ မတွေးဖူးဘူး ။
သူဟာတော်၀င်မင်းသားတစ်ပါး ဖစ်တဲ့့အတွက် သူ့လုပ်ချင်တာ လုပ်လို့ရတယ် ။ အဲ့တော့ လွတ်လပ်မှုဆိုတာ ဘာလဲ ။
"လွတ်လပ်မှုဆိုတာ ဘာလဲ" လို့ Jing က ကောင်လေးကိုမေးလိုက်တယ် ။
ကောင်လေးက Jing မေးခွန်းကို နည်းနည်း အံ့အားသင့်သွားပြီး
"ပြောရရင် ငါ့အကိုတွေပြောတာက လွတ်လပ်မှုဆိုတာ မင်းစိတ်ထဲမှာရှိတဲ့အတိုင်း မင်းစားချင်တာစားနိုင်တယ် သောက်ချင်တာသောက်နိုင်တယ် လွတ်လပ်ခြင်းဆိုတာ မင်းစိတ်ထဲမှာ နှလုံးသားထဲမှာ ဘာအတွက်မှ ပူပင်စရာတွေမရှိတော့ဘဲ စိတ်ထဲမှာရှိတဲ့အတိုင်း လုပ်နိုင်တာပဲ လွတ်လပ်မှုကို ဥပဒေ ဘောင်တွေနဲ့ ကန့်သတ်ထားလို့မရဘူး ပြီးတော့ မင်းဘယ်နေရာရာရောက်ရောက် ငြိမ်းချမ်းစွာ အိပ်နိုင်တာပဲ "
ရှင်းပြနေတဲ့ အတောတွင်း ကောင်လေးရဲ့ မျက်လုံးဝိုင်းကြီးတွေ က စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် တလက်လက်တောက်ပနေတယ် ။
ဘယ်လိုတောင် ဆိုးလိုက်တဲ့ ဘ၀ကြီးလဲ။ ဒါက လွတ်လပ်ခြင်းရဲ့ အဓိပ္ပာယ်လား ။ အသက်ရှင်ဖို့သနားစရာကောင်းလိုက်တဲ့ ဘ၀လေးပဲ ။ နောက်ဆုံးတော့ လွတ်လပ်မှုဆိုတာ အဓိပ္ပာယ် မရှိတဲ့ အရာတခုပဲ။
Jing အတွက်တော့ လွတ်လပ်မှုဆိုတာ ကောင်းကင်ဘုံ ပြီးရင် အာဏာအရှိဆုံး သူဖြစ်ရတာပဲ။ ဘ၀ကိုသက်တောင့်သက်သာနေချင်တယ် ဆိုရင် စည်းကမ်းတွေ ဥပဒေတွေကို ကိုယ် လိုသလို ထုတ်ပြန်နိုင်ရမယ်
ကောင်လေး က Jing ကိုသေချာကြည့်ပြီး " ညီလေး မင်းကိုကြည့်ရတာ အရမ်းဖျော့တော့တာပဲ မင်းအပြင်ကိုမကြာခဏထွက်ပေးဖို့လိုမယ် ။ လာခဲ့ ငါမင်းကို ဒီနားတဝိုက်လိုက်ပြမယ် ။ ပြီးတော့ Jing ရဲ့ အဖြေကိုမစောင့်ဘဲ ရုတိယ်တရက်လက်ကိုဆွဲပြီး သူရဲ့ အကြိုက်ဆုံးနေရာတွေ လိုက်ပြတယ်။ အများစုက သစ်ပင်ကြီးတွေ တဲအိုတွေဖြစ်ပေမဲ့ ကောင်လေးက ဒီနေရာတွေ က သူအမြဲပုန်းနေကြနေရာတွေဖြစ်ပြီး ပုန်းတိုင်းလည်း သူ့ကိုဘယ်သူမှမရှာနိုင်ဘူးလို့ ဂုဏ်ယူစွာပြောလိုက်သေးတယ်။
