Alexa released an amused laugh. She couldn't believe what she was seeing now. Her best friends and even some of her relatives were joined together and dancing in an upbeat music. Performing for her.
"Holy cow!" She exclaimed happily.
Her friends from Vermont were also present. Her cousins from her father's side were here too. Sa side ng kanyang ina ay wala siyang pinsan dahil nag-iisang anak lang naman ito. She even saw some of her auncle and aunts--- her father's siblings who lived mostly on the province.
Alexa was impressed. Mukhang pinaghandaan talaga ng mga ito ang gabing iyon.
As the people danced, they made a way for Alexa to follow and the silly woman walked through it. Sa dulo ay naghihintay naman ang mga magulang ng dalaga. Kasama ang dalawang kapatid niya at sari-sariling mga pamilya ng mga ito. Naroon din ang kanyang Lola na nauna nang nakilala ni Aya. Her nieces and nephews were enthusiastically waving at her.
The silly woman was teary-eyed. She was really happy. She did not expect this. Nauna na kasing bumati ang mga ito sa kanya sa pamamagitan ng skype. Ang alam niya ay nasa ibang bansa ang mga ito.
The dance performance came to an end and they all cried a 'happy birthday Alexa!'.
Alexa thanked the crowd and turned towards her parents.
"I thought you're both on a business trip!" Akusa niya sa mga magulang.
"Could we miss our youngest birthday? I think you're underestimating us," Ang mama niya. Yinakap nito ang anak.
"We won't miss it for the world. We just want to make this extra special for you," ang wika naman ng ama na sumali rin sa dalawa.
"Happy birthday, honey. I wish you liked it. I know you're a sucker for surprises," ang wika pa ng ina.
"I don't like it. I love it, Mom," si Alexa.
"Happy birthday, Tita Alexa!"
Napakalas mula sa mga magulang si Alexa nang magsilapitan naman ang mga pamangkin niya.
Limang lahat ang mga ito. Tatlo ay anak ng Kuya TJ niya at dalawa naman sa kanyang Ate Nayumi.
Dinumog pa ng ibang naroon ang may kaarawan. Inulan siya ng pagbati ng malalapit na tao sa kanyang buhay.
Naagaw ang atensyon nila nang magsalita si Quintin na siya ring nagsilbing emcee.
"Ladies and Gentlemen, may I have your attention, please? To my dearest friend Alexa, happy happy birthday! We have prepared a VTR for you. So, watch this..."
A video was shown. Alexa was crying at the end of it.
Came next were her bestfriends carrying a giant cake, singing the happy birthday song.
All the people joined in.
"Go, blow it!" Someone cried.
Alexa was about to do so but remembered something. "Where's Aya?" She asked. Mula kanina nang bigla itong mawala ay hindi pa niya ito nakikita.
"Umuwi na siya," si Cleo ang sumagot, seryoso ang mukha.
Nangunot ang noo ni Alexa.
Siniko ni Maxie si Cleo na siyang katabi nito. "Nagbibiro lang siya, Lex."
Alexa sneered at the annoying friend. Cleo just stucked a tongue at her.
"So, nasaan nga siya?" Ang tanong ng may kaarawan.
"She's waiting up there," Margo pointed on a small hill not too far away from them. A beautifully-decorated kiosk sat up there. Mayroong man-made lake na dadaanan papunta doon at sa gitna nito ay mayroong tulay na kahoy.
"Why she's not joining us?" Litong-tanong ni Alexa.
"She actually requested it," si Quintin.
"Huh?" Hindi pa rin maunawaang tanong ng makulit na babae.
"Para daw makapag-focus ka sa 'min..." Quintin added. "That's where your date was supposed to be, anyway."
"Just go and fetch her, hun..." anang Ate Nayumi ni Alexa.
"Yeah. We're dying to meet the only woman who finally managed to catch my little sister's heart," wika naman ng kuya niya.
Unlike Alexa, ay hindi maikakaila ang dugong Chinese ng mga ito. Parehong singkit na singkit ang mga mata ng mga kapatid niya kagaya ng kanyang ina.
