Chapter 23: Second Session
Hiwalay na pumunta sina Jeric at Wensh sa clinic ni Dra. Queng for the second session of their counselling. Dala kasi ni Wensh ang sasakyan nya at ganun din si Jeric. Hindi naman pwedeng iwanan ang isa dahil diretsong uwi na sila pagkatapos.
Pagdating ni Wensh sa clinic, nandun na pala si Jeric at nakaupo na sa sofa. He was already talking to the doctor. At least hindi na sya uncomfortable, she thought. Nginitian nya si Jeric before sitting beside him.
“Magandang hapon po, doc.” bati ni Wensh sa doctor then she turned to Jeric, “Hi, Jeric.”
“Magandang hapon din, Wensh.” reply ni Dra. Queng. “Make yourself comfortable.”
“Hi,” he replied, smiling.
Wensh smiled in response to him.
“How was your day, Wensh?” tanong ng doktor sa kanya. “Are you okay?”
Wensh nodded, “Opo. I’m just … tired. Dahil lang ‘to sa trabaho.”
“She’s been working too much lately.” sabat naman ni Jeric, earning a slight nudge from her. “What? Totoo naman eh.”
“That’s good.” Narinig nilang sabi ni doktora. Parehas lang silang napataas ng kilay. “You’re communicating.”
“Ah … bawal po ba yun?” Inosenteng tanong ni Jeric.
“No, as I’ve said it’s good. Most couples that undergo counselling, sa mismong session lang sila nag-uusap. At least, sa inyo, I can see that you’re trying to make efforts. Kahit simpleng text lang yan. Communicating is still the first way to bring people back together. If you want to get back together, of course.” explain sa kanila ni Dra. Queng habang nagsusulat sa notebook nya. Napangiti naman ang dalawa. “So let’s start? Who wants to go first?”
“I will.” sabi ni Jeric na may pagtaas pa ng kamay na parang estudyante. Agad naman nyang narelaize ang ginawa at binaba ang kamay. “Sorry.” He grinned.
“Okay, Jeric. Start.”
-
Isang linggo na silang nakatira sa isang condo. Dun na din silang dalawa nagcelebrate ng first anniversary. Sa pagdaan ng mga araw, nasanay na din silang magkasama sa iisang bahay at parang naging practice na nga nila for the future.
Two rooms ang nasa loob ng condo. Kay Wensh yung nasa kanan at kay Jeric naman ang nasa kaliwa. Tama lang ang lawak ng kusina at ng sala. Isa lang naman ang bathroom kaya minsan nagpapaunahan na lamang sila sa paggising para sa kung sino ang unang maliligo.
JERIC: You’re already awake?
WENSH: Hindi naman halata ‘no? Kita mong nagluluto na nga ako.
JERIC: (back hug kay Wensh) Nagtatanong lang eh. Sungit mo forever.
WENSH: Good morning, bab. (kissed Jeric’s cheek)
JERIC: Di pa rin tayo tapos dyan sa bab na yan? -___-
WENSH: Hayaan mo na. Cute nga eh.
JERIC: So pwede din kitang tawaging bab? Sabi mo cute eh.
WENSH: Okay lang sakin. Cute naman ako.
JERIC: (natawa)
WENSH: (glares at Jeric)
JERIC: Seryoso ka? Akala ko joke eh kaya ako tumawa.
WENSH: (pinalo ng sandok sa braso)
JERIC: Battered fiance. (pouts)
WENSH: Buti yan sayo.
Pagkatapos nilang magbreakfast, nagbihis na si Wensh at nagpaalam ng umalis.
WENSH: Alis na ko.
JERIC: Bakit ang aga naman?
WENSH: May interview ako ngayon. I need to get there in time.
JERIC: Hatid na kita. Sabay ka na sakin. May interview din ako.
WENSH: No. Hindi ka pa nga naliligo. Eww.
JERIC: Arte nito. -_____-
WENSH: Whatever. I have to go. (kissed Jeric)
JERIC: Magrereklamong di pa ko naliligo tapos hahalikan din naman ako. Tsk tsk.
WENSH: (rolls eyes) Bye.
JERIC: Bye, bab. Love you.
WENSH: Geh.
JERIC: Hooooy!
WENSH: (grins) Love you toooo! (umalis)
Sabay silang uuwi later that night. Dumaan pa kasi si Wensh sa dorm ng Lady Spikers at dun na lang sya nagpasundo kay Jeric, who also came from a job interview.
DES: (tumingin sa may bintana) Ate Wenshy, nandyan na sundo mo.
MAJOY: (nakisilip rin sa bintana) May dalang pagkain! Omaygash!
Narinig naman ng lahat ang sinabi ni Majoy kaya nagpunta silang lahat sa gate pero nagpaiwan na lang si Wensh sa loob na nanonood ng tv. Binuksan ni Cienne ang gate at pinayagang pumasok si Jeric sa loob. When he got in, nakabuntot ang Lady Spikers sa kanya at pinagkakaguluhan na ang dala nyang take-outs.
JERIC: Hi, bab.
WENSH: Hi. Why so many foods?
JERIC: Syempre, hindi nila ko papasukin nang walang dalang pagkain.
MIKA: Tamaaa!
CAROL: Tengtiu!
KIM: Uy! Magandang pangaroling yan. Tengtiu, tengtiu, ang babait ninyo, tengtiu!
LADY SPIKERS: (nagtawanan)
JERWENSH: -________-
Pagkatapos ng sandaling kwentuhan sa dorm, umuwi na sina Jeric at Wensh sa condo nila. Pagkabukas pa lang ng pinto ni Jeric, humiga na agad si Wensh sa sofa na parang pagod na pagod. He joined her at umupo sa may paanan nya.
