Sphiler's P.O.V.
Those one week in the infirmary feels like I abducted again. Hindi ko alam kung paano ko papatayin ang oras ko but then time pass by, it keeps moving on his own. Tapos na ang pagcheck up nila sa akin. No more x-ray, no more needles.
Nandito ako ngayon sa aking silid. Naghahanda ako upang mag-ensayo. The one week of being admitted in infirmary was good for me because I had much time to take a rest.
And today will be my head start to honing this power I have.
Tumingin ako sa salamin at itinali ang buhok ko. Months passed by akalain mo mag iisang taon na kami rito, napakabilis lamang ng oanahin pero yung kapangyarihan ko ni hindi ko pa alam kung paano gamitin.
Nakarinig ako ng katok sa pinto at bumukas ito. Sa pagbukas nito nakita ko ang nakangiti niyang mukha ay tumakbi papalapit sa akin.
"Hey Sphiler! Time for the practice!!! Tuturuan ka ni Sir Darren!!!!!" niyakap niya ko sa likuran at tumingin sa salamin.
Nagbago narin ang mukha niya, she seems more powerful now. Ako kaya?
"Sige tara na Cipher" nagtungo kami sa isang silid. Maluwang ka kabuuan nito at walang laman, tanging si Sir Darren lamang ang nandoon.
"Good your here now Sphiler, can we start?" tumayo siya mula sa pagkakasalampak at tumingin ng malamig sa aking mga mata. Napaatras ako. Nakakapanlamig...
Tinapik ako sa balikat ni Cipher. "Good Luck, Sphi" tsaka siya umalis at sinarado anh pinto.
"Sphiler, did you find out what was your power is?" lumakad siya papalapit sa akin. Wala akong naging tugon.
Hindi pa rin naging malinaq sa akin ang lahat, kung ano nga ba ang nangyayari. Lagi nalang ako naleleft behind.
"This room was build for a time like this, this is our training ground and will be yours also. Hindi makakalabas ang kahit ano mang uri ng mahuka rito at hinding hindi ito mawawasak. Sapat lamang upang dito ka magtraining.." huminto siya di kalayuan sa akin at biglang nagyelo ang kanyang mga braso hanggang sa humaba ito at naging matulis ang dulo.
"This is my powers. I can turn my self into an ice and also control them, at ikaw Sphiler kaya mong gayahin ang lahat ng kapangyarihan na mayroon ang iba at gamitin ito unless nakita mo na kung paano nila gamitin ang kapangyarihan na mayroon sila."
Kaya kong gayahin ang kapangyarihan ng iba? "I am a copycat?"
"If that's what you called to your self, then it is malakas ka pa sa iyong inaakala Sphiler ang tangi mo lang kailangang gawin ay makontrol ng maayos ang kapangyatihan mo uoang hindi nito makain ng lubusan ang iyong lakas" dagdag pa niya sa kanyang mga turan
"Kung ganun anong gusto mong gawin ko ngayon?"
"Simple lang" ngumisi siya sa akin ng nakakaloko.
Hindi ko lubos maisip kung bakit ko ito ginagawa. Ito ba ang gusto nilang gawin sa akin? Ang buong akala ko hahasain nila ang kapangyarihan ko? Pero bakit ganito?
"SIR!!! Pede niyo na po ba akong turuan!??" sigaw ko habang tumatakbo sa open ground at pinagtitinginan ng mga estudyante.
"Not until you are ready!!! Bilisan mo pa ang pagtakbo wala ka pasa kalahati!!!" sapat na upang marinig ko ang mga iyon
That guy force me to run in this ground or else hindi ko makikita si Ate Agata. I need to run 400 rounds. Sa napakalawak na lugar na ito. Pinapagod niya lang ako eh...
Hapo akong pumunta sa dining hall at nakita ko silang lahat doon, agad akong nagtungo sa kanila at ibinagsak ang aking katawa at kinuha ang pagkain ni Cipher.
"Hoy akin yan, kumuha ka ng sayo!!" agad akong sumubo at hindi ko pinansin ang kung ano man ang pinagsasabi niya dahil hapong hapo ako s pagtakbo.
"Aargghh!!! Nakakaasar!!!" sigaw ko dahilan upang mapatingin ang lahat ng mga estudaynteng kumakain sa akin. Hindi ko rin sila inintindi at sumubo ulit. Nagkatinginan naman ang mga kasama ko at waring nag-uusap gamit ang kanilang nga mata.
Unang nagtanong si Hitter "Oh, ano naman binabaribot mo riyan?" tumigil ako sa pagsubo at nilunok ang kinakain ko.
"Hindi ko maintindihan si Sir, akala ko hahasain niya ang kapangyarihan na mayroon ako pero bakit pinapatakbo niya lang ako?"
"Aahhh... Ganyan talaga, malalaman mo rin ang dahilan sasabihin niya yun sa ngayon kumain ka lang diyan." ngumiti pa siya sakin at parang gusto akong pagtawanan kaya tiningnan konsiya ng masama pero Vamp will always be Vamp kaya di siya natinag at pinalabas ang tawang kanina pa gustong kumawala.
"Hay nako Sphiler, when will you stop playing on being stupid? Palagi kang wala alam... Alam mo ba na kaya----"
"Don't tell her the reasom behind of what Sir Darren did to her. You will know soon, maybe a week after, or if you reallywant to know... Alamin mo sa sarili mo." pagpipogil ni Cipher sa sasabihin sana ni Hitter dahilan nag pag-ikot ng mata ni Hitter.
