Next day
Jungkook ងើបពីព្រឹកមកជួយការងារអ្នកស្រីkim ដូចរាល់ដង គេក៏អន់ពិបាកចិត្តបន្តិចដែរ តែនៅតែមិនស្តីរកTaehyung សូម្បីមួយម៉ាត់ Taehyung ដឹងថាថ្មីៗគេនៅខឹងក៏មិនបង្ខំដែរ
រៀងល្ងាចបន្តិច ម៉ោង4ជិត5 Soobinក៏បើកឡានមកយកJungkook
«ជម្រាបសួរអ៊ុំស្រី» Soobin ដើរចូលមកក្នុងផ្ទះឃើញអ្នកស្រីkimអង្គុយអានកាសែត
«ចា៎ មកយកJungkook មែនទេ?» Mrs.kim
«បាទ!»
«ចាំបន្តិចណា៎ អង្គុយសិនមក បងឯងកំពុងរៀបចំខ្លួន» Mrs.kim
«បាទ» Soobin អង្គុយក្បែរMrs.kim និយាយគ្នានិយាយពីនេះពីនោះ មួយសន្ទុះទើបJungkook ដើរចុះមក ជាមួយអាវវែងពណ៌ក្រហម ទុនុយជាមួយខោកំណាត់ខ្មៅ រឹបរាង ចង្កេះមួយក្តោប សក់ទម្លាក់មកបាំងលើថ្ងាស
តិចៗ ស្អាតឥតទាស់ ធ្វើឲSoobin មើលភ្លឹក
«មកហើយហ្អីកូន ឲប្អូនចាំ» Mrs.kim
«សុំទោសអ្នកម៉ាក់ Soobin អឺ!» Jungkook និយាយជាមួយតែsoobin គិតតែភ្លឹកមើលមុខគេមិនដាក់
«Soobin » Jungkook តម្លើងសម្លេងបន្តិច
«អរ បាទ?» soobin ភ្ញាក់ខ្លួនបន្តិចទើបឆ្លើយ
«កើតអីនឹងក្មួយ»
«គឺ...Jungkook hyung ស្អាតណាស់» Soobin លើកសរសើរឲ Jungkook អៀន បន្តិច
«មិនកែចរិកទេអាល្អិតឯង» jungkook ញញឹមចេញធ្មេញ
«មកហៅគេអាល្អិត តែខ្លួនឯងត្រឹមស្មាគេនឹងហ្អី?» Soobin យកការពិតមកញោះjungkook
«នែ៎!» Jungkook វៃលើដៃSoobin បន្តិច Mrs.kimនៅឈរជិតនោះក៏សើច
«ប្អូននិយាយពិតសោះ» Mrs.kim ជួយបន្ថែម ឯJungkook វិញធ្វើមុខជូរ
«អញ្ចឹង ខ្ញុំសុំខ្ចីកូនបណ្តើមួយល្ងាចណាអ៊ំស្រី» Soobin ទាញJungkook មកជិត
«ចា៎ ទៅដើរលេងឲសប្បាយណា»Mrs.kim Soobinកាន់ដៃ Jungkook ដើរចេញទៅ
«យើងទៅណាមុន?» Soobin ងាកមកសួរJungkook
«ទៅណាក៏បាន» Jungkook
«ទៅផ្ទះសំណាក់ល្អទេ?» soobin
«ទៅធ្វើអី?» Jungkook ធ្វើមុខឆ្ងល់
«ទៅដេកជាមួយគ្នានឹងអី!»
«អាក្មេងឆ្កួត» Jungkook ក្តិចលើដៃ Soobin
«ហាហា និយាយលេងទេខ្ញុំឃ្លានទៅញុំអីសិនទៅ» Soobin បត់ឡានចូលហាងមួយកន្លែង
Taehyung ចេញពីធ្វើការមកទាំងអារម្មណ៍ មិនសូវល្អ ថ្ងៃនេះធ្វើការទាំងព្រលឹងមិននៅខ្លួន ប្រញាប់តែមកផ្ទះដើម្បីជួបjungkook និយាយឲដឹងដឹងរឿង
«អ្នកម៉ាក់Jungkook នៅឯណា?»Taehyung ចូលមកដល់ផ្ទះភ្លាមសួររកតែម្តង
«គេទៅដើរគេជាមួយsoobin បាត់ហើយ» Mrs.kim
«ទៅយូរប៉ុណ្ណាហើយ?» Taehyung ក្តាប់ដៃនឹងកាតាបធ្វើការជាប់
«បានមួយសន្ទុះកូនក៏មក មានការអីជាមួយបងឯងឬ?»Mrs.kim
«គ្មានអីទេម៉ាក់ ចឹងកូនទៅបន្ទប់ហើយ»Taehyung ក្តាប់ដៃឃាប់ រួចឡើងទៅខាងលើ ទាំងទឹកមុខខឹងសម្បារ
ញុំអីរួចក៏នាំJungkook ទៅមើលកុន ពួកគេអង្គុយនៅកៅអីក្រោយគេ ពេលដើរចូលកន្លែងអង្គុយsoobin អង្គុយកៅអីមុនJungkook ពេលគេដើរទៅកន្លែងក៏មានអ្នកបុក ធ្វើឲJungkook ដួលទៅអង្គុយលើភ្លៅSoobin គេបានឱកាស លើកដៃក្រសោបចង្កេះJungkook ទាញឲអង្គុយស្រួលបួល
«Soobin ធ្វើអី លែងបង» Jungkook ទាញដៃSoobin ចេញ
«មិនបាច់ទេ អង្គុយនឹងហើយ» Soobin
«មិនបានទេ គេមើលមកមិនសម លែងទៅ» Jungkook ប្រឹងបេះយ៉ាងណាក៏ soobin មិនលែង ទើបហត់នឹងរើ
«ក្មេងក្បាលរឹង មិនធ្ងន់ទេអី?» Jungkook រអ៊ូមិនឈប់
«ស្រាលសឹងអីនឹង បានហើយរឿងបញ្ចាំងហើយ!» Soobin
រឿងចាប់ផ្តើមបញ្ចាំងSoobin មើលតែអ្នកអង្គុយលើភ្លៅគ្មានចំណាប់អារម្មណ៍លើរឿងអីបន្តិចសោះ ពេលខ្លះលួចថើបលើសក់Jungkook
តិចៗ ពេលគេភ្លេចខ្លួន
បន្ទាប់ពីមើលរឿងចប់Soobin បន្ទទៅដើរលេង នៅទន្លេហាន គេដើរកាន់ដៃJungkook ទៅតាមមាត់ទន្លេ មកដល់ខឿនរាងខ្ពស់ល្មមគេទាញJungkook ឲឈរពីលើដើម្បីឲស្មើកម្ពស់គ្នា ស្រួលនិយាយ
«Jungkook » Soobin ចាប់កាន់ដៃJungkook យកមកកាន់
«មានការអី?»