JERIC: Okay ka lang?
WENSH: (nods)
JERIC: Gusto mong kumain?
WENSH: Nope. Busog na ko. Dami ko ng nakain kanina.
JERIC: Coffee?
WENSH: No, I’m fine. Kamusta nga pala yung interview mo?
JERIC: Great. I got in! I have a job now. (smiles)
WENSH: Really? That’s good.
Umupo si Wensh at niyakap si Jeric to let him know how proud she was.
WENSH: Kailan simula mo?
JERIC: Next week. Ikaw, how’s yours?
WENSH: Good. Natanggap ako sa Kobalt.
JERIC: Seriously? O_O
WENSH: Yes … why?
JERIC: Dun din ako nag-apply! Dun ako magtatrabaho.
WENSH: Seriously? O_O
JERIC: We’re going to be officemates!
WENSH: Ano ba yan? Di na tayo pinaghiwalay. (chuckles)
JERIC: Mabuti nga yun eh. Para bantay sarado ka sakin.
WENSH: Nag-apply ka na lang sanang bodyguard ko kung gusto mo kong bantayan all the time.
JERIC: Bodyguard na fiance. It’s better.
WENSH: Much much better. (grins)
---
Simula na ng PSL AFC 2014. Magde-debut game na ang Air Asia Flying Spikers mamaya which was composed of many volleybelles from DLSU Lady Spikers.
CHA: Wensh, parang kanina ka pa hindi mapakali. What’s happening to you?
PANENG: Oo nga. Kanina ka pa tulaley dyan.
LISS: Alam naman naming lagi kang poker face but hindi naman siguro makakasama yung magblink every ten seconds. (chuckles)
Madami na silang nasabi pero hindi pa rin sila pinapansin ni Wensh at parang wala pa rin syang narinig. Ang lalim ng iniisip nya.
ABY: (sinampal si Wensh)
WENSH: (nagulat) SHIT! ABY! (napahawak sa pisngi)
ABY: (tingin sa ibang team mates) Oh di ba ayos na?
WENSH: What was that for? Ang sakit.
CHA: Aby naman. Na-facial mo agad.
LISS: Anong nangyayari ba sayo? Kanina ka pa tulala dyan. Pano ka maglalaro mamaya kung ganyan ka?
WENSH: Sorry. May inaalala lang ako.
MICMIC: Si Teng?
WENSH: (umiling)
Bago pa ulit sila magtanong, may nagtawag na sa kanila para pumila na daw dahil magsisismula na in ten minutes. They gathered together at nagdasal sandali bago lumabas ng dugout.
Dahil opening day, maraming nanonood nang live. She saw familiar faces sa crowd. Kumpleto ang Lady Spikers. Sa di naman kalayuan, nandun ang boyfriends ng AAZ players. Including, Jeric. Sa dami ng tao at dahil na din sa ingay, hindi alam ni Wensh kung saan titingin o anong pakikinggan.
MOKS: Bakit ba akala lagi ng mga coach, magiging magaling tayong volleyball players pag pinatakbo nila tayo nang pinatakbo? Kabayo na ko nito mamaya!
PANENG: Bagay sayo, Moks! (pinipigil ang tawa)
SPIKERS: (nagtawanan while jogging)
CHA: Hayaan mo na, Mowky. Ganyan talaga. Di ka pa ba nasanay?
MAY: Ganito din naman tayo sa UAAP.
MICMIC: Kinaya mo ngang tumakbo nang sobrang bilis nung hinabol ka ng German Shepherd sa kanto natin nung isang araw. (tumawa)
MOKS: Iba naman yun, Ate Mic. Kailangan talaga yun!
ABY: Kailangan din to.
MOKS: Oo na lang. Pinagtutulungan nyo na ko eh. >///<
CHA: Tumahol nga ang isa dyan para ganahan magjogging si Moks.
Natigilan naman si Wensh sa pagjojogging. She heard that conversation before. She’s so sure of it. Hindi nya lang maalala kung saan o kung kailan. Dejavu.
Then nagsimula na ang game. Nanalo ang rookie team sa first set. Sa second set, hindi pa rin pinapasok si Wensh kaya naman nandun pa rin sya kasama ang team mates nya. Nakatingin si Wensh sa Lady Spikers na nakaupo sa hindi kalayuan. Halos lahat sila kumakain ng Mang Juan at umiinom ng Coke.
Napahawak sya sa ulo at pilit na may inaalala.
MOKS: Ate Wensh, okay ka lang?
WENSH: Masakit lang ulo ko.
MOKS: Hala. Umayos ka. Mukhang ipapasok ka mamaya ni Coach.
WENSH: I’m fine …
Nakuha ulit nila ang second set. Nagsimula naman ang third set. Lamang ang opposing team sa first technical timeout. Before naman ng second technical timeout, in si Wensh for Cha Cruz.
“What an end by Stephanie Mercado!”
“… And the third set goes to the rookie team …”
“… debuts with a victory!”
Nanalo sila in three straight sets. Nagkamayan ang players sa court at nagform ng circles para mag-bow sa mga manonood. Bumalik na sila ng dugout para magpalit. Tatahi-tahimik na naman si Wensh.
LISS: Hoy, Wenshy. Okay ka lang ba? Nakakabother ang katahimikan mo.
PANENG: Eh hindi naman yan madaldal.
