THREE BODIES of girls were protected by a huge bubbles that made them able to breath under the water.
Hinahabol ni Leilah ang hininga habang seryoso siyang pinagmasdan nina Hermoine at Eleanor. Pareho silang nararamdaman ngayon. The feeling that they’re energy was being drained by that unison of destructive power that they created.
Hindi nila madaling mabawi ang enerhiyang nagamit hangga’t silang mga itinakda ay nagkatipon-tipon.
Sandali silang nagkatinginan at animo’y nag-uusap gamit lamang ang kanilang mga mata. Nang magkonekta ang kanilang mga isipan ay sabay-sabay silang umalis mula sa bulang nagbibigay oksiheno sa kanila. Umahon silang tatlo galing sa karagatang sumakop sa kabuuan ng imperyo.
Basang-basa silang nakaahon at agad suminghap ng malalim na hangin. Hinayaan lamang nilang lumutang ang mga katawan sa ibabaw ng tubig. Hindi na nila kailangang problemahin pa ang mga bampirang nasa bawat kaharian dahil sa nangyaring tsunami. Kagaya nila ay nagawa ring protektahan ang mga ito ng mga bula na pumrotekta rin sa kanila kanina. It was made by the only princess of the ocean, Leilah.
As the time passes by, magkahawak kamay lamang ang tatlong nakatingala sa madilim na kalangitan na ‘di parin tumitigil sa pagkulog at kidlat. Nakapikit ang mga mata ng mga ito habang may sinasambit na mga salita.
Then all of the sudden, the water where they currently soaked in, totally vanished. Nag-iwan pa ng pinong butil ng tubig ang paglaho nito sa buong imperyo.
All demolished building, sculpture, towers, land masses, etcetera were completely fixed as if there’s no war occurred on the entire empire. Ngayon ay nakalutang lamang ang tatlong itinakda sa kawalan. Their wet bodies earlier were dried already.
“Hindi pa rito nagtatapos,” mahinang bulong ni Leilah sa hangin at sabay nilang tatlo nilingon ang isang direksyon kung saan nila nararamdaman ang dalawang malalakas na presensya.
Nagkataong hindi nila napaghandaan ang sumalubong sa kanila.
Hermoine whimpered when Hareim grabbed her neck and threw her on a far part of the empire.
“HERMOINE!” napasigaw si Leilah at aakmang susunggaban niya si Hareim pero nagulat siya nang hilain ni Cecilia ang kanyang braso saka binigyan siya ng napakalakas na suntok dahilan kaya sumalpok siya sa paanan ng tore.
Ngayon ay nakangisi na si Cecilia at Hareim habang tinitingnan si Eleanor na siyang naiwang mag-isa sa kinalulutangan nito.
“Hindi ko alam na ganun lang pala kayo kadaling atakehin?” may pangungutya sa tono ng pananalita ni Cecilia.
Sa totoo lang ay hindi naman siya namatay sa malaking sugat na natamo nung makaharap niya si Kim Dwight na ginamit ang kapangyarihan ng Diyosa ng Huling Pag-asa na nagpahina sa kanya. She got a serious injury that time at ilang araw bago nabawi ang dating lakas.
“Then, try me,” Eleanor’s eyes were in rage that glistening from green to a normal one.
Napatawa naman si Cecilia, “Oh, talaga lang ha?” sumulyap siya kay Hareim at sa tingin palang na ibinibigay niya rito ay nabasa na kaagad ng huli kung ano ang dapat na gawin.
Mabilis pa sa kidlat ay inatake ni Hareim si Eleanor. Bawat atakeng pinapakawalan nito ay halos ‘di na maaninag sa sobrang bilis. Tanging afterimage lamang ng kanyang mga galaw ang makikita pero ang lahat ng ito ay nasasangga ni Eleanor. Nasasabayan niya ang bilis ng kalaban na animo’y nababasa niya ang bawat paggalaw ng katawan nito.
Nang sumalubong sa kanyang mukha ang malakas na suntok ni Hareim ay tinapik niya lamang ito at pinasundan ng malakas na sipa. Hareim quickly had the chance to have his painful strike. Sinalo nito ang paa ng huli pero napaatras na lamang siya nang maging apoy ang paa nito.
