BÖLÜM 12 : LUCIFER ‘IN BEDENİ
Herkesin bir korkusu vardır. Kimi karanlıktan korkar, kimi böceklerden… Oysaki küçük korkulardır bunlar.
Boşunadır.
Alyssa ‘nın tek korkusu, düşmanı Lucifer. Çünkü o tüm evrenin en güçlüsü. Bütün kötülüklerin kaynağı…
Uzun bir süredir korkuyla beklediği düşmanı ile şimdi aynı yerde bulunması içini ürpertmişti Alyssa ‘nın. Adını her duyduğunda ürperirdi zaten.
Küçük hareketlerle arkasına döndü. Siyah, şeytani gözleri, karşısındaki bedene baktı.
Kusursuzdu.
Alyssa tek zayıf noktasının o olacağını, ölüm anına kadar hayatında Lucifer ‘ın olacağını hissetmişti. Bu iyi bir şey miydi? Bunu o da bilmiyordu. Lucifer onun kaderiydi ve bunu ne olursa olsun değiştiremezdi.
Solukları düzensizdi. Heyecanlanmıştı. Lucifer ‘ın ifadesiz ve muhteşem yüzüne baktı. Gözlerini alamıyordu. Bu kadar kötü biri için bu beden fazlasıyla iyiydi.
Lucifer, Mace ‘e doğru baktı ve farklı bir dilde bir şeyler fısıldadı. Mace, bakışlarını yere indirdi ve hızlı adımlarla odadan çıktı. Mace, odadan çıkınca Lucifer, Alyssa ‘ya doğru yanaştı. Yeni yürümeyi öğrenmiş bir bebek gibi adımları çelimsizdi.
“Korkuyor musun?”
Gözleri bir anda Alyssa ve diğer şeytanlarınkinden farklı bir siyaha dönüşmüştü. Gözlerinin beyazı da dahil simsiyah olmuştu. Birkaç adım geriye gitti Alyssa. Korkuyordu, ama bunu belli etmek onu acınacak bir hale düşürürdü.
“Ne yani? En büyük düşmanımdan ve onun korku filmlerinden fırlamış gibi olan gözlerinden korkmalı mıyım?”
Lucifer ciddiyetini bozmadan Alyssa ‘nın gözlerine bakmaya devam ediyordu. Kısa bir sessizliğin ardından küçük bir tebessümle konuşmaya tekrar başladı.
“Aslında benden ölesiye korkuyorsun. İliklerine kadar ürpertiyorum seni. Biliyorum. Ama buna rağmen bu korkunu içinde güçlükle saklaman ve alaycı bir tavır sergilemen oldukça güçlü biri olduğunu gösterir Alyssa. Bence sen özel birisin.”
Korkusunun açığa çıkmasından rahatsız olmuştu. Kimsenin onun zayıf yönlerini bilmesini istemezdi. Yüzünü ciddileştirdi.
“Ben özel biri değilim, sadece şanssız biriyim.”
Lucifer, küçük bir çocuk gibi başını yana yatırdı.
“Neden şanssız olduğunu düşünüyorsun ki?”
Kaşlarını hiddetle çattı. Sessi ağlamaklı çıkıyordu.
“Sence bu olanlar ne kadar güzel olabilir? Ailemi öldürdün! Şimdi ise içimde bir şeytan ile sana bir bebek doğurmak zorundayım! Bu şans mı?”
Lucifer, Alyssa ‘nın yanına gelip yüzüne düşmüş olan turuncu saçlarını kulağının arkasına doğru itti.
“Sana bir sır vermemi ister misin?”
Kafasıyla onayladı Alyssa.
“O gün eğer Elijah evinizi yakıp aileni öldürmeseydi şuan sen ölü olacaktın. Çünkü tanrı o gün Azrail ‘e ölümünü emretmişti. Ah Azrail… Senin gibi güzel bir kız çocuğuna kıyacaktı. Ben de hemen fırsattan yararlandım ve bir anlaşma yaptım. Ailenin canına karşılık seninkini bırakacaktı. Böylece yaşamını kurtardım. İşte bu yüzden şanslısın Alyssa.”
Bu itiraftan sonra daha da yıkılmış hissetmişti. Onun hayatı için ölmüşlerdi. Gözünden akan bir damla kan akıp yere düşmüştü. Eliyle yüzünü sildi.
“Bunu neden yaptın?”
