Ikalimang araw ng Selebrasyon
SERENA
"Can you just stop roaming around?" inis na sigaw ni Andrei sakin. Kanina pa kasi ako nagpapabalik-balik sa harap niya.
"Eh kasi nag-aalala na ko sa kakambal ko." naiiyak na sabi ko.
"Alam mo namang walang magagawa yang pagbalik-balik mo sa harap ko." seryosong sabi niya tsaka tumayo. At naglakad palapit sakin. Para huminahon ako.
Naramdaman ko na lamang ang yakap niya sakin mula sa likod.
"Don't be afraid we will find the reason kung bakit nagkakaganyan kapatid mo." malamig na boses niya. Kaya dahan-dahan nawala ang kaba na bumabalot at tanong sa isip ko.
It's last day of Celebration and later on may Mafians Teen Night na magaganap at hanggang ngayon di ako pinapansin ng kakambal ko. At hanggang ngayon wala pa din akong nakukuhang sagot.
At mula kagabi ay panay iyak na ko dahil sa iniaasta ng kuya ko.
At di ko alam kung paano ipapaliwanag ito kay Ina at Ama. Ganung di ko naman alam kung bakit nagkakaganun siya.
Na parang di siya ang Keiron na kapatid ko. Na parang may mali sa pagkatao niya. Nagulat nalang ako bigla akong yakapin ni Andrei sa harap ko. Para akong binuhusan ng malamig ng tubig at di nakapag-react agad.
"A-andrei?" utal na sabi ko sakanya.
"Nandito lang ako..I'll never leave you..sasamahan kitang tuklasin ang totoong nagyayari sa Kuya mo." he whispered.
At di ko na napigilan pa at nagbagsakan na ang mga luha ko.
"Ansakit-sakit lang kasi..Bakit kailangang mangyari to sakin lahat bakit si Kuya pa." umiiyak na usal ko sakanya.
"I know." he whispered and tap my back. "Maniwala ka lang na maayos din ang lahat." usal niya pa.
"Parang gusto kong magalit kay Criszette dahil pakiramdam ko kasalanan niya lahat." naiinis na sabi ko.
Nagulat ako ng biglang humiwalay sa yakap si Andrei sakin. At tiningnan ako ng masama.
"Yan ang wag mong gagawin..dahil alam mo naman kung anong pinagdadaanan ni Criszette." seryosong sabi niya.
At agad din naman akong napaisip.
"Sorry." maikling paghingi ng tawad ko.
"Okay lang basta wag mo nalang uulitin." sabi niya tsaka hinawakan ang magkabilang pisngi ko.
Na agad naman kinapula ng mukha ko. Lingid sa kaalaman ni Andrei ay may lihim akong pagtingin sakanya noon pa man. Which is? Di ko na inaamin at pinapahalata dahil mas gusto kong maging kuntento sa pagiging magkaibigan namin.
"Wag mo munang isipin yan ang mabuti pa kain muna tayo." masayang usal niya.
"Libre mo?" nakangusong tanong ko sakanya.
"Oo naman. Hahahaha." natatatawang sabi niya na siyang ikinagulat ko. Si Andrei tumawa? Ohmygash di ko maiwasang matuwa dahil eto ang unang beses na tumawa siya na ako ang nasa harap niya.
Wala na kasing ibang ginawa yan noon kundi magsungit at maging mailap sa tao.
"Oy bat tulala ka diyan." yugyog niya sakin.
At tsaka ko lang napansin na nasa canteen na kami. And guess what nakaorder na siya ng food.
Ganun ba ko katagal nakatulala parang di naman.
Inalis ko nalang sa isip sandali ang mga iniisip ko tsaka tiningnan isa-isa ang inorder ni Andrei. Ng mapadako ang mata ko sa pancit.
Wah. Favorite ko to.
Kaya agad ko itong dinampot.
"Alam mo talaga favorite ko." I said and start to eat the pancit.
"Sa tagal na kitang kasama. Paanong di ko masasaulado." he said while eating the food na meron sa harap niya..Well is nachos his favorite.
"Naks." sabi ko tsaka ininom ang softdrinks na binili niya.
Matapos naming kumain niyaya ako ni Andrei sa likod ng School.
"Anong gagawin natin dito?" tanong ko sakanya.
"May gusto sana akong sabihin sayo?" nakayukong sabi niya.
"Ano yun?" kabadong tanong ko sakanya na nakayuko din.
"Gusto sana kita maging partner ko mamaya so pwede ba?" nahihiyang tanong niya.
Oo nga pala kamuntikan ko na makalimutan ang Mafians Teen Night.
Natahimik ako dahil feeling ko anytime sasabog ako sa sobrang pamumula ng mukha.
Why your so straightforward?
"Okay lang naman wala din naman akong choice." nakangising sabi ko sakanya.
"Parang di ko gusto niyang pagngisi mo." nakapoker-face na sabi niya at pasimpleng ngumingiti.
Gwapo niya pala pag ngumingiti.
"Umamin ka nga sakin. May gusto ka sakin no?" pang-aasar ko pa sakanya.
Bigla niya kong pinukulan ng masamang tingin tsaka tumayo.
"Tsk. Just prepare yourself later sunduin kita sa dorm mo." sabi niya sakin.
Agad akong napakunot ng noo tsaka ko siya inirapan.
