Chapter 4
After what happened earlier, nasa loob na kami ng sasakyan ni Mark. Nasa driver seat si Mark while I'm sitting beside him. Habang naka-upo naman sila kuya at yung girl na kasama niya sa likod. I don't know what to do. I tried my best to explain everything to Kuya James pero hindi siya naniniwala sa'kin. After the scene na nakita niya kaming lumabas sa isang room sa motel ng naka-jogging pants while Mark wearing his jersey shorts.
I can't looked at the side mirror where Kuya James looking at. Pasimple siyang tumitingin sa direksyon ko at tuwing magtatama yung mata namin, umiiwas ako ng tingin. Galit siya based on his facial reaction. Only girl ako sa'min at may tatlo akong kuya na nagwo-work while I'm still studying. Kaya hindi ko sila masisisi na strict sila sa'kin. Si mom nga lang yata ang nakakaalam na boyfriend ko si Mark. As if na real boyfriend. Tsk.
"Paki-hatid kami sa bahay," he said in authority. "You need to explain." Tumingin si Kuya James sa direksyon ko kaya tumalikod ako.
Bakit kasi sa motel pa kami nagpalipas ng ulan? Lalo pa tuloy naghinala si kuya dahil nagpakilala pa si Mark na boyfriend ko. Wait! Ano nga palang ginagawa ni Kuya James at ng girlfriend niya sa motel?
I looked at him. He's not even bothered sa sinabi ni Kuya. He's still driving.
"Ihinto mo sa tabi," he said in low tone. Agad namang ipinark ni Mark yung kotse niya sa gilid ng bahay. Naunang bumaba si kuya at yung girl na kasama niya. Pero bago pa man siya maglakad...
"Sumunod ka at ng boyfriend mo sa loob ng bahay," he said. "Maghanap ka na ng valid reason sa harap nila mom and dad." He said before he left my jaw hanging.
"What should I do?" I whispered.
"Just tell the truth."
He grinned.
"Kasalanan mo 'to, e."
"Why it's always me? Ginusto mong sumama sa'kin." Tumigil siya at kunwari ay nag-iisip. "Kasi crush mo nga pala ko 'di ba?" Taas babang kilay habang sinasabi niya 'yon.
I closed my eyes. Hindi pala siya tulog ng sinabi ko 'yon. This bastard man!
"Are you ready, b-babe?" Tumawa siya.
"Ewan ko sa'yo," I rolled my eyes at him. I watched him open the car door. Lumabas ako ng nakasimangot. Lagi na lang akong napapahamak tuwing kasama ko siya.
"Smile," he said while commanding me to smile.
Ngumiti ako ng pilit.
We walked through our house. Hindi pa man namin nararating ng pinto at nakakapasok ay kumakabog na ang dibdib ko sa takot. Ayan na naman siya sa pagiging clingy niya. Kung saan saan napapadpad ang kamay niya.
"Should I tell them that I stole your first kiss?" he said while grinning. "Or should I tell them that you stole a kiss from your boyfriend in front of my parents?"
I gave him a glare. Subukan niya lang talaga. I closed my fist. He tests my temper.
"Subukan mo!" I exclaimed. "Hindi ako magdadalawang isip to tell your mom and your sister that I'm not your real girlfriend."
He smiled. Ang gwapo ng ngiti niya!
"I will tell my brothers to kick you away. Remember? You kissed me on your car last night."
He smirked. "Tell them that you enjoyed it and you request for more." Sinungaling! Hindi ko ginawa 'yon! Ang kapal ng mukha niya para sabihin 'yon!
"Liar!" He just gave me a glare after what I said.
I can't control my emotion. Kinakabahan ako na parang hihimatayin. Lagot ako nito kila mom, dad at sa tatlo kong kuya. Paniguradong nagsumbong na si Kuya James na nakita niya kaming lumabas sa motel at worst, baka kung ano na yung iniisip nilang ginawa naming dalawa sa loob.
"Shall we come inside?" he placed his hand to open the door knob.
We came inside. Parang may kung anong meron sa loob ng dibdib ko. Anong dapat kong sabihin sa kanila about sa nakita ni kuya? Pagkapasok namin sa loob, hindi ko nakita sila Mom. Nasa sala siguro sila. Hindi nga ko nagkamali dahil nandon yung parents ko at yung mga kuya ko. Nakatingin sila ng masama sa'ming dalawa ni Mark. I held his hand tightly.