Meanwhile...
Aya was hearing all the noise from below, and she could see a glimpse of what was happening. Alexa seemed to be well-loved by a lot of people and she was happy for her girlfriend. She wanted to join, but she was having an anxiety in meeting Alexa's family, especially the silly woman's parents.
Her thoughts were cut-off when she saw Alexa approaching the kiosk.
"Hey there, gorgeous..." the silly woman greeted when she made it to the kiosk.
Aya was flattered by the endearment. "Hey... birthday girl," she greeted back.
Alexa crossed her arm while leaning on the entrance. "So, kasabwat ka din pala nila ha?"
"Apparently..." kibit-balikat na tugon ni Aya.
Alexa sat beside her girlfriend. She held Aya's hand. "Dang... I thought you didn't know. But I missed you there. Dapat ay nando'n ka. I want to share this special moment with the most special girl in my life."
Aya smiled at the silly woman's word.
"Marami kasi akong kaagaw ng atensyon mo doon eh..." biro ng designer.
"Aw... huwag kang mag-alala. I can give you my undivided attention after this. And since you haven't given a gift yet... I'll consider that as a gift," Alexa said and winked.
Natawa ng bahagya si Aya. "Biro lang... Ayoko lang maka-distract sa'yo. Ayoko rin namang kunin lahat ng atensyon mo. Maraming taong nagmamahal sa'yo na nangangailangan din no'n. Nakita mo naman 'yong effort nila 'di ba?" tugon ni Aya.
"Hmm... but this night won't be complete without you. And besides... I want you to meet my parents. So, come on," ani Alexa at inalalayan na ang kasintahan patayo.
The silly woman clasped their hands.
"Ready?" Ang tanong pa.
"As long as you're with me," tugon naman ni Aya.
They descended from the hill and towards the waiting crowd. The birthday cake was yet to be blown.
Kinuha ni Alexa mula kay Quintin ang microphone at nagsalita, "hey, guys... ipinakikilala ko nga pala sa inyo ang babaeng nagpapatibok ng aking puso," aniyang tumingin kay Aya na pulang-pula naman ang mukha "her name is Aya."
Ikinapit ni Aya ang libreng kamay sa braso ng kasintahan at bumulong sa tainga nito, "please stop it... nakakahiya."
"There's nothing to be shy about, love," ganting-bulong ni Alexa. She turned at the crowd again. "This night, you have expressed your tremendous love for me, and I hope that you love my girlfriend just as much. I'd like to thank everyone for all your efforts in making this night special. I truly appreciate it and you made me feel really happy and loved. Hindi ko talaga inaasahan na gagawin niyo 'to. I won't forget this night. And I love you all so much. Thank you!"
Everyone clapped and cheered happily.
Ibinigay na muli ni Alexa kay Quintin ang mikropono at lumapit na sa higanteng cake na kasingdami yata ng edad niya ang nakasinding ilaw.
"Do I really have to blow all of this?" She asked no one in particular.
Nagsitawanan naman ang mga tao.
"Help me?" Tuon ng may kaarawan sa kasintahan na kahawak-kamay pa rin.
"Make a wish first," Aya answered.
Alexa did so and closed her eyes. And together with Aya, she blew all the candles.
The silly woman then tugged her girlfriend towards her family. She turned at her parents. "Ma, Pa... I'd like to formally introduced to you my girlfriend... This is Aya," she talked proudly, then turned at her girlfriend "Aya, these are my parents--- Theodore and Daniella Lim."
Aya blinked. Nasa harapan niya ngayon ang dalawa sa mga pinaka-prominente at pinakamayamang tao sa buong Pilipinas. Noon ay ayaw pa niyang maniwala na sila nga ang mga magulang ni Alexa, pero ngayon ay nasa harapan na niya ang mga ito.
