Το πρωί ο Four μας ξύπνησε με την συνηθισμένη του μέθοδο. Χτυπώντας τις κατσαρόλες μεταξύ τους.
"Σε μια ώρα θα πρέπει να είστε όλοι στην καφετέρια. Η τελική κατάταξη έχει ήδη διαμορφωθεί." είπε και έφυγε.
Σηκώθηκα από το κρεββάτι μου χωρίς μεγάλη όρεξη και φόρεσα το μαύρο κολάν μου και ένα σκούρο μπλε φούτερ. Έπιασα τα μαλλιά μου σε μια ψηλή κοτσίδα και σκούντηξα τον Alex που είχε ξανακοιμηθεί.
"Άσε με λίγο ακόμα." μουρμουρίζει και κουκουλώνεται με το μαξιλάρι.
"Alex τα αποτελέσματα..." φωνάζω και αμέσως πετάγεται όρθιος.
Βάζουμε τα παπούτσια μας και ανεβαίνουμε πάνω στην καφετέρια. Καθόμαστε στο τραπέζι με τους υπόλοιπους διαγωνιζόμενους.
Οι αρχηγοί ήταν όλοι μαζεμένοι εκεί, ακόμα και ο Max που τον βλέπαμε πολύ σπάνια ήταν και αυτός εκεί. Μόλις μαζευτήκαμε όλοι, αυτοί σηκώθηκαν.
"Λοιπόν όπως ξέρετε χθες ήταν η τελική δοκιμασία της πρώτης φάσης και οι μισοί από εσάς σε λιγότερο από 2 ώρες θα αναγκαστείτε να μας αποχαιρετήσετε." είπε ο Max. "Πάμε όμως τώρα στα ευχάριστα. Στην χρυσή δεκάδα που τερμάτισε πρώτη στον πρώτο γύρο. Eric;"
"Λοιπόν οι 10 καλύτεροι με σειρά προτεραιότητας ειναι: Jess, Peter, Alicia, Alex, Maggie, Will, Cristina, Jeffrey, Mat και Tris."είπε ο Eric. "Συγχαρητήρια. Οι υπόλοιποι μπορείτε να πάτε στο βαθμολογικό πίνακα να δείτε τις θέσεις, τώρα."
"Παιδιά μπράβο μας." λέει ο Alex και κάνει χειραψία με όλους.
"Συγχαρητήρια." μας λέει ο Max και απομακρύνετε μαζί με τους υπόλοιπους.
Με τα παιδιά ξανά καθόμαστε στο τραπέζι για να πάρουμε το πρωινό μας. Μιλάγαμε μεταξύ μας όλοι την ώρα. Σιγά σιγά τα παιδιά άρχισαν να επιστρέφουν.
"Al πως πηγές;" ακούω την Tris και γύρισα να παρακολουθήσω την συζήτηση μας.
"Φθηνά την γλύτωσα." λέει ενώ κάθεται δίπλα μου.
"Συγχαρητήρια." του λέω και του δίνω το χέρι μου.
Ήταν πραγματικά πολύ καλό παιδί και τον συμπαθούσα.
"Και σε εσένα!" απαντάει και μου ανταποδίδει την χειραψία χαμογελώντας.
Κοίταξα απέναντι στο τραπέζι των αρχηγών και είδα τον Eric να μου χαμογελάει. Χαμογέλασα και εγώ. Εκείνη την στιγμή ο Four ήρθε και έκατσε μαζί μας.
"Συγχαρητήρια και στους 30." λέει αφού όλοι κάνουμε ησυχία. "Ελπίζω να το χαρείτε σήμερα γιατί από αύριο σάς περιμένουν δύσκολα. Στο τέλος της δεύτερης φάσης μόνο 25 θα καταφέρουν να γίνουν και επίσημα πια μέλη της γενναιότητας." συνεχίζει και μετά σηκώνεται και φεύγει.