ARIANNA: Pero nagsasalita naman yan. Bakit parang pipi ngayon?
WENSH: Para kasing … ewan. Ang strange.
CHA: Ng ano?
WENSH: Ewan. Wala ‘to. Dejavu lang.
MAY: Wensh Tiu, may naghahanap sayo sa labas.
SPIKERS: Si Teng?
MAY: Korak! At sayo din, Aby.
SPIKERS: Si Babes?
MAY: Korak again. (chuckles)
Pagkatapos ng game, nagdinner sila sandali sa isang restaurant kasama ang team mates, coaching staff at the boyfriends. Hindi na sumama ang Lady Spikers dahil may kanya-kanyang lakad. Pag-uwi naman nina Jeric at Wensh, napansin din ni Jeric na ang tahimik nya at parang ang lalim ng iniisip.
JERIC: Okay ka lang?
WENSH: Ang dami ng nagtanong sakin nyan today. Nakakasawa na sumagot.
JERIC: Ano ba kasing iniisip mo?
WENSH: Je, I think I’m having a dejavu.
Kinuwento ni Wensh lahat ng nangyari nung araw na yun. All about PSL, mostly. She kept talking for about an hour. He just listens because he missed her voice. She barely talked today. Yun pala may bumabagabag sa kanya. Nung tumahimik na sya, si Jeric naman ang nagsalita.
JERIC: I remember sabi sakin nina Liss nung gumising ka sa coma noon, nabanggit mo about playing in PSL.
WENSH: Did I?
JERIC: (nods) But you don’t remember the team name or anything. Just winning a game.
WENSH: My head’s so messed up.
JERIC: It’s okay. Baka napanaginipan mo lang lahat before.
WENSH: Yeah … maybe.
---
Makalipas ang isang linggo, magsisimula na sila sa trabaho nila. Unang naligo at nagbihis si Wensh dahil mas mabilis syang kumilos. Sabay silang papasok sa trabaho nila ngayon.
*TOK TOK TOK!*
JERIC: Matagal ka pa ba? Mag-seseven na.
WENSH: Wait lang.
Pagkalabas ng kwarto nya, natulala naman si Jeric.
WENSH: Hoy. Tara na! First day, ayokong ma-late.
JERIC: Kung wag na lang kaya tayong pumasok?
WENSH: Ha? Bakit?
JERIC: I could stare at you all day.
WENSH: (binatukan si Jeric) Agang-aga nambobola. Tara na.
Pagpasok naman nila sa building ng new workplace nila, nafeel naman nila ang pagwelcome ng mga katrabaho. Although nasa isang company, magkaiba naman ang department nila. Sa marketing department si Jeric at si Wensh naman sa advertising. Pagkatapos ng short introduction of their work and to their office mates, nagsimula na sila sa trabaho nila.
Glass walls lang ang pagitan ng dalawang departments at tanaw na tanaw pa rin nila ang isa’t isa sa kanilang tables. Hindi naman ito nakatakas sa office mates nila and they would tease the both of them bago pa nila nalamang engaged na ang dalawa.
---
Three days and two nights na mag-isa si Jeric sa condo. Wala kasi si Wensh dahil kasama sya at ang team nya sa PSL sa Cebu. Hindi naman sya pwedeng sumunod dun dahil may trabaho din syang maiiwan.
The first night was the very worst. Sobrang tahimik sa condo so he decided na magpatugtog na lang ng rap song para makatulog because that’s what she always does. Hindi nya alam kung paano nagiging pampaantok yun but he did it anyways.
The second night was a little better. Tapos na yung game nila and tomorrow afternoon, she’ll be back. So he decided to call her late that night.
*phone ringing*
WENSH: (sleepy voice) Hello …
JERIC: Hi, bab. Sorry to disturb.
WENSH: K lang.
JERIC: Congratulations.
WENSH: Thanks.
JERIC: I just want to hear your voice.
WENSH: I just want to sleep.
JERIC: (chuckles) I know. I’m sorry. Go back to sleep. I love you.
WENSH: Hmm … night. Wuv you.
JERIC: Good night.
Somehow that was good enough to cure his loneliness.
---
Nagpunta agad sya ng stock room after nyang magtext ng ‘Stock room. Now. No questions.’. Nag-alala naman sya agad kasi parang urgent yung text. Malay ba nya kung anong nangyayari sa kanya dun. Mahina nyang kinatok ang pinto at nagulat sya nang biglang may humatak sa kanya papasok.
JERIC: Wensh?
WENSH: Ssssh!
JERIC: What’s the emergency?
She kissed him full on the lips as her hands roamed his hair. He responsed to the kiss too a few seconds later after realizing what was happening. When she realized that they both needed to breathe, she pulled away, also mind blown by what she just did.
JERIC: What was that for? (grins)
WENSH: (namumula) I don’t know. I just felt the need to do it.
JERIC: Ginising mo si Jeric Jr.
WENSH: Jeric Jr.?
JERIC: You know … (glanced at his crotch)
WENSH: Ew. You’re disgusting.
JERIC: Nagsalita ang inosente.
WENSH: It’s not my fault na hindi mo macontrol.
JERIC: Tutuloy natin sa bahay mamaya.
WENSH: (hampas kay Jeric) Walang itutuloy. Bye. :P (umalis)
Pag-uwi nila sa condo, they did it. For the first time. With protection, of course.
---
May training si Wensh kinabukasan at hinatid sya ni Jeric sa DLSU dahil dun ang venue ng training ng Flying Spikers. Kasabay ang Lady Spikers.
MICMIC: Ganda mo ngayon ah.