Ang mama ni Alexa ay matamang nakatingin kay Aya. Matangkad ito sa karaniwang Chinese at mababakas ang makapangyarihang aura sa paligid nito. She looked rather young than her age. Ang alam ni Aya ay fourty-eight na ito, pero maganda pa rin ito at slim ang pangangatawan. Tama ang sinabi ni Ivy, ang layo nga ng itsura nito kay Alexa.
Aya couldn't help to be intimidated with Alexa's mother.
"Ikaw pala si Aya," Daniella said.
Nagulat si Aya sa tatas ng pagtatagalog nito. Ang akala niya ay mag-c-chinese ito.
Alexa's mother extended her hand for Aya to take. "Masaya akong makilala ka," anito.
Aya was hesitant for a moment before taking the lady's hand. "Maraming salamat po. Natutuwa rin po akong makilala kayo." Aya tried to keep a straight face. She was really nervous.
Hindi agad binitawan ni Daniella ang kamay ng designer. Parang naulit ang eksena noong unang pagkakamay nila ni Alexa.
Aya got slightly uncomfortable. Tila ba nanunukat ang tingin ng ina ng kasintahan. But there was softness on those dinky little eyes. Daniella seemed to be a loving mother, Aya could see that much. At sa mga mata ng ginang ay tila ba may mensahe itong nais iparating sa kanya.
The trance was broken when Alexa's father, Theodore Madrigal, cleared his throat.
"Mahal... huwag mo namang takutin ang mamanugangin natin. Sige ka, baka tumakbo siyang palayo," pagbibiro nito.
Napatingin sina Aya rito. Binitawan na rin ng ina ni Alexa ang kamay ng designer.
"I'm not trying to scare her," wika naman ni Daniella sabay siko sa asawa.
Natawa naman ang ama naman ng kasintahan at siya namang siyang kumuha ng kamay ni Aya.
"Welcome to the family, hija. Sana'y maging palagay ang loob mo sa amin at ituring mo na kaming pangalawang pamilya mo," bahagyang inilapit ng matanda sa tainga ng dalaga ang bibig at sa mababang tono, "my wife, she just look scary, but don't believe it. She's actually a sweetheart and soft like a baby," ika nito.
Nang sandaling iyon ay si Daniella naman ang tumikhim.
Agad namang lumayo si Theodore at binitawan na ang kamay ng dalaga. Ngumiti sa asawang matalim na nakatingin sa kanya.
Aya couldn't help but chuckle. Ngayo'y alam na niya kung kanino nagmana ng kakuwelahan ang kanyang girlfriend. At kagaya ng ugali ay halos nakuha rin lahat ng kasintahan ang physical features mula sa ama. Mas matangkad rin ng bahagya si Daniella rito.
Sunod na ipinakilala ni Alexa ay ang mga kapatid kasama ng mga pamilya ng mga ito.
"You good?" Tanong ni Alexa sa kasintahan mula sa pagkakayakap sa likod nito.
Matapos ang ilang sandali ay humiwalay muna sila mula sa pagtitipon. They were back at the kiosk, watching the crowd below.
"Oo naman... nakakapagod nga lang," ani Aya. Sa dami ba naman ng ipinakilala ni Alexa sa kanya. "Masuwerte ka dahil maraming taong nagmamahal sa'yo."
"Mas masuwerte ako dahil minahal mo 'ko," wika naman ng makulit na babae.
Nilinga ni Aya ang kasintahan."Suwerte mo talaga... pero, napakasuwerte ko rin naman dahil minahal mo rin ako. Sabi pa naman nila... ako daw ang unang nakabihag ng pihikan mong puso. It's an honor to have your love," aniya.
Humigpit ang pagkakayakap ni Alexa sa kasintahan. "Ikaw naman... masyado mo akong pinapakilig."
"Bakit ayaw mo ba?" Birong-tanong ng designer.
"Gusto! Siyempre gustong-gusto," ang agad na sagot naman ni Alexa.
'Sana lang pag-ingatan mo ang puso ko, dahil ayoko nang mamatay sa pangalawang pagkakataon,' lihim na sabi sa isipan ng makulit na babae.
Hinigpitan pa niya ang pagkakayakap sa kasintahan, umaasang sana'y huwag nang matapos ang sandaling iyon.
