MONICA's POV
Narinig ko na yung naglalakasang music. Sa garden kasi gaganapin yung bday party ko
Sapat na ang mga flowers para sa design ng paligid. Pero pagdating ko dun, sobrang dami ng mga flowers na nasa paligid. May mga petals pa sa damuhan na matatapakan mo.
Nakadamit rin lahat yung mga andito. May mini stage rin. Sa stage na yun, may isang upuan, alam ko na dun ako uupo. Parang 18th birthday lang kasi peg nito
Pero okay lang, gustong gusto ko naman.
Pinagmasdan lang nila kami na dumaan sa gitna ni Ken. Nag hi naman ako, at ganun rin sila
Kokonti kaming andito pero okay lang, masaya na to noh. Pinagsalita pa ako nina Papa at Mama. Edi nagspeech ako
Blah blah blah blah blah blah
Nagthank you lang naman ako
Hindi ko na pinatagal speech ko dahil gutom na ako. Pero yung mga speech nila sa akin yun ang matagal, kainis eh.
Biruin mo silang lahat ng speech sa akin. Haaaist, 1 hour akong nakinig ng speech nila pero nabusog naman puso ko sa mga pinagsasasabi nila. Nakakaflatter kasi
At sa wakas natapos na rin sila. Una kong sinugod yung table na kung saan andun yung mga pagkain. Kumuha ako ng plato at pinuno iyun.
"enjoy ka lang anak ha ?" –sabi ni Mommy
"thank you Ma for this" sabi ko at niyakap siya
Pagkatapos kong kumuha ng pagkain, tinabihan ko mga friends ko, including Nathan at Nicolo.
Nakipagkwentuhan at ek ek. Tapos lumipat sa table nina kuya Migz and friends, andito rin si kuya Veron.
Nakipagkwentuhan ulit. Nakipagkulitan rin. After nun, pumunta ako sa de Leon family
"Happy birthday" sigaw nilang lahat sa akin
"Upo ka" pinaupo ako ni Ken
Kumuha siya ng upuan para sa kanya. Kulang nga lang sila dahil wala si Louis. Puro talaga sila lalaki sa family nila
"ah excuse me waiter, pwedeng pakuha ng tubig ?" utos ni Lorenzo
"kapal mo talaga Lorenzo" sabi ni Lawson sa kapatid niya
"nag utos lang naman ako ah, inggit ka lang" –Lorenzo
"Ops ops, huwag ng mag away, nasa harapan tayo ng pagkain eh"- tito Vince
Habang nagkukulitan sila dun, hindi maalis yung mukha nung waiter sa akin. Parang nakita ko na siya dati eh. Pamilyar talaga ang mukha
"Girlpren, ano bang iniiisip mo ? mukhang malalim iniisip mo ah ?" pansin sa akin ni Ken
"yung mukha kasi ng waiter na inutusan ni Lorenzo parang nakita ko na eh" sabi ko sa kanya
Nagkasalubong naman ang kilay niya
"naging kayo ba ha ?" medyo galit niyang sabi
"OA ka Ken, hindi noh, kalimutan mo na nga yun" sabi ko at napatuloy na sa pagkain
After naming kumain, nagpahinga muna saglit at sumalang na sa dance floor. Pang party yung music kaya bumuo kami ng malaking bilog at nagshowdown showdown. Heto na naman si Ken, pabida !
Siya lagi yung nasa gitna. Maghuhubad na sana ulit siya pero pinipigilan siya ng mga kuya niya. Hahaha, OA talaga
Dahil sumalang na sa gitna ang lahat at ako na lang ang huli.....wala akong choice kundi magpabida rin. Syempre hindi ako papatalo birthday ko to noh. Sumayaw sayaw na ako na parang wala akong hiya which is wala naman talaga.
Ang saya talaga ng gabing ito.
Kinantsawan nila ako. Sige pa, sayaw pa. Papatalo ba naman mga friends kong mga loka loka pagdating dito. Syempre nakishowdown sila sa akin. Nagsimula ng bumuo ng grupo
Boys vs. girls
Kami lang apat ang babae dito vs. yung mga boys. Nagshowdown kami. Walang papatalo sa amin eh. Pero sa tingin ko kahit apat lang kami natalo pa namin sila
Duuuh, member kaya sila ni Martha at Fiona sa dance troupe sa amin, at ako at si Qwina naman ay may alam rin sa pagsasayaw
Di tulad ng mga boys, si Lorenzo lang ata talaga ang masasabi kong great dancer. Si Ken kasi marunong nga, kaya lang pang macho dancer sayaw niya eh hahaha.
Tapos biglang nagchange yung music . Mga love song na.
