Raver POV:
Kakabalik ko lang uli dito sa Pinas
san ako nanggaling? sa Korea.
Tapos yung ibang may jowa kapag tinanong mo isasagot sa puso ng mahal ko.
Lol hindi naman kayang mabuhay don ng tao.
Ipinadala lang naman ako ng daddy ko dun para mag-asikaso ng mga bagay bagay sa kompanya namin.
Dapat mga ilang months pa ako dun pero dahil namimiss ko na yung mga kaibigan ko nag-madali ako para matapos lahat ang gawain don.
Kaso I heard the news na wala na si Jade kina Jake.
And may hindi tin yata sila
pag-kakaunawaan kaya daw
nahihirapan si Jake ngayon.
Alam nyo kung saan galing yang news nayan edi kay Deon.
May pwede bang ilihim sa taong yon
sa sobrang daldal nya walang maiilihim.
Nag-mamaneho ako ngayon pauwi sa mansyon ng maaninag ko ang isang muka teka si Jade ba yon?
Bakit sya andito eh ang gabi-gabi na kaya, hindi ba sya natatakot tak.
Yan matatakot amazona nga pala ang babaeng yan.
Aalis na sana ako ng bumuhos ang malakas na ulan.
Shit, malakas na sabi ko tiningnan ko si Jade pero andon parin sya. Sa ilalim ng puno, hindi umaalis kahit malakas na yong ulan.
Hinubad ko yong jacket ko at patakbong lumapit ako sa kanya.
"Hey, what are you doing here look basang-basa kana! bakit ka ba nag-papa-ulan? are you stupid?"
Salita ako ng salita pero nanatili lang syang tahimik at walang kibo.
"Hey, talk to me."
"Anong gusto mong sabihin ko? nandito ako dahil gusto kung makatakas sa problema ko kahit minsan lang, nandito ako para makapagisip-isip narin...."
“nandito ka rin ba para mag-paulan at para magkasakit?” muling tanong ko sa kan’ya pero masama ako nitong tinitigan.
“Wala kang pakialam kung magka-sakit ako kasi hindi naman tayo magkaano-ano. Wala tayong relasyon sa isa’t-isa, kaya huwag kang umakto na parang may alam ka sa buhay ko kasi wala! wala!” malakas niyang sigaw sa akin.
“Hindi ko sinasadya.” mahinang usal ko.
“Sorry Raver, sorry, kung nasigawan kita. Ngayon ko lang naitindihan kung anong ginawa ko, hindi ko sinasadyang sigawan ka.” at unti-unting tumulo ang ilang butil ng luha mula sa kan’yang mga mata.
“Huwag kang mag-alala naiitindihan kita, hindi naman ako galit.” mahinahon kung sambit habang pinupunasan ang luha niya.
Habang tinititigan ko siya may napansin ako sa kaniya.
May suot syang necklace na kagaya nung family necklace namin.
Sayang at hindi ko dala ’yong necklace ko na gan’yan.
“Can I see your necklace?” just want to confirm something.” tiningnan ko ’yong likod at may naka-ukit do’n na letter it's BF meaning Buenavista Family.
Tama nga ako kaparehas ito ng sa’kin, but why? hindi kaya siya si Sam, missing sister?
Pero sabi nila patay na si Sam
naasidente raw ito while running on the street.
Kailangang maka siguro ako na tama ang hinala ko, I would gladly want my sister back.
“Hey, hop in, kumain ka. I'll treat you.” sabi ko sa kaniya.
“Sigurado ka bang ikaw ang magbabayad?” tanong pa niya.
“Paulit-ulit? oo nga, kaya bilisan mo na diyan dahil sobrang lakas ng ulan mababasa tayo masyado.”
“Hey, hop in, kumain ka. I'll treat you.” agad s’yang napatingin dahil sa sinabi ko.
“Sigurado ka ikaw mag-babayad?” tanong niya pa.
“Oo nga, kaya p’wede sumakay ka nalang kasi lumalakas ang ulan oh, hindi mo ba napapansin?”
“Ito na nga aporado ka naman masyado may hinahabol ka ba ah?” nagkunot noo pa siya habang dahan-dahang sumasakay sa sasakyan ko.
Kapag tama ang hinala mo magiging masaya na talaga ako. Mag-kakaroon ako ng kahati sa mga gawain ko at siguradong madali ko lang magagawa ang mga gawaing iyon.
Dinala ko sya sa isang mamahaling restaurant, binili ko lahat ng gusto n’yang kainin pero kailangang kong makuha ang cup or something na makakatulong sa'kin para mapa DNA sila ni mommy.
Habang kuma-kain sya hindi ko maiwasang hindi mapatitig sa kanya.
Ang muka namin ay may pagkaka-hawig nga sa isa't-isa, bakit ngayon ko lang ito napansin.
Jade POV:
Hay, busog! ang sarap ng kain ko sa restaurant na ito. Grabe ang yaman talaga ni Raver. Sobra-sobra pa itong inorder niya para sa akin.