----
"Come on, sis... seriously, come home already. Kahit sa birthday ko man lang. Won't you reconsider? It's the most special day of my life, and I missed my little sister. Sige na..."
Yuna sighed. It's not the first time that Jethro, her third brother, had called her. Jethro was the closest to Yuna among her three brothers.
"I told you I can't. I don't want to see our parent's faces. At baka nakakalimutan mo... they already disowned me. Ayoko nang tumapak pa sa pamamahay na 'yan, matapos ang lahat ng ginawa nila sa'kin," the redhead answered in great distaste.
Matapos ang nangyari sa kanila ni Aya ay hindi pa niya muling nakakaharap ang mga magulang. Pinangatawanan na talaga ng mga ito ang pagtakwil sa kanya at hindi na rin siya nag-aksaya ng oras na makipag-ayos sa mga ito.
"Sis... matagal na 'yon. At 'di ba wala na naman kayo no'ng Aya at si Michael na ang kasintahan mo ngayon? And besides... Mom and Dad doesn't bother you anymore. In fact, they even said that you can come back anytime if you want," Jethro persuaded.
Yuna snorted at what her brother had said. "Alam mo, 'yon nga ang nakakainis... pinabayaan nila ako na parang hindi nila anak. They didn't even tried to communicate with me. At pagkatapos nila akong itakwil, sasabihin nila na puwede na akong bumalik dahil si Mike na ang boyfriend ko ngayon? Paano pala kung hindi? Itatakwil din nila ako ulit? I don't need them anyway, so why should I come back? And you should really stop trying to bring us together. Aren't you tired, Jeth? Those two so-called parents we have have not been real mother and father to us. They're just mere instruments to bring us to this world and nothing else," she said with full of resentment.
Jethro had always been the good brother and good son. Despite having overbearing and neglectful parents, Jethro had always been understanding and obedient. He would always pull something to try to get his family closer but to no avail.
"Ouch, sis... gano'n na ba talaga kalaki ang galit mo sa kanila? Look... why don't you try to understand them? Try to put on their shoes and see things from their perspective. Maybe you'll get it," anang kapatid.
"Do you think I didn't? I tried. For a long time, I did. But I'm fed up. They even disowned me for being gay. And guess what... I still am. That's what I realized. Even if I chose Mike, I'm fucking gay, Jeth. So, there's no way I'm coming back there. Not because I can't fucking fix my gayness, but because they can't fucking fix their crooked minds. And they never will. Kaya lang nila nilubayan ang pakikialam sa buhay ko dahil kay Mike."
Ayaw pa ring magpatinag ni Yuna. Napakalaki ng sama ng loob niya sa mga magulang. Hindi niya alam kung makakaya pa niyang patawarin ang mga ito.
Mula sa kabilang linya ay nanlumo naman ang kapatid niya.
"All right. I won't bug you anymore about our parents. But please... just be present on my birthday. That's all I'm asking," pakiusap pa nito.
Biglang na-guilty si Yuna. Kauuwi lang din kasi ng kapatid niya mula sa New York, kung saan mina-manage naman nito ang naiwan doong negosyo. They rarely see each other and now, she couldn't even come to his birthday. Bakit naman kasi kailangang pang sa mansyon nila ang venue?
"I don't know, Jeth. I'll think about it, but I can't promise you anything," the redhead said in a softer tone.
"Allright," Jethro stated in withdrawal.
"Hey... we can still always see each other. I'll visit you in New York if I had the chance," ang wika ni Yuna upang mapalubag ang loob ng kapatid.
"Yeah, sure," ang sagot na lang nito, bakas ang pagkadismaya sa bosess.
Napilitan pa ring dumalo si Yuna sa kaarawan ng kanyang kapatid. Napagpasyahan niyang pagbigyan na ito. Pagkatapos kasi ng okasyon ay babalik na muli ito ng New York at hindi sigurado kung kailan ito muling makakabalik.
