Chapter 1
Third POV
He forgot to get the woman's name in the elevator yesterday.
Halos hindi nakatulog si Leo nang gabing iyon so he called the HR Manager. And finally, he got her name. It's CYNTHIA.
What a beautiful name, huh?
Oh, Cynthia.
"Oh, yeah..." Angelica moaned on top of him. She was riding him like she was riding a horse. Nasa condo niya sila, Angelica's one of his flings.
Kulang na lang ay magbasa sya ng libro habang ginagawa nila iyon. Sobra kasi siyang bored.
"Leo... Bakit ang tahimik mo? Ahhh! Hindi ka ba nag-e-enjoy?" tuloy pa rin ito sa paggalaw.
Naramdaman nyang malapit na sya. Bahagya syang napaangat. "Ahhh! Oh, shit ang sarap! Cynthia! Hmnn..."
PAK!
Angelica slapped him on his face.
"Angelica is my name!" Huminto ang babae sa ibabaw nya.
"Sorry..." alo nya sa babae.
Humalukipkip si Angelica.
Pero paanong nabanggit nya ang pangalan ni Cynthia? Hindi nya pa naman ito nakakasama sa kama. In fact, kahapon nya lang ito na-meet sa elevator.
Ngumiti naman si Angelica at muli na syang itinulak pahiga sa kama. Napaungol na rin sya. Mukha kasi ni Cynthia ang nasa isip nya.
Then his cellphone rang. It was on the bedside table. Kinuha nya while tuloy pa rin ang eksena ni Angelica. Tiningnan niya kung sino ang tumatawag.
It's Hendrick. His uncle na halos ka-edad nya lang.
"What's up? Ahhmn..."
"What are you doing?"
"My evening diet... Do you wanna join? Ahhh!"
"You bastard! Of course not!" Napasigaw ito.
"Just kidding. Any problem? Hmmnn..." Parang nararamdaman nyang malapit na sya.
"It's about Camilla. I need someone to talk to -damn, Leo!" Iritable na ang tono nito. " I'm just gonna drop by at your office tomorrow. Irritating ang orgasm mo, you know that?"
Nawala sya sa sarili. "Oh, shit! Malapit na ko Cynthia, ahhh! Oh-"
PAK!
"Ouch!" Nasampal ulit sya. Bumaling sya sa cellphone. "I'll call you back later, H."
"Wow! That's..." he laughed. "Okay, phone me." Nawala na ito.
"What?! Why?" He looked at Angelica.
Pero tumayo na ito at umalis na sa kanyang harapan, dali itong nagbihis.
"Who's Cynthia?" she asked, angrily.
He shook his head.
"I'm leaving." Nang makatapos ng magbihis si Angelica, agad itong lumabas ng pintuan.
Napabuntong-hininga na lang sya.
Bakit ba ito ang nasa isip nya? Damn. Napasalampak sya sa kama.
Maya-maya'y bumukas muli ang pinto. Si Angelica, nakasimangot ito.
"Really, Leo? Hindi mo man lang ako hahabulin?"
Napayuko na lang sya. "I'm sorry..."
"We're done!" Sabay sara ulit nito ng pinto.
Oh, damn! Ano bang nangyayari sa kanya?
Sex was boring. His flings were boring. Everything's boring. Whew! Sana sumapit na ang kinabukasan. He wanted to see her-
Cynthia.
***
TANGHALI NA nang matapos ang orientation ni Cynthia. Tiningnan nya ang kanyang cellphone na naghihingalo na, naka-ilang missed call na pala ang best friend niyang si Camilla. Ito na lang din ang itinuturing nyang pamilya. Ulila na kasi sya at wala na syang kamag-anak. Pansamantala muna syang nakikituloy sa maliit nitong tirahan.
Nakikitira lamang sya sa mga anak ng umampon sa kanya noong bata pa sya. Eh, kaso pinalayas na sya ng mga ito kahapon. Sanay naman na sya, pinagpapasa-pasahan na lang sya ng mga ito. Simula kasi ng mamatay iyong tinuring nyang ama, at tinuring syang anak, para na syang pusang ligaw na kung saan-saan nakikitira sa mga anak nito.
Tumunog ang tiyan nya.
Nagugutom na kasi sya. Mabuti na nga lang at nakapasa sya dito as encoder sa SAAVEDRA-MONTEMAYOR Company.
Sapat na ang sahod nya rito para mapakain ang sarili. Sa kamalasan, wala pa syang pera na pangsimula.
Dumukot sya sa wallet nya. Nine pesos na lang pera nya. Kulang pa ng piso pamasahe sa jeep. Kapag minamalas nga naman.
Umupo na lang sya sa bakanteng mesa doon. Lilinga-linga sa mga kumakain. Grabe naman kasi ang canteen na iyon, akala mo mamahaling restaurant na.
Mayamaya ay may lumapit sa kanyang waiter. Sosyal, ha? Canteen lang ng kompanya pero may mga waiter- take note, naka-uniform si kuya!
