Σήμερα η μέρα μας ήταν κενή. Αυτό βέβαια είναι πολύ καλό γιατί γλυτώσαμε το βασανιστικό ξύπνημα του Four, με τις κατσαρόλες πάνω από το κεφάλι μας.
Αποφάσισα να μην φορέσω το τζιν μου γιατί μάλλον θα κάνω το τατουάζ στην γάμπα μου οπότε φόρεσα ένα αρκετά κοντό σορτσάκι. Από πάνω έβαλα το μαύρο crop φούτερ και τα μαύρα αθλητικά παπούτσια μου.
Είχαμε και το δικαίωμα να φορέσουμε ότι θέλουμε, αφού δεν είχαμε προπόνηση. Ανεβήκαμε πάνω στην καφετέρια και καθίσαμε σε ένα τραπέζι.
Έριξα μια ματιά γύρω μου και είδα τον Eric λίγο πιο πέρα να με κοιτάει. Χαμογελάω και επιστρέφω το βλέμμα στο πιάτο μου. Η Maggie με κοίταξε και γέλασε.
Ο Eric έκατσε ένα τραπέζι δίπλα μας και με κοίταζε. Τον κοίταξα και του έκανα νόημα ότι μας βλέπουν. Αμέσως έστρεψε το βλέμμα του άλλου.
"Τι τρέχει με εσένα και τον Eric;" με ρώτησε ο Matt που καθόταν απέναντι μου.
"Τίποτα." λέω και κοιτάω το πιάτο με το φαγητό μου.
"Αν με το τίποτα εννοείς ότι σου αρέσει, τότε το δέχομαι." λέει και με κοιτάει με νόημα.
"Δεν μου αρέσει ο Eric." λέω λίγο πιο δυνατά από ότι έπρεπε.
"Προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό ή εμάς;" ρωτάει ο Alex αυτή την φορά.
"Και τα δύο." απάντησα και με κοίταξαν και οι 4 συμπονετικά.
"Λοιπόν πάμε; Έχουμε και κάτι τατουάζ να κάνουμε." είπε η Maggie.
"Πάμε!" είπε ο Jeffrey και σηκωθήκαμε.
Πήγα να προχωρήσω άλλα ο Eric μου έπιασε το χέρι.
"Δεν με πείθεις." λέει και αφήνει το χέρι μου καθώς μπαίνουν στην καφετέρια μερικοί από τους υπόλοιπους αρχηγούς.
Τρέχω στην έξοδο για να προλάβω τα παιδιά.
"Τι σου είπε;" με ρώτησε η Maggie
"Ότι δεν τον πειθώ. Προχωρήστε. Δεν θέλω να το συζητήσω." είπα
Κατεβήκαμε στην είσοδο και βγήκαμε έξω. Περπατήσαμε λίγο και στρίψαμε στην γωνία. Ακριβώς απέναντι μας ήταν το μαγαζί.
Μπήκαμε μέσα και ήταν πολύ ωραίο. Ήταν σε αποχρώσεις του μαύρου και του κόκκινου και οι τοίχοι ήταν γεμάτοι με σχέδια. Έριξα μια ματιά και βρήκα πολλά που μου άρεσαν.
Αποφάσισα ότι θα κάνω δυο. Ένα που ήθελα καιρό τώρα στην γάμπα και ένα μικρό στον καρπό ή στον λαιμό. Θα δω.
Στο πόδι έκανα ένα λύκο που ο μίσος ήταν καλυμμένος με λουλούδια. Και στο χέρι έκανα το σήμα της γενναιότητας και έγραψα: Dountless never give up. Be brave.
Αφου τελείωσα εγώ μπήκαν και οι υπόλοιποι. Η Maggie εκανε περίπου το ίδιο με εμένα αλλά έγραψε μόνο: Be brave.
Ο Jeffrey επέλεξε να κάνει ένα από τα Indonesian tattoo όπως τα ονόμασαν. Ξέρετε αυτά που είναι σαν βραχιόλια και έκανε το ίδιο και στα δύο του χέρια. Τέλος ο Alex επέλεξε να κάνει έναν αετό και ο Matt έναν δράκο.