WENSH: Ngayon lang? -_____-
LISS: Parang may iba.
WENSH: Ha? Anong iba?
LISS: Aby! Halika nga dito.
ABY: (lumapit) Bakit?
LISS: Parang may iba.
WENSH: Weird nyo. Anong iba? Wala namang nag-iba sakin, mga baliw.
PANENG: Hi, Wensh.
WENSH: Hi, Ate P. May nag-iba ba sakin?
PANENG: Ha? Wala naman.
WENSH: Oh, kayo lang dalawa. Ang weird nyo.
ABY: Aha!
LISS: Naiisip mo ba naiisip ko? (wiggles eyebrows at Aby)
ABY: Yep. Iba ang glow nya today.
WENSH: Hay. Ewan ko sa inyo. (umalis)
Naglakad si Wensh palayo at napansin ng dalawa ang paika-ikang paglakad nito.
ABY: Confirmed. Boom sakang! (grins)
LISS: Alam na. (laughs)
At nag-apir silang dalawa.
---
“What? That’s not true!” argue ni Wensh na pulang-pula ang mukha. “Hindi yun sinabi nina Liss at Aby ha. Nag-iimbento ka.”
“Pano mo naman nalaman? Sayo ba nila sinabi?” tanong naman ni Jeric at ang-smirk.
Wensh glared at him. “That’s not true.”
“Tanungin mo kaya sila kung sino nagkwento sakin.”
Napa-roll ng eyes si Wensh. Pulang-pula pa rin ang mukha dahil sa sobrang hiya nya kaya napa-facepalm na lamang sya.
At nagpatuloy ulit si Jeric ng pagkukwento.
---
“MEDIC! MEDIC! MEDIC!”
Binuksan ni Wensh ang pinto ng kwarto ni Jeric.
WENSH: Hoy! Kung di ka aware, gabi na po. Magpatulog ka kung ayaw mong matulog. >.<
JERIC: MEDIC! MEDIC! MEDIC! (umikot-ikot sa kama)
WENSH: Ano bang problema mo?
JERIC: Medic. (pout)
WENSH: Anong medic? Tatawag ako ng ambulansya?
JERIC: Nope.
WENSH: Oh, ano nga kasing kailangan mo? Pa-baby ka pa dyan. Di bagay, King Tiger.
JERIC: (hinila si Wensh sa kama) Pag sinabi kong medic, ‘I need you’ ibig sabihin nun.
WENSH: Ano namang kalokohan yan, Teng?
JERIC: Eh bawal ang PDA sa office kaya code na lang. ;)
WENSH: Wala tayo sa office.
JERIC: Nagpapractice lang ako para bukas. Kainis kasi. Bakit bawal PDA sa office? Wala namang masama dun di ba?
WENSH: Maraming bitter. Haha. Gusto mo bang lumipat na lang ako sa ibang company para makapag-PDA lang?
JERIC: Nope! At least pag pumapasok ako sa trabaho, nakikita pa rin kita at nababantayan. Baka pag lumipat ka, may umaligid na ibang lalaki dyan. Psssh. Makakapatay talaga ako.
WENSH: (chuckles) Possessive. Tingin mo hindi ko napapansin yung mga tingin sayo ng iba nating katrabaho? Pfft. Feeling maganda, eh hindi naman.
JERIC: Hayaan mo na. Gwapo ko eh.
WENSH: Whatever, gums.
JERIC: Nyenye. Gwapo naman. (niyakap si Wensh) Medic.
WENSH: Dito na lang ako matutulog, you like?
JERIC: Yes!
WENSH: Behave, bab.
JERIC: Always naman. :3
Niyakap ni Wensh si Jeric at matutulog na sana sya nang bigla syang may naalala …
WENSH: Bab?
JERIC: Hmm … ?
WENSH: Nagtext ka sakin kanina nung nasa office pa tayo. Nakalagay ‘message sent’. Baliw ka na ba?
JERIC: I miss you.
WENSH: Ha?
JERIC: It means ‘I miss you’.
WENSH: Baliw ka na nga. (chuckles) And one more thing, why do you always tap my table three times pag dumadaan ka? Ano ba talagang trip mo sa buhay? -_______-
JERIC: I was telling you ‘I love you’.
Wensh tapped him on the shoulder three times and smiled.
---
Mabilis na naglakad si Wensh papasok ng arena. Nakipagsiksikan pa si Wensh sa dami ng tao habang hinihiling na sana hindi pa nagsisimula ang game. Mga ilang minuto pa, nakapasok na din sya at hinanap nya agad sina Mika.
WENSH: Ye!
MIKA: Ate Wensh! Buti naman nakaabot ka pa. Dito ka na umupo sa tabi ko.
WENSH: Thanks. (sigh) Nagsimula na ba?
MIKA: Hindi pa naman.
WENSH: Mabuti naman. Grabe traffic.
MIKA: Halata nga sa mukha mo. (natawa)
Pagkatapos nyang magsuklay, binati nya din ang mga Tengs na katabi naman ni Mika sa kabila bago magsimula ang finals game ng RoS against SanMig.
The game lasted for almost two hours at nanalo ang SanMig. It was a Grand Slam.
They had a family dinner and everyone was consoling Jeric, except for Wensh, who was just focused on eating. She knows he didn’t want to be pitied or consoled.
Pag-uwi nila ng bahay, nagmovie marathon na lang sila to forget about the game.
---
*PAAAAAAK! PAAAAAAK! PAAAAAAAAK!*
JERIC: What happened?
