Tytuły: Serafina i czarny płaszcz
Serafina i zmiennokształtny kostur
Serafina i rozdzielone serce
Serafina i siedem gwiazd
Autor: Beatty Robert
Gatunek: fantastyka/przygodowe
Dział: dla młodzieży/dla dzieci 9-12
Dlaczego ojciec ukrywa swoją córkę w piwnicy bogatego domostwa przed wzrokiem innych? Dlatego, że jest tam nielegalnie? Czy może dlatego, że jest inna niż reszta? Bo czy to nie dziwne, że ma żółte oczy, tylko cztery place, nieludzki wzrok w ciemnościach i jest niespotykanie zwinna? Lecz Serafina jest zbyt ciekawska by siedzieć w ukryciu, kiedy w domostwie zaczynają się dziać straszne rzeczy. Po tym jak na własne oczy widzi jak ginie mała dziewczynka, porwana przez złą zjawę, podejmuje decyzje by pokonać panujące w domostwie zło, ale by to zrobić, musi się udać do mrocznego i niebezpiecznego lasu, pełnego złych sił przed którym zawsze ostrzegał ją ojciec...
Powiem wam tak, były to książki których nie mogłam czytać wieczorem, bo bałam się potem iść w nocy do łazienki. Wiem, co teraz myślicie, strachajło ze mnie, ale nie bez powodu nie lubię horrorów, ale przyznać musze, że te książki były naprawdę świetne, nawet mimo tego, że chwilami napawały mnie lekkim lękiem.
Książki są po prostu mega, naprawdę super się czytało i są dobrze napisane. Wciągające i mimo tego iż akcja nie zawsze była napięta, to nie mogłam się doczekać co będzie dalej. Były to książki które sprawiały, że miałam dreszczyk na plecach. Dostarczały wiele emocji, a akcja była nie do przewidzenia, co uwielbiam, zaś klimat książek niespotykany, bo spodobał mi się ten mroczny i tajemniczy świat.
Poczucie grozy z pewnością towarzyszyło niektórym momentem, choć pewnie nie dla wszystkich te książki będą straszne, to jednak dla mnie trochę takie były i czasem włosy stawały mi dęba. Książki są naprawdę godne polecenia osobom, które lubią klimaty niepokoju i zagadek.
Trzeci tom częściowo nie przypadł mi już do gustu tak jak dwie wcześniej, ale i tak muszę przyznać, że i tak był bardzo fajny, utrzymany w tonacji wcześniejszych tomów. Jednak czwarta część z kolei mnie już trochę rozczarowała. Czytałam ją dość długo po przeczytaniu pierwszych tomów, a to z racji, że została ona wydana znacznie później. Z tego powodu bardzo na nią czekałam, więc może miałam duże oczekiwania, lecz kiedy już ją dostałam, okazała się nie być tak cudna jak się spodziewałam. Czytając tą książkę miałam po prostu wrażenie, że nic się ze sobą nie kleiło, a część rzeczy brała się z kosmosu i nie wiadomo skąd. Miotałam się w tej historii, nie uwiodła mnie tak wcześniejsze tomy. To była moim zdaniem najsłabsza część ze wszystkich.
Moja ocena: 🌕🌕🌕🌕🌕🌕🌕🌕🌕🌑 (9/10).
Opis od wydawcy pierwszej części:
W piwnicach pełnej przepychu rezydencji Biltmore mieszka potajemnie niezwykła dziewczyna. Czy to z powodu jej żółtych oczu i czterech palców u rąk i nóg ojciec ukrywa ją przed ludzkim wzrokiem?
Serafina żyje przyczajona w mroku, poruszając się bezszelestnie po zakamarkach posiadłości. Noc jest jej królestwem. Ale kiedy z Biltmore co noc zaczynają znikać dzieci, dziewczyna musi wyjść z ukrycia. Złowieszczy mężczyzna w czarnym płaszczu przemierza korytarze i zaułki domu, a tylko ona jest na tyle zwinna i odważna, by ruszyć jego tropem. Czy znajdzie sojusznika w Braedenie Vanderbilcie, młodym mieszkańcu Biltmore?
– Nigdy nie wchodź do lasu. Działają tam ciemne moce, których nikt nie rozumie, nienaturalne siły, które mogą wyrządzić ci straszliwą krzywdę – przestrzegał ojciec Serafiny.
Ale to właśnie w lesie Serafina będzie musiała nie tylko zmierzyć się z mężczyzną w czarnym płaszczu, ale i stawić czoła tajemnicy własnej tożsamości.