NAPAHINTO si Leilah sa pagbabasa ng libro at napalunok sa kabang nararamdaman. Inilibot niya ang mga mata sa kabuuan ng kanilang silid-aklatan at sinubukang pakalmahin ang sarili.
She bit her lower lip and just let her tear drops from her eyes. She began to sob for feeling the pain inside her chest. It not just a normal pain.
Ang sakit na kanyang nararamdaman ay ang pakiramdam na tinutuhog ng espada ang kanyang dibdib.
She whimpered while holding her breath. Tuluyan niyang nabitawan ang hawak na libro habang kumukuha ng suporta sa mesang nasa harapan niya. Ngunit bumagsak siya sa kanyang kinatatayuan nang tuluyang mawalan ng lakas ang kanyang mga tuhod.
Hinayaan niya lamang na humiga ang sarili sa marmol na sahig, iniinda pa rin ang sakit na nararamdaman.
"W-why, Kim? Why!?" she murmured in pain while her eyes fixed on the ceiling.
Hindi niya matanggap ang nakita sa kanyang isipan, ang pagkawalan ng ulirat ni Kim matapos ito masaksak.
A memories of her with Kim Dwight flashes inside her mind. The journey that they had. The desperate face of Kim. The despair in Kim's eyes. The bitter smile and the great pain that Kim experienced that she witnessed.
She closed her eyes when the pain that she's feeling completely vanished. Ikinalma niya ang kanyang isipan at mabilis na tumayo galing sa pagkakahiga sa sahig.
Tumungo siya sa may bulwagan kung saan nakaupo ang kanyang haring ama sa trono nito.
Walang pag-aalinlangan siyang lumapit rito habang 'di tinatanggal ang kanyang mga titig sa nagtatakang mukha ng ama. Napansin kasi nito ang pamumula ng kanyang mga mata na halatang galing sa pag-iyak.
"Are you okay?" her father asked without minding the eyes of their people in the hallway.
"Kim Dwight is dead!" she answered in her trembling voice.
"W-what?!" Her father asked in disbelief.
"I'm not sure if she's dead but I saw her eyes shut and her heart stop from beating!"
Napasapo na lamang ang kanyang ama sa noo at bumuntong hininga. Tiningnan siya ng kanyang ama na may pagkaawa.
"Come here," her father opened its own arms and without any hesitation she ran to it and received a tight hug.
Pinipigilan niya ang sarili na muling maiyak.
Hindi mapigilan ng mga sakop ni Haring Adonis na hindi malungkot sa narinig galing sa bibig na mahal na prinsesa. Kim Dwight became their savior from the power of darkness yet its sad to hear what Kim went through.
Napabitaw lamang si Leilah sa pagyakap sa ama nang marinig ang ugong ng trumpeta sa loob ng kanilang kaharian na nasa kailaliman ng karagatan.
Napatigil ang lahat. Ang kanilang mga mata ay napako kay Leilah nang may dumapong kulay lilang kumikislap na alitaptap sa balikat nito.
Pati si Leilah ay 'di na nakaimik. Hindi siya makapaniwala na mangyayari na ang bagay na matagal na niyang hinihintay.
Tiningnan niya ang nakapalaking wall clock sa itaas ng trono ng hari. Eleven fifty-nine and twenty-eight seconds left.
Sinalubong niya ang mga mata ng ama at sa pangalawang pagkakataon ay niyakap ito, senyales ng kanyang pamamaalam.
"Take care of yourself, sweetheart."
"I will father," her father planted a soft kiss on her forehead and she faced their people, "I'll be back my people, sirenas!"
Lumuhod ang lahat ng sirena sa kanyang harapan at tumungo. Without any seconds, Leilah turn into violet dusts and disappeared.
NAKATUNGO si Hermoine habang hawak ang bandang dibdib. Her chest were in pain like it is stabbed by a sword repeatedly.
She groaned and lift her eyes on the ceiling on her room. Tears came from her eyes when she saw Kim became unconscious through her vision.
She pressed her chest while holding her breath just to lessen the pain she is feeling right now.
Umiling siya ng paulit-ulit. Napatakip narin siya sa kanyang bibig para pigilan ang pag hikbi.
A moment later, the pain she is feeling earlier suddenly vanished that also made her stop from crying.
Lumabas siya sa kuwarto nang maramdaman niya ang pakiramdam na may mangyayaring bagay tungkol sa pagiging isa sa mga itinakda.