Nakaupo si Wensh sa floor at napapaligiran ng kalat ng mga binatong gamit nya.
WENSH: Nothing. (sigh)
JERIC: Is this about the game earlier?
WENSH: No. (rolls eyes)
Pinulot ni Jeric lahat ng binatong gamit ni Wensh sa pinto at umupo sa sahig katabi nya.
WENSH: We almost had it.
JERIC: God has better plans.
WENSH: It was because of my 2 attack errors!
JERIC: So? Who doesn’t make mistakes?
WENSH: We had the momentum and I ruined it.
JERIC: No, you didn’t. You tried your best and that’s good enough.
WENSH: Ugh, I hate myself.
JERIC: Bab, may next conference pa. This is just your first conference. Yung ibang team, veteran na sila. Kayo, rookie pa lang but you did well. Coming fourth is not so bad for a rookie team against veteran teams.
WENSH: But still …
JERIC: No but’s. Nandun ako at alam kong ginawa mo lahat ng makakaya mo. It’s a team game, not a one-man game.
WENSH: Yun na nga. Pati buong team nadadamay sa katangahan ko.
JERIC: Attack errors lang, tanga agad? Lakas mo kaya. Hahaha.
WENSH: (hinampas si Jeric) Bab, I hate you.
JERIC: If it makes you feel any better, I think nasa Air Asia pa rin ang pinakamagandang player.
WENSH: Weh? Sure ka? Baka nasa Generika-Army.
JERIC: Nasa Air Asia kaya.
WENSH: Thanks, bab. :”)
JERIC: Thanks ka dyan! Si Ate Cha ang ibig kong sabihin. :P
WENSH: Wag na wag kang tatabi sakin kahit kelan. I hate you!
JERIC: Love you too, bab.
WENSH: Love you mo mukha mo!
JERIC: Ah ganun. Ako na lang kakain nung carbonara na niluto ko.
WENSH: Weeeeeeee! Bab! (niyakap si Jeric) Mahal na mahal na mahal na mahal talaga kita. (kissed Jeric’s cheek)
JERIC: Alam ko. Tara na. Kain na tayo.
Lumabas sila sa kwarto ni Wensh at pumunta sa kitchen kung saan naka-set ang dinner nila sa table.
WENSH: Mr. Teng, kelan ka pa natuto ng table setting?
JERIC: I’m planning to put up a restaurant, remember?
WENSH: Oo nga pala. Well, Mr. Teng, I must say … you did very good.
JERIC: That’s good to know, Ms. Tiu. (ngumiti)
---
Day off ni Wensh. Pagdating ni Jeric galing trabaho, he found her intently painting sa may sala. Hindi nya napansin ang pagdating nya dahil naka-earphones sya at parang masaya ang pinapakinggang music dahil may pag-headbang pa ito. He’s contented to watch her for a while hanggang sa matapos sya.
WENSH: Nandyan ka na pala.
JERIC: Kanina pa, actually. I was just watching you.
WENSH: Maganda ba? (pakita ng painting)
JERIC: Yeah. Galing mo palang mag-paint. (ngumiti)
WENSH: Well … artistic ako eh.
JERIC: You should display it.
WENSH: Wag na. Hindi bagay sa condo.
JERIC: I don’t care. Maganda kaya. Tsaka gawa mo pa.
---
UAAP Season 76. DLSU vs. UST. Round 1. Magkatabi silang dalawa sa DLSU side kahit na UST ang sinusuportahang team ni Jeric. Actually, 50-50 dapat dahil sa kapatid nyang si Jeron pero dahil nagpustahan sila ni Wensh, sa UST sya ngayon.
WENSH: You’re gonna be doing all the chores for a week. Sure na sure ko yan, bab.
JERIC: (fake laughs) Don’t be so sure, bab. Magagaling ang mga tigre.
WENSH: Weeeeeh?
JERIC: I’ll prove to you later. (grins)
WENSH: (kinurot si Jeric sa braso) Wag ka ngang bastos.
JERIC: What? I’ll prove to you because they’ll win later! (laughs) Ibang iniisip mo eh.
WENSH: (namumula) I hate you. I will win.
JERIC: Haha, let’s see na lang.
After the game, nanalo ang Archers laban sa Tigers. And so was Jeric against Wensh kaya sya ang gagawa ng chores for a whole week.
WENSH: Told you. :P
JERIC: (sigh)
---
JERIC: Weeeeeeensh!
WENSH: Oh? Ano na naman? Nagpapahinga pa ko eh.
JERIC: How do you use this vacuum? Kanina pa papatay-patay.
WENSH: (glares at Jeric)
JERIC: I’m serious.
Naglakad si Wensh papunta sa may saksakan para i-check kung nakasaksak ang extension na pinagsaksakan nya. Tinaas ni Wensh ang saksakan at pinakita kay Jeric habang masama ang tingin then sinaksak nya ito sa outlet. Gumana na ang vacuum.
WENSH: Happy? -______-
JERIC: Hehe, sorry po. (grins)
---
By September, nagsimula na naman ang training nila. Next month kasi PSL Grand Prix opening na at ganun din ang PBA. Busy na silang pareho. Idagdag pa ang schedule ng kanilang trabaho. Mabuti na nga lang pinayagan sila ng boss nila na gawin ang ibang trabaho nila sa bahay.
JERIC: Hindi ka pa matutulog?
WENSH: (umiling) I have to finish this.
JERIC: Need help?
WENSH: (umiling) I can manage.
JERIC: Matulog ka na. Pagod ka na.