"Πάμε πάλι από την αρχή." ακούω τον Al δίπλα μου να λέει και δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο παρά να χαμογελάσω.
Μετά το πρωινό αποφασίσαμε με τα παιδιά να πάμε μια βόλτα στην Tori να δούμε τα καινούρια σχέδια για τατουάζ.
Η Tori ήταν απασχολημένη με έναν πελάτη οπότε αρχίσαμε να χαζεύουμε τα σχέδια στους τοίχους. Η αλήθεια είναι ότι υπήρχαν μερικά που ήταν πραγματικά ωραία και μου άρεσαν, αλλά δεν ήθελα ακόμα να κάνω άλλο.
"Tori... Αφήνω ένα σχέδιο πάνω στο πάγκο. Θα περάσω αργότερα να το κάνω που θα έχεις ξεμπερδέψει." φωνάζει ο Jeffrey πριν φύγουμε.
"Θα στο φυλάξω εγώ. Έλα οπότε θες Jeffrey." του απαντάει η Tori.
"Τα λέμε τότε." λέει ο Jeffrey και φεύγουμε.
Επιστρέφουμε στο εκπαιδευτικό κέντρο και καθόμαστε στο χάσμα με τα πόδια μας να κρέμονται στο κενό.
"Είμαι πολύ χαρούμενος που και οι 5 βρεθήκαμε στην τελική δεκάδα." λέει ο Jeffrey.
"Ναι, ειδικά άμα σκεφτείς από που ξεκινήσαμε."του απαντάει η Maggie. "Ειδικά εσύ." προσθέτει.
Ο Jeffrey γελάει με την ψυχή του.
"Πότε δεν θα ξεχάσω εκείνες τις μέρες." απαντάει αφού ηρεμήσει λίγο. "Αυτές ήταν που με δίδαξαν να μην τα παρατάω και να έχω πίστη στις δυνατότητες μου."
"Αυτό ήταν το μάθημα όλων μας Jeffrey." απαντάω εγώ. "Αυτές οι δύο εβδομάδες ήταν ένα βασανιστήριο, αλλά είδατε τι καταφέραμε;"
"Γεια σας παιδιά!" ακούστηκε η φωνή του Peter από πίσω μας.
"Γεια σου Peter θέλεις να κάτσεις μαζί μας;" ρωτήσε η Maggie με ένα ψεύτικο χαμόγελο.
Κανένας μας δεν τον πήγαινε ήταν πολύ σαρκαστικός και τα σχόλια του σχεδόν πάντα ήταν κακόβουλα.
"Όχι ήρθα μόνο να ενημερώσω το Jeffrey ότι η Tori έχει ελεύθερο χρόνο τώρα; Ξέρετε για το τατουάζ που της ζήτησε." είπε και έφυγε.
"Λοιπόν εγώ την κάνω τότε." είπε ο Jeffrey και σηκώθηκε. "Θα τα πούμε στο μεσημεριανό."
Η Maggie και ο Alex σηκώθηκαν και αυτοί.
"Εσείς που πάτε;" ρωτήσα καχύποπτη.
"Εμμμ.... Έχουμε κάτι να κάνουμε...." λέει η Maggie και εγώ χαμογελάω.
"Φαίνεται πως μείναμε οι δυο μας." λέει ο Matt και κοιτάει το κενό κάτω από τα πόδια μας.
"Χευ..." ακούγεται η φωνή της Tris από πίσω μας.
"Θέλετε να έρθετε μαζί μας;" ρωτάει ο Will. "Δεν πάμε κάπου συγκεκριμένα απλά κάνουμε βόλτες."
"Ναι γιατί όχι." απάντησα και οι δύο μας σηκωθήκαμε.
Μαζί με τα παιδιά κατεβήκαμε μερικούς ορόφους υπόγεια και βρεθήκαμε μπροστά σε μία κόκκινη μεγάλη πόρτα.