Bakit kaya ganoon nalang ang titig ni Raver sa’kin, bakit parang may gusto s’yang itanong na hindi nya ma sabi-sabi. Ano kaya ’yon?
“Hoy! kanina ka pa tulaley diyan, ano bang iniisip mo? gf ba ’yan? parang ang lalim ah. Kanina ka pa tulala, hindi mo pa nga nagagalaw ’yang pagkain mo.”
“Wala akong gf, pero tama ka malalim nga ang iniisip ko.” sagot naman niya sa akin.
“Pwede ko bang malaman kung ano ’yon?” tanong ko.
“Malalaman mo rin, pero hindi muna sa ngayon.” tugon niya.
Wala naman na ako do’n, basta ang mahalaga nilibre nya ako at naka libre pa ako ng hapunan HAHAHA.
Hinatid na nya ako pauwi sa bahay at nag-mamadali syang umalis kasi daw may meeting pa s’ya.
May meeting!?, eight na nang gabi
sabagay kapag mayaman nga naman time is gold.
Kaya kailangang magawa nila agad ang mga bagay. Hay, kung mayaman din kaya ako, ganito rin kaya ang buhay ko? ang ibig kung sabihin eh kagaya din kaya ng buhay ni Raver ang magiging buhay ko?
Raver POV:
Hay, ang kulit talaga ni Jade
tina-tanong pa sakin kung bakit nag-mamadali ako. Kaya ang sabi ko nalang may mahalaga akong pupuntahan yo’n ang meeting ko.
Pero wala naman talaga akong meeting gusto ko lang agad maka punta sa hospital para magawa na agad ang DNA.
“Good evening sir, ano pong kailangan natin?” tanong sa akin ng isa sa mga nurse.
“Si ninong ang kailangan ko, p’wede mo ba siyang tawagin?”
“Saglit lang ho sir ah, doc! doc! may naghahanap po sa inyo” rinig kung sabi ng nurse.
“Oh, hijo anong oras na ah, may kailangan ka?” tanong naman agad sa akin ni, ninong.
“nong can you do me a favor?” agaran kung tanong sa kaniya.
“what kind of favor, nak?”
“Gusto ko lang sana ipa DNA if ’yong babae na sinasabi ko sa iyo na kamuka ko, ay tunay kong kapatid. Kasi umaasa po talaga ako na siya na nga si Sam, namimiss ko na po kasi ang kapatid ko.”
“Sige, bumalik ka nalang bukas ng umaga hijo at ako mismo ang magpapaliwanag kung paano basahin ang result noon.” tugon niyang muli.
“Salamat nong, and sorry if naabala kita sa ginagawa mo.”
“Hindi mo ako naabala hijo, at wala rin naman kasi akong ginagawa.”
**************
Umuwi na ako sa bahay namin, I need rest, masyado akong pagod sa araw na ito.
**************
Umaga na I'm so freaking excited for the result.
Dali-dali akong naligo at nag-bihis,
I want to know the truth.
Lumabas na ako sa bahay at ibinilin ko kay manang Glory, na kapag dumating na sila mom gusto ko silang maka-usap.
Mabilis kung pina-harurot ang sasakyan ko papunta sa hospital ni, ninong.
Dali-dali akong sumakay sa elevator at nag-tungo sa office ni ninong.
“Good morning ninong!”
“Good morning have a seat hijo.”
“Ninong can you read the result?” tumango naman ito at dahan-dahang binasa at ipinaliwanag bawat nakalagay roon.
“So magkapatid kami? s’ya nga ang nawawala kung kapatid?” tanong ko na namang muli at tumango si ninong.
“Thank you for this ninong.” at tumakbo na ako palabas at mabilis na sumakay sa kotse ko.
I need to get her and bring her home.
Jade POV:
Andito ako ngayon sa garden ng HQ.
Nang biglang dumating si Raver at hinila ako.
“Uy teka, teka, chill. ano bang meron?” tanong ko.
“Basta mamaya ko na ipapaliwanag.”
Sumama nalang ako sa kanya,
wait andito na agad kami ngayon sa bahay n’ya.
“Mom meet your daughter.” at inabot ni Raver ang envelope sa pakiwari ko na nanay niya.
“Omg, she was, she was my daughter?Sam anak.” at sinalubong ako nito ng mahigpit na yakap.
“Kami ang totoo mong pamiya, you're not Jade Lopez. You're Samantha Aira Isabel Buenavista, my missing sister and my parents missing daughter.” paliwanag ni Raver.
Natulala ako at hindi makapagsalita, sila! sila ang pamilya ko? ang totoong pamilya ko. At unti-unting bumagsak ang luha ko, sa wakas nahanap ko na ang totoo kung pamilya.
Niyakap naman nila akong lahat, habang ang luha ko ay patuloy parin sa pag-agos. Nakauwi na ako, nandito na ako sa amin. Sa sobrang dami kung pinagdaanan, sa wakas nagkaroon rin ng saysay.
Ano naman kayang pagsubok pa ang haharapin ko, gayong nandito na ako at parte na ng isang sikat at kilalang pamilya.