“Çünkü Lilith ‘im gibi güzel olan bir bedene ihtiyacım vardı. Küçük, savunmasız bir beden… İşte sen bana kolaylık sağladın.”
Her şeyin bir bedeni olmalı öyle değil mi? Yapılan her kötülüğün… Ve iyiliğin… Alyssa ‘nın ödediği bu ağır bedel ne içindi?
“Ölmüş olmayı dilerdim.” Dedi Alyssa ve gidip arkasındaki koltuğa oturdu.
Çaresizdi. Yaptığı tek şey kendi kendini suçlamaktı.
“Bu kadar sabırsızlanma. İşim bittiğinde o aciz bedenini kendi ellerimle diğer tarafa yollayacağım. O zaman aileni istediğin kadar görürsün, tabii cennete gidersen.” Dedi ve küçük bir kahkaha attı Lucifer.
Alyssa, ayağa kalktı ve kaşlarını çattı.
“Şuan tek istediğim şey seni o cehenneme sonsuza dek kapatmak.”
“Eğer ölmemiş olursan bunu deneyebilirsin tabii.”
Arkasını döndü ve odasına doğru yürüdü Alyssa. O sırada Lucifer, sertçe kolundan tuttu. Alyssa hafifçe inledi. Fazlasıyla kuvvetliydi.
“Nereye gidiyorsun?” dedi Lucifer tek kaşını havaya kaldırarak.
“Odama.” Dedi Alyssa. Bakışları yerdeydi. Lucifer ‘ın yüzüne bakmak istemiyordu. Çok yakışıklıydı fakat bu onun düşmanı olduğu durumunu değiştirmezdi.
“Hiçbir yere gitmiyorsun. Burada o küçük şeytanlarla kalamayız, yapmamız gereken şeyler var. Başka bir yere gideceğiz.”
“Hey! Böyle bir anlaşma yok. Diğerleri ile beraber burada kalıyoruz.”
“Bana emir mi veriyorsun küçük aptal? Ne diyorsam onu yap!” diye kükredi Lucifer.
Alyssa, Lucifer ‘ın bu ses tonu karşısında pasifleşmişti. Kafasını salladı ve Lucifer ‘ın sıktığı kolunu ovuşturdu.
O sırada Mace merdivenlerden inip yanlarında geldi.
“Özür dilerim rahatsız ettim ama ne yaptığınıza bakmak istedim.”
Mace, ilk defa bu kadar sessizdi. O da korkuyordu.
“Alyssa ile Appalachian dağlarındaki küçük eve gidiyoruz. Bundan sonra orada olacağız. Eğer bir ihtiyacımız olursa seni çağırırım Mace.”
…
Ağaçlarla kaplanmış bir cennet gibiydi Appalachian dağları. Yerlerde dökülmüş sonbahar yaprakları fazlasıyla mutlu ediciydi.
Küçük tahtadan yapılmış bir ev… Böylesine güzel bir yeri neden tercih ettiğini anlayamamıştı Alyssa. Bütün yaşanan kötü olayları unutmuştu o anda. İçini huzur kaplamıştı. Küçük bir tebessüm oluştu yüzünde. Evin üstü ağaçlarla gizlenmişti. Yere kadar uzanmış dalların üstü çıplaktı. Soğuk hava nedeniyle hiç yaprak ve çiçek kalmamıştı.
“Burası… Cennet gibi. Doğru yere geldiğimizden emin misin? Ben daha çok filmlerdeki gibi karanlık ve korkutucu bir yer beklerdim.” dedi Alyssa.
“Merak etme Alyssa, ileriki zamanlarda sadece burası değil tüm dünya cehenneme dönecek.”
“Neden dünyayı cehenneme döndürmek yerine kendi cehenneminizde, yerin altında kalmıyorsunuz anlamıyorum.”
Lucifer, duraksadı.
“Yerin altındaki cehennem, biz şeytanların cehennemi değil. Tanrının bizi bir köle gibi kapattığı yer. Dünya ise bizim sonsuz evimiz olacak.” Dedi ve elini yere kadar uzanmış dala değdirdi. Değdirdiği anda ağaç bir anda yanmış gibi siyaha dönüştü.
...
ARKADAŞLAR BÖLÜMLER BİRAZ KISA FARKINDAYIM AMA SIK BÖLÜM KOYUYORUM. BU ARADA 1.300 OLMUŞUZ TEŞEKKÜRLER <3