"Τι στο καλό θέλει αυτή εδώ;" ρωτήσε ο Will και όλοι κοιτάξαμε προς την κατεύθυνση που αυτός κοιτούσε.
Μία γυναίκα γύρω στα 45 με κοντά ξανθά μαλλιά και ντυμένη στα μπλε. Η Jeanine Matthews. Η αρχηγός της πολυμάθειας, είχε ήδη αρχίσει να έρχεται προς το μέρος μας.
"Η κόρη του Prior." είπε κοιτώντας την Tris. "Beatrice σωστά;" ρώτησε αμέσως.
"Σκέτο Tris πλέον." απάντησε αυτή.
"Μ'αρέσει." είπε και αφού τους κοίταξε όλους έναν έναν το βλέμμα της σταμάτησε σε εμένα.
Της χαμογέλασα ψεύτικα και αυτή ανταπέδωσε με το ίδιο ψεύτικο χαμόγελο.
"Και εσύ είσαι;" ρωτήσε ψυχρά.
"Jessica Anderson. Τώρα απλά Jess." λέω όσο πιο απλά μπορώ, ώστε να κρύψω την απέχθεια μου για αυτήν.
"Ή αλλιώς η κοπέλα που κέρδισε την πρωτιά, στην πρώτη φάση, με μεγάλη διαφορά από τους υπόλοιπους." λέει ο Al και του χαμογελάω.
"Anderson, Anderson;" λέει η Jeanine. "Αα ναι, θυμάμαι. Πρώην ομόνοια, σωστά;"
"Ναι." απαντάω αμέσως.
"Συγχαρητήρια, λοιπόν για την θέση σου. Σίγουρα θα φανείς χρήσιμη στην γενναιότητα." απαντάει και απομακρύνετε.
Αφού κοιτάξαμε την κόκκινη πόρτα που έκλεισε για λίγο συνεχίσαμε το δρόμο μας. Αφού η ώρα ήταν σχεδόν μια και μισή το μεσημέρι, αποφασίσαμε να ανέβουμε στην τραπεζαρία.
Μπαίνοντας βλέπω τον Eric να κάθεται στο τραπέζι των αρχηγών μόνος του. Γυρνάει και με κοιτάει.
"Μετά θέλω να σου μιλήσω." σχηματίζω τις λέξεις με τα χείλη μου.
Κουνάει το κεφάλι του καταφατικά και γυρνάει το βλέμμα του άλλου. Κάθομαι δίπλα στον Will και τον Matt. O Al κάθεται απέναντι μου και η Tris με την Cristina δίπλα του.
"Τι να ήθελε η Jeanine εδω;" ξεκίνησε την συζήτηση ο Al.
"Όσο ήμουν ακόμα στην πολυμάθεια άκουσα πως κυνηγάνε αποκλείσεις." είπε ο Will.
Στο άκουσμα αυτής της λέξης η Tris έχασε το χρώμα της. Την κοίταξα συμπονετικά.
"Δεν είναι ώρα να συζητήσουμε γι'αυτό." είπα αμέσως. "Η τραπεζαρία είναι γεμάτη και πολλά αυτιά μπορεί να μας ακούσουν."
"Έχεις δίκιο." απάντησε ο Al και οι υπόλοιποι συμφώνησαν.
"Γεια σας παιδιά." είπε ο Jeffrey και μαζί με τον Alex και την Maggie έκατσαν στο τραπέζι.
"Γεια." είπα. "Πώς περάσατε εσείς;" ρωτήσα και έδειξα τους δύο φίλους μου που είχαν φύγει μαζί.
"Καλά..." απάντησε ο Alex και πέρασε τα δάχτυλα του ανάμεσα σ'αυτά της Maggie.
Χαμογέλασα και συνέχισα να τρώω το φαγητό μου. Μετά από λίγο ο Eric πέρασε από πίσω μου.
"Σε περιμένω στο γραφείο μου." τον άκουσα να μουρμουρίζει.