He just looked at me, emotionless.
I looked at my parents seating on the sofa. Nakatayo yung tatlo kong kuya sa likod nila mom. Nakatingin sila ng masama kay Mark. Huwag naman sana nilang gulpihin si Mark. Sayang yung gwapo niyang mukha.
They gave us a sharp look as we came closer.
We take a seat as my dad point out his finger to the direction of the chairs. Ipinikit ko ang mata ko. Lord, help us! Kapag tahimik si Dad, isa lang ang ibig sabihin non, he's mad. Tumingin ako sa direksyon ni Mom, I can't sense any mercy on her eyes.
"Rio Crizel Hechanova," Mom said, frowning. Hindi madalas tawagin ni mom yung full name ko unless she's mad at me.
"What is the meaning of this?" panimula niyang tanong. "Anong sinasabi ng Kuya James mo na lumabas daw kayong dal'wa ni Mark sa motel? Crizel?!" Lagot na!
"Let me explain. That's not what think of. We're just—"
"Stop making alibies, Rio!" Kuya Moises said.
Siya yung sumunod kay Kuya James.
"Just tell us the truth. May nangyari ba sa inyo?" Kuya Isaac said. Sucks! I want to clarify things out but they didn't gave me a chance to explain.
"W-wala nga! Bakit ayaw niyo bang maniwala?"
"Tignan mo, dad. Sumasagot pa si bunso oh!" Kuya James exclaimed. They asked question that's why I answered it. Dad looked at me. Close kami ni Dad pero tuwing nagagalit siya, natatakot talaga ako.
"Mga sulsol din kayo, e," Dad said. "Let them explain their side," malumanay na sabi ni Dad kila kuya. Buti na lang at hindi ganon kagalit si Dad.
"Mark," pagtawag ni Dad sa pangalan ni Mark. Tinignan ko si Mark. Tahimik lang siya at seryoso ang mukha.
Umubo siya at nagsimulang magsalita.
"Tito?" Bakit tinawag niyang 'tito' si Dad? Kakakilala lang nila.
"May nangyari ba sa inyo ng anak ko?" Dad said in a serious tone. Huwag naman po sanang gumana ang pagiging maniac niya.
He looked at me. "None, sir." He said in serious tone.
Umayos ang reaksyon ng mukha nilang lahat ng nagsalita si Mark. Marunong din pala siyang mag-seryoso.
"My parents taught me to respect anyone. I won't do anything bad to your daughter. I respect her."
Bakit ganon na lang kabilis yung pintig ng puso ko?
"I love her," he said in manly voice.
"Good," parang nabunutan ng tinik na umayos ng upo si Dad sa narinig niya mula kay Mark. "We trust both of you. Alam naming hindi kayo gagawa ng lagpas sa limitasyon niyong dal'wa."
Bakit parang mas anak nila si Mark? Mas naniniwala sila kay Mark kaysa sa'kin. Kung alam niyo lang kung gaano ka bastos 'tong lalaking 'to!
"Kung wala kayong ginawang masama sa motel? Bakit kayo pumunta don?" Kuya James asked.
I heaved a sighed.
"I want to explain every thing pero hindi niyo ko binibigyan ng chance," I started. "Pauwi na 'ko galing sa training pero wala kong masakyan. Malakas yung ulan at hangin that time buti na lang at dumating si Mark. Ihahatid niya na sana ako pauwi pero na stranded kami because of the floods. Hindi makadaan yung car niya that's why we went to a motel para magpatila ng ulan. We sleep there. Nothing less, nothing more," mahabang linyahan ko. Nakita kong natahimik silang lahat sa sinabi ko. Buti naman at naniwala na sila sa'kin this time.
"Magkatabi ba kayong natulog?" Mom asked.
"N—" I said before he interrupt me.
"Yes!" he said. I gave him a glare. Bakit niya sinabi? Magtatanong na naman sila ng kung ano ano.
Tinignan ko siya ng matalim.
"Magkatabi kayo?" Sabay sabay nilang tanong.
"But nothing happened," sigaw ko, medyo hysterical.