Pumunta siya sa may bakod kung saan naroroon ang mga tauhan ng kanyang mga magulang, nagsasanay para sa pakikipagdigma.
Inilibot niya ang mga mata sa paligid sinubukang hanapin ang kanyang ina at ama na namumuno sa tribo ng mga hybrid orcs at flying witches.
Nang hindi niya nakita ang mga ito ay lumipad siya patungo sa sobrang napakataas na puno, kung saan naroon ang napakalaking tree house nila.
Mabilis siyang dumapo sa may terrace at walang pagdadalawang isip na binuksan ang pintuan. Bumunggad sa kanyang mga mata ang kanyang ina na kabibihis lamang na nakaharap sa malaking salamin.
Mabilis naman itong napalingon sa kanya at tinapunan siya nang nagtatanong na tingin, "Is there any problem, sweetheart?" may pag-alala sa mga mata nito.
"Kim Dwight is gone," buong lakas niyang sagot. Her voice didn't broke yet the pain inside her chest still there.
"W-what?"
"And I'm afraid that any minute from now, I'll be facing my big responsibility as one of the chosen girls."
"Come here," lumapit siya ka agad sa ina at tinanggap ang mahigpit na yakap nito, "I don't believe that Kim Dwight can easily be defeated. The whisper of the breeze tells the opposite regarding what happened to her."
Napabitaw si Hermoine mula sa yakap sa ina, "What do you mean by that?"
"Hindi ako sigurado sa bagay na nararamdaman ko pero natitiyak kong buhay pa siya. We are the wind chaser. The wielder of the wind element. At ang hanging nasa mundo na ginagalawan niya ngayon ay hawak ko."
Napapikit na lamang si Hermoine. Gusto niyang maniwala sa sinabi ng ina pero may malaking parte sa kanya na naniniwalang wala na si Kim Dwight. Dahil tuluyang naglaho ang koneksyon nilang tatlong itinakda rito nang ipikit nito ng tuluyan ang sariling mga mata.
"But her heartbeat stopped and our connection was lost!" she mumbled in despair.
Ngumiti lamang ang kanyang ina at hinawakan ang kanyang pisngi, "That's for you to find out and for you to face the big challenge in your life that is destined for you. Naniniwala akong maliligtas niyo ang Vampiric Auras."
Bumuntong hininga siya at sabay silang napalingon sa bumukas na pintuan.
"What happened here, Isaiah?" salubong sa kanila ng pumasok ang amang half-human-half-orc.
Nginitian lamang ni Isaiah ang asawa saka ibinaling ang tingin sa anak, "Her big responsibility is about to come, Orlando."
"Then I'll be missing my one and only princess," malambing ang boses ng kanyang ama kaya 'di maiwasan ni Hermoine ang 'di mapaluha.
Walang pag-aalinlangan niyang niyakap ng mahigpit ang ama nang may lumitaw na kulay asul na kumikinang na alitaptap sa kanyang balikat. She buried her face at his father chest. May parte sa kanyang gustong manatili para sa kanyang ina at ama but she know that, that's not the thing that is destined to her.
Hinalikan siya ng ama sa noo at binigyan ng isang ngiting mas lalong nagpaiyak sa kanya, "You've totally grown up, sweetheart. I'm so proud of you."
The next thing she knew, she closed her watering eyes when her body fading slowly and turns into a dust and disappeared.
NAKATAYO ang tatlong babae na nakasuot ng balabal sa harapan ng napakalaking salamin, nasa napakalawak silang bulwagan na 'di nila mawari kung saang kaharian ba sila napadpad. Kitang-kita pa nila ang kanilang repleksyon sa kaharap na salamin.
Seryoso ang kanilang mukha at ni isa sa kanila ay walang nagtangkang bumasag sa nakakabinging tahimik sa bulwagan.
Sa isang pintuan ay lumabas ang isang babae na sumasayad ang napakahabang gintong damit nito sa pilak na sahig. Nakangiti itong humarap sa kanila nang tuluyan sila nitong lapitan.
"Buen día, chicas elegidas!" (Good day, chosen girls!)
Napaarko ang kilay ng babaeng nakabalabal ng lila at walang takot na sinagot ang babaeng tagabantay ng mahiwagang salamin, "What good in this day!?"
"Calm yourself, Leilah. We're here to talk some things," casual na sagot ni Hatress.
"Direct it to the point!" naiimbyernang sabat ng babaeng nakabalabal ng berde, si Eleanor.