“Ako naman!” napaatras si Eleanor sa kinalulutangan ng sunggaban siya ni Cecilia ng sunud-sunod na atake, idagdag mo pa ang hawak nitong dalawang patalim na gawa sa kuko ng mga dambuhalang diyablo.
Tanging pag-iwas lamang ang nagagawa ni Eleanor dahil mas mabilis ang atake ni Cecilia kumpara sa ipinapamalas ni Hareim sa kanya kanina.
Nang bigla nalamang lumipad sa kanyang gawi ang isang nakakapanghinang hangin na ibinuga ni Hareim. Pinagtutulungan na siya.
Hahawiin niya sana ‘yun gamit ang kapangyarihang hangin ngunit nahagip ng hawak na patalim ni Cecilia ang kanyang kamay.
Wala siyang nagawa kundi gumamit na naman malakas na kapangyarihan. Lumipad siya papalayo sa mga ito at nagpakawala ng napakalakas na hangin. Ngunit sadyang mabilis kumilos ang dalawang kalaban dahil bigla nalamang naglaho ang mga ito sa kanyang harapan, at sumulpot si Cecilia sa kanyang likuran.
Namilog ang kanyang mga mata nang maramdaman ang pagkapunit ng kanyang damit na kung hindi siya naging mabilis ay nasaksak na ang kanyang likuran ni Cecilia.
Inambahan siya muli ni Cecilia ng saksak ngunit sa pagkakataong ‘to, wala na siyang kawala dahil nanghihina siya nang may malanghap siyang kakaibang hangin, kagagawan ni Hareim na biglang sumulpot sa harapan niya.
Animo’y nawalan ng enerhiya ang buo niyang katawan at naparalisa dahil sa hangin na ‘yun.
Bumulusok na ang patalim ni Cecilia sa bandang puso niya pero sabay-sabay na natamaan ang mga ito sa mga hanging palaso na nanggaling sa isang direksyon.
“How dare you!” nanggaglaiti sa galit si Hermoine na kakabawi lang sa paghagis ni Hareim sa kanya. Mabilis siyang lumutang sa hangin na sinundan naman ni Leilah na punumpuno ng galit ang dibdib.
Hinatak ng hangin ni Hermoine ang naparalisang katawan ni Eleanor na malapit lamang sa dalawang kalaban.
Naghahabol hininga si Eleanor nang alisin ng huli ang nasinghap niyang hangin.
“T—thank you,” ang nasambit nito kay Hermoine.
“Pagbabayaran nila ang ginawa nila sayo!” humarap nang tuluyan si Hermoine sa dalawang kalaban at sinalubong nilang tatlo ang mga titig nito.
“Don’t underestimate us,” nakangising wika ni Cecilia at sa isang kurap lang ng kanyang mga mata ay lumutang ang libu-libong diyablo sa kanilang kinaroroonan.
Napangisi naman ang kanyang kasamang si Hareim at sa paggalaw lamang ng mga daliri nito ay lumabas mula sa iba’t-ibang sulok ng imperyo ang libu-libong ring itim na kaluluwa, the demons of the abyss.
“You can’t win against us, ladies. Walang isa sa inyo ang may kapangyarihan ng liwanag. At kung manalo man kayo laban sa amin ay sobrang imposible ‘yung mangyari,” natatawang saad ni Hareim sa tatlong itinakda.
Tama ito. Walang isa sa tatlong itinakda ang may hawak sa kapangyarihang liwanag. Tanging si Eleiah lamang na matagal ng nagtatago sa katawan ni Kim Dwight.
Pero walang pakielam ang tatlong itinakda. They believed in miracle. Wala silang paki kung mapaano pa man sila. As long as they can also weaken their enemies. Sapat na ‘yun para mapanatag ang loob nila na hindi madaling masakop ng mga ito ang Vampiric Auras.
“So?” nakataas ang kilay ng prinsesa ng mga sirena. She’s a bitch princess after all. Kahit may pagkaisip bata minsan ay ‘di parin matatago ang tapang nito, “Tapusin na natin ‘to. If ever we completely defeated by the two of you. Tapos na ang lahat!” walang pag-aalinlangan nitong dagdag.
“As you say so!” Cecilia whistled and her demon pawns simultaneously attacked the three girls with Hareim’s pawns.