"Why so exaggerated, b-babe?" binigyan niya ko ng nakakalokong ngiti. Pinipikon talaga ako ng lalaking 'to!
"He invited me to her bed," he said. Their eyes form into circle.
"Mark!"
"What?" tanong niya.
"She invited me to sleep beside her when I decided to sleep on the floor." Umayos silang lahat ng pwesto at bumalik sa normal yung reaksyon ng mukha nila.
"Akala ko kung ano na," sabi ni Dad.
"What happened next?" tanong ni Kuya James.
"Nothing!" Mabilis kong response sa kanila.
Tinignan ko siya. Umayos ka ng sagot. Malalagot ka sa'kin pagkatapos nito.
"She want me to kiss her that night."
Para kong binuhusan ng tubig sa sinabi niya. Anong sinasabi niya?
"But I stop her from doing it. I love her but I respect her. I want to kiss her when we're married already." Nagbulungan yung tatlo kong kuya sa likod nila mom. Nakakaloko yung tingin nila sa'kin. Akala ba nila kaya kong gawin 'yon?
"That's not true! Sinungali—"
"Rio Crizel!" Mom called my name. "Grounded ka ng 3 days. You can't use your phone or any gadget. Hindi ka pwedeng mga hang out kasama ng mga kaibigan mo without my permission."
"But mom!"
"No more excuses!"
Pumunta lang siya dito para inisin ako at ipamukha kila mom na maniac ako! Makakabawi din ako sa'yo.
"Teka nga, paano mo nga ulit nakita sila Rio at Mark sa motel?" tanong ni Mom kay Kuya James.
"Ahm...kasi...a-ano kasi."
"Nag-check in sila ng girlfriend niya sa motel. I saw Kuya James inside the motel." Ngayon hindi lang ako yung grounded. Nasan na yung girlfriend ni Kuya James? Bakit wala siya sa loob ng bahay?
"Sulsol," bulong niya. Pulang pula yung mukha ni Kuya habang nagtatawanan naman yung dalawa ko pang kuya.
"James?! Totoo bang nag-check in kayo sa motel?"
"Anong ginawa niyo ng girlfriend mo don?" tanong naman ni Dad.
We both laughed as we saw his reaction.
"W-Wala! We're just making project," sabi niya ng nakayuko.
"Baka ibang project 'yan bro!" Kuya Moises teased.
"We need to meet your girlfriend. May itatanong kami sa kanya ng Dad mo."
"Yes, mom," pilit na sagot niya.
Ilang oras silang nag-usap ng kasama si Mark. Si dad tas yung tatlo kong kuya. Based on their laughs, mukhang kasundo na nila si Mark. Bwisit na Mark 'to! Pinagmukha akong hayok sa kiss.
"Bakit hindi ba? Ikaw nga 'tong humalik sa kanya sa dinner with his family 'di ba?" bulong ng mumunting isip ko. Kasali ka ba?!
I watched them talking from a distance. Bakit ganon na lang nila kadali pagkatiwalaan si Mark? Mas pinaniniwalaan pa nila yung sinasabi ni Mark kaysa sa'kin.
"Tito, dito na po ako," pasalamat niya matapos ang ilang oras na pag-stay niya sa bahay at pakikipag-usap sa family ko. Feeling close. "Tita."
Ngumiti lang sila Mom and Dad.
"Bro, balik ka dito ah. Mag-basketball tayong apat." Kuya Moises said.
"Sure!"
I watched him walked away. But before he totally gone.
"Nalulungkot yung daughter ko. Hindi ka daw nagpaalam sa kanya," natatawang tumingin sa'kin ni Dad na ikinabigla ko. Bakit lahat na lang ng tao sa bahay na ito desisyon sa dapat kong maramdaman?
My eyes form into circle.
"Dad!" I looked at him. "Biro lang, anak."
He went on my direction. I can smell his scent. Ang bango talaga ng perfume niya—I mean he smells good.
"B-babe?" He said in seductive way. Hindi ko siya tinignan. Kapal ng mukha niya.
Dahan dahan niyang hinablot ang kamay ko at lumapit ng bahadya sa tainga ko para may ibulong. "You lose! Better luck next time, babe." Pagkatapos non ay tinalikuran niya ko at naglakad paalis. Narinig kaya ni Dad yung sinabi niya?
