flowermochi: şey
merhaba jeongguk!
bu mesajlarımı görmeyebilirsin çünkü telefonunu eline aldığını görmüyorum
birçok kişinin sana bu şekilde mesajlar attığını hayal edebiliyorum, belki de bu mesajları okumazsın bile
açıkça konuşmak gerekirse çoğu kişinin hayallerindesin
yine de benim düşlerime sızdığın gibi sızamazsın onların düşlerine, biliyorum
çiçekler jeongguk, onları çok seviyorsun
evinin her bir yanında çiçeklerinden bir iz var
ama bilmediğin bir şey var
onların arasındaki apayrı bir ayrıntı gibi parıldayan, kimsenin şahit olmadığı ve tanrı'nın yaratırken kendisinden bir parça kattığı tek çiçek sensin
benim için dünyadaki tüm çiçeklerin tezahürüsün
seni gördüğüm gün çiçeklerinin yanında öylece uzanıyordun
ve jeongguk, onları ezmemek uğruna çimenlerin üzerine değil, betonun üzerineydin
üstelik canının acıyacak olmasını umursamadan
çiçeklere bürünmüştün jeongguk, çiçeklerden misliyle daha güzeldin
saçların tıpkı basmaya çekindiğin o renk renk çiçekler gibi rüzgarda iki yana salınıyordu
tanrım
öyle güzeldin ki
yemin ederim göz kapaklarımda eserinden bir parça taşıyacak kadar ezberledim yüzünü
delireceğim sandım
jeongguk anlamıyorum
anlamıyorum bir insan nasıl bu kadar kusursuz olabilir
yüzün kalbimin her bir santimine kazındı, çok uğraştım
sana olan aşkımın üzerine yemin ederim ki
senden vaz geçebilmek için çok uğraştım
yapamıyorum jeongguk, başaramıyorum
bir madalyon gibi kalbime asıp kaçtığın aşkı üzerimden atamıyorum
seni her gördüğümde kalbimde oluşan sızıyı engelleyemiyorum, yutkunamıyorum
baş edemeyecek gibi oluyorum, mideme vuran bu acımasız hisler aşk değilse ne olabilir?
kimsenin çiçeklere azıcık bile değer vermediği bu dünyada sen onlar için canını vermeye hazır bekliyorsun
nasıl da böylesine teslimsin onlara, hiçbir çıkarının olmadığı varlıklar karşısında nasıl bu kadar nahif bir tutuma sahip olabiliyorsun?
canımı böylesine kanatırken nasıl büyülü bir dokunuşla yeniden can verebiliyorsun?
sana duyduğum hislerin içten içe beni hüzne boğduğunu bile bile onlarsız bir an nefes alamaz hale getiriyorsun beni
ziyan oluyorum
bunu nasıl başarabiliyorsun jeongguk?
dayanamıyorum
bunca zaman gizlemek için uğraştığım koskocaman hisleri artık kalbimin kuytu köşelerinde saklamayı beceremiyorum
özür dilerim, yapamıyorum
senin için bir çiçek olmak isterdim
bir şansım olmayacağını bile bile senin için bir çiçek olmayı isteyecek hâle geldim
o kadar engebeyi aştım, o kadar dayandım
yolun sonunda bir çiçek gördüm ve dizlerimin üstüne düştüm jeongguk
o çiçek sensin
benim çiçeğim sensin
görüldü.
jeonflower yazıyor...
**
aslına bakarsanız yayınlamayı planlamıyordum çünkü bazı şeyleri geride bırakmayı öğrenmeliyim diye düşünüyorum...hala böyle düşünceler uğruyor olsa bile gerçekten o kadar çok ısrar ettiniz ki sonunda hikayenin ana temasını değiştirmeden cümleleri ve bazı konuşmaları değiştirerek tekrar yayınlama kararı aldım... açıkça konuşmak gerekirse kendimi yazmak konusunda geliştirmek istiyorsam texting yazmanın bir yararı dokunmuyor fakat bu canım fik için bir istisna yapacağım...
bir de çiçeklere bürünmüş jeon jeongguk benim için apayrı bir yere sahip olduğundan...
tekrar sizinleyiz, karşıladığınız için teşekkür ederiz :)