ကောင်လေးကသူပုန်းဖို့နေရာလိုတယ်ပြောလို့ Jing ,အံဩသွားပေမဲ့လည်း ဘာမှထပ်မပြောဖို့ ရွေးချယ်လိုက်တယ် ။ အားလုံးကိုခြုံကြည့်လိုက်ရင် ဒီကောင်လေးက သူ့ကိုအပျင်းပြေစေတယ် ။
"ဗိုက်ဆာလိုက်တာ ငါစားဖို့တစ်ခုခုသွားယူလိုက်အုံးမယ်နော် ညီအစ်ကို မင်းငါ့ကို ဒီမှာပဲစောင့်နေနော် "
ကောင်လေးက အလင်းအရှိန်နှုန်းနဲ့ လျင်မြန်စွာပြေးသွားတယ် ။ ကောင်ေလးကိုကြည့်
ရတာ ကိုယ်ခံပညာသင်ယူထားတာသေချာတယ် ။
သိပ်မကြာတဲ့အချိန်မှာပဲ ကောင်ေလးကပြန်လာပြီး သကြားလုံးတွေ ပေါက်စီတွေ ယူလာတယ်။ သူ့ခေါင်းမှာ ဒဏ်ရာရပြီး သွေးနည်းနည်းထွက်နေတယ် ။
Jing ကောင်လေးနဖူးပေါ်ကသွေးထွက်နေတဲ့ ဒဏ်ရာကို မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီးကြည့်လိုက်ပေမဲ့ သူကတော့ ဘာမှမဖြစ်သလို သွေးတွေကိုသုတ်လိုက်တယ် ။
" ဒါက ငါဂရုမစိုက်လို့ ဖြစ်သွားရတာပါ။ ရှောင်တာသိပ်မမြန်လိုက်လို့လေ သကြာလုံးရောင်းတဲ့သူက ပစ်လိုက်တဲ့ခဲလုံးထိသွားပါ ။ ငါ လေ့ကျင်ဖို့လိုသေးတယ်ထင်တယ် ။ " ကောင်လေး ကမုန့်ကိုပေးရင်း သူ့ရဲ့ဒဏ်ရာအကြောင်းကို ရှင်းပြတယ်။
" မင်းကဘာလုပ်တာလဲ ။ ဘာဖြစ်လို့ ဈေးသည် က မင်းကိုခဲလုံးနဲ့ပေါက်လိုက်တာလဲ "
ကောင်လေးကသူ့ကိုအံ့သြသွား ပီးတချက်ကြည့်လိုက်တယ်ပြီးတော့ " အဲ့တာကသိပ်ပီး မထူးဆန်းပါဘူး ။ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဆိုတော့ ငါက ဒီကြားလုံးတွေကိုခိုးလာခဲ့လို့လေ "
Jing ရဲ့မျက်ခုံးတွေ မြင့်တက်သွားပီး "မင်းက ဘာာာ"
ကောင်လေးက အပြစ်ကင်းစွာ ရယ်လိုက်ပီး "ငါ ဒီသကြားလုံးတွေကို ခိုးခဲ့တယ်လေ။ ပေါက်စီတွေရောပဲ ။ငါ့အဖေက ငါ့တို့လိုချင်တာကို ဒီတိုင်းယူလိုက်ရုံပဲ လို့ပြောတယ် "
"မင်း က ဘာလဲ ။မဟုတ်မှ မင်းက သူခိုးလား။ "
ကောင်လေးက မျက်လုံးပြူးသွားပြီး "ငါတို့ကိုသူခိုးလို့ခေါ်လို့မရဘူး ။ ငါတို့ က ........."