"Di mo pa sinasagot tanong ko?" nakangusong sabi ko tsaka tumayo at pinagpagan ang palda ko.
"Mamaya mo malalaman ang sagot sa lahat ng tanong mo." nakangising sabi niya tsaka umalis at iniwan ako.
Naguguluhan na ko sayo Andrei. Siguraduhin mong masasagot mo ng maayos ang tanong ko mamaya kundi masasapak talaga kita ih.
Nakakainis!
CRISZETTE
Mula kahapon di pa nakakaalis mula sa illusion si Cheena kaya lubha na kaming nag-aalala. Nubayan mamayang gabi na ang Mafians Teen Night kailangan niya ng makabalik. Because ang mga mangyayari mamaya ay planado ko na and that it's haharangin ko ang batalyon nila Israel sa mismong gate pagkatapos ko magpaalam kay Kuya at sa buong Ainabridge at mapatay ang traydor.
Ang traydor na kilala ko.
"Di pa rin ba nakakabalik si Cheena." nag-aalalang sabi ni Gabby.
"Wag kang mag-aalala I know that Cheena will can do it." sabat ni Jenica na inihahanda na ang sarili sa maaaring mangyari mamaya. Kasalukuyan niya ng iniimpake ang mga espada,potion at dagger dahil siya ang magiging kasangga ko sa pagharang kina sa Israel sa gate dahil ayokong madamay ang Academy.
"Bakit andami mo atang iniimpake?" nagtatakang tanong ni Gabby.
"You.will.know.later." putol na sabi ko tsaka umalis dahil maghahanda na rin ako.
Wala akong planong mag-gown mamaya. Dahil hindi pakikipagparty ang gagawin ko. Kundi ang pakikipaglaban.
"Zette nakahanda na ba yung armor mo?" tanong ni Jenica na biglang sumulpot sa likod ko.
"I don't need armor. Dahil malaking sagabal lang yan. But please ihanda mo ang sarili mo ayokong masugatan ka sa labanan." utos ko sakanya."And I know na hawak mo na ang isang brilyante kaya magiging malakas tayong dalawa laban sa kanila." dagdag ko pa.
"Wala ka bang balak humingi ng tulong kay Christian at kay Jarret. Dahil kasalukuyan din nilang hawak ang ikatlo at ikaapat na brilyante." sabi ni Jenica sakin.
Bahagya akong natahimik at natigilan.
Pero buo na desisyon ko.
"Di natin sila kailangang idamay ayokong isugal ang buhay nila dahil alam natin pareha na tayo ang pakay nila Israel at gusto niyang ipabagsak ang Kaharian natin." seryosong sabi ko habang inaayos ang mga espada,potion at dagger na dadalhin at kakailanganin ko mamaya.
"Si Stacey malakas din siya. Bakit di natin siya isama." Jenica said.
"Inuulit ko Jenica wala tayong idadamay ating gulo to hindi sa kanila." seryosong sabi ko sakanya. Tsaka tumalikod na para tingnan si Cheena kung nakabalik na si Cheena.
Ang tagal naman nito...
"Kinakabahan na ko para kay Cheena namumutla na siya." umiiyak na sabi ni Gabby.
"We all need to do is just wait for her to comeback." I said and watch Cheena. Napapansin ko na ang pamumutla niya at panghihina ng katawan niya.
Shit.
I cursed quietly. Dahil mukhang di niya pa napapansin na imahinasyon lang lahat ng nakikita at nararamdaman niya.
Patuloy na namumutla si Cheena. Don't tell me nakalimutan na niya sinabi ko at paalala ko sakanya kahapon.
"She need to comeback." bulong ko pa. Kaya wala akong choice kundi gamitin ang brilyante ko..
"Anong gagawin mo?" biglang sulpot ni Jenica ng makita ang brilyante ko na nagliliwanag.
"She need to comeback." usal ko sakanya at pinikit ang mata ko at nagpokus.
Marahan akong pumikit ang nagbanggit ng mga spell sa isip ko..alam kong di ko pa lubos lahat alam pero umaasa ko na matutulungan ako ng brilyante na makabalik si Cheena.
Because she deserved to be back. Maya-maya pa ay..
"Cheena you're back." usal ni Gabby. At nanakbo palapit kay Cheena para yakapin eto.
Agad ko namang isinara ang palad ko. At naramdaman ko nalang ang panghihina ng katawan ko.
Shit, napwersa ata ako.
Mahirap kasing kalabanin ang Illusion..
"Salamat Zette." sabi ni Cheena tsaka nanakbo papunta sakin at niyakap ako.
"Next time know you're place. Ayan tuloy kamuntikan ka ng di makabalik." seryosong sabi ko sakanya tsaka siya bahagyang itinulak palayo sakin.
"Kaya nga sorry." kakamot-kamot sa ulo na tugon niya.
"Tsk ihanda niyo na sarili niyo para mamaya." sabi ko tsaka tumalikod to get my bag.
"Saan tayo pupunta?" tanong ni Cheena.
"Sa Academy." rinig kong sagot ni Jenica.
Ng makuha ko ang bag ko sinenyasan ko silang humawak sakin upang makabalik sa kaharian. At makapaghanda na rin.
Ihanda mo na sarili mo Israel.
I'll be your worst nightmare ever!