WENSH: Kaya ko pa naman. Bukas na deadline nito. Kailangan ko ng tapusin.
JERIC: Come on. Matulog ka na. Bukas na lang ulit yan.
WENSH: Ikaw ang matulog na.
JERIC: (backhugs Wensh) Bab, you should sleep na. It’s late. May training ka pa early in the morning. Magagalit si Coach Ramil pag wala ka sa kondisyon.
WENSH: (sigh) Bab, wag na makulit.
JERIC: I will carry you to your room if I have to.
WENSH: Jeric …
JERIC: Come on. Bukas na lang yan. Magpahinga na.
WENSH: Ugh. Fine.
Wala pang five minutes paghiga nya sa kama nya, nakatulog na agad si Wensh. Jeric watched her as she fell asleep that night. Hindi nya mapigilang maawa dahil sobrang pagod na ito.
Paglabas nya ng kwarto ni Wensh, bumalik sya sa sala kung saan nandun pa rin ang laptop ni Wensh. Binuksan nya ito at tinignan kung anong ginagawa nya at inintindi ang mga nakasulat. Then, an hour later, he just found himself finishing the report. 1am na nang matapos nya at i-send sa boss nila. He yawned and went to his room to sleep.
She woke up late that morning. Inis na inis naman sya sa sarili dahil isang oras na lang deadline na nung report na pinapagawa sa kanya. Dali-dali nyang binuksan ang laptop. Naka-hibernate lang ito kaya hindi namatay ang mga applications. Nung binuksan nya ang email nya, there’s an email from her boss. It turned out to be a reply for doing a good job about the report.
Wensh can’t help but smile. Pumunta sya sa kwarto ni Jeric at tinabihan ito.
WENSH: I love you, bab! (kissed his forehead) Thank you.
JERIC: (smiles while sleeping)
---
Christmas came and it was the first time na magkasama silang magpa-Pasko. Wensh decided not to go home muna sa Ormoc kasi hassle may trabaho pa sila the next day. Okay lang naman daw sabi ng magulang nya.
Kakauwi lang nilang dalawa galing sa pagsisimbang gabi and to celebrate Christmas, Jeric prepared a simple dinner for the two of them habang nagmomovie marathon ng Christmas movies.
JERIC: To more Christmases together.
WENSH: Cheers to that.
They clinked the cans of pineapple juice that they were drinking.
---
Then, New Year came and magkasama na naman silang magcecelebrate. It was her first New Year na hindi kasama ang pamilya kaya Jeric tried to make her feel happy as much as possible.
Hiniram nya ang pick-up car ni Kevin para dalhin si Wensh sa isang park kung saan may fireworks show. Gaya ng ginawa nya noon, naghanda sya ng mga pagkain at yun ang kinain nila habang naghihintay ng alas dose. Nakaupo sila sa likod ng sasakyan at nagkukwentuhan.
WENSH: You don’t really have to do this, you know.
JERIC: Pero gusto ko.
WENSH: (ngumiti) Thank you.
JERIC: Anything for you.
WENSH: Ano bang hinihintay natin dito?
JERIC: New year.
WENSH: Bakit hindi na lang sa bahay?
JERIC: Mas masaya dito. Pagkatapos nito, pupunta tayo sa amin. Kakain ulit tayo.
WENSH: (laughs) Kakain na naman? Tataba na ko nito.
JERIC: Edi mag-work out tayo.
WENSH: Nang sabay? Haha, no. The last time na nag-gym tayo, sinapak mo yung gym instructor.
JERIC: He deserved it. Iba kung makatingin sayo eh. (frowns)
Matagal-tagal pa silang nagkwentuhan. Maya-maya naman ay napatingin na si Jeric sa celphone. Malapit na. 2 minutes na lang.
WENSH: 12 na ba? Ang ingay na.
JERIC: Malapit na.
Nagsimula ng magcountdown ang ibang mga tao sa park na kasama nilang manonood ng fireworks show. 5 … 4 … 3 … 2 … 1 …
Napanganga na lang si Wensh sa ganda ng kalangitan. Madilim na pero nagliliwanag pa rin dahil sa sunud-sunod na fireworks. Maliwanag. Makulay. Maingay. Magulo. Masaya.
She grabbed him by his neck tie and kissed him slowly.
---
WENSH: Bad day?
Hindi sumasagot si Jeric pero padabog pa rin itong kumilos. Obvious na na galit ito.
WENSH: I heard what happened.
JERIC: Well, sinong hindi makakarinig sa lakas ng sigaw ng Galvez na yun sakin!? Naabot na yata ng boses nya ang lahat ng department. Bwisit na lalaking yun! >///<
WENSH: It’s not your fault.
JERIC: Hell yeah, it’s not my fault. Ang tanga lang kasi. Sino bang nagpalit nung papers na yun?! Mali-mali tuloy ang naipasa ko. Tangina. >.<
WENSH: Bab, masanay ka na. Maraming mga inggitero sa position mo.
JERIC: But that’s unfair!
WENSH: When you think about it, life really is unfair.
JERIC: That’s not helping.
WENSH: Halika.
She took him by the hand and dinala sya ni Wensh sa kwarto nya at pinaupo.
JERIC: Really? Now? I’m not in the mood, bab.
WENSH: (binatukan si Jeric) Wag kang green. Baliw ka. (chuckles)
JERIC: Anong ginagawa natin dito? Hindi ako inaantok.
Kinuha ni Wensh ang isang unan at inabot ito kay Jeric.
JERIC: Anong gagawin ko dito?