"သူခိုးလေးက ဒီမှာပဲ ။ ငါ့သကြားလုံးတွေပြန်ပေးစမ်း "
ကောင်လေးကစကားဆုံးအောင်မပြောလိုက်ရဘဲ ဒေါသထွက်နေတဲ့ ဈေးသည်က ရုတ်ချည်းပေါ်လာတယ် ။
ပြီးတော့ အချိန်မဖြုန်းတော့ဘဲ နောက်မှာ ကျန်ခဲ့တဲ့ Jing ကို နှုတ်တောင်မဆက်နိုင်တော့ပဲ လျင်မြန်စွာပြေးထွက်သွားပြန်တယ် ။
"မင်းက သူ့ရဲ့ ကြံရာပါလား။ " လို့ပြောလိုက်ပီး Jing ကိုသံသယမျက်လုံးတွေနဲ့ကြည့်လိုက်တယ် ။
Jing ကဘာမှမပြောသေးဘဲ အေးစက်စက်တချက်ကြည့်လိုက်တာနဲ့ ဈေးသည်က ကြောက်ရွံ့သွားတယ် ။
"ထွက်ခဲ့ " သူ့ကို ဦးရီးတော် Yongyiက တယောက်တည်းလွှတ်ထားဘူး သူ့နောက်ကိုလိုက်ဖို့ အစောင်တွေ ကို လွှတ်ထားတယ် ဆိုတာသိတယ် ။
"မင်းသားလေး ဘာများ အမိန့်ရှိပါသလဲ ။"အစောင့်နှစ်ယောက်က ချက်ချင်းထွက်လာပီး Jing ကိုအရိုသေ ပေးလိုက်တယ် ။
"ဒီမောက်မာတဲ့ သူနဲ့ ညှိ့နှိုင်းလိုက် "
Jing ကကောင်လေး ထွက်သွားတဲ့ နေရာကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ကောင်လေးက သူ့ရှေ့ကို ဘာလှည့်ကွက်မှမရှိဘဲ ရုတ်တရက်ထွက်ပေါ်လာသလို ရုတ်တရက်ပျောက်ကွယ်သွားပြန်တယ် ။Jing ရဲ့ လက်ထဲမှာရှိတဲ့ သကြားလုံး နဲ့ ပေါက်စီတွေကပဲ ကောင်ေလးကိုထင်ယောင်ထင်မှား တွေ့ခဲ့တာမဟုတ်ကြောင်း သက်သေပြနေတယ်။
"ငါတို့လိုချင်တာမှန်သမျှ ကို ယူလိုက်ရုံပဲ ကောင်းလိုက်တဲ့ စကား "
အေးစက်စက် အပြုံးလေးက Jingရဲ့ နှုတ်ခမ်းထောင့်လေးမှာ ပေါ်လာခဲ့တယ် ။
"Lu Cang !!မင်းဘယ်တွေေလျှာက်သွားနေတာလဲ ။ခေါင်းဆောင်က ခေါ်နေပြီ ။ တောင်ပေါ်ကို ပြန်ရမယ့်အချိန် ရောက်နေပြီ ။"
ပြောနေတုန်းမှာပဲ ခက်ထန်တဲ့ လူကြီးတစ်ယောက်ပေါ်လာပြီး ကောင်လေးကိုဆူလိုက်တယ် ။
"အဖေ ......ကျနော် က ပုံမှန်ပုန်းနေကျနေရာမှာပဲကို "။
တောပုန်းဓားပြတွေ တောင်အောက်ဆင်းလာပီး ပြည်သူတွေ ဆီက ဓားပြတိုက်တဲ့အခါ တစ်ခုခုဖစ်သွားရင် ပြသနာတွေ ကိုရှောင်နိုင်ဖို့သူပုန်းခိုရာ ပုန်းခိုနေကြဖြစ်တယ် ။
"မင်းကလူကောင်းလား "
"လုံး၀မဟုတ်ပါဘူး "
"ဒါမှငါ့ကောင်လေး "