Napaangat lamang ng tingin ang tatlong itinakda sa kumukulog na itim na kalangitan habang nakapikit.
“By the power of the nature lend me your whole strength, Niscessa, the Goddess of the Lost Nature,” si Eleanor.
“I am calling you to guide me, Leonora, Goddess of the Forgotten Tempest,” si Hermoine.
“I will believe in miracle if you can be a miracle, Vivianna, Goddess of the Awakening Ocean,” si Leilah.
Sa pagmulat ng kanilang mga mata ay sabay na lumiwanag ang mga katawan nila sa kawalan. Nakakasilaw silang tingnan pero ‘di ‘yun nagbigay takot sa dalawang malalakas na kalabang Diyos at Diyosa. Dahil alam ng mga ito na pansamantalang liwanag lamang ang mga ito.
Pero nagulat ang dalawa nang iangat ni Eleanor ang nakabukang palad sa kawalan dahilan kaya mas lalong nagwala ang kulog at kidlat sa kalangitan. Nagsimulang sumayaw ang mga hibla ng kidlat sa itim na mga ulap.
Itinaas rin ni Leilah ang nakabukang palad sa kawalan. Si Hermoine naman ay ibinuka ang dalawang palad rito.
Animo’y bumaha nang libu-libong diyablo patungo sa kanila na halos masakop na ng bilang ng mga ito ang nakapalawak na imperyo. Nangangati ang mga kuko ng mga ito na makapadanak ng dugo sa tatlong itinakda.
“Let’s just see, kung makakaya niyo kami,” at sumunod si Cecilia sa kanyang mga alagad.
Nang malapit nang makalapit ang mga diyablo sa gawi ng mga itinakda ay buong lakas na kinontrol ni Eleanor ang napakalakas na kidlat sa kalangitan.
Bumulusok ang libu-libong hibla ng kidlat na sumalubong sa mga diyablo. Marami ang natamaan at nagngisay nalamang ang katawan sa kawalan bago bumagsak ng tuluyan. Pero hindi ‘yun sapat para mapigilan ang mga ito.
Seryoso ang mukha ni Leilah na nakaangat ang palad sa kawalan. Walang salitang lumabas sa kanyang bibig pero nagsimula nang bumuo ang hamog ng tubig sa kanyang palad. An energy ball that is made of water slowly formed on it.
She hissed when she released it that made a huge impact towards the whole empire. Sinabayan rin ‘yun ni Hermoine nang mga wind blades na humahati sa katawan ng mga demonyong natatamaan.
Walang nakaligtas sa pagsabog nang sobrang lakas na water energy ball ni Leilah na nagliliwanag ng kulay lila. Lahat sila ay tumilapon sa ‘di mapigilang puwersang dala nito.
Again, the entire empire were in total damage in a nth time that is caused by the power of Leilah.
“Ugh!” sumalpok ang likuran ni Leilah sa lupa. Si Eleanor naman ay humampas ang likuran sa isang iskultura. Nagkalasug-lasog pa ito sa lakas ng pagkatama ng kanyang katawan. Samantalang, si Hermoine naman namimilipit sa sakit habang hawak ang binti nitong natuhog ng isang estatuwang dekorasyon na nasa malapit sa tore na ang tutulis.
“Hermoine!” nag-aalalang tumakbo si Eleanor sa kinaroroonan nito habang iniinda niya ang sakit ng kanyang likuran na dulot ng pagkasalpok nito. Pati si Leilah ay halos madapa sa pagtakbo papalapit rin rito.
Kinakagat ni Hermoine ang ibabang labi habang iniinda ang sakit ng binti. Dumanak narin ang kanyang dugo rito.
She screamed in pain when Eleanor try to touch her wound. Mangiyak-ngiyak siyang napatingin sa mukha nito.
Mababakas ang pag-alala sa mukha ng dalawa habang tinitingnan si Hermoine.
“Well,” sabay silang napalingon sa biglang nagsalita mula sa kalayuan. Nakangisi ro’n si Cecilia habang may nakatuhog na matulis na mahabang bato sa kanyang balikat, “You’re all weak!” sabay tanggal ng nakabaong bagay sa balikat. Tumulo pa ang dugo sa malaking sugat niya saka inihagis sa tabi ang nakuhang bagay rito. Dahan-dahan pang naghilom ang sugat sa sariling balikat hanggang sa tuluyan itong maglaho.