Αφού πέρασαν 10 λεπτά από την ώρα που αυτός έφυγε σηκώθηκα και σκούντηξα τον Matt.
"Θα έρθεις λίγο μαζί μου;" τον ρωτάω και εκείνος σηκώνεται.
"Παιδιά θα τα πούμε αργότερα." λέει και φεύγουμε μαζί από την τραπεζαρία. "Έγινε κάτι;" με ρωτάει καθώς ανεβαίνουμε προς το γραφείο του Eric.
"Πρέπει να ενημερώσουμε τον Eric για την επίσκεψη της Jeanine νομίζω. Δεν θυμάσαι το σχέδιο; Όποιος μαθαίνει το οτιδήποτε θα πρέπει να ενημερώνει και τους υπόλοιπους."
"Κατάλαβα." λέει και χτυπάει την πόρτα του γραφείου, του Eric.
"Περάστε." ακούγεται η βραχνή δυνατή φωνή του.
Ο Matt ανοίγει την πόρτα και προχωράει μέσα. Εγώ κλείνω την πόρτα πίσω μου και κάθομαι στην άκρη του γραφείου τοθ Eric, αφού ο Matt είχε πιάσει την καρέκλα.
Ο Eric ξαφνιάζεται που μας βλέπει και τους δύο και σηκώνει το φρύδι του.
"Λοιπόν..." λέει και μας κοιτάει αινιγματικά.
"Σκεφτήκαμε πως θα ήθελες να ξέρεις ότι η Jeanine Matthews είναι εδώ." είπε ο Matt αλλά αμέσως το μετάνιωσε γιατί το πρόσωπο του Eric σκοτείνιασε και η έκφραση του σκλήρυνε.
"Τι εννοείς είναι εδώ; Που είναι; Την είδατε;" ρωτήσε αμέσως.
Πήγα κοντά του και του χάιδεψα συμπονετικά το πρόσωπο. Η έκφραση του μαλάκωσε ξανά.
"Ναι την είδαμε."του απάντησα γλυκά. "Μάλιστα μου έδωσε και συγχαρητήρια για την πρωτιά μου." συνεχίζω ειρωνικά.
"Είναι κάτω στα υπόγεια σε μια κόκκινη πόρτα." συμπληρώνει ο Matt.
"Τι να θέλει στο κέντρο ελέγχου της γενναιότητας;" αναρωτιέται ο Eric.
"Κέντρο ελέγχου είπες; Τώρα ναι. Βγάζει νόημα." λέω αμέσως.
Τόσο ο Matt οδό και ο Eric με κοιτάνε μπερδεμένοι.
"Θέλεις να μας εξηγήσεις;" με ρωτάει γλυκά ο Eric.
"Ναι φυσικά. Θυμάστε αυτά που ειπώθηκαν τρεις μέρες πριν για τον όρο που προσπαθεί να δημιουργήσει. Γι'αυτό βρίσκεται εδώ. Χρειάζεται τον όρο που χρησιμοποιείται εσείς στις προσομοιώσεις..." ξεκίνησα να λέω.
"Να τον κάνει τι;" ρώτησε αμέσως ο Matt.
"Χρειάζεται κάτι που να αναστέλλει προσωρινά τις λειτουργίες του εγκεφάλου, ώστε να μπορούν να τους ελέγξουν χωρίς δυσκολία." απάντησε ο Eric που είχε αρχίσει να καταλαβαίνει. "Λοιπόν, φεύγω πάω να μάθω λεπτομέρειες. Ενημερώστε τους υπόλοιπους. Και θα σας πω περισσότερα αύριο μετά την προσομοίωση. Θα μαζευτούμε όλοι εδώ." πρόσθεσε.
Βγήκαμε από το γραφείο του Eric και τρέξαμε για να βρούμε τους υπόλοιπους και να τους τα πούμε....
Τέλος κεφαλαίου.
Τι πιστεύετε ότι θα γίνει στην συνέχεια;