ဓားပြခေါင်းဆောင်က Lu Cang ခေါင်းကို ကြင်နာစွာပုတ်လိုက်တယ် ။ ဒီကလေးက သူ့သားအရင်းမဟုတ်ပေမဲ့ သူ့Lu Cang တောင်ပေါ်မှာ အမဲလိုက်နေစဉ်အတွင်း တွေ့ခဲ့ပီး သူ့ကို တွေ့ခဲ့တဲ့နေရာ အမည်ကို ယူပြီး Lu Cangလို့အမည်ပေးခဲ့တယ် ။ ပြီးတော့ ဒီကလေး ကိုသူ့သားအရင်းလို ချစ်ခင်တာကြောင့် သူဟာ ဒီကလေးရဲ့ ဖခင်လို့ ဓားပြတစ်ဖွဲ့လုံးကိုကြေညာခဲ့တယ် ။
"အဖေ ....ကျနော်အရမ်းလှတဲ့ ကောင်လေးတယောက်နဲ့တွေ့ခဲ့တယ်။ "
"Lu Cang ယောကျာ်းတွေကို လှတယ်လို့မပြောရဘူး ။ ခန့်ညားတယ် ကြည့်ကောင်းတယ်လို့ပြောရတယ် ။ "
"ဒါပေမဲ့ သူက အရမ်းလှတယ် ။ ကျနော့်ဇနီးဖြစ်လာမဲ့ သူတွေကိုလည်း သူ့လိုပဲ လှစေချင်လိုက်တာ ။ ဒါမှမဟုတ် ကျနော် သူ့ကိုပဲ ဇနီးအဖြစ်လိုချင်လိုက်တာ " (သူ့ ရဲ့ ဇနီးမဟုတ်ဘဲ ယောကျာ်း ဖြစ်လာမှာကိုမသိသော အမောင်Lu Cang 😜😜😜)
Lu Cang အဖေက အလွန်အံ့အားသင့်သွားပီး ယောကျာ်းလေးကို ဇနီး ပဖြစ်ယူလို့မရကြောင်း ပြောသ့်မပြောသင့် စဉ်းစားရင်း ကြီးလာရင် သူ့အလိုလို နားလည်သွားမှာပဲ ဆိုပီး မပြောဘဲနေရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် ။
"အာားးးးးးး "Lu Cang ရဲ့ ရုတ်တရက် ငိုသံ က ပေါ်ထွက်လာပြီး
"သူ့နာမည်လေးတောင်မမေးလိုက်ရဘူး ။ ဆိုးဝါးလိုက်တာ ။ ငါ့သူ့ကိုနောက်တခါတွေ့ခွင့်ရချင်လိုက်တာ ။"
End .
26.4.2020
Zawgyi
"Jing , အဝေးကွီးမသှားနဲ့ "
မငျးသား Yong Yi တာဝနျကနြတေဲ့ Hangzhou ကို မရမကအတငျးလိုကျလာပွပွီး ခေါငျးမာလှတဲ့ Jing ကို စိုးရိမျစှာအောျပွောလိုကျသညျ ။
တိုငျးပွညျရေးရာမြား ဆှေးနှေး နသေညျကို နားထောငျ နရေတာ သိပျမကွာသေးပမေဲ့ အဲအခြိနျခဏလေးကပဲ Jing ကိုပငြျးရိစတေယျ ။အဲဒါကွောင့ျJing ဟာ တခကြျသမျးဝလေိုကျပီ့း အပွငျထှကျဖို့ ဆုံးဖွတျလိုကျတယျ ။
အမှနျတကယျဆို ဦးရီးတောျဘေးမှာနရေတာကို Jing ကွိုကျပမေဲ့ ပငြျးရိစရာကောငျးတဲ့ ဆှေးနှေးမှုတှေ့ကွောင့ျ အခွားတဈခုကို ရှေးခယြျလိုကျတယျ ။ သူ့အသကျရှယျ အရ ထိုကိစ်စတှကေို နားလညျပွီးသားဖွဈပမေဲ့ ထိပျတိုကျရငျဆိုငျရမယ့ျအခြိနျ မရောကျခငျအထိ ဒီကိစ်စတှနေဲ့မပတျသကျခငြျသေးဘူး