"What about coffee?" alok ni Hatress na mas lalong nagpainit ng ulo ng tatlo. Para sa kanila nagsasayang lang sila ng oras sa babaeng ito.
"We are not here for coffee!" matabang na sagot ng babaeng nakabalabal ng asul, si Hermoine.
"C'mon. May pag-uusapan lang tayo. And besides, Prophenoine is waiting on dining area."
Walang nagawa ang tatlo kundi sumunod na lamang rito. Sa totoo lang, ay gusto naman nilang malaman ang bagay na nais pag-usapan nila pero mas pabor sa kanila ang bagay na puntahan ka agad ang bangkay ni Kim kung saan ito makikita.
Pagkapasok palang nila sa dining area ay tanaw na ka agad nila ang babaeng nag-iisang nakaupo rito, may hawak itong gintong kopita at binigyan sila ng ngiti nang tapunan sila nito ng tingin, si Prophenoine.
"Tomar asiento," (Take a seat). Agad naman nilang sinunod ang sinabi ni Hatress.
"Ewan ko kung bakit dinala niyo pa kami rito. Kaya naman para hindi masayang ang oras namin sa walang kwentang pagkakape kasama niyo. Pwede na bang mag-umpisa na kayo sa pagkukuwento!?" hindi na matago ang galit na nararamdaman ni Leilah. Remember, she's a princess. She always put herself as one of the most busiest people in the entire universe. Ayaw niyang nag-aaksaya siya ng oras sa mga bagay na para sa kanya ay walang kwenta.
Umalingawngaw ang tawa ni Hatress at Prophenoine sa kanyang sinabi. Halos maluha na ang mga ito sa kakatawa.
Samantalang, naka arko naman ng magkasabay ang kilay ng tatlong itinakda dahil sa pagkairita sa tawang ginawa ng dalawa.
Napatahimik naman kaagad ang mga ito nang mapansin ang naningkit sa inis na mga mata ng tatlo.
Prophenoine made a fake cough before starting to speak, "Well, natatawa lang ako kasi ang seseryoso niyo. Anyway, para mabawasan ang inis niyo sasabihin ko sa inyo ang isang bagay..." she said in thrill.
"Sasabihin mo o hindi!? Hindi naman kami nagpupumilit, eh!" asar na asar na talaga si Eleanor. Wala siyang pakielam kahit Diyosa ng Propesiya ang kanyang kaharap.
"Nakahinto ang oras sa pag-uusap natin ngayon," agad na tinapos ni Prophenoine ang nais sabihin at nagseryoso narin ito.
Medyo nabawasan naman ang naramdamang inis ng tatlo. Knowing that fact, na may posibilidad na maagapan pa nila ang bangkay ni Kim.
"May nais lang kaming linawin sa inyo," sabay na napatingin ang tatlo sa gawi ni Hatress. Inabutan sila nang maiinom nito bago ito nagpatuloy, "Alam kong alam niyo na ang nangyari kay Kim Dwight."
Napakagat labi si Eleanor sa narinig ganun narin si Hermoine. Samantalang nakakimkim ang magkabilang palad ni Leilah sa galit.
"Tell us... she's not dead, right?" Eleanor asked in her pleading voice. Nanunubig narin ang mga mata nito at ano mang oras ay tutulo na ang butil ng luha niya.
Blangko ang mga titig na ipinapakita ni Hatress at Prophenoine sa tatlong babae na naging emosyonal na ngayon pagkarinig pa lang sa pangalan ng kasama nitong 'di matukoy kung patay na ba o hindi.
"No one knows the truth," the three girls gasped simultaneously, "Even me, who can see the future. Kim Dwight chose her own destiny at hindi ko inakalang ganito ang hahantungan niya. Tama ang sinabi niya sa akin noon na kaya niyang gumawa ng sarili niyang kapalaran. But sad to say it become like this," there's a pain appeared on Prophenoine's eyes.
"We're here to brief you what you're going to do and what you need to know," tila umusbong ang lakas ng loob ng tatlong babae sa sinabi ni Hatress, "The dead goddess will pass their power to the three of you," animo'y nagkaroon ng malaking question mark sa ulo nila sa narinig.
"Anong ibig mong sabihin?" may sabik sa tono ng pananalita ni Hermoine.
Napangiti naman si Prophenoine sa napansing kakaibang kislap na tuwa sa mga mata ng tatlong babae, kaya siya na mismo ang sumagot sa tanong ni Hermoine, "The Goddess that you once saw in your dream is giving the power that they have," pagkasabi nun ng Diyosa ng Propesiya ay lumabas sa kanyang palad ang tatlong kumikinang na hiyas. Kulay asul, berde, at lila. Lumulutang ito sa ibabaw ng kanyang palad.