"Pati ba naman ikaw? Akala ko b kakampi kita?" pagrereklamo ko sa kaniya, "At ikaw naman Spencer wala ka bang sasabihin?"
"Wala, I'm just enjoying my food here... It's been a while since I ate in table and not on the ground." uhmm is he referring on something connected by their mission? Baka nga...
"Ewan ko sa inyo tsss" hindi ko na sila inintindi pa at kumain nalang.
Pagkatapos noon ay bumalik na ako sa kwarto ko at naligo...
Ibinato ko ang sarili ko sa malambot na kama matapos kong magbabad ng ilang oras sa banyo..
"Ang sarap" niyakap ko ang kumot pati narin ang sobrang unan na nasa kama hanggang sa hindi ko namalayan na naglalakbay na ang diwa ko sa panaginip.
*Plok,plok*
"Hmm... Hinawi ko ng kamay ang kung ano mang bagay ang nasa aking noo... Basa?
*plok,plok*
Muli kong hinawi ang kamay ko pero naramdaman ko ang pagtulo nito sa aking kamay, tubig? Bakit parang may tumutulo?
Sa pagdilat ko ng mga mata ay may nakita ako ay isang yelo, na nagpapapatak ng mga butil ng tubig sa noo ko. Isang stalactites!!
Dali dali akong bumangon at nakita ko si Sir Darren sa gilid sa may bintana.
"Kanina pa kita hinihintay."
"Alam ko na kung bat ang lamig ng ugali mo tsk" bulong ko saking sarili at bumangon na sa aking pinaghihigaan at nawala na rin ang yelong nakalagay sa kisame.
"Anong sabi mo?" kita ang pagkakunot ng mga noo niya.
"Wala po sabi ko po mauna ka na po sa training ground susunod nalang po ako."
"Sa open ground ulit tayo, 10 minutes" at nagdirediretso siya palabas. "Kapag wala ka oa doon paparusahan kita" sinarado niya ang pintuan at naiwan akong nakatulala.
Ano naman kayang parusa ang ibibigay niya. Mabilis pa sa als-kwatro ang takbo ko papunta sa ground at doon nakita ko silang dalawa ni Erza. Halos hinabol ko ang hininga ko ng huminto ako sa harap nila. Giliw na giliw akong tiningnan ni Sir Darren
"Muntik ka ng malate Sphiler..." hinawakan niya ang baba na at kumorte ng ngisi sa mga labi nito. Mukhang may hindi magandang mangyayari...
"Sphiler, for today's training tayakbo kalang tulad ng dati, pero kailangan mong mag- ingat sa mga patibong" dahilan para mapatingin ako kay Erza. Patibong?
"Anong klaseng patibong naman ang nandoroon?" ngiti lang ang kanilang isinagot sa akin.
Pinapunta na nila ako sa race track at pinasimulan na ang takbo ko. Makakalahati ko na ang track ng may lumitaw na ice spike sa harapan ko dahilan para lumihis ako pero di nakaligtas ang kaliwang braso ko, agad akong napadaing at bumagsak sa sakit...
Mali nawala ang sakit unti unting naguelo ang braso ko, hindi ko ito maigalaw...
Tiningnan ko siya "Ano ang gusto mong mangyari?!" halos pasigaw kong tanong sa kanya, ngumisi siya "Gusto mong gamitin ang kapangyarihan mo hindi ba, the gamitin mo or else unti unti kang magiging yelo." nawala ang emosyon sa boses niya dahilan upang matakot ako.
Is he really serious?
Tiningnan ko ang gumagapang na yelo papunta sa aking leeg at pababa sa katawan ko. Paano ko gagamitin ang kapangyarihan ko? Sinubukan kong tumayo pero nanigas na ang binti ko wala na kong maramdaman pa...
"Sir!!!" sigaw ko pero di siya natitinag at pinapanood lang ako "Tulungan niyo po ako!! Si--" ano to ano ang nangyayari napakabilis naman gumaoang ng yelo sa aking katawan...
Hindi na ako makahinga... Unti unti tumataas ang yelo papunta sa aking ilong, sa mata, sa noo, sa...
"Alam mo Sphiler, huwag ka masyadong atat."
Agad kong hinabol ang aking hininga ng malusaw ang yelo sa buo kong katawan, hinawakan ko ang dibdib ko sa di malamang dahilan, at tiningnan siya...
"Your body is not ready to use that great power that's why pinapatakbo kita sa buong araw, you need to improve your agilitiy to dodge those power, hindi mo pa nakokontrol ng maayos ang kapangyarihan mo kaya ang dapat mo lang gawin ay ang umiwas. Kapag alam na namin na handa ka na kami mismong anim ang nagtuturo sa iyo." nilahad niya ang kanyang kamay sa akin, nag dadalawang isip akong abutin iyon dahil pakiramdam ko ay napakatanga ko at di ko naiisip ang dahilan.
Kaya ba ako pinagtatawanan ng mga tuknol na iyon dahilan dhindi ko naging maluit ang pang-unawa ko?
Kinuha niya ang kamay ko at nginitian ako. "Tumayo ka na diyan at tatakbo ka pa hindi ba?"
Tama ka Sir tatakbo pa ako, hindi para tumakas kundi para magpalakas.
***
Chapter 22