WENSH: Isigaw mo sa unan na yan lahat ng sama ng loob mo. Absorbent yan.
JERIC: Are you serious right now?
WENSH: Seryosong seryoso. Imbes na nagdadabog ka at baka basagin mo pa lahat ng gamit natin, dyan mo na lang ilabas ang galit mo. Sigawan mo, suntukin mo. I-aabsorb nyan lahat ng bad vibes. Try mo. I promise you’ll feel better.
Kahit na nahihiya at nawiwirdohan, niyakap pa rin ni Jeric ang unan at sinubsob ang mukha dito at sumigaw sya nang sumigaw hanggang sa mawala ang galit nya.
WENSH: Feel better?
JERIC: (tumango)
WENSH: Good.
JERIC: Thank you, bab.
WENSH: Anytime, bab.
JERIC: (niyakap si Wensh) I love you.
WENSH: Hmm …
JERIC: Hoy, sabi ko I love you! >///<
WENSH: I love you too. I love you too! Masyado kang high blood. (hinaplos ang pisngi ni Jeric)
JERIC: Eh nakakainis –
WENSH: (kissed Jeric) Tama na. No more bad vibes. Nandito na tayo sa condo at wala na sa office. Forget it. Tara, kumain na tayo. Nagluto na ko and I bought you some Chocolate Chip Cheesecakes from Kristy’s. Nothing else matters, right?
JERIC: Yes naman! ^///^
---
It was Valentine’s day. Mabuti na lang hindi sila papasok ngayon dahil pareho silang may training. Hindi pa binabati ni Jeric si Wensh at ganun din si Wensh kay Jeric. Nakikiramdam pa si Wensh. Baka kasi mauna syang bumati tapos nakalimutan naman pala nya. Pero hanggang sa naihatid na sya ni Jeric sa DLSU for training, hindi pa rin sya nito binati. Kaya ganun na lang ang lungkot sa mukha ni Wensh.
Pagdating nya sa gym, inabutan nya ang Lady Spikers na kumpol-kumpol, kasama ang Flying Spikers. Nakisiksik na din sya.
MIKA: Tabi kayo, guys. Nandyan na ang tunay na reyna.
ABY: Haba ng hair mo teh. (laughs)
WENSH: Anong meron?
CHA: Look. Ang cute oh.
Umusod si Wensh para tingnan nang ayos kung ano yung pinagkakaguluhan nila sa bleachers. That’s when she saw a big tiger stuffed toy na halos kasinlaki nya na may bowtie and a note na nakasabit. Binuklat nya ito: “You thought I forgot, didn’t you? Huh. Galing ko talaga. Happy Valentine’s day, bab. I love you. – J”
PANENG: Tsk. Inspired na yan.
ARIANNA: Iba ka talaga, Wensh.
LISS: May isang problema lang.
WENSH: How am I gonna take this home? -________-
SPIKERS: Labas na kami dyan. (nagbalikan sa training)
---
JERIC: Bab! Baaaaaaab!
WENSH: Anooooo?! Natutulog ako, Je …
JERIC: Natutulog pero sumagot? Tss.
Pumunta si Jeric sa kwarto ni Wensh at halata sa mukha nya ang excitement at pagkatuwa. Umupo sya sa kama at ginising si Wensh.
JERIC: Gumising ka dali! May surprise ako!
WENSH: Bab, ano ba yu – O///O
JERIC: I HAVE IT! ^///^
WENSH: What? How? San ka nakakita nyan? I’ve been looking sa lahat ng bookstores for that issue!
JERIC: Wala ka ng makikitang ganito sa bookstores. 1942 pa ‘to pinublish.
WENSH: Then paano ka nakakuha nyan?
JERIC: Connections.
WENSH: Weh? Saan?
JERIC: Yung friend ko na nasa US, he knows a person that knows a person and now I have this! (pinakita ang Archie comic)
WENSH: Patingin! (nagtry na agawin kay Jeric)
JERIC: Nope.
WENSH: Ang damot mo. -_____-
JERIC: Where’s my ‘welcome home’ kiss muna? (pouts)
WENSH: (kissed Jeric) Patingin na!
JERIC: That’s not a ‘welcome home’ kiss. That’s ‘I’m not excited to see you’ kiss.
WENSH: Ang dami mong reklamo.
Hinila ni Wensh si Jeric sa kama at parehas silang napahiga. Nakapatong si Jeric kay Wensh at nakapulupot naman ang kamay ni Wensh sa leeg ni Jeric. Matagal din silang nakatingin sa isa’t isa and later on, Wensh pulled him closer to her and kissed him on the lips for what seemed like forever.
JERIC: (pulls away) Bab, ang init. Bakit ang init dito sa kwarto mo?
WENSH: Bwisit. Ikaw ha! Kung anu-ano na namang pumapasok sa ulo mo.
JERIC: May gustong pasukin ang ulo ko. ^^
WENSH: (namumula) Fuck you, Jeric. (tumawa)
JERIC: That’s my goal. (nagsimulang magtanggal ng damit)
WENSH: Jeric, stop! (giggles)
JERIC: Mainit kasi talaga, bab. Di ka ba naiinitan?
WENSH: (tinulak si Jeric) No! Bye! :P
Dali-daling kinuha ni Wensh ang comics at tumakbo palabas ng kwarto nya and Jeric tried to catch her. Laughters and giggles echoed their home.
---
Pagkagising ni Jeric nung araw ng birthday nya, hindi na nya inabutan si Wensh sa kwarto nya. Instead, there’s already a prepared breakfast sa table at may note: “Good morning, bab. I have an early training today. Not gonna be at work too. - W” Wala man lang happy birthday? Nakalimutan siguro nya.