"Bye, babe. Love you." Halos ngumiti yung parents ko at sila kuya sa sinabi ni Mark. That guy!
--
"Ilang araw lang kaming nawala ni Chelsea, humahaliparot ka na kay Mark ah," Aileen said.
"Oo nga! Lume-level up yung kaharutan mo ha!" Chelsea added. Sinamaan ko sila ng tingin dahil doon.
"Naiinis ako sa lalaking 'yon! Napakasinungaling niya. Sabihin ba naman kila mom na I request for a kiss ng nasa motel kami."
Nagulat sila sa sinabi ko at parehas silang humarap ng sobrang lapit sa pwesto ko.
"Yummy ba yung abs niya? Nahawakan mo ba?" Chelsea said. "Hard ba o soft? HAHAHA"
I gave her a glare. Yung bibig talaga niya minsan hindi niya makontrol. Baka gusto niyang palayasin kami ng librarian sa loob ng library.
"Stop it! I don't touch it and I don't have any plan to touch it." I rolled my eyes at her.
"Sus! In denial stage si ate mo, Rio!" Tumawa sila ng malakas. "Ayaw hawakan pero tinignan. Iba din!"
Napahinto kami sa ginagawa nila Chelsea at Aileen nang magsalita ang librarian.
"The three girls sitting on the back," tinuro niya ang direksyon namin. "Lalabas kayo o hahatakin ko kaya paalis sa kinauupuan niyo?"
Umalis na kami bago pa man niya gawin yung sinasabi niya. Matanda na siya at medyo mainitin na yung ulo. Ang ingay kasi nilang dalawa, e. Sinabi na kasing 'wag silang maingay dahil nasa library kami at wala sa palengke.
"Nakakatakot yung librarian na 'yon. Parang mangangagat," sabi ni Aileen habang hawak ang dibdib.
"Ang ingay niyo kasing dal'wa. Kahit kailan malas kayo, e."
"Grabehan ha!"
"Wait!" I looked at Chelsea, now holding her handkerchief.
"Why?"
"Wala ka bang training ngayon sa volleyball?"
"Oo nga. Mukhang hindi ka nag-aalala ah."
"Akala niyo lang. Kinakabahan na ko wala pa man yung day na ilalaban kami. Halos three days na lang bago yung laban namin sa ibang school."
"Ang balita ko, ilalaban din sila Mark sa ibang school. Mukhang madaming gwapo yung dadayo sa school this coming intramurals ah. Ayieee! I'm so excited for boys!"
Nakalimutan kong varsity nga pala si Mark ng basketball kaya isa rin siya sa mga maglalaro sa darating na intrams. As if namang makakanood ako and as if I want to watch his game. Duh? After what he did?
"Babe!" I closed my eyes as I heard a familiar voice.
"OMG! Yung fake jowa mo nand'yan na. Iwan muna namin kayong dal'wa," Aileen said before they walked away.
"Bakit hindi mo 'ko pinapansin?" tanong niya. Lumipat siya ng pwesto para magkatapat kami. "Are you mad?"
Naglakad ako palayo pero bago ko pa man magawa 'yon ay hinawakan niya ang kamay ko kaya napapikit ako. Bakit ba hilig niyang hawakan ang kamay ko? Ano bang kailangan niya? Bakit hanggang dito sa school ginugulo niya 'ko?
"Manhid ka ba or what?" Puno ng pagtataka niya 'kong tinignan. "Ayokong kausap ka!"
"Dahil ba sa sinabi ko sa dad mo?"
"No!" I tried to pushed him away as he walked closer.
Napapikit ako ng lumapit siya at maramdaman ko ang mainit niyang hininga sa bandang tainga ko. "Liar," bulong niya. "Bakit hindi mo ba in-enjoy yung kiss natin sa car ko? Tell me, you want more of my kisses, isn't it?"
"Bastos!" Napahawak siya sa pisngi niya na sinampal ko. Ngumisi siya dahil sa ginawa ko. "Stay away from me, Mark! Stop ruined my life!"
Naglakad ako palayo at iniwan siyang nakangiti doon.
"I won't..." Napahinto ako. "... stop chasing you."
--
"Rio!"
