MALAKAS ANG ugong ng kampana sa labas ng kahariang tinatawag nilang Lux Kingdom sa Templo ng Kapayapaan. Habang ako naman ay ‘di mapakali sa silid kung saan ako ipinatuloy ni Claire.
Oo, sumama ako sa kanya pagkatapos kong sumagot sa kanya. At nang kinabukasan ay nagulat nalang ako nang may pumasok sa silid kung saan ako natutulog na limang babae. Ipinaligo ako ng mga ito hanggang sa nandito na ako ngayon habang walang pakundangang inaayusan ng mga tagapag silbi.
Nakaharap sa napakalaking salamin. Kitang-kita ko pa ang aking hitsura na daig pa ang isang reynang paghaharian ang buong sinukob. Wearing a dark make up that can give everyone’s creep. Nakasuot ng mga gintong alahas. Dahil kulay ginto ang suot kong pang maharlikang kasuotan ay nagmumukha na rin akong alahas dahil sa pagkinang nito. Kulang nalang ay ililigpit narin ako kasama sa mga alahas na aking suot sa loob ng isang kaban.
“Malapit na bang matapos?” medyo nababagot na ako. Kaya napansin kong mas binilisan nila ang kanilang pagkilos sa pag-ayos sa akin.
“Malapit na po kaunting tiis nalang,” mababakas sa boses ng isang babaeng sumagot sa akin ang kabang kanyang nararamdaman. Ngunit hindi ko na lamang ‘yun binigyan ng pansin.
Saglit akong bumuntong hininga, pumikit at muling tinapunan ng tingin ang aking hitsura sa salamin. Hindi parin sila natapos sa paglagay ng kung anu-ano sa aking mukha kaya naman ako na ang dahan-dahang tumayo mula sa aking kinauupuan.
“T—teka po—!” pag protesta ng isang taga ayos sa akin.
“My fanged man is coming…” isang ngiti ang ibinigay ko sa kanila na nagpapahiwatig na wala na silang magagawa dahil papunta na si Hiro sa silid kung nasaan ako.
Tanging pag-awang lamang ng kanilang labi ang nagawa nila. Yes, Hiro is here, with me. It’s a long story how he end up being here. Nang dalawin ako ni Claire sa kanilang imperyo ay sinundo na si Hiro sa ibang kasamahan ni Claire papunta sa lugar na ito. Katulad ko ay dumaan rin sila sa isang lagusan para marating ang kahariang ‘to. Ang ipinagtataka ko lang ay kung paano nila napilit si Hiro na mapunta rito? Knowing him, he’s very impossible to convince especially when I am not the one who’s convincing him.
Bago ako tumalikod sa mga taga silbing nag-ayos sa akin nagpaalam muna ako, “Thank you for fixing myself. I’ll go ahead,” I made a genuine smile and started walking until I reached the door for myself to exit.
Nang makalabas ay napabuga ako ng hangin at sinalubong ng tingin ang lalaking sobrang lagkit kung makatingin sa akin. Ang bagay na mas napansin ko sa ayos niya ay ang suot niyang kulay abong kapa na sumasayad sa sahig kapag humahakbang siya. Wala siyang damit na pang-itaas kaya kitang-kita ko ang matipuno niyang puting pangagatawan, at ‘diko mapigilang ‘di matatakam sa mga pan de sal na naka display sa harapan ko ngayon. On the lower parts of him, he is just wearing a gray skirt-like and a gray boots that I used to see in ancients. His crimson beautiful eyes glowed as he walk towards me and quickly planted a soft kiss on my forehead.
Para tuloy akong tangang napa nganga dahil ‘diko pa nga tapos pagnasahan ang katawan niya tapos hahalikan na ako sa noo. Parang nawala tuloy ang pakiramdam ko kaninang ‘di mapakali nang dumating siya.
“Are you full enough by just staring at my body?” there’s a teasing tone of his voice that made me blushed. So I quickly looked away and bit my lower lip, trying to hide this spectacular feeling, “Why can’t you look at me?” by just the tone of his voice I know he is smiling because of my reaction. Damn this handsome man! He caught me!
“Oh, nothing,” me, trying to be innocent.
“Kim?” medyo na curious ako nang maging malumanay ang kanyang boses pero dahil nahihiya pa akong humarap ay sinagot ko lamang siya habang nakatingin parin sa kawalan.
“Yes?”