Jing စံအိမျထဲက ထှကျလာပွီးတဲ့နောကျ လူစညျးကားတဲ့ လမျးသှယျထဲကို လြှောကျလာခဲ့ တယျ ။ ထိုလမျးသှယျထဲက ပြံကဈြေးသညျတှရေဲ့ သူတို့ကုနျပစ်စညျးတှကေို ကယြျလောငျစှာအောျဟဈ ရောငျးခနြတောက Jing ကိုစိတျပကြျစတောကွောင့ျ လူသိပျမစညျကားတဲ့ လမျးကွောငျး ကနေ အနောကျဘကျရကေနျဆီ သှားဖို့ ရှေးခယြျလိုကျတယျ ။ Jiangnan မှာတော့ အနောကျဘကျရကေနျက အလှဆုံးပဲ ။
ညငျသာစှာယိမ့ျနှဲ့နတေံ့ မိုးမခပငျတနျးကိုမွငျတဲ့ အခါ Jing ကစိတျမရှညျစှာ နဲ့ အမွနျကြောျလိုကျတယျ။ အဲ့အခြိနျမှာပဲ ကောငျလေးတဈယောကျ သူ့ဆီတည့ျတည့ျ ပွေးလာတာကို မမွငျလိုကျမိဘဲ တိုကျမိပွီး ကောငျလေးက မွပေေါျလဲကြ သှားတယျ။
ကောငျလေး စိတျဆိုးပွီးငိုမယျလို့ Jing ထငျလိုကျမိပမေယ့ျ အဲ့အစား ကောငျလေးက လငြျမွနျစှာထလိုကျပွီး Jing ကိုမာနျပါပါ တဈခကြျ ကွည့ျလိုကျတယျ ။
"မငျးလမျးသှားရငျကွည့ျသှားသင့ျတယျ "
ကောငျလေးကွည့ျရတာ ငါးနှဈခွောကျနှဈဝနျးကငြျ သူ့လသေံ သူကပဲJingထကျကွီးသလို ပွောဆိုဆကျဆံနတေယျ
"သလေိုကျပါလား။ မငျးသာ ပွေးလာပွီးမမွငျဘဲငါ့ကိုဝငျတိုကျမိတာလေ "
"ဒါပမေဲ့ ဒီနရော က ငါတို့ပိုငျတာလေ။ အဲတာကွောငျ့ငါလုပျခငြျသလိုလုပျလို့ရတယျ "
"ဒီနရောတငျမကဘူး တဈကမ်ဘာလုံး က ငါ့အဖပေိုငျတာ မငျးကွိုကျသလို လုပျလို့မရဘူး "
"မဖွဈနိုငျဘူး ။ မငျးက ဧကရာဇျဖွဈနရေငျတောငျ ငါလုပျခငြျတာလုပျလို့ရနတေုနျးပဲ ။ လှတျလပျမှုဆိုတာလိုကျကန့ျသတျလို့မရဘူး ။"
လှတျလပျမှု Jing စိတျထဲမှာတဈခါမှ မတှေးဖူးဘူး ။
သူဟာတောျဝငျမငျးသားတဈပါး ဖဈတဲ့အတှကျ သူ့လုပျခငြျတာ လုပျလို့ရတယျ ။ အဲ့တော့ လှတျလပျမှုဆိုတာ ဘာလဲ ။
"လှတျလပျမှုဆိုတာ ဘာလဲ" လို့ Jing က ကောငျလေးကိုမေးလိုကျတယျ ။
ကောငျလေးက Jing မေးခှနျးကို နညျးနညျး အံ့အားသင့ျသှားပွီး
"ပွောရရငျ ငါ့အကိုတှပွေောတာက လှတျလပျမှုဆိုတာ မငျးစိတျထဲမှာရှိတဲ့အတိုငျး မငျးစားခငြျတာစားနိုငျတယျ သောကျခငြျတာသောကျနိုငျတယျ လှတျလပျခွငျးဆိုတာ မငျးစိတျထဲမှာ နှလုံးသားထဲမှာ ဘာအတှကျမှ ပူပငျစရာတှမေရှိတော့ဘဲ စိတျထဲမှာရှိတဲ့အတိုငျး လုပျနိုငျတာပဲ လှတျလပျမှုကို ဥပဒေ ဘောငျတှနေဲ့ ကန့ျသတျထားလို့မရဘူး ပွီးတော့ မငျးဘယျနရောရာရောကျရောကျ ငွိမျးခမြျးစှာ အိပျနိုငျတာပဲ "