Napabalikwas ako sa kinatatayuan, tila bumalik sa ulirat ng dahil sa boses na 'yon.
"Why, coach?"
"Focus on the game! Wala ka sa sarili mo!" pasigaw niyang sinabi. Halos nagtinginan lahat ng ka-team mates namin sa sinabi ni coach. Huminto sila since ako yung inaasahan ng team dahil ako yung spiker.
"Sorry, coach. Hindi na mauulit," bulong ko, nakayuko.
Hindi ako makapag-focus sa training dahil kay Mark.Nakakainis talaga siya!
Nagbigay ng 10 minutes break si coach para sa lahat ng members. Hindi ko alam bakit hindi ko parin matanggal sa isip ko yung nangyari sa'min ni Mark. I accidentally slapped him pero nadala lang ako ng emosyon ko. I don't mean to hurt him. Ang bastos kasi niya.
Nagu-guilty ako sa ginawa ko. Sobrang sama ko ba para gawin sa kanya 'yon?
After 10 minutes break, we go back to our position to start the formal training. Medyo umayos na ngayon yung performance ko. Sana lang talaga at manalo kami sa darating intramurals against other school.
(Intramurals Day)
Days passed. Hindi ko madalas makita si Mark. Pumasok kaya siya? Hindi ko siya hinahanap no! Hindi ko siya nami-miss! I need to focus my mind dahil ngayong araw yung laban namin sa ibang school.
"Sis!" tawag ni Aileen sa'kin.
"Bakit hindi ka pa pumupunta sa team mo?" tanong niya. "Sinong dinungaw mo d'yan? Ay, alam ko na! Hinahanap ma si Mark no."
Umiling ako.
"Deny ka pa," natatawa niyang sabi "Nandon siya..."
"Where is he?!" Ibinalikwas ko pa ang ulo ko at tumingin sa paligid para mahanapin siya.
"Hindi pala hinahanap ah," ngumiti siya. "Nasa court sila kasama ng ka-team niya. Mag-start na yung game nila against other school."
"Okay."
"Hindi ka pupunta?" she asked. Ilang oras pa bago magsimula yung laban namin.
"I won't."
Ilang oras bago magsimula yung laban namin. I prepared myself. Kailangan naming madepensahan yung title namin. Kami nagchampion last year kaya malaki yung expectation ng iba sa'min.
"Nand'yan na yung makakalaban niyo. Prepared yourself to win! Kaya natin 'to!" Coach Michael said.
"We can do it! Let's go, Team V!" we all shout.
Hours have passed. Nag-start na yung game namin against the other team. Ang tatangkad nila at halos lahat sila mukhang malalakas at mataas tumalon. We walked to the center para makipag-kamay sa kabilang team. Parang ang gagaling nilang maglaro.
"Go, Team V!"
"Bring home the bacon! Kaya niyo 'yan!" Mas lalo akong kinakabahan sa sinagawan at cheer ng mga kaklase namin. Naging alerto kami ng pumito ng malakas yung referee, sign na magse-serve na yung kabilang team. Ang ganda ng pagkaka-serve at alam mo na praktisado sila. Mukhang mahihirapan kami nito.
Ilang minuto na yung lumipas pero dikit parin yung score namin sa kalaban. Ang hirap makakuha ng puntos kapag magaling yung kalaban mo. The setter set the ball, mahina yung pagpalo ko kaya sumabit sa net.
"Umayos ka nga, Rio! Focus! Don't think too much!" I said, motivating myself.
Medyo masakit yung kamay ko sa palo na 'yon. I hope I can make it to the end.
"Depensa!" I heard our coach shouting.
I feel dizzy. Ilang minuto na kaming nakabilad sa arawan. I can't looked directly to the ball, bukod sa nakakasilaw, dumodoble yung paningin ko. The setter again set the ball. I jumped to hit the ball but in my horror, everything's went blank.
I just looked at the man carrying me.
I can't see him clearly but I can still smell his scent. I feel the heat of his body touch mine before things went blank.
"Nasan ako?" I asked myself, confused. Ang lugar ay nababalot ng kulay puting design pati na rin ang kisame. I'm lying on the bed. Bakit nandito ako? Sinong nagdala sa'kin dito? Nakatingin lang ako sa kisame habang nanghihina parin ang katawan.