“I’m all yours,” napapikit ako nang maramdaman ko ang mga bisig niyang biglang yumakap sa akin. Damang-dama ko pa ang mainit niyang hininga sa aking batok.
Nang bigla na lang may nagsalita sa isang tabi dahilan kaya napaayos ako, “Ahmm… sorry for disturbing your moment but Claire is calling you, dear Kim!” sinalubong ko ng tingin ang nagsalita at napagtanto kong si Breathlease iyon. Ang lawak ng ngisi nitong nakatitig sa katawan ni Hiro.
“Isang titig mo pa. Tutusukin ko ‘yang mga mata mo!” direkta, walang paligoy-ligoy kong wika sa kanya. I heard Hiro chuckled when he heard me. This is my first time showing my jealousy to somebody in front of my mate.
“Ayy sorry ‘diko mapigilan, eh,” I rolled my eyes in what she have answered. O baka naman malandi ka lang talaga! “Don’t worry I’m already taken by someone,” dagdag pa niya. Malay ko bang dadagdagan mo pa ang koleksyon mo!
‘Does my deity showing how being jealous she is?’
Diko pinakinggan ang boses ni Hiro na biglang nag nagparamdam sa aking isipan. Alam kong sa mga oras na ‘to ay tuwang-tuwa siyang ipinagkait ko na siya, in an obvious way.
“Your eyes seems threatening me,” dapat lang na maging aware ka kung ayaw mong ipapakain kita sa mga abyssal demon na pagmamay-ari ni Erelah!
I saw how she shrugged her shoulder and turned her back to us, “I apologize, I don’t mean it,” and then she started walking until she vanished from our sight.
Nanggigil pa akong nakatitig sa kawalan dahil sa mga bagay na naglalaro sa aking isipan kung paano ko siya ipapa massacre. Suddenly, I felt Hiro’s palm held mine. Mabilis akong napatingin sa kanya. He’s smiling very genuine showing how white his teeth are. Saka ko lang napagtanto kung bakit ganun ‘yung mga ngiti niya.
This is the most special smile that I first saw from him. It shows how grateful he was. Kahit ako na nakatitig sa mga ngiting ‘yun ay tila ‘di na matanggal ang aking mga titig rito.
“Do you know that this is the first time that you inhibited someone to stare at my body because you don’t want them to do so? Your jealousy is my other joy, Eleiah Ultear Kim Amore,” tila isang musikang may mensaheng kasiyahan ang humaplos sa aking puso. My cheeks turns red that made me bit my lower lip, trying to stop the pesky bugs wrestling inside my tummy, “Now I know how strong is your love is, towards me.” And his handsome face is now completely staring at my eyes.
My heart beats began crazy and little do I know, he embraced me so bad and gave me a satisfying kiss that almost made me out of oxygen.
“THE ceremony is about to start,” salubong ni Claire sa akin pagkarating ko sa silid kung saan naroroon siya. Kasalukuyan parin siyang inaayusan ng mga taga pagsilbi habang nakaharap sa napakalaking salamin.
“Sasabay na ako sa iyo.” Direkta kong sagot at agad na tumungo sa queen sized-bed niyang kama at dun umupo.
“Anyway,” napalingon ako sa kanyang repleksyon sa salamin kung saan dun kami nagkatitigan ng maayos, “My husband will be coming here to transmit my son would you mind to accompany my son?”
Medyo natigilan ako sa kanyang sinabi pero awtomatiko ring nakabawi. I haven’t met her husband yet and so her son. I wonder what they looks like, “Sure, dear.”
“Thank you!” “My pleasure.”
Hiro is not with me right now dahil sinundo siya nina Bliss and Dark, the God of the Toxic and Eclipse. Kaya ngayon parang alam ko na kung paano siya nakumbinsi ng mga kasamahan ni Claire na pumunta sa kahariang ito without me beside him. I think they made some spells that easily convinced my beloved mate. Oh, how bad they are…
A minute later I heard a knock from outside of the door, “Would you mind, Kim?” Claire requested. Mabilis naman akong tumungo sa pintuan at binuksan ito. And I saw a masculine handsome man standing on the corner of the corridor together with a child in his arms in an age of five. They both wearing a noble clothes.