Ginanap ang selebrasyon sa mansyon ng mga Smith, ang bahay na kinalakhan ni Yuna. Mula sa kanyang kotse ay naglakad na siyang papasok. May dalawang guwardiyang nagbabantay sa bungad ng pintuan.
Kasama ng mga ito ang sekretarya ng kanyang ama na siyang nagbe-beripika ng mga taong pumapasok. Nang makita siya nito ay agad na bumulong sa guard na katabi nito, marahil upang sabihin kung sino siya.
"Good evening, Ms. Smith," ang bati sa kanya ng guwardiya.
Tinanguan ito ni Yuna, pati na ang sekretaryang nakangiti at bahagyang yumukod sa kanya.
Nagtuloy na ang dalaga sa loob.
Habang naglalakad sa entrada ng mansyon ay hindi maiwasang magbalik-tanaw ni Yuna. Magkahalong lungkot at saya ang nararamdaman niya sa muling pag-apak sa bahay na naging saksi ng kabataan niya. Higit kaninuman ay mas na-missed niya ang kanilang mga kasambahay at mga yaya nila noon na siyang nag-alaga at kasa-kasama nila nang mga panahong iyon. Mas itinuring din niyang kapamilya ang mga ito. Bagamat likas na ang katarayan sa kanya ay marunong din naman siyang magpahalaga sa mga taong naging sandalan at mga kaibigan na rin niya.
Imbes na dumeretso ng bulwagan kung saan ginaganap ang selebrasyon ay tinahak ni Yuna ang direksyon ng kusina at maid's quarters.
"Little Yuna!"
Hindi pa man siya nakakarating doon ay may sumalubong na sa kanya.
Si Mariz, isa sa mga pinakamatagal na maid ng mansyon. Nasa kuwarenta na ito at bata pa lamang nang magsimulang magtrabaho sa kanila.
Little Yuna. Hanggang ngayon ay ganoon pa rin ang tawag ng mga ito sa kanya.
Nakangiting yinakap ni Yuna ang kasambahay. "Kumusta na, Ate Mariz. It's been a long time."
Bakas ang galak sa mukha ni Mariz. "Ayos lang naman ako. Ikaw ba, ha? Alam mo bang alalang-alala kami sa'yo. Ni hindi ka man lang tumawag para malaman namin ang kalagayan mo. Bata ka! Kinalimutan mo na yata kami," halos mangiyak-ngiyak ito nang matapos sa pagsasalita.
"Ano ka ba, Ate... magagawa ko ba naman kayong kalimutan? Hindi ba nga't pinagbawalan na kayo ni Daddy na huwag na huwag akong kausapin. Ayoko lang na pati kayo ay madamay sa galit niya. Alam ko kung gaano ka-importante para sa inyo ang mga trabaho niyo. I couldn't bear to see you suffer because of me. Hindi na baleng ako. Pero nakabangon na naman ho ako, Ate. Maayos na ho ako ngayon," tugon ni Yuna habang hawak pa rin sa bisig ang butihing kasambahay.
"Kahit pa ba! Sana'y tumawag ka man lang sa amin," ani Mariz na pinahid ang namuong luha sa mata "naku, sumama ka na nga lang muna sa akin at paniguradong matutuwa si Nana Razon kapag nakita ka. Masamang-masama ang loob no'n sa'yo, alam mo ba. Ilang buwan ka ba namang walang paramdam sa amin," ang wika pa habang akay na ang dalaga papuntang kusina.
Si Nana Razon ang mayordoma ng mansyon at siya ring punong-tagapangalaga sa kanilang apat na magkakapatid. At sa lahat ng mga batang Smith ay si Yuna ang pinakamalapit sa matanda.
Abalang-abala ang lahat pagpasok nila ng kusina. Isang may katabaang babae na puting-puti na ang buhok ang siyang nagmamando sa mga gawain. Halos nasa dalawampu ang mga katulong at may kanya-kanyang nakatokang trabaho. May apat na chef na siyang namamahala naman sa pagluluto. Sa kabilang entrada ng kusina ay labas-masok naman ang mga tagasilbing waiter at waitresses. Sa kabilang bahagi niyon ay ang bulwagan.