"Ms. Hechanova," tawag ng nurse sa'kin. "Are you okay?"
I nodded. Kahit hindi ko alam kung kaya ko bang tumayo o maglakad.
"What happened to me? Why I'm here?" tanong ko.
"Nahimatay ka sa game mo kanina because of the weather. Ilang oras kayong nakababad sa initan kaya nahilo ka. Buti na lang may nagdala sa'yo dito."
May nagdala sakin dito?
Who brought me here? My eyes now full of questions. Kanina nang nahimatay ako, naramdaman ko na may bumuhat sa'kin.
"Nandito na pala siya," tinuro ng babae ang direksyon ng lalaki bago siya tuluyan lumabas ng silid.
'Wag naman po sana si Mark 'yon. Nahihiya pa rin ako sa ginawa ko sa kanya ng nakaraang araw. I looked back. I slowly open my eyes until I saw him.
Holding a paper bag of water and food. He looked at me in the eyes, umiwas ako. My heart beat move damn fast.
"You okay?" he said in a low tone. "I brought you something." Putting down the paper bag beside my bed.
He's wearing a basketball uniform, a jersey uniform. I'm not familiar with him. I thought he came from the other university. Kalaban siguro siya ni Mark. Siya ba yung nagdala sa'kin dito?
Napatingin lang ako sa mga pinamili niya.
His build form muscles can attract the eyes of anyone. He's tall, has white skin color complexion. Definitely, he's handsome.
"A-Anong oras n-na?" tanong ko.
"1 pm."
I stood up but he held my hand for a while. Ang init ng kamay niya.
"Magpahinga ka muna."
"I need to go back to the game. Kailangan nila 'ko."
"Don't worry about it. May nagsubtitute na sa position mo." He smiled. Yung ngiti niya.
"Kailangan mo munang magpahinga."
Yumuko ako. Nag-iwas ako ng tingin. There's something in this guy that attracts me.
"T-Thank you..." sabi ko. "Thank you sa pagdala sa'kin dito."
"Wala 'yon." He looked at me. "By the way, I'm Eris." He offered his hand. Ilang minuto kong tinitigan 'yon. Hindi ko alam kung makiki-shake hand ba 'ko pabalik o hindi.
Eris? In fairness, ang astig ng name niya.
"I came here to compete with your school," sabi niya. I focus my sight on my bed. "I'm a varsity player."
Ilang minuto kaming nanatili sa clinic bago ako pinayagang maka-alis ng nurse. I tried to walked, one step, two steps until plenty of steps. He held my hand to help me.
I can't looked straight through his eyes, parang may kung ano sa kanya na hindi ko maintindihan.
I offered my hand for shake hands. He smiled as he get my hand. May kung ano sa sikmura ko ng dahan dahan dumampi yung kamay niya sa kamay ko. Parang mga paru-parong nagliliparan sa tiyan ko.
"I'm Rio Crizel."
Things are on their right track not until I saw Eris lying on the ground. Touching his cheeks as bloods continues to flow. Natataranta akong pumunta sa direksyon niya.
I looked at the man standing right beside me.
"Ano bang ginagawa mo?" Itinulak ko siya pero masyado siyang malakas para umepekto 'yon. Susugurin niya na naman si Eris but I stop him from doing it.
"Stop it, Mark!" sigaw ko sa kanya habang hinahablot ang school uniform niya para pigilan siya.
Binigyan niya ko ng nakakasugat na tingin, kasabay ng rumaragasang galit na nagmumula sa kanya. I watched him gasping for air. Ano bang problema niya?
"I went here to look for your condition," He said with authority. "Tapos ito yung madadatnan ko."
Eris stood up, grinning. "Long time no see."
Nagulat ako nang nagsalita si Eris. Tumayo para harapin si Mark.
They know each other?
I tried to pushed Mark away from Eris, pero masyado siyang malakas. Hawak ni Mark yung damit ni Eris. I wish someone will come to stop them fighting.
"Stay away from her!" Pinagmasdan ko siya habang kwinelyuhan sa leeg si Eris, hablot ang damit malapit sa dibdib.
Nanlilisik sa galit yung mga mata niya.
"Stay away from my girlfriend!"
--
© JeraldAlde