Sandali akong napatitig sa lalaking kaharap ko. Hindi naman sa pagiging malandi pero pamilyar kasi ‘yung mukha niya. I think I’ve seen it on a sculpture nor in portraits. Nang mapadako ang aking mga mata sa batang akap akap niya ay nalula ako nang makita ang mga mata nitong kulay aquamarine. Seryosong nakatitig ito sa akin na para bang kinikilala niya ako sa pamamagitan ng kanyang pagtitig.
“Am I in a right room?” parang gusto kong matawa nang sumingkit ang mga mata ng asawa ni Claire. He look so unsure in a room where he is right now.
“Of course, come in,” iniwan kong nakabukas ang pintuan, “Claire is here!”
Muli akong bumalik sa aking pwesto, “Why do your husband look so familiar?” I muttered. Nang tingnan ko si Claire ay kakatapos lang siyang ayusan ng mga tagapagsilbi.
“Because he’s a prince in Lux Kingdom,” nakangising tugon ni Claire habang sinusuri pa ang kanyang hitsura sa harap ng salamin. Now, I know kung bakit may mga sculpture at portraits siya, “Wait! Why he didn’t get inside?” bigla siyang napaharap sa akin.
“He’s outside. Di ko alam kung bakit ‘di siya sumunod,” pansin kong sunud-sunod ng nagsilihisan ang mga nag ayos kay Claire matapos ng mga itong iligpit ang kanilang mga gamit at nagpaalam.
“Parang alam ko na kung bakit,” malapad ang ngisi ni Claire nang tumungo siya sa pintuan.
I don’t know why I’m being comfortable with her company. This is my first time talking with her in a not serious matter.
Nang bumalik siya ay malawak parin ang ngisi niya na ngayon ay buhat ang kanyang anak, “My husband thought you are a prostitute that’s trying to seduce him,” at humalakhak siya bigla ng tawa.
Napaarko naman ‘yung kilay ko at napaikot ang mga mata, “Kailan pa ako naging babaeng bayaran?!” medyo napatayo pa ako sa kinauupuan kong edge ng kama.
Habang halos maiyak na si Claire sa kakatawa, “Biro lang ano kaba!” siya, nang makitang ’di ako natuwa sa biro niya. “Gusto niyang ako talaga ang sasalubong sa kanya. Nagpapaka choosy na naman kasi ang prinsipeng ‘yun,” sabay iling pa niya. Buti naman kung ganun ‘yung rason.
“Who is she, mama?” napatingin ako sa batang hawak niya. Kagaya parin kanina, seryoso parin itong nakatitig sa akin, “She have the face of the Goddess of the Last Hope and Nightmare that I used to see in my dreams before.”
Natigilan ako sa sinabi ng bata. He can see omen and I believe that he can also see the future.
“She’s Kim Dwight. And the Goddess of Nightmare is her reincarnation.”
Natigilan sandali ‘yung bata at biglang napalitan ng ngiti ang kanyang nakakunot na noo, “Wow! Cool!” dahan-dahan itong bumaba mula sa pagbuhat ng kanyang ina. At maingat itong lumapit sa akin.
“He seems liking you,” nakangiting tugon ni Claire habang minamasdan ang kanyang anak.
Sinalubong ko ang maamong mukha ng bata at bahagyang umupo para magka level kami, “You have a beautiful eyes. What’s your name?” nakangiti ako nang itanong ko iyon sa kanya.
His smile become wider and wider when our eye contact stay still. I don’t know what he is seeing inside my eyes. Pero malakas ang kutob kong may nakikita siyang hinaharap sa aking mga mata.
“I am Erco Delacroix, son of the Prince of the Lux Kingdom and Goddess of Immortal,” he chuckled, then I was not prepared when he asked, “Can you carry me?”
Napatingin ako saglit kay Claire na nakangiti paring nakatitig sa kanyang anak, “Of course,” when my fingertips touched him a sort of blurry image flashes inside my head.
Wala akong maintindihan sa mga malabong imaheng aking nakikita pero ang mas klaro roon ay isang babaeng nakatayo sa ilalim ng sakura tree habang umiiyak, yakap ito ng isang binata.
“NOW I want to present to you the new elected God from the empire of Ursua Zetharius, Hiro Kyung Hance Zeurdous as the God of Curse!” ako na nakaupo sa gintong upuan na nasa sulok ng napakalaking marmol na entablado ay ‘di makapaniwala sa narinig. Rinig ko pa sa buong paligid ang palakpakan at hiyawan ng mga Angeloids at Eviloids. Tiningnan ko si King Beraphino na isang Angeloid na namumuno sa seremonyang ito na nasa pinakaharap ng entablado, nakaupo sa kanyang trono. Kasama niya roon ang Hari ng mga Eviloids na si King Shinja.