Maihahalintulad ang kanilang kusina sa kusina ng isang five-star restaurant, sa laki at lawak nito.
May isang katulong na nakapansin sa pagpasok nina Yuna at Mariz. Mukhang nagulat ito nang makita ang dalagang Smith. Isa rin ito sa malalapit dito, si Yolly. Magsasalita na sana ito nang senyasan ni Mariz na huwag mag-ingay.
Dahan-dahang lumapit si Yuna sa nakatalikod na mayordoma. Nang makalapit ay yinakap niya ito mula sa likod.
"Hi, Nana," ang bati ng dalaga.
Bahagyang nagitla ang matanda dahil doon. At anong galak ng mukha nito nang masilayan ang paboritong alaga. "My little Yuna!"
Agad nitong yinakap nang mahigpit ang dalaga na ginantihan naman ng huli.
Pati ang ibang naroroon ay naagaw rin ang atensyon patungo sa bagong dating.
"Ang mahal kong anak... ano nang nangyari sa'yo, ha?" Naluluhang sambit ni Nana Razon.
Pagkatapos ng emosyonal at masayang reunion ni Yuna sa itinuturing niyang tunay na pamilya ay nagpaalam na siya sa mga ito upang batiin naman ang kanyang kapatid na may kaarawan.
"I thought you wouldn't show up!" Masayang wika ni Jethro na yinakap ang kapatid. "Thank you so much for coming, sis. This is the best birthday gift you've given to me."
Umingos si Yuna sa kapatid, "baka kasi mamaya ay tumalon ka pa sa eroplano habang pabalik ng New York, nang dahil sa labis na pagtatampo mo sa'kin," aniya sabay ikot ng mata.
May pagka-matampuhin kasi talaga ang kapatid niyang ito.
Natawa naman si Jethro. "Nah. Me being gone would break a lot of girl's heart. I wouldn't even dare," biro ng binata.
Sa lahat ng mga kapatid ni Yuna ay ito na lang kasi ang walang asawa. Nasa thirty-four na ito pero nag-i-enjoy pa rin sa pagiging buhay-binata.
"Whatever," irap ni Yuna sa kapatid. Totoo namang magandang lalaki ito at maraming babaeng naghahabol. "Anyway... I won't be long," aniyang iginala ang paningin sa paligid.
Marami na ang tao sa bulwagan. Karamihan ay mga kaibigan ng mga magulang at kasosyo sa kanilang negosyo.
"I just came to greet you personally and give you this," iniabot ni Yuna ang maliit na kahon ng regalo sa kapatid.
"Whoah. Aalis ka na agad? Kadarating mo lang ah," dismayadong turan ni Jethro.
Yuna released a sigh. "Look. I don't want to put up with our parents. Masisira lang ang mood ko kapag nakita ko sila," she said.
"I think it's too late," ani Jethro na nakatingin sa likod ni Yuna.
Ibrahim and Helena Smith were approaching them.
Napalingon naman si Yuna. The redhead's face contorted in displeasure upon seeing the powerful couple. She scoffed to herself.
"So, our unica hija is back," si Helena. Mukha itong mamahaling manika sa itsura nito.
Yuna's mother was such a pretty face, but to the redhead, calling this woman her mother felt like a vile in her throat. Helena was anything but. She hadn't been a real mother. All she did was reprimand her children for every mistake and punished them when they misbehave.
"Correction, I am not 'back'. I just came here for my brother's birthday. That's all. And I'm leaving, anyway," Yuna said in a not so respectful way. She turned to her brother and kissed him on the cheek. "I have to go," she bid goodbye.
Pinigilan siya ng kapatid. "Hey... please stay for a bit longer. Kahit patapusin mo lang ang pag-blow ng cake, please?" Parang batang pakiusap nito.
"Mukhang marami kang nakuhang masamang pag-uugali sa babaeng iyon."
Yuna snapped her head towards her mother at that. "Excuse me?" Naniningkit ang mga matang turan niya.