Napaawang ang labi ng tatlo dahil 'di sila makapaniwala sa nakikita ngayon.
"Are you ready to accept the big responsibility?" napalunok ang tatlo ng sabay at tila pinoproseso pa ng kanilang isip ang narinig na bagay.
"I-I'm ready!" unang nakabawi si Eleanor na ngayon ay sumeryoso na ang mukha.
"I am." "Me either!" sabay ng dalawa.
Humugot ng hininga si Prophenoine at sinabi ang bagay na, "Eleanor Hideillé. I am giving you the power of Niscessa, the Goddes of the Lost Nature. Use it to save this world."
"Hermoine del Mencé. Accept the power of Leonora, the Goddess of the Forgotten Tempest. Fight for this world."
"Leilah Deviel. You are receiving the power from Vivianna, the Goddess of the Awakening Ocean. We are letting you to conquer this world with your ocean."
Lahat ng mahiwagang hiyas na ibinigay sa kanila ay tuluyang sumanib sa kanilang mga palad. Nagpasalamat sila kaagad sa Diyosa ng Propesiya.
"And there's a thing that you have to know," naghari ang sandaling katahimikan sa loob ng dining area sa sinabi ni Hatress, "There's a fifth chosen girl who can help you to save this world."
Tuluyang nanlaki ang mga mata ng tatlo sa narinig. Napaka imposible para sa kanila ang narinig na bagay. Paano nangyari 'yun? Ang tanging alam lamang nila ay apat lamang silang itinakda at ngayon malalaman nilang may pang lima sa kanila?
Nagkatinginan ang tatlong babae. Pareho ang bagay na tumatakbo sa kanilang isipan ngayon.
"How did it happened?"
"The Goddes of Last Hope is alive!" sabat ni Prophenoine.
At parang pangalawang surpresa na naman ang narinig nila. Parang mabaliw na sila sa kakaisip kung ano na ba talaga ang nangyayari. Sinabihan na sila kanina na walang nakaalam kung buhay ba si Kim pero ngayon ay sasabihin na nilang buhay ang Diyosa ng Huling Pag-asa? Ano ba talaga?
"You mean Kim Dwight is alive!? And who's the fifth chosen girl!?" 'di mapakali si Leilah nang itanong niya 'yun. Kating-kati na siyang malaman ang gustong sabihin ng Diyosa sa kanilang harapan.
"Kim Dwight's death is not confirmed but Eleiah, the Goddess of the Last Hope is alive. Noong isang araw pa lang namin ito nalaman nang may makita akong pangitain na nagtuturong buhay pa si Eleiah and it is confirmed!" paliwanag ni Prophenoine.
"But how? Sa pagkakaalam ko si Eleiah ay isa sa mga guardian ni Kim for possessing the power of being a royal Guarcae?" kahit si Eleanor ay naguguluhan na.
"Pinalabas 'yun ni Eleiah para matago ang kanyang katauhan. The truth is, she sealed her dying body when she was about to die in this world from the war she encountered hundred years ago. She sealed it inside the body of Kim. Kasama niya ang tatlong Diyosa na nagmamay-ari sa mga kapangyarihang ibinigay ko sa inyo sa digmaang nangyari noon. Sa kanilang apat siya lang ang nakaligtas. She once a human girl before and embraced the big responsibility for being one of the chosen girls and now she's back for her revenge," 'di na nakaimik ang tatlong babae sa kuwentong narinig.
"Y-you mean, she's the fourth chosen and the fifth one is-" Hermoine was cut off by Hatress.
"Yes, it's Kim Dwight, but not being the reincarnation of Goddess of the Last Hope but the reincarnation of the Goddess of the Nightmare. Eleiah's twin sister."
I don't know why. Hindi ito ang plano ko sa kuwento ko na mangyari. Hindi sumang-ayon ang daloy ng aking pag-iisip.
Siguro ito ang tinatawag nilang twist.
P. S:
I'll extend this story. Baka aabot pa ito sa 60th chapter. Baka lang naman. Dahil kung ikukumpara ito sa Cursed Guardian, mas maikli ito kumpara dun, so I decided to extend this one.
In addition, don't expect for a quick update. Baka weekend pa ang susunod. Busy sa school, eh.
And thank you for your long patience for supporting this story and please bear with me.😥
- CypressinBlack -