"Mam, menu po."
Kinuha nya ang menu. Pinasadahan nya nang tingin ang listahan. Seventy five ang pinakamura, hotdog at itlog lang iyon with rice and drinks. Kahit ang mga junkfoods, yung tig-se-seven pesos sa tindahan... dito eh, twenty pesos. Muntik nya nang maibato iyong menu sa waiter.
"Ah, waiter, tubig na lang." Sabay abot nya sa waiter ng menu.
Napasimangot naman ang waiter. "Ma'am, twenty pesos po ang water dito. Mineral kasi."
"Okay! Wag na. Makiki-upo na lang ako." Inirapan nya ito.
Napapailing na lang 'yong waiter.
"Wag mong sabihing pati ang upuan dito eh, may bayad?" Napahalukipkip sya.
Iniwanan na sya nito. Ngingisi-ngisi.
Biglang may humawak sa balikat nya. "Cynthia?"
"Ay, palakang bungi!" Gulat na bulalas niya.
Napaatras naman itong lalaking tumawag sa kanya. Pamilyar sa kanya ang mukha nito.
"Sorry. Nagulat yata kita."
Biglang nyang itong naalala. "Ikaw 'yong Mister sa elevator, 'di ba?"
Ngumiti ito. Infairness, ang puti ng ngipin at ang pula ng mga labi. Pati ang itim na itim nitong mga mata ay tila nakangiti sa kanya. Perpekto ang hugis ng mukha ng lalaki, prominente ang panga at makinis ang kutis.
Bakit parang bigla syang kinabahan nang makita ito?
"So nakapasa ka pala."
Naalala niya ang kanyang gutom. Nginitian niya ang lalaki.
Bahagya nyang nahawi ang kanyang buhok, kailangan nyang magpa-cute malay niya bigla siya nitong yayain ng free merienda.
"Oo, sinuwerte lang."
Lumawak ang ngiti ng binata.
"Kumain ka na ba?" Tanong nito.
"Hindi pa nga, eh." Bakit pa siya mag-iinarte, wala pa siyang almusal.
"Kain tayo?" yaya nito sa kanya.
"Sure! Basta libre mo."
"Oh, by the way. I'm Leo." Inilahad nito ang kamay sa kanya.
Hinawakan nya ang kamay nito pero hindi para kamayan, kundi para hilahin paupo sa table. "Kain na tayo, Leo."
Natigagal si Leo sa ka-prangkahan niya.
Tumawag sya ng waiter. Lumapit naman ito agad. Ito rin iyong waiter kanina.
"Iyong menu?" Maangas nyang tanong.
Ewan nya kung bakit bahagyang napayuko itong si Leo nang mapatingin dito yung waiter. Kibit-balikat na lang sya, naka-focus sya sa pagkain.
"Anong order mo?" tanong nya kay Leo.
"Same as your order," sagot nito.
"Okay." Bumaling sya sa waiter. " Pa-order nga nito. Nito at saka nito. Then pa-take out nito. Nito at saka nito. Then WATER ah, pa-order na rin."
Well-sorry na lang kung mauubos niya ang pera nitong si Leo, ito naman ang nagyaya.
Tumango lang yung waiter at tiningnan sya ng masama. Pagkatapos ay umalis na ito.
Nakangiti lang sa kanya si Leo. Parang naaaliw itong pagmasdan sya.
"Bakit, Mister? May problema ba?"
"Natutuwa lang ako sa'yo. Malakas ka palang kumain."
Ang lakas talaga ng dating nito sa kanya. Ang pogi kasi! Artistahin ang Leo na 'to! Machong Mario Maurer! Mga ganern!
Ngumiti siya rito. "Kanina pa kasi ako nagugutom. Eh, wala naman akong pera."
Napapailing na lang ang binata sa kanya. Tila namamangha.
"Alam mo, kung sino man ang CEO ng kompanyang ito..." aniya.
Parang biglang nagka-interest ang lalaki sa iku-kwento nya about the CEO. "What?"
"Ang tanga nya!"
"Huh?"
"Bobo sya!"
"Why?" tanong agad ng guwapong binata nang may pag-aalala.
"Eh, kasi, kaya nga nagtatrabaho tayong mga empleyado nya rito, eh para kumita ng pera, hindi para gumastos sa canteen nya na akala mo'y may ginto ang pagkain sa sobrang mahal. Hindi nya ba naisip yun?"
Napatango na lang ito. Hindi makatingin sa kanya nang deretso.
"Anyway, wag mo na akong gugulatin, ah. Kapag ginugulat kasi ako, kung anu-ano nasasabi ko, hehehe."
Natawa naman ito na parang aliw na aliw sa kanya.
"Ah sya nga pala. Meron pang isa."
"What is it?" tanong agad nito.
Lumabi siya. "Pengeng piso, ah. Kulang kasi ng piso ang pamasahe ko pauwi, eh."
JF