Sa likuran naman nito ay nakasunod si Hareim na dumudugo ang ulo na walang tigil sa pag agos na hinahawakan nito.
The injury that they have now is totally obvious that they've got it from that strong impact that made by Leilah.
Humarap sina Leilah at Eleanor sa dalawang ito.
“Hermoine just stay back there,” walang emosyong tugon ni Leilah sa kasama. Walang nagawa si Hermoine kundi ang ipa igting na lamang ang sariling bagang sa giggil na kitilan ng buhay ang dalawang kalaban.
“You pathetic creature...” mabilis ang mga hakbang na ginagawa ni Cecilia at muling ipinalutang sa sariling mga palad ang dalawa niyang patalim, “…will die together here!” nanggagalaiti nitong sambit at sinunggaban si Hermoine na ‘di makatayo.
Kahit na ‘di makakilos si Hermoine ay nagawa niyang gumawa ng sariling wind shield ng sobrang bilis para protektahan ang sarili.
Hindi siya na atake ni Cecilia dahil bigla nalamang may bumuong makakapal na lupa at kaagad naging bato sa mga paa nito, dahilan kaya nanlaki nalamang ang mga mata nito sa gulat.
“What now?” Eleanor asked Cecilia with her mocking tone. Siya ang may kagagawan nun sa paa nito kaya napako na ito sa kinatatayuan.
“You bitch—!” lumipad ang napakalakas na kamao ni Eleanor rito dahilan kaya napatabingi ang mukha ni Cecilia sa ibang direksyon.
“That’s for calling us pathetic!” lumiit na ang mga mata ni Eleanor. Aambahan pa niya sana ng second strike si Cecilia ngunit sa pangalawang pagkakataon ay naparalisa ang kanyang katawan sa kinatatayuan nang malanghap muli ang pamilyar na amoy ng hangin.
“Eleanor!” napasigaw si Leilah sa pag-alala rito. Akmang lalapitan niya ito ngunit sumulpot sa kanyang harapan ang nakangising Hareim at mabilis na sinakal siya nito.
Unti-unti siyang umangat sa kinatatayuan. Sinubukan niyang magpupumiglas ngunit habang patagal ng patagal ay nawawalan na siya ng lakas.
Nagsimula nang manlabo ang kanyang mga mata ngunit naaninag parin niya ang napakaitim na mga mata ni Hareim habang nakangisi.
“Leilah!” kahit nahihirapang tumayo ay ininda ni Hermoine ang sugat sa binti at nagsummon ng pamana sa sariling mga palad saka walang pag-aalinlangang pinakawalan ang sobrang lakas na palasong gawa sa hangin.
Tumalsik si Hareim nang sobrang layo mula sa kinatatayuan at bumagsak ang katawan ni Leilah na hinang-hina sa may lupa.
“Leilah!” lumuluha na si Hermoine na biglang napaluhod sa sakit ng sugat sa may binti. Sinubukan niyang gumapang para lapitan si Leilah ngunit nakapikit na ang mga mata nito.
Kinakagat niya ang ibabang labi habang umiiling. “Hindi tayo matatalo rito. Hindi tayo mamatay rito!” she keep convincing herself.
“Ehem!” napahinto siya sa paggapang nang marinig ang tikhim ni Cecilia na ‘di parin makakagalaw sa posisyon, “Nakalimutan mo yata ako, babae!” at sobrang bilis ng mga pangyayari nang bumulusok ang dalawang pares ng patalim nito patungo sa kanya.
Sinubukan niyang gumalaw pero ‘di niya magawa dahil may biglang lumitaw na dalawang demonyo sa kanyang tabi at walang habas na pinigilan siyang makagalaw ng mga ito.
Sobrang lakas ng mga ito na kahit paggalaw lamang niya ng kaunti ay ‘di niya magawa. She screamed in pain that echoed on void as the pairs of dagger accomplishedly dig into her chest.
Kaloka mag narrate ng action. Nauubos lahat ng knowledge ko. 😂😂
— CypressinBlack —