"That girl who've caused you to turn your back from your family. What's her name? A---"
"Shut up!" Agad na putol ni Yuna, nangangalit ang bagang. "Don't you dare say her name with your venomous mouth," gigil na saad niya. "You have no right to undermine her, because you do not know nothing about her!" She spat, but remained her tone low.
"At ngayo'y marunong ka na ring sumagot. What a pity. Look at what you had become because of that woman," Yuna's mother continued in dismay.
Pinigilan ni Yuna na umalpas ang galit na nararamdaman at sa halip na sumagot pa sa ina ay bumaling muli sa kapatid na malungkot ang mukha.
"I'm going," she firmly told her brother.
Ngunit hindi pa rin tumigil si Helena.
"Your father had been so lenient with you. If it was only for me, I'd make sure to castigate you and that woman for your abominable act. And thanks to Michael that he saved you from that unjust relationship, or I'll be force to take the matter into my own hand," dagdag pa nito.
What she heard made Yuna saw red. She was furious beyond words. Loathsome. If there was one word to describe Helena Smith, it was that one.
"I hate you!" Yuna hissed low in pure anger.
"That's enough!"
Biglang saway ni Ibrahim na kanina pang tahimik at nakamasid lang. He fixed his eyes on his wife who was about to retort."Stop this instant," he ordered in a commanding tone. Walang nagawa si Helena kundi ang sumunod. Then he turned to Yuna, "and you will stay."
"Wala na kayong karapatang utusan ako," galit na saad ni Yuna, subalit sa mababang tono lamang. Marami nang bisita at ayaw niyang lumikha ng eksena.
"I don't need to. But Michael and his family is here," her father said and gestured towards the door.
Napalingon doon si Yuna. They were indeed here. Si Mike ang naunang lumapit sa kanila. Ang ama't ina nito'y nakikipagkamay pa sa mga kakilala.
Sinalubong ito ni Yuna.
"What are you doing here?" Yuna asked Mike in a low voice. "Didn't I tell you not to come? Gagawin ka lang nilang dahilan para magtagal ako dito."
"Well, they invited us. It would be impolite to refuse my future in-laws, right?" Sabi naman ni Mike.
'Future in-laws?' Yuna's eyebrow irked up at that. Wala pa naman kasi silang napag-uusapang kasal. Hindi na lang siya nagkomento doon.
Si Mike ay lumapit na sa mga magulang ni Yuna at nagbigay-galang sa mga ito.
"Do you know about this?" Akusa ni Yuna sa kapatid nang makalapit siya rito.
Umiling naman si Jethro. "No. I didn't. I swear. I'm sorry, little sis. But isn't it for the better? Makakasama pa kita ng matagal. Come on... lilipad na rin ako papuntang New York bukas," anito.
Hindi pa rin na-appease si Yuna. If anything, having Mike and his family here made her more unsettled. Para bang may kung ano na namang niluluto ang mga magulang niya at hindi niya iyon nagugustuhan iyon.
Maya-maya pa'y lumapit na sa kanila si Mike.
"Hey, man. Happy birthday," bati nito sa kapatid ni Yuna at kinamayan ito. "I'm glad to see you again. It's been so long, huh. Naalala ko mga bata pa tayo no'ng huli tayong magkakasama."
"Oo nga. Thank you for coming, bro," tugon naman ni Jethro.
Halos magka-edaran lang ang mga ito. Si Mike ay thirty-two years-old na. Noon kasi'y nanirahan din sa Pilipinas si Mike at ang ina nito, ngunit nag-migrate din dahil naroon ang ama.
"The next gathering we will be attending would be me and Yuna's wedding," ani Mike na nakangiti.
"Oh. I didn't know you already have plans," komento ni Jethro na bumaling sa kapatid na bakas din ang pagkalito sa mukha.
Lumipad ang tingin ni Yuna sa kasintahan."I don't remember us having that talk."
"Well... doon din naman tayo papunta hindi ba?" Wika naman ni Mike.
Hindi nakasagot si Yuna.