ရှငျးပွနတေဲ့ အတောတှငျး ကောငျလေးရဲ့ မကြျလုံးဝိုငျးကွီးတှေ က စိတျလှုပျရှားစှာဖွင့ျ တလကျလကျတောကျပနတေယျ ။
ဘယျလိုတောငျ ဆိုးလိုကျတဲ့ ဘဝကွီးလဲ။ ဒါက လှတျလပျခွငျးရဲ့ အဓိပ်ပာယျလား ။ အသကျရှငျဖို့သနားစရာကောငျးလိုကျတဲ့ ဘဝလေးပဲ ။ နောကျဆုံးတော့ လှတျလပျမှုဆိုတာ အဓိပ်ပာယျ မရှိတဲ့ အရာတခုပဲ။
Jing အတှကျတော့ လှတျလပျမှုဆိုတာ ကောငျးကငျဘုံ ပွီးရငျ အာဏာအရှိဆုံး သူဖွဈရတာပဲ။ ဘဝကိုသကျတောင့ျသကျသာနခေငြျတယျ ဆိုရငျ စညျးကမျးတှေ ဥပဒတှေကေို ကိုယျ လိုသလို ထုတျပွနျနိုငျရမယျ
ကောငျလေး က Jing ကိုသခြောကွည့ျပွီး " ညီလေး မငျးကိုကွည့ျရတာ အရမျးဖြော့တော့တာပဲ မငျးအပွငျကိုမကွာခဏထှကျပေးဖို့လိုမယျ ။ လာခဲ့ ငါမငျးကို ဒီနားတဝိုကျလိုကျပွမယျ ။ ပွီးတော့ Jing ရဲ့ အဖွကေိုမစောင့ျဘဲ ရုတိယျတရကျလကျကိုဆှဲပွီး သူရဲ့ အကွိုကျဆုံးနရောတှေ လိုကျပွတယျ။ အမြားစုက သဈပငျကွီးတှေ တဲအိုတှဖွေဈပမေဲ့ ကောငျလေးက ဒီနရောတှေ က သူအမွဲပုနျးနကွေနရောတှဖွေဈပွီး ပုနျးတိုငျးလညျး သူ့ကိုဘယျသူမှမရှာနိုငျဘူးလို့ ဂုဏျယူစှာပွောလိုကျသေးတယျ။
ကောငျလေးကသူပုနျးဖို့နရောလိုတယျပွောလို့ Jing ,အံဩသှားပမေဲ့လညျး ဘာမှထပျမပွောဖို့ ရှေးခယြျလိုကျတယျ ။ အားလုံးကိုခွုံကွညျ့လိုကျရငျ ဒီကောငျလေးက သူ့ကိုအပငြျးပွစေတေယျ ။
"ဗိုကျဆာလိုကျတာ ငါစားဖို့တဈခုခုသှားယူလိုကျအုံးမယျနောျ ညီအဈကို မငျးငါ့ကို ဒီမှာပဲစောငျ့နနေောျ "
ကောငျလေးက အလငျးအရှိနျနှုနျးနဲ့ လငြျမွနျစှာပွေးသှားတယျ ။ ကောငျလေးကိုကွည့ျ
ရတာ ကိုယျခံပညာသငျယူထားတာသခြောတယျ ။
သိပျမကွာတဲ့အခြိနျမှာပဲ ကောငျလေးကပွနျလာပွီး သကွားလုံးတှေ ပေါကျစီတှေ ယူလာတယျ။ သူ့ခေါငျးမှာ ဒဏျရာရပွီး သှေးနညျးနညျးထှကျနတေယျ ။
Jing ကောငျလေးနဖူးပေါျကသှေးထှကျနတေဲ့ ဒဏျရာကို မကြျမှောငျကွုတျပွီးကွည့ျလိုကျပမေဲ့ သူကတော့ ဘာမှမဖွဈသလို သှေးတှကေိုသုတျလိုကျတယျ ။