Pumasok si Jeric sa opisina at binati sya ng mga office mates nya. Mabuti pa sila. Si Wensh kahit text man lang, wala. Pero kahit birthday nya, hindi sya excempted sa tambak na trabaho.
Hapon na sya nakauwi kahit half-day lang sya dapat. Nakasakay na sya ng sasakyan at pauwi na ng condo nang biglang magtext si Jeron na dumaan daw muna sya sa bahay.
Pagdating nya sa bahay, napansin nya agad ang naka-set up na stage sa harap ng bahay at ang madaming tao. When he got in, lahat sila sumigaw ng ‘Happy Birthday’, including Wensh who he thought had forgotten his birthday.
WENSH: You like it?
JERIC: I …
ALMIRA: Ahia! Oh ano? Bongga di ba? Si Wensh nag-isip nyan.
JERIC: You organized this?
WENSH: (nods) Nagustuhan mo?
JERIC: I love it. (hugs Wensh) Thank you.
WENSH: Wait, wait! Hindi pa tapos. May surprise pa ko sayo.
ALMIRA: Masusurprise ka talaga, ahia. Nako.
Nagtipun-tipon naman lahat para kantahan si Jeric ng ‘Happy Birthday’. Nagulat si Jeric nang biglang lumabas si Jessy Mendiola at si RAD na parehong hawak ang cake. He looked at Wensh and she looked away, pretending to be looking somewhere else pero halatang pinipigilan nyang tumawa.
JESSY/RAD: Happy birthday, Jeric!
KEVIN: Swerte mo, brad.
LOREN: (piningot si Kevin)
Pagkatapos mag-blow ng candle, Jessy and RAD kissed Jeric sa cheeks nang sabay. It was just a friendly kiss and it was his fiancee’s idea. Wensh was still trying so hard not to laugh at his confused expression.
JERIC: Happiest birthday ever.
WENSH: Sus. Tuwang-tuwa ka lang kasi kiniss ka ni RAD at Jessy.
JERIC: Selos ka? Kiss mo din ako.
WENSH: Nah, nevermind. (chuckles)
---
The day before her birthday, she threatened him not to plan anything extravagant so he didn’t. She just wanted to keep it simple and for closest friends only kaya naman after work, they had a simple dinner sa labas kasama ang friends ni Wensh from DLSU and UST.
WENSH: Thanks for keeping it simple. (smiles)
JERIC: At sinong may sabing nakinig ako sayo? I hired a live band.
ARA: Woooo! May live band daw, guys!
DENICE: Totoo!?
KIB: What? Talaga? Anong band, kuys?
JERIC: Spongecola, Silent Sanctuary, Rocksteddy and Itchyworms.
LAHAT: Wooooow! :O
WENSH: Are you serious?
Nasagot ang tanong ni Wensh nang magsalita ang may-ari ng restobar na kinainan nila, welcoming the first band Jeric requested.
JERIC: (bumulong kay Wensh) Ikaw ang magbabayad ng bill natin this month. Ang mahal ng TF nila, bab. Enjoy.
Unlike Wensh, Jeric was showy. Kaya nung birthday nya, post dito, post doon ng mga pictures nila at puro greetings ang caption. Sabog tuloy ang notifications nya sa twitter at instagram.
---
WENSH: Bab, I was thinking of opening a studio. You know, for photography.
JERIC: Then make it happen.
WENSH: Talaga? You’ll support me?
JERIC: Oo naman.
WENSH: Yes!
JERIC: May place ka na? Equipments and all that?
WENSH: Syempre, wala pa. Iniisip ko pa lang eh.
JERIC: Eh pangalan?
WENSH: Hmm … I was thinking of something like … JT …
JERIC: JT? Parang pinapangalan mo sakin ah.
WENSH: JT din naman ako. Jeushl Tiu.
JERIC: So JT studio?
WENSH: No. JT-squared para sa ating dalawa.
---
Pagkatapos namang magkwento ni Jeric, hindi na alam ni Wensh kung ano pang dapat nyang ikwento so they decided to end the session instead. Naunang lumabas si Jeric ng clinic, leaving Dra. Queng and Wensh alone.
“You’re having doubts.” sabi ni Dra. Queng out of the blue.
Nag-nod naman si Wensh. “Normal naman po siguro yun, right? I mean … what if … what if … hindi na ganun kasaya when we get back together? Pano kung iba na?”
“What do you mean iba na?”
“I’m not … sure.” Napabuntong hininga na lang din si Wensh. Kahit sya naguguluhan din sa sarili.
“Wensh, when we look back in our lives, dalawa lang yan eh.” sabi ng doctor sa kanya. “It’s either we end up happy with our choices or we regret the chances we didn’t take. Take your pick.”
Smile was her only response. Paglabas nya ng clinic, gusto na nyang iuntog ang ulo sa pader dahil gulong-gulo na naman sya pero bago pa man nya magawang iuntog ang sarili, nakasabay na naman nya si Dra. Queng. She smiled again to hide her insanity.
----- A/N -----
Hello! Nakapagupdate din. Sa wakas! HAHAHA. Sorry kasi ang tagal. :( Dapat mamayang madaling araw pa ang update kaya lang ayokong mapuyat yung iba dyan sa paghihintay. ;) Salamat pa rin sa support nyo, dear readers. Thank you talaga. :)
Plug ko na din yung new Jerwensh story ko: "World of Chances". Hope you'll read that one too. :D
~ Jaye