“I didn’t expect this,” bulong ko na narinig ni Claire na katabi lang ng aking inuupuan. Hindi niya kasama si Erco pinabantayan niya ito kay Amala at Gahlia.
“Your mate is now in the center,” wika ni Claire. Tiningnan ko si Hiro na handa ng tanggapin ang tronong ipagkakaloob na sa kanya.
I smiled when King Beraphino crowned him the black jade crown which represents as curse, “Now, I officially announced that Hiro Kyung Hance Zeurdous is now a God of Curse!” muling naghari ang hiyawan at palakpakan sa buong paligid.
“I’m grateful for him.”
May iilan pang nagkaroon ng title bilang Diyos at Diyosa. At habang paunti ng paunti ang oras ay nagsimula naman akong kabahan sa ‘di maipaliwanag na dahilan. Hanggang sa marinig ko ang pahayag ni King Beraphino.
“For the most awaited part of this ceremony,” napalunok ako nang makita ko ang isang scepter na lumitaw mula sa palad ng Hari. Ang bolang dulo nito ay isang kumikinang na Yin Yang symbol, ang Yin Yang scepter, “I’ll pronounce to all of you the girls who will be given the opportunity to become the Yin and Yang Keeper in this 5th generation, like the last generation there are two. They are Yvaine Claire Skywalker, the Goddess of Immortal and Eleiah Ultear Kim Amore, the reincarnation of the Goddess of Nightmare. She was known before as the reincarnation of the Goddess of the Last Hope which is just a play of Eleiah.”
The crowds become wilder while cheering us up but nervousness within me conquered my confidence without knowing why. My palms became cold and my knees starts trembling when I about to stand from my golden chair.
“It’s okay,” inalalayan ako ni Claire na tumayo. Hanggang sa mapunta na kami sa pinakasentro ng malaking marmol na entablado.
What made me wonder is what Claire said. Seems like she knew already what will happen next. Why did she just said is, ‘it’s okay?’ Isn’t it suspicious?
The noise from the crowds is very loud but it can’t surpass the loudness of my heart beat for being this nervous.
Nang maramdaman ko ang titig ni Hiro sa paligid ay mabilis siyang hinanap ng aking mga mata. I saw how worried he is about my state but I know that he won’t make any possessiveness of himself in this time.
“Our new Yin and Yang Keeper in this generation,” King Beraphino announced in a last time, “Yvaine Claire and Kim Dwight!”
Nang mahawakan namin ni Claire ng tuluyan ang Yin Yang scepter ay tuluyan kong nakita ang Diyosang ipinaayon niya sa kanyang plano ang lahat. The Goddess of Manipulation…
SA ISANG pinakapusod ng gubat ay may naroong palasyong pinagdaanan ng panahon. Mababakas sa palasyong ito ang kalumaan dahil sa mga mabeberdeng lumot na halos sakupin na ang bawat anggulo nito.
Mapayapa ito. Masasabi mong walang nakatira rito dahil sa katahimikan ng paligid, maliban sa mga iba’t ibang uri ng hayop at insektong minsan pumapasok rito.
Ngunit sa isang silid nito ay makikita ang iba’t ibang klase ng librong nagkalat sa iba’t ibang anggulo ng kwarto. Sa sobrang gulo ng pagkaayos ng mga gamit na narito ay mapagkamalan itong stock room na lamang. Pero hindi.
Sa isang mesang malawak ay may babaeng nakaupo, nakabalabal ito ng mala chess board ang desinyo. Hawak nito ang isang basong may laman ng alak. Dahan-dahan pa itong tumayo patungo sa harap ng napakalaking salamin.
Malapad ang ngisi nito nang tumingin sa kanyang repleksyon, “Nakilala niyo na ang huli niyong kalaro mga Diyos at Diyosa,” sabay bitaw ng hawak nitong basong may laman ng alak.
Kasabay ng pagkawasak ng baso sa sahig at pagkalat ng alak ay siya ring pagkababa ng kanyang balabal.
Sumeryoso saglit ang mukha nitong pinagmasdan ng maigi ang sariling repleksyon sa salamin, “The game just began, Kim,” ani ni Lumina.
— CypressinBlack —