" ဒါက ငါဂရုမစိုကျလို့ ဖွဈသှားရတာပါ။ ရှောငျတာသိပျမမွနျလိုကျလို့လေ သကွာလုံးရောငျးတဲ့သူက ပဈလိုကျတဲ့ခဲလုံးထိသှားပါ ။ ငါ လေ့ကငြျဖို့လိုသေးတယျထငျတယျ ။ " ကောငျလေး ကမုန့ျကိုပေးရငျး သူ့ရဲ့ဒဏျရာအကွောငျးကို ရှငျးပွတယျ။
" မငျးကဘာလုပျတာလဲ ။ ဘာဖွဈလို့ ဈေးသညျ က မငျးကိုခဲလုံးနဲ့ပေါကျလိုကျတာလဲ "
ကောငျလေးကသူ့ကိုအံ့သွသှား ပီးတခကြျကွည့ျလိုကျတယျပွီးတော့ " အဲ့တာကသိပျပီး မထူးဆနျးပါဘူး ။ ဘာဖွဈလို့လဲ ဆိုတော့ ငါက ဒီကွားလုံးတှကေိုခိုးလာခဲ့လို့လေ "
Jing ရဲ့မကြျခုံးတှေ မွင့ျတကျသှားပီး "မငျးက ဘာာာ"
ကောငျလေးက အပွဈကငျးစှာ ရယျလိုကျပီး "ငါ ဒီသကွားလုံးတှကေို ခိုးခဲ့တယျလေ။ ပေါကျစီတှရေောပဲ ။ငါ့အဖကေ ငါ့တို့လိုခငြျတာကို ဒီတိုငျးယူလိုကျရုံပဲ လို့ပွောတယျ "
"မငျး က ဘာလဲ ။မဟုတျမှ မငျးက သူခိုးလား။ "
ကောငျလေးက မကြျလုံးပွူးသှားပွီး "ငါတို့ကိုသူခိုးလို့ခေါျလို့မရဘူး ။ ငါတို့ က ........."
"သူခိုးလေးက ဒီမှာပဲ ။ ငါ့သကွားလုံးတှပွေနျပေးစမျး "
ကောငျလေးကစကားဆုံးအောငျမပွောလိုကျရဘဲ ဒေါသထှကျနတေဲ့ ဈေးသညျက ရုတျခညြျးပေါျလာတယျ ။
ပွီးတော့ အခြိနျမဖွုနျးတော့ဘဲ နောကျမှာ ကနြျခဲ့တဲ့ Jing ကို နှုတျတောငျမဆကျနိုငျတော့ပဲ လငြျမွနျစှာပွေးထှကျသှားပွနျတယျ ။
"မငျးက သူ့ရဲ့ ကွံရာပါလား။ " လို့ပွောလိုကျပီး Jing ကိုသံသယမကြျလုံးတှနေဲ့ကွည့ျလိုကျတယျ ။
Jing ကဘာမှမပွောသေးဘဲ အေးစကျစကျတခကြျကွည့ျလိုကျတာနဲ့ ဈေးသညျက ကွောကျရှံ့သှားတယျ ။
"ထှကျခဲ့ " သူ့ကို ဦးရီးတောျ Yongyiက တယောကျတညျးလှှတျထားဘူး သူ့နောကျကိုလိုကျဖို့ အစောငျတှေ ကို လှှတျထားတယျ ဆိုတာသိတယျ ။
"မငျးသားလေး ဘာမြား အမိန့ျရှိပါသလဲ ။"အစောင့ျနှဈယောကျက ခကြျခငြျးထှကျလာပီး Jing ကိုအရိုသေ ပေးလိုကျတယျ ။
"ဒီမောကျမာတဲ့ သူနဲ့ ညှိ့နှိုငျးလိုကျ "
Jing ကကောငျလေး ထှကျသှားတဲ့ နရောကို တဈခကြျကွည့ျလိုကျပွီး ကောငျလေးက သူ့ရှေ့ကို ဘာလှည့ျကှကျမှမရှိဘဲ ရုတျတရကျထှကျပေါျလာသလို ရုတျတရကျပြောကျကှယျသှားပွနျတယျ ။Jing ရဲ့ လကျထဲမှာရှိတဲ့ သကွားလုံး နဲ့ ပေါကျစီတှကေပဲ ကောငျလေးကိုထငျယောငျထငျမှား တှေ့ခဲ့တာမဟုတျကွောငျး သကျသပွေနတေယျ။