Η Tori μας είπε πως να τα φροντίζουμε για τον επόμενο ένα μήνα και μετά μας άφησε να φύγουμε. Επιστρέψαμε στο σπίτι, έτσι το αποκαλώ πλέον, μια ώρα πριν το μεσημεριανό γεύμα και πήγαμε και κάτσαμε στο δωμάτιο που βρίσκεται το ρίνγκ, πάνω σε ένα στρώμα. Όχι ότι έχουμε και πολλές επιλογές για το που θα κάτσουμε βέβαια.
"Ομολογώ πως αυτές οι ζελατίνες είναι πολύ άβολες." είπε ο Alex που είχε κάνει τον αετό στην πλάτη και η Tori χρησιμοποίησε μισό κιλό ζελατίνα για να τον καλύψει.
"Λογικό μου φαίνεται. Αφού σε έχει τυλίξει ολόκληρο." του απαντάει ο Matt και γελάμε.
"Σκέψου ότι σε 3 ώρες θα τις βγάλεις." του είπε γλυκά η Maggie.
Ο Alex της χαμογέλασε.
"Τρέχει κάτι με εσάς τους δύο;" ρωτήσα εγώ αμέσως.
"Με εμάς;" ρώτησε αμήχανα η Maggie και κοίταξε τον Alex. "Όχι δεν τρέχει τίποτα!"
"Καλά θα κάνουμε ότι σας πιστεύουμε." απάντησε ο Jeffrey στην θέση μου.
Η κεντρική πόρτα ανοίγει και μπαίνει μέσα ο Eric μαζί με τον Four.
"Μήπως να πηγαίνουμε;" με ρωτάει η Maggie.
"Όχι καθίστε δεν ενοχλείτε." απάντησε ο Four καθώς πέρναγαν από πίσω μας.
"Ωραία tattoo Jeffrey." λέει ο Eric κοιτώντας τα χέρια του.
"Ευχαριστώ." απαντάει μπερδεμένος ο Jeffrey.
"Και το δικό σου μου αρέσει πολύ Matt" ξαναλέει ο Eric.
"Και τα δικά σου είναι πολύ ωραία!" απαντάει ο Matt.
Σηκώνω το χέρι μου για να φτιάξω τα μαλλιά μου, αλλά το μετανιώνω γιατί ο Eric βλέπει την ζελατίνη κα κάθεται δίπλα μου.
"Να δω;" με ρωτάει γλυκά.
"Ναι." απαντάω και του δείχνω το χέρι μου.
"Dountless never give up. Be brave." διαβάζει δυνατά και σκάει ένα χαμόγελο.
"Ωραίο." ακούω τον Four να λέει.
"Δικό μου όμως." απαντάει αμέσως ο Eric. "Εγώ το είχα πει αυτό, τότε με την Cris. Μάλλον πρέπει να πάω να ζητήσω συγνώμη εε;"
"Μάλλον." απαντάω αμέσως.
"Έχεις και άλλο;" με ρωτάει για να αλλάξει θέμα συζήτησης.
"Ναι." του απαντάω ξανά και σηκώνομαι.
"Μμμ... Μ' αρέσει." λέει
"Και εμένα." λέω και γελάει.
Όλοι τον κοιτάνε περίεργα. Μάλλον δεν έχουν ξαναδεί τον Eric να γελάει.
"Σε συμπαθώ περισσότερο έτσι." του λέει ο Four.
"Η αλήθεια είναι πως νιώθω και εγώ καλύτερα έτσι." απαντάει ο Eric και γελάμε.
Το καμπανάκι για το μεσημεριανό χτυπάει και σηκώνονται και οι υπόλοιποι. Δίνω από ένα φιλί στο μάγουλο στον Eric και στον Four και ακολουθώ τους υπόλοιπους στην τραπεζαρία.
Ωπ. Ξεκίνησαν και τα τατουάζ. Να ξέρετε θα έχει και άλλα.
Ελπίζω να σας αρέσει το κεφάλαιο.
Τα λέμε στο επόμενο.
Σας έχω και ερώτηση: Τι νομίζετε θα αρχίσει να γίνεται καλός ο Eric;