Apat lang kaming babae dito, it means kailangan nilang mag antay para sa turn nilang isayaw kami.
Una akong sinayaw ni Ken. Nilagay ko kamay ko sa balikat niya, siya naman bewang ko.
"alam mo Ken, masaya ako" sabi ko
"kung ganun, masaya rin ako, ienjoy mo lang tong gabing to ha" magkayakap na kami ngayon
Sana ganito na lang palagi. Napunta tingin ko kay Tito Vince. Wait si Louis yun ah ?
"Ken, andito si Louis" Lumingon siya sa nililingunan ko
"Si Kambs, dumating siya" Sumaya siya lalo
"Pssst, Nathan" tinawag niya si Nathan
Lumapit naman sa amin si Nathan
"Isayaw mo muna itong si Monica ah, pero wag mo siyang agawin sa akin, at ikaw naman Monica, kakausapin ko lang si Louis, isasayaw na ulit kita maya kapag last dance, okay ?" nagnodnod na lang ako
At umalis na si Ken. Masaya lang ako dahil importante na rin si Louis kay Ken
KEN's POV
Pinuntahan ko si Louis. Sabi na nga ba eh, hindi niya ako matitiis
"Kambs" inakbayan ko siya agad
Nakasuit rin siya ngayon
"Sige sige Louis, sasabihin ko to kay Mateo" iniwan na kami ni Papa
"may problema ba ?" tanong ko dito
"O———— hindi niya natuloy sasabihin niya dahil biglang nagbrownout
Hinawakan ako ng mahigpit ni Louis. Sobrang dilim ng paligid, pakshi* !
"huwag kang hihiwalay sa akin Ken" sabi ni Louis
Bumalik yung ilaw. Pero biglang sumigaw sila Martha. Pagtingin namin, si Nathan bagsak na at duguan ang braso nito na may saksak ng kutsilyo. Agad akong lumapit sa kaibigan ko. Dilat pa naman mata niya pero sakit na sakit siya
"dalhin namin siya sa clinic" –kuya Yael
Tumabi muna ako. Binuhat nila si Nathan. Paano ba nangyari yun ? Napansin ko sa paligid ko na natataranta na sila papa at Tito Vince
"Pa, andito na siya" rinig kong sabi ni Louis
Isa lang pumasok sa utak ko. Si Henry na kumidnap kay Monica
"Monica ?" sigaw ko
"Monica" ulit ko
Nung wala akong nakitang Monica. Nag alala na rin ako
"Si Monica, nawawala !" sigaw ko
Pakshi* ! Pumunta ako sa labas ng lugar na yun, baka hindi pa sila nakakalayo. Tumakbo ako ng mabilis
"Hindi ako makakapayag na kunin ka ulit sa akin" sabi ko habang tumatakbo
May nakita akong lalaking may guyod guyod na babae. Pinuntahan ko kaagad sila. At nakumpirma ko na sila yun
"Bitawan mo si Monica !" sigaw ko dito
Nakadamit waiter ito. Ito yung namumukhaan ni Monica. Tinutok ni Henry yung baril sa ulo ni Monica
"Lumapit ka Latrel de Leon, at ipuputok ko tong baril sa ulo ng girlfriend mo" pananakot niya
"huwag kang mag alala Monica, kukunin kita sa kanya" sabi ko
"aba matapang ka ha ?" pinaputok niya yung baril sa akin
Natamaan ako sa braso kaya bumagsak ako
"huwag !!! sasama na ako sayo ! huwag ka ng magpaputok ng baril" iyak ni Monica
Ininom ko yung gamot na nasa bulsa ko dahil nararamdaman ko ng kumikirot tong puso ko
"Ken !" si Louis
Napayakap na lang ako sa braso niya. Sobrang sakit na ng nararamdaman ko pero kailangan ko tong labanan.
"Dad, itigil niyo na to ! Wala rin kayong mapapala kung ipagpapatuloy niyo pa to"
Dumating na rin sila dito, andito na sila
"subukan niyong lumapit, at sisiguraduhin kong ngayon na ang huli niyong pagkikita nitong anak mo Mateo" –Henry
Sinubukan kong tumayo at nagtagumpay ako
"Henry, pag usapan natin to, huwag mong idamay ang mga bata" –Tito Mateo
"nung nag makaawa ba ko sayo Mateo, pinakinggan mo ko ? hindi di ba ! bakit pa ako makikinig sayo" –Henry
"Itigil muna to please, sorry na sa mga ginawa namin sayo" –Papa
Gusto kong itanong kung bakit sila nagsosorry pero this is not the right time. Hindi alam ni Henry na may pulis sa likuran niya
"Sumuko ka na, napalilibutan ka na namin" sabi ng mga pulis sa likuran
Narinig kong nagmura si Henry. Dahil natataranta na rin siya
"kung papatayin niyo rin lang ako mas mabuti pang isama ko na rin tong———- Hindi niya natuloy sasabihin niya dahil kinagat ni Monica yung kamay ni Henry
Tumakbo ako ng mabilis para kunin siya. Niyakap ko siya ng mahigpit. Pero nanlaki mata ko nung nakapagpaputok pa si Henry ng isang beses bago siya mabaril sa likod ng mga pulis sa direksyon namin. Agad agad ko siyang niyakap at nagpalit ng posisyon.
Tutal naman naging ,asaya na ako ngayong gabi at hindi na rin gagaling tong sakit ko.
Mas mabuti ng ako na.........
"hindi ka pa pwedeng mamatay......ugh" nasalo ni Louis yung bala na dapat sa akin tatama
"Louissssss !" sigaw ko
Bumagsak siya sa lupa. Pinaharap ko siya sa akin
"Paaaaaa ! tumawag ka ng ambulansya !" sigaw ko
Umiyak na rin ako. Ganun rin si Monica
Huwag naman Louis, huwag mo kong iwan. Nilagay ko yung ulo niya sa legs ko
"Louis, please, kumapit ka lang diyan" sabi ko
Umubo na ng dugo si Louis. Lalo akong umiyak
"K-Ken, *ubo ng dugo* g-gu-gust-to k-ko- lan-lang m-agso-sor-sorry sayo k-u-ng si-sinubu-bukan k-kong a-ag-gawin sayo si M-o-Moni-c-ca, so-r-ry" nahihirapan niyang sabi
"wala na yun sa akin, huwag ka munang magsalita !" galit kong sabi
"H-Hindi K-Ken-n, hanggang d-dit-to na lang a-ak-ako, p-akisab-I sa m-mga ka-kap-patid na-natin na ma-maraming s-salamat sa k-konting o-oras, g-ga-ganun ri-rin kay P-papa"
"Hindi ! hindi ka pa naman mamatay eh, huwag ka na kasing magsalita, ang kulit mo naman eh" umiiyak kong sabi sa kanya
Hindi ko kakayanin kapag nawala siya. Tumingin siya kay Monica. Umubo ulit siya, this time madami ng dugo ang lumabas
"M-Mon-nica, i-ik-kaw n-na b-baha-hala s-sa k-kambal ko, m-malaya na k-kay-yong d-dalawa, ba-bago a-ako magpa-alam, gu-gusto k-ko lang sabihin sa-sayo na MINAHAL KITA"
"Louis lumaban ka, maraming tao ang nagmamahal sayo, kasama na ako dun, please Louis" -ako
bumalik siya sa ain
"At ikaw, huwag ka ng isip bata, mahal kita Kambs" direstsong sabi ni Louis
Ngumiti ito sa akin at nakatanggap ako ng batok at nawalan na siya ng malay !
Hinde !
hindi to maaari
"Louis, gumising ka !" niyugyug ko siya
"HINDEEEEEEEEEEEEEEE !" sigaw ko at niyakap ko siya ng mahigpit
Lumapit mga kapatid ko. Hindi ko to kakayanin. Hindi na tumalab yung gamot na ininom ko. Naramdaman kong may lumalabas na dugo sa bibig ko. Sumuka ako ng dugo. Tyaka sumakit yung puso ko. Hindi ko na kinaya ang sakit ng puso ko.
Pinikit ko na lang mga mata ko
MONICA's POV
Andito kaming lahat sa hospital, hinihintay si Doc
"Kuya, paano kung ?" yakap yakap ko si Kuya Veron
"sssh, tama na sis, magiging okay rin ang lahat" pagpapatahan niya sa akin
Sisisihin ko ang sarili ko kapag nawala silang dalawa. Lord please, huwag muna ngayon.
Hindi mapakali ang pamilyang de Leon
Biglang bumukas yung pintuan
Nagsilapitan kaming lahat dun
"ano po Doc ? buhay sila di ba ?" –tito Vince
"Im sorry Mr. de Leon, pero hindi na kinaya ni Louis ang tama ng baril sa spinal cord niya" napaupo si Tito sa narinig niya
Umiyak siya ng todo. Umiyak na rin ako kay kuya. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko
Feeling ko kasalanan ko lahat to
"Kuyaa !"
"what about Ken de Leon ? ano po ang kalagayan niya ?" –Papa
Muli umaasa na naman akong okay siya
"sirang sira na ang puso niya at sobrang dami na ng complications, Im sorry but he didn't make it either, he's gone"
He's gone ?
HE'S GONE
GONE ?
GONE ?
GONE ?