"ငါတို့လိုခငြျတာမှနျသမြှ ကို ယူလိုကျရုံပဲ ကောငျးလိုကျတဲ့ စကား "
အေးစကျစကျ အပွုံးလေးက Jingရဲ့ နှုတျခမျးထောင့ျလေးမှာ ပေါျလာခဲ့တယျ ။
"Lu Cang !!မငျးဘယျတှေလြှောကျသှားနတောလဲ ။ခေါငျးဆောငျက ခေါျနပွေီ ။ တောငျပေါျကို ပွနျရမယ့ျအခြိနျ ရောကျနပွေီ ။"
ပွောနတေုနျးမှာပဲ ခကျထနျတဲ့ လူကွီးတဈယောကျပေါျလာပွီး ကောငျလေးကိုဆူလိုကျတယျ ။
"အဖေ ......ကနြောျ က ပုံမှနျပုနျးနကေနြရောမှာပဲကို "။
တောပုနျးဓားပွတှေ တောငျအောကျဆငျးလာပီး ပွညျသူတှေ ဆီက ဓားပွတိုကျတဲ့အခါ တဈခုခုဖဈသှားရငျ ပွသနာတှေ ကိုရှောငျနိုငျဖို့သူပုနျးခိုရာ ပုနျးခိုနကွေဖွဈတယျ ။
"မငျးကလူကောငျးလား "
"လုံးဝမဟုတျပါဘူး "
"ဒါမှငါ့ကောငျလေး "
ဓားပွခေါငျးဆောငျက Lu Cang ခေါငျးကို ကွငျနာစှာပုတျလိုကျတယျ ။ ဒီကလေးက သူ့သားအရငျးမဟုတျပမေဲ့ သူ့Lu Cang တောငျပေါျမှာ အမဲလိုကျနစေဉျအတှငျး တှေ့ခဲ့ပီး သူ့ကို တှေ့ခဲ့တဲ့နရော အမညျကို ယူပွီး Lu Cangလို့အမညျပေးခဲ့တယျ ။ ပွီးတော့ ဒီကလေး ကိုသူ့သားအရငျးလို ခစြျခငျတာကွောင့ျ သူဟာ ဒီကလေးရဲ့ ဖခငျလို့ ဓားပွတဈဖှဲ့လုံးကိုကွညောခဲ့တယျ ။
"အဖေ ....ကနြောျအရမျးလှတဲ့ ကောငျလေးတယောကျနဲ့တှေ့ခဲ့တယျ။ "
"Lu Cang ယောကြာျးတှကေို လှတယျလို့မပွောရဘူး ။ ခန့ျညားတယျ ကွည့ျကောငျးတယျလို့ပွောရတယျ ။ "
"ဒါပမေဲ့ သူက အရမျးလှတယျ ။ ကနြော့ျဇနီးဖွဈလာမဲ့ သူတှကေိုလညျး သူ့လိုပဲ လှစခေငြျလိုကျတာ ။ ဒါမှမဟုတျ ကနြောျ သူ့ကိုပဲ ဇနီးအဖွဈလိုခငြျလိုကျတာ " (သူ့ ရဲ့ ဇနီးမဟုတျဘဲ ယောကြာျး ဖွဈလာမှာကိုမသိသော အမောငျLu Cang 😜😜😜)
Lu Cang အဖကေ အလှနျအံ့အားသင့ျသှားပီး ယောကြာျးလေးကို ဇနီး ပဖွဈယူလို့မရကွောငျး ပွောသ့ျမပွောသင့ျ စဉျးစားရငျး ကွီးလာရငျ သူ့အလိုလို နားလညျသှားမှာပဲ ဆိုပီး မပွောဘဲနရေနျဆုံးဖွတျလိုကျတယျ ။
"အာားးးးးးး "Lu Cang ရဲ့ ရုတျတရကျ ငိုသံ က ပေါျထှကျလာပွီး
"သူ့နာမညျလေးတောငျမမေးလိုကျရဘူး ။ ဆိုးဝါးလိုကျတာ ။ ငါ့သူ့ကိုနောကျတခါတှေ့ခှင့ျရခငြျလိုကျတာ ။"
End .
26.4.2020