«ខ្ញុំស្រឡាញ់hyung »Soobin និយាយមួយៗ ច្បាស់ៗ ឲJungkook ស្តាប់លឺពេញៗត្រចៀក
«អឺ...Soobin បងថាកុំនិយាយលេងអី» Jungkook គេចក្រសែភ្នែកមិនហ៊ានសម្លឹងគេចំ
«ខ្ញុំមិននិយាយលេង បងស្រឡាញ់ខ្ញុំទេ?» Soobin សម្លឹងJungkook មិនដាក់ភ្នែក កែវភ្នែកពោពេញដោយក្តីសង្ឃឹម
«បងថាកុំស្រាឡាញ់បងអី វាមិនល្អដល់អនាគតឯងទេ!» Jungkook បដិសេធ ដោយចិត្តត្រជាក់ ព្រោះទាំងបេះដូងទាំងរាងកាយគេប្រគល់វាឲមនុស្សតែម្នាក់ ដែលយកទៅជាន់ឈ្លី គេមិនដែលគិតនឹងឲទៅអ្នកណាទៀតឡើយ
«អត់ទេ ខ្ញុំស្រឡាញ់បង»Soobin ស្រាក់ដៃនឹងចង្កេះJungkook ជាប់ទាញមកជិត Jungkook យកដៃទប់លើទ្រូងគេតិចៗ
«Soobin បងថា...» Jungkook រកប្រកែកតែsoobin ប្រញាប់កាត់
«បើបងហ៊ានតែមិនផ្តល់ឱកាសឲខ្ញុំ ខ្ញុំឈប់ប្រើធម៌ត្រជាក់ ខ្ញុំនឹងចាប់បងទៅកន្លែងដែលគេមិនស្គាល់ រួចរំលោភរាល់ថ្ងៃវិញម្តង» Soobin ដឹងថាJungkook នឹងប្រកែក ទើបប្រើការគំរាម
«ស្លាប់ហើយ គ្រួសារត្រកូលkimប្រើការគំរាមមកសុំស្រឡាញ់ឬអីនៀក?» Jungkook សួរដោយហួសចិត្ត
«និយាយស្រួលៗមិនស្តាប់ចឹងហើយ»
«ក៏បានៗ» Jungkook ឆ្លើយទាំងញញឹមមិនសម ព្រោះដឹងច្បាស់ថាខ្លួនឯងនឹងមិនអាចឲក្តីស្រឡាញ់ទៅគេបាន
គេទាំងពីរដើរលេងបន្តរៀងយប់បន្តិចម៉ោងប្រហែល10ទើបsoobin ជូនJungkook ត្រឡប់មកផ្ទះវិញ
«បងទៅហើយ បើកឡានស្រួលបួលណា» Jungkook ប្រុងដើរចូលក៏ប្រទះភ្នែកនឹងTaehyung ដែលឈរមើលមកពីខាងលើ តែក៏ក្រលៀសភ្នែកធ្វើមិនឃើញ soobin ចាប់ទាញJungkook បែរមកវិញ ក្រសោបចង្កេះតូច ល្អិតមកជិតខ្លួនទម្លាក់បបូរមាត់លើ
ឃើញមុខTaehyung អម្បាញ់មិញធ្វើឲរូបភាព ទាំងឡាយដែលកើតឡើងនៅក្រុមហ៊ុន ហោះចូលខួរក្បាលJungkook ទាំងអស់ បណ្តាលឲJungkook មានចិត្តហ៊ានមកពីណាក៏មិនដឹង ជំទើតជើង លើកដៃពាត់កsoobin តបវិញម៉ាចាស់ដៃ
«ប្រាវ» កែវទឹកដែលដាក់នៅលើតុរបស់Taehyung ត្រូវគេក្រវាស ធ្លាក់ទៅលើឥដ្ឋបែកខ្ចាយ កែវភ្នែកក្រហមច្រាល សម្លឹងមើលអ្នក ទាំងពីរមិនព្រិចមួយវិនាទីណា
«Kim Jungkook បងប្រហ៊ើនពេកហើយ!» Taehyung សង្គ្រឺតធ្មេញ លាន់សម្លេង ក្តាប់ដៃណែនសឹងបាក